Kino ogólnie ma wątpliwą historię, przedstawiając zdrowie psychiczne w autentycznym, a nawet wrażliwym świetle. Postrzegana dramatyczna natura choroby psychicznej notorycznie oznaczała, że zbyt często jest ona przekazywana jako sposób na przekazanie sentymentalizmu lub sensacji. Kiedy nie jest to jedno z nich, jego „szaleństwo” jest idealnym paliwem do horrorów przez błędne wyobrażenia o agresywnej psychozie.
Ale Hollywood czasami robi to dobrze, a aktorzy i aktorki w ostatnich dziesięcioleciach wykazali chęć, aby ich występy odzwierciedlały rosnącą świadomość społeczną w zakresie zdrowia psychicznego. Piętno znosi, a przy jego braku prezentowane są prawdziwe przedstawienia. Oto 10 postaci filmowych, które dokładnie przedstawiają chorobę psychiczną.
10 PAT (PLAYBOOK SREBRNE PODSZEWKI)
Kiedy Pat Solatano (Bradley Cooper) prawie bije kochanka swojej żony na śmierć, zostaje zinstytucjonalizowany, a nie wtrącony do więzienia. Sądy uznały ten akt za epizod manii dwubiegunowej, a nie za zbrodnię namiętności, i zaczyna się jego długa droga do wyzdrowienia. Poradnik Silver Linings naprawdę zaczyna się po jego uwolnieniu, kiedy traci żonę i dostęp do dziecka, i wprowadza się ponownie z rodzicami.
Pat odczuwa rzeczy zbyt intensywnie, jest zbyt zajęty trywialnymi rzeczami, ale stara się odnieść sukces, ponieważ jest postrzegany jako zbyt sprawnie działający, aby go złamać. Większość filmu spędza w „maniakalnej” części choroby afektywnej dwubiegunowej, bez dużej części stanu depresyjnego, ale to, co widzimy, jest bardzo prawdziwe; człowiek, który nie rozumie, dlaczego nikt nie reaguje tak jak on na życie.
9 LISA (DZIEWCZYNA, PRZERWANA)
Choć postać Winony Ryder była bohaterem Girl Interrupted, próba samobójcza, w wyniku której znalazła się w całkowicie kobiecej instytucji psychiatrycznej, stała się katalizatorem bardziej wciągających historii z udziałem innych pacjentów. Jednym z najbardziej zagadkowych pacjentów, których spotkała, była Lisa Rowe, grana z zmienną intensywnością przez Angelinę Jolie.
Lisa była socjopatą, charakteryzującą się charyzmatyczną i manipulacyjną naturą, z której czerpała bliskie więzi od otaczających ją pacjentów. Kiedy nie udało jej się, jej uwodzicielska osobowość stała się niezwykle obelżywa, pokazując brak wyrzutów sumienia przez socjopatę, nawet gdy doprowadziła innego pacjenta do samobójstwa.
8 JOHN FORBES NASH, JR. (PIĘKNY UMYSŁ)
Choć istnieje myśl, że dramat biograficzny o znanym matematyku Johnie Forbesie Nashie, Jr., wywołałby przesadne spojrzenie na chorobę psychiczną, która zniszczyła jego reputację, Piękny Umysł nie robi mu krzywdy. Zamiast tego kronika jego lat profesjonalnego geniuszu, jego spirali mentalnej w dół i jego ostatecznego powrotu do zdrowia w gustowny sposób, który nie jest romantyzowany.
Społeczeństwo ogarnęło życie laureata Nagrody Nobla, który nagle uświadomił sobie, że wiele miejsc, wydarzeń i osób, które charakteryzowały jego życie, nigdy nie istniały. Nash zwyciężył nad paranoicznymi złudzeniami wywołanymi przez jego schizofrenię, przyznając, że chociaż tam byli, nie rządzą jego życiem.
7 CHARLIE (PERSPEKTYWY BYCIA KWIATEM)
W przeciwieństwie do innych filmów dla nastolatków przedstawiających skrajne skrajności popadania w pieśń lub przewlekłe uzależnienie od narkotyków, Perks of Being a Wallflower koncentruje się na chłopcu o imieniu Charlie (Logan Lerman), który po prostu próbuje przetrwać swoje nastoletnie lata, radząc sobie z kalekim PTSD i niepokojem z traumą.
Ten dramat komediowy o dojrzewaniu przedstawia wiele tropów filmów dla nastolatków (imprezy, pierwsza miłość, wielkie egzaminy), ale z perspektywy chłopca zajmującego się chorobą psychiczną. Jego miażdżąco wszechobecny smutek grozi zniszczeniem każdego zwycięstwa społecznego, które osiągnie dla siebie i pochłonie go, jeśli nie znajdzie sposobów na utrzymanie równowagi pomimo niezliczonych czynników wyzwalających.
6 CAM (NIESKOŃCZONO NIEDŹWIEDŹ POLARNA)
Mark Ruffalo w najlepszym wydaniu rtęciowym przedstawia samotnego ojca cierpiącego na maniakalną depresję, niepewny, jak się nim zająć, a co dopiero jego dwie porywające córki. Wsparcie rodziny zawsze umożliwiało mu przechodzenie przez życie bez narażania się na chorobę psychiczną, ale po ciężkim epizodzie maniakalnym, który go hospitalizował, był zmuszony zadzwonić.
Po utracie znacznej części zasobów jego żona (Zoe Saldana) uczęszcza na Columbia University, aby uzyskać wyższy stopień naukowy, a wraz z nim lepszą pracę. 18 miesięcy programu jej mistrza spędza na pogodzeniu się z dwubiegunową diagnozą i wychowaniem ich dwóch córek. Jego zmagania są zarówno rzeczywiste, możliwe do powiązania, jak i inspirujące z powodu jego choroby psychicznej, a nie pomimo tego.
5 RILEY (WEWNĄTRZ WYJŚCIA)
Dzięki Inside Out Pixar stworzył zaskakująco wrażliwe i zręczne przedstawienie dziecka cierpiącego na lęki i depresję, które było dostępne zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Film koncentrował się na Riley, szczęśliwej 11-latce, która wpada w depresję, gdy jej rodzice przeprowadzają rodzinę do San Francisco.
Radość była zwykle dominującą emocją w jej życiu, ale ten ruch nadaje głos Smutkowi, który wkrótce dowodzi jej osobowością. Kiedy Radość i Smutek zostają wciągnięte w najdalsze zakątki podświadomości Riley, gniew, strach i wstręt przejmują kontrolę. Jest to jedno z najlepszych badań nad rolą emocji w rozwoju behawioralnym człowieka w filmie.
4 RAYMOND (RAIN MAN)
Autyzm ma spektrum obejmujące najbardziej funkcjonujące i najcięższe zmiany w zachowaniu, a im dalej, tym większa szansa na sensację. Na szczęście w Rain Man tak nie jest, a prezentacja autyzmu Raymonda Babbitta (Dustin Hoffman) jest autentyczna i autentyczna.
Zostaje powierzony swojemu młodszemu bratu Charliemu po śmierci ich ojca i nie ma pojęcia, że Charlie jest oportunistą wykorzystującym Raymonda do zdobycia fortuny ojca. Początkowo radzi sobie z wybuchami Raymonda w celu uzyskania korzyści finansowych, nie zdając sobie sprawy, że staje się rutyną i stabilnością, której Raymond potrzebuje w swoim życiu. Pod koniec filmu każdy z nich poznaje braterską miłość w przeciwieństwie do wszystkiego, co kiedykolwiek znał
3 CRAIG (TO RODZAJ ŚMIESZNEJ HISTORII)
W „To rodzaj zabawnej historii” Craig jest przygnębionym nastolatkiem, który rozwija myśli samobójcze i robi jedyną rzecz, o której może pomyśleć w szczególnie mrocznym momencie - sprawdza się w klinice zdrowia psychicznego, aby uzyskać dostęp do niektórych leków. Tam zyskuje coś o wiele cenniejszego niż leki, które uważa za potrzebne - perspektywę.
Craig spotyka pacjentów w placówce ze wszystkim - od autyzmu po depresję maniakalną i nie tylko - i są przedstawiani w sposób, który nie jest przesadzony, przerośnięty ani przesadny. Craig wciąż ma swoje problemy, ale po 5 dniach więzi zdaje sobie sprawę, że nie są tacy źli. W końcu są ludzie, którzy oddaliby wszystko, aby być nim w całej swojej pomieszanej chwale tylko przez jeden dzień.
2 ROY (MECZ MECZOWY)
Z Nicolasem Cage'em w roli Roy'a, oszustem z Obsessive Compulsive Disorder, spodziewalibyście się, że przyniesie trochę swojego wspaniałego showboatingu Matchstick Men. Portretuje jednak chorobę psychiczną z zaniżoną intensywnością, szczególnie jeśli chodzi o jego powołanie i relacje z nastoletnią córką Angelą.
Angela pragnie być bliżej swojego ojca, a także zyskać bardziej poufną perspektywę w świecie oszustów, więc prosi o dołączenie do jego kolejnego wielkiego planu. Podczas gdy zbliżają się do zarządzania firmą rodzinną, Roy musi zrozumieć, że metody, których używał do kontrolowania swojej choroby psychicznej, muszą zostać dostosowane, aby uwzględnić jego nową ojcowską rolę.
