Ostrzeżenie: SPOILERY przed Fear The Walking Dead
-
Można śmiało powiedzieć, że stowarzyszenie Fear The Walking Dead było wspierane i utrudniane przez znacznie popularniejszy i odnoszący sukcesy serial dla rodziców The Walking Dead. W trzecim odcinku spinoff wyemitował niedawno swój finał w połowie sezonu i został już podświetlony na zielono podczas czwartej wycieczki, a dla wielu serii ten kamień milowy byłby mocną oznaką krytycznych i komercyjnych osiągnięć.
Jednak w przypadku Fear the Walking Dead krytyka, która nękała serial od pierwszego odcinka, jest nadal powszechna, a liczba widzów spada bardzo źle, tracąc ponad połowę widowni między drugą a trzecią premierą sezonu. Główną kością niezgody wydaje się być siła bohaterów, brak odróżnienia od TWD i mniej niż inspirujące fabuły. Na szczęście serial zaczął się poprawiać w trzecim sezonie. Ustanowienie Madison jako prawdziwego lidera było ogromnym krokiem naprzód, a seria nadal zapewnia pod względem wizualnej krwawości i spektaklu. Ujęcie ptaka zjadającego mózg skalpowanego mężczyzny było szczególnie niezapomniane.
Cynik może zasugerować, że gdyby Fear the Walking Dead był samodzielnym programem, zostałby już anulowany, a przynajmniej nie byłby tak łatwo odnawiany, a tylko tak długo serial mógł przetrwać tylko dzięki reputacji. Finał w połowie sezonu kończy obecną główną fabułę, więc może być idealnym czasem na subtelne wymyślenie na nowo, a oto niektóre obszary, w których serial może się udać w drugiej połowie sezonu trzeciego.
Postacie
Największą nadrzędną krytyką gry Fear the Walking Dead jest brak interesujących i pokrewnych postaci, które sprawiają, że widzom zależy na tym, co się z nimi stanie na ekranie. Jak na ironię, ten obszar jest być może największą siłą The Walking Dead, a postacie takie jak Rick, Michonne i Daryl stały się ikonami popkultury, ale chociaż nikt nie oczekiwał, że Fear the Walking Dead powtórzy ten poziom sukcesu, fani nie spodziewali się, że serial całkowicie się przerwie problem.
Poza Madison, która ostatnio bardzo się do niej przyłączyła, żadna z głównych obsad nie ma wyraźnej ścieżki rozwoju i często wymyka się między „apokalipsą mnie wzmocniła” a „apokalipsą doprowadziła mnie do szaleństwa” bez większego wyjaśnienia. Jest to szczególnie widoczne w przypadku Nicka. Po początkowej - i co prawda interesującej - walce z uzależnieniem od narkotyków, w drugim sezonie postać celowo oderwała się od swojej rodziny, uważając ją za destrukcyjną i woli chodzić z umarłymi.
Kiedy jednak Nick i jego rodzina ponownie połączyli się w trzecim sezonie, nic z tego nie zostało naprawione; topór został pochowany, a Nick naprawił rodzinę, nawet odmawiając pozostawienia ich nowemu kochankowi, ale przyczyn tego nie zbadano. Mówi wiele, że Madison ma ciekawszą chemię z przybyszem Troy niż jej własny syn na ekranie i niestety podobne problemy występują w obsadzie.
Problemem z pewnością nie są utalentowani aktorzy i dlatego musi to być sposób, w jaki pisane są te postacie, z niespójnymi działaniami mętnymi dla ich osobowości i zapobiegającymi emocjonalnym inwestycjom widzów. Na szczęście rozwiązanie zostało już z powodzeniem wdrożone w Madison: postępuj prosto. Nie martwiąc się o Travisa, Madison jest po prostu matką, która robi wszystko, co w jej mocy, aby chronić swoje dzieci. Jej łuk i rozwój są jasne, logiczne i interesujące do oglądania.
Widzowie dokładnie wiedzą, kim jest Madison; jej motywacje, cele i sposób myślenia. Tego samego nie można powiedzieć o Nicku i Alishie, ale jeśli te proste kwestie zostaną rozwiązane i zastosowane, można to szybko naprawić.
Oryginalność
Oryginalna koncepcja gry Fear the Walking Dead polegała na pokazaniu tego, co wydarzyło się we wczesnych dniach apokalipsy zombie, ale bardzo szybko, serial ustalił tę samą formułę, co program macierzysty, szczególnie gdy grupa była teraz uwięziona w osadzie i odpierała ataki tych, którzy będą chcieli przejąć to. Możesz silnie argumentować, że Fear the Walking Dead powinien był pozostać w świecie wczesnej apokalipsy w sezonie znacznie dłużej niż kiedyś, ale ten statek już wypłynął i spinoff musi znaleźć nowy sposób na wyróżnienie się.
Za wszelką cenę serial musi unikać uczynienia Otto Ranch kolejną Aleksandrią, a grupa Madison z pewnością nie będzie mogła schronić się tam w dłuższej perspektywie, w przeciwnym razie obie serie staną się praktycznie identyczne. Historia walki o władzę między dwoma synami Otto i rodziną Clark dałaby Fear the Walking Dead powrót do dziczy, a wraz z The Walking Dead mocno osadzonym w Aleksandrii w dającej się przewidzieć przyszłości. długa droga do rozdzielenia dwóch serii.
Być może ekspansja na bardziej dojrzałe terytorium mogłaby również pomóc w tym zakresie. Serial już przyciąga publiczność złożoną w większości z dorosłych, więc dlaczego nie wytyczyć ścieżki jako bardziej przerażający i przebiegły kuzyn The Walking Dead w celu dalszego rozdzielenia dwóch seriali.
Linie fabularne
Z pewnością można zakwestionować zasadność wprowadzenia stereotypowych zbędnych scenariuszy w porównaniu do niezadowolonych Indian, ale łuk był co najmniej jednym z najbardziej zabawnych filmów, jakie wyprodukował Fear the Walking Dead. Tego samego nie można powiedzieć o materiale z trzeciego sezonu z Danielem i Strandem. Chociaż sceny przy tamie były wystarczająco porywające, wydarzenia, które nastąpiły, były meandrujące i pozbawione znaczenia.
Nigdzie nie było to bardziej oczywiste niż w ostatnim finale w połowie sezonu, w którym Daniel nigdzie nie znalazł, a Strand zakończył rozmowę z astronautą. Strand jest prawdopodobnie jedną z bardziej intrygujących postaci w serialu i otrzymał inteligentny postęp w drugim sezonie, ale jego ostatnie sceny były niewiele więcej niż rozrywką z głównych wydarzeń na Otto Ranch. Im szybciej będzie mógł zostać ponownie zintegrowany z Madison i spółką. - i mieć inne postacie, by odbić swój dowcip - tym lepiej.
Nie oznacza to, że wszystkie sceny na ranczo były niezbędne do oglądania. Niektórzy mogli odkryć, że opowieść zawierała zbyt wiele mówienia i niewystarczającą akcję, nabierając nawyku, o który wielu oskarżyło The Walking Dead o cierpienie. Chociaż intensywna podwójna funkcja w połowie sezonu nieco to zrekompensowała, epizody takie jak „TEOTWAWKI” i „Czerwony brud” - z których ten drugi postanowił, że potencjalnie genialna scena Troya zabijającego rodzinę Trimbolów wydarzyła się poza ekranem - nie trafiła równowaga między dialogiem między postaciami a scenami akcji zombie skoncentrowanymi na wielu ludziach.
