Pewne momenty w kinie wyróżniają się jako prawdziwie kultowe. Czasami jest to dialog, który staje się czczonym cytatem - innym razem jest to scena, piosenka lub nawet początkowe napisy (patrz: Gwiezdne wojny).
Czasami jednak ikoniczny moment w kinie osiąga się jedynie przy obecności aktorów na ekranie - moment, w którym kontekst, historia i osobowość, którą aktorzy przynoszą do stołu, wykracza poza sam film. Chwile, w których życie zastępuje sztukę, ale wciąż porusza nas tak, jak robi to wielka sztuka.
Niezbędni w tym sezonie film akcji, Niezniszczalni, stara się zarobić na emocjach związanych z oglądaniem największych złych akcji - Stallone, Willis, Schwarzenegger, Statham, Li, Lundgren - handlując pięściami, nożami i kulami. Dla mnie żadna scena w kinie nie była tak gorąca, jak oglądanie Al Pacino i Roberta De Niro rozmawiających z glinami i złodziejami w tej słynnej teraz restauracji Dinera z Heat. Czasami, gdy odpowiednie ikony ekranu pojawiają się twarzą w twarz w scenie, moment staje się elektryczny.
Pomimo tego, co ostatecznie pomyślałeś o Iron Man 2, film miał jeden taki „elektryczny moment”, dzielony między aktorskimi potęgami i niedawnymi powracającymi dziećmi, Mickey Rourke i Robertem Downeyem Jr.
-
WINDING ROADS OF DOWNEY AND ROURKE
Lata 80
W latach 80. zarówno Mickey Rourke, jak i Robert Downey Jr. trafili na scenę aktorską i szybko zostali nazwani dwoma najlepszymi młodymi aktorami swojego pokolenia. Rourke przybył pierwszy, zyskując uwagę małą rolą w filmie Stevena Spielberga z 1979 roku; potem (dosłownie) wybuchł w wielkim czasie po tym, jak zagrał podpalacza w erotycznym thrillerze erotycznym Body Heat z 1981 r. wraz z Williamem Hurtem i Kathleen Turner.
Rourke odznaczał się także rolami w Diner (1982), Rumble Fish (kontynuacja Francisa Forda Coppoli w The Outsiders) i The Pope of Greenwich Village (1984). Jednak to parująca uwodzenie Rourke Kim Basinger na ekranie w 9 1/2 tygodnia (1986) sprawiło, że stał się on utalentowanym talentem do pełnometrażowego, pulsującego serca człowieka z lat 80. I tak zaczęła się jego spirala w dół.
Robert Downey Jr. urodził się w Nowym Jorku jako syn dwóch wykonawców. Rozpoczął w latach 70., występując w filmach ojca, a jednocześnie otrzymał prestiżową szkołę aktorską w Nowym Jorku, której prawie można oczekiwać od kogoś z jego pochodzenia. Kiedy osiągnął dwudziestkę, Downey Jr. wybuchł sam, spędzając krótki rok jako członek SNL (1985–86), zyskując uznanie w erze „Brat Pack”, w której występował jako tyran w Dziwnej nauce Johna Hughesa (1985)), a następnie współpracuje z ikoną nastolatek z lat 80. Molly Ringwald w The Pick-up Artist (1987).
Zanim Rourke zagrał w thrillerze voodoo Alana Parkera Angel Heart (1987) wraz z Robertem De Niro, był już na dobrej drodze do kariery aktorskiej. Nie zgadzając się ze swoim pulsującym obrazem, Rourke zaczął odgrywać bardziej surowe role w filmach takich jak Barfly (1987) i Homeboy (1988), film, w którym napisał i zagrał, który koncentrował się na jego drugiej pasji … boksie.
Krytycy zaczęli zwracać uwagę na Roberta Downeya Jr., kiedy dał porywający występ jako bogaty narkoman w adaptacji Less Than Zero autora Brenta Eastona Ellisa (1987). Jak na ironię, postać Downeya w Zero ucieleśniłaby bardzo złą spiralę, w którą aktor zostałby w końcu wciągnięty. Wkrótce dostał role w większych filmach, takich jak Air America z Melem Gibsonem (1990) i filmie Soapdish (1990), obok Sally Field, Whoopi Goldberg i innych wielkich nazwisk w branży.
Lata 90
Gdy lata 80. przeszły w lata 90. Mickey Rourke wycofał się z aktorstwa i wznowił karierę jako bokser amator. Chociaż miał dość dobry rekord (niepokonany w ośmiu walkach, sześciu zwycięstwach, dwóch KO i dwóch remisach), fizyczne żniwo tego sportu poważnie obciążyło zdrowie Rourke. W tym samym burzliwym okresie Rourke wdawał się w prawa dotyczące wszystkiego, od przemocy domowej po DUI, zamieniając wizerunek swojego wiodącego mężczyzny na wizerunek lekkomyślnego i niestałego złego chłopca.
W 1992 roku Downey oficjalnie stał się sensacją w świecie aktorskim dzięki nominowanej do Oscara roli Charliego Chaplina w biografii Chaplina. Po tak szybkim wzroście wiele ról zostało odrzuconych przez Downeya, w tym Natural Born Killers (1994), Richard III (1995) i Restoration (1995). Właśnie w tym ważnym momencie jego kwitnącej kariery Downey wpadł w problemy z nadużywaniem substancji, które nękały tak wielu aktorów wychowanych w centrum uwagi.
W 1996 roku Downey stał się przedmiotem wielkiej kontrowersji po tym, jak został aresztowany za posiadanie heroiny, kokainy i rozładowanego Magnum.357 podczas zmniejszania prędkości Sunset Boulevard. W latach 1996-1999 aktor był kilkakrotnie aresztowany za przestępstwa związane z narkotykami, a mimo to udało mu się zrobić imponującą pracę na ekranie - The Gingerbread Man (1998), US Marshals (1998) i In Dreams (1999). Downey zakończył lata 90. głośnym procesem, który zakończył się skazaniem go na trzyletnią kadencję w więzieniu / klinice rehabilitacyjnej.
Gdy Downey kończył tysiąclecie przed więzieniem, Mickey Rourke powoli wracał do aktorstwa. Niektóre z jego ról były niedoceniane (film Bullet z 1996 r., Który napisał Rourke i zagrał z Tupacem Shakurem); Inne role to klapy (kolejne 9 1/2 tygodnia, Double Team, Point Blank), a inne pokazywały przebłyski Mickeya Rourke, który pokazał tak wiele obietnic w latach 80. (The Rainmaker Johna Grishama, Buffalo '66 Vincenta Gallo).
1 2
