Koniec piątego sezonu Vikings mógł równie dobrze być zakończeniem serii. Po tym, jak Bjorn (Alexander Ludwig) usunął swojego przyrodniego brata Ivara (Alexa Høgha Andersena) i zajął to, co wielu uważało za jego prawowite miejsce jako króla w Kattegat, można argumentować, że krwawy, długotrwały dramat Historii doszedł do właściwego wniosku. W związku z tym, że ostatni sezon rozpocznie się dwugodzinną premierą, której pierwsza połowa jest odpowiednio zatytułowana „Nowe początki” - wydaje się, że twórca Michael Hirst osiągnął punkt kulminacyjny swojej historii, i ten sezon 6 może skończyć bardziej jak koda niż cokolwiek innego.
To uczucie staje się silniejsze w ciągu pierwszej godziny, ponieważ w dużej mierze spędza się na nadrabianiu zaległości z głównymi bohaterami serii. Oznacza to obserwowanie, jak Bjorn demonstruje sposób, w jaki zamierza rządzić. Jest to tryb wzorowany na jego zmarłym ojcu, Ragnar, który jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem dla młodego króla, gdy działa z przekonaniem, ale później kwestionuje te działania na prawie każdym kroku, szukając rady u swojej żony Gunnhild (Ragga Ragnars) jak również od matki, Lagerthy (Katheryn Winnick). Efekt jest dwojaki, ponieważ Hirst szybko i zwięźle ilustruje sposób, w jaki Bjorn nie jest Ivarem, a jednocześnie dobrze wykorzystuje zwrot „ciężka głowa nosi koronę”.
Więcej: Recenzja Harley Quinn: DC serwuje grubą, brutalną i głupią serię złoczyńców
„New Beginnings” to szybki epizod Wikingów , w którym godzina ma niewiele czasu na skupienie się na opowiadaniach pobocznych. Zamiast tego jest poświęcony prawie całkowicie rozbieżnym ścieżkom Bjorna i obalonego Ivara. Aby być uczciwym, godzina oferuje krótkie przerwanie, w którym Lagertha ogłasza przejście na emeryturę i pragnie przeżyć resztę swoich dni w spokoju i samotności na odizolowanym gospodarstwie. Ale Hirst kładzie podwaliny pod koniec historii Lagerthy, zmuszając przerażającą dziewczynę z tarczą do poważnego przyrzeczenia, że nigdy więcej nie podniesie miecza, zanim zakopie go w ziemi, z której zamierza żyć. Jest to ekwiwalent opowiadania o glinie, który ogłasza przejście na emeryturę, lub żołnierzu odnotowującym rodzinę czekającą z powrotem w domu. Innymi słowy, Lagertha może być zrobiona ze światem Wikingów , ale z pewnością nie wygląda to tak, jakby Wikingowie już z nią skończyli.
Poza potencjalną intrygą dotyczącą jednego z pozostałych oryginalnych członków obsady serialu, „New Beginnings” rozwija także fascynującego antagonistę u księcia Olega (Danila Kozlovsky) z Rusi, który planuje zaatakować Kattegat w celu przekształcenia go w chrześcijaństwo. W ciągu ostatnich kilku sezonów Hirst dobrze wykorzystywał obecność Andersena na ekranie, umieszczając go w dziwnych relacjach tu i tam. Chociaż walczące uwikłanie Ivara z jego rodziną stworzyło niezbędny ciąg do serii w następstwie odejścia Travisa Fimmela, to jego interakcje z biskupem Heahmundem (Jonathan Rhys Meyers) udowodniły, że serial może zająć się bardziej abstrakcyjnymi pomysłami w celu wywołania psychozy Lothbrok to coś więcej niż zwykły agent chaosu.
Istnieją podejrzenia o podobnym związku w związku z Olegiem i Ivarem, który spędza większą część pierwszej godziny, przekonując młodego księcia, że nie ma zamiaru złośliwie przychodzić do swojego królestwa i sam jest królem bez królestwa. Oleg nie jest jednak tak łatwy do przekonania, co prowadzi do przedłużającego się, ale wciąż zabawnego impasu, który powoduje, że Ivar znajduje powód, by ponownie uwierzyć - i przekonać innych - jest w rzeczywistości bogiem.
Obiecując powrót maniakalnego mojo Ivara tak wcześnie w ostatnim sezonie, Hirst daje serii swobodę poruszania się i nieco rozciągania nóg, jak ma to miejsce w drugiej połowie dwugodzinnej premiery. W ten sposób Vikings testuje Bjorna na początku jego panowania, gdy król Harald (Peter Franzén) prosi o pomoc, a powrót Kjettel Flatnose (Adam Copeland) otwiera potencjalne miejsce dla Ubbe (Jordan Patrick Smith), zastanawiając się nad wyjazdem na Islandię w poszukiwaniu zaginionego Flokiego (Gustaf Skarsgård).
Druga godzina zmienia tempo w taki sposób, że intrygi wciąż narastają, nawet gdy Hirst rozwija różnorodne wątki fabularne, które bez wątpienia opóźnią jakąkolwiek konfrontację Ivara i Bjorna aż do zakończenia sezonu. Gra fabularna Vikings była trafiana lub chybiona przez cały czas i nie ma powodu sądzić, że będzie inaczej w sezonie 6. Mimo to perspektywa Ubbe na wyprawie Floki, podczas gdy Bjorn musi stawić czoła swojej pierwszej prawdziwej przeciwności, tak jak król mógł twórczość łuków definiujących znaki. Chociaż tego samego nie można powiedzieć o Ivar - który prawdopodobnie miał łuk definiujący charakter w sezonach 4 i 5 - pozostaje jednak fascynującą i integralną częścią serii.
Podsumowując, w sezonie 6 Wikingowie zostaną osądzeni, ponieważ tak często oceniają swoje postacie - pod względem dziedzictwa, które zostawiają za sobą. Podczas gdy Hirst i Jeb Stuart przygotowują już spinoff show dla Netflix, pierwsza (i wciąż najlepsza) seria scenariuszy z historii prawdopodobnie zostanie uznana za ambitną część telewizji, która odniosła sukces w erze Peak TV.
Premiera sezonu wikingów 6, środa, 4 grudnia o 21:00 w Historii.
