W Śródziemie wiele się zmieniło po Władcy Pierścieni - zarówno w książkach, jak i filmach. Ostatni film trylogii, Powrót króla, miał duży wpływ na przyszły Śródziemie i jego najważniejsze postacie. Po kradzieży Jedynego Pierścienia i walce z Frodo (Elijah Wood), Gollum (Andy Serkis) pogrążył się w ognistych jamach, a Jedyny Pierścień został ostatecznie zniszczony. Zniszczenie Pierścienia spowodowało śmierć Saurona, który nie mógłby istnieć bez mocy Jedynego Pierścienia. Mordor upadł, a wojna wreszcie się skończyła.
Klęska Saurona pozwoliła na szczęśliwe zakończenie dla pozostałych członków Drużyny Pierścienia w miarę ich dalszego życia. Frodo i Sam (Sean Astin) w końcu wrócili do Shire, a Sam założył rodzinę. Frodo nie był jednak zadowolony ze swojego życia w Shire, po części z powodu obrażeń odniesionych w Władcy Pierścieni; w końcu Frodo popłynął w kierunku Nieśmiertelnych Krain. Tymczasem Aragorn (Viggo Mortensen) został koronowany na króla Gondoru. Poślubił Elfa, Arwena (Liv Tyler), który chętnie porzucił swoją nieśmiertelność Elfów, aby dzielić życie z Aragornem. Aragorn żył długim, pełnym życiem z Arwen i zmarł w wieku 210 lat.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w szybkim widoku.
Zacząć teraz
Większość z tych wydarzeń miała miejsce w erze znanej jako Trzecia Era. Oś czasu Śródziemia jest podzielona na kilka długich epok, a Trzecia Era jest tylko jedną z nich. Druga epoka jest przedmiotem serialu Amazon Władcy Pierścieni. Natomiast Trzecia Era, która trwała przez 3021 lat, jest scenariuszem trylogii zarówno Hobbita, jak i Władcy Pierścieni. Wkrótce po zakończeniu Powrotu Króla rozpoczęła się Czwarta Era. Oto, co czekało Śródziemie koniec Trzeciej Ery i świt Czwartej Ery.
Aragorn stworzył ponownie zjednoczone królestwo
Położone na północy Arnor było znaczącym królestwem w Drugiej Erze Śródziemia. Arnor, zamieszkany przez Elfy, Hobbitów i Ludzi, prosperował przez stulecia, ale na początku Trzeciej Ery Arnor nie był już tak dobrze prosperującym miejscem. Niepokoje polityczne i podstępy podzieliły królestwo na trzy mniejsze królestwa iz czasem wojna domowa rzuciła je na kolana. Były próby zjednoczenia. Przez pewien czas Gondor i Arnor byli jednym królestwem, ale to nie trwało długo. Po jego upadku resztki mieszkańców Arnoru przeniosły się do innych regionów.
Jednym z królów potomków Arnora jest Aragorn. Oznaczało to, że Aragorn, który był już królem Gondoru, również był uprawniony do tronu Arnor. W rezultacie Aragorn odbudował Arnor i został jego 26. królem. To pozwoliło Aragornowi objąć stanowisko Najwyższego Króla Arnoru i Gondora, tytuł, który nie był utrzymywany od czasów Isildura w Drugiej Erze. Po stuleciach rozłąki Aragorn naprawił rozłam między Arnorem i Gondorem i stworzył Ponowne Królestwo. Pod kontrolą Aragorna, Zjednoczone Królestwo stało się najbardziej dominującą siłą w północno-zachodnim regionie Śródziemia. W tym czasie Zjednoczone Królestwo postanowiło odzyskać wszystkie ziemie, które były wcześniej okupowane przez Arnora i Gondora. Tylko niektóre terytoria zostały pozostawione same sobie, ponieważ Ponowne Królestwo walczyło o odzyskanie tego, co kiedyś do nich należało.
Rozpoczęła się czwarta epoka i dominacja mężczyzn
Elfy były najbardziej rozpowszechnioną rasą w Pierwszym i Drugim Wieku Śródziemia. Zaczęło się to zmieniać w Trzeciej Erze, kiedy moc Elfów zaczęła słabnąć. Na początku Trzeciego Wieku Elfy zaczęły wyjeżdżać do Valinoru, choć wielu z nich pozostało w różnych rejonach Śródziemia. To, co było dalej dla Elfów i losy Śródziemia, droczył się z Gandalfem pod koniec Powrotu Króla, gdy Gandalf powiedział: „Na czas przychodzi Dominium Ludzi, a Starszy Spokrewniony powinien zniknąć lub odejść. „
Prognozy Gandalfa okazały się słuszne, gdy pozostałe Elfy opuściły Śródziemie dla Nieśmiertelnych Krain, gdy Trzy Pierścienie straciły moc w wyniku porażki Saurona. Odejście Elfów zapoczątkowało świt Czwartej Ery, która charakteryzuje się Dominacją Ludzi. Również krasnoludy zaczęły umierać w czwartej erze, ponieważ kobiety stanowiły tylko jedną trzecią ich populacji, a krasnoludzkie kobiety często nie chciały się żenić. W miarę upływu czasu wkład Krasnoludów w świat został zapomniany, pozostawiając ludzkość najważniejszą rasę pozostającą na powierzchni Śródziemia.
Shire stał się sanktuarium dla hobbitów
W Hobbicie i Władcy Pierścieni Shire jest ojczyzną hobbitów i regionu położonego w północno-zachodniej części Śródziemia. Shire odwiedziła Gandalf i kompania krasnoludów w Hobbicie, a także Gandalf we Władcy Pierścieni. Podczas gdy Shire jest zajęty tylko przez hobbitów, przez stulecia widział znaczną część odwiedzających. Czasami zarówno Elfy, jak i Krasnoludy przechodzą przez Shire. Podczas gdy Drużyna wyruszała w swoją przygodę, grupa Ludzi zwanych Ruffianami stała się zagrożeniem dla Shire i sposobu życia hobbitów. Ruffianie zostali załatwieni, gdy Frodo i pozostali powrócili do domu.
Sytuacja zmieniła się dla ludu Shire, kiedy Aragorn - znany jako „Król Elisaar” w Czwartej Erze - utworzył Ponowne Królestwo. Ziemie, które zdobył jako Wielki Król, dały mu pewien poziom kontroli nad losem Shire. Wiedząc, że ludzie tacy jak Ruffianie zawsze będą stanowić problem dla Shire, oświadczył, że Shire jest sanktuarium dla hobbitów, których nigdy nie powinni odwiedzać Ludzie, w tym on sam. Zamiarem Aragorna, by zakazać ludziom z Shire, było zapewnienie hobbitom spokojnego życia bez interwencji obcych.
