Kolejny silny epizod Ricka i Morty'ego kontynuuje głębokie zanurzenie sezonu w bohaterach i przynosi coś zaskakującego.
„Rest and Ricklaxation” to rodzaj odcinka Rick and Morty, który wydaje się być odpowiedzią na zarozumiałość samego programu. Odcinek rozpoczyna się, gdy Rick nakłania Morty'ego do szybkiej, 20-minutowej przygody, w której odzyskanie odłamka plazmy potwierdzi jego niesamowitość. Sześć dni później oboje zostają uwolnieni i wracają do zdrowia po traumie polegającej na tym, że ledwo uciekają w większości niemożliwej do opanowania sytuacji z nienaruszonym życiem. To jeden z niewielu pokazów, w których serial przedstawiał swojego niemal niezwyciężonego szalonego naukowca jako kogoś, kto nie w pełni kontroluje sytuację, i robi to z zauważalnie gorszym zużyciem Rick, wskazując ten fakt swojemu wnukowi w końcowych momentach odcinka jest zimno otwarty. Aby sobie z tym poradzić, udają się do międzygalaktycznego spa, w którym intensywna detoksyka dosłownie wyciąga najgorsze z ciał, co skutkuje miłym, przyjemnym Rickiem Sanchezem i niemożliwie pewnym siebie Morty, który później staje się bezdusznym brokerem giełdowym a la Patrick Bateman.
Jak można się spodziewać po odcinku Ricka i Morty'ego, toksyny objawiają się jako najgorsze możliwe wersje - lub „wersje boogerowe” postaci. Toxic Morty to ledwie działająca kula niepewności i nienawiści do siebie, podczas gdy Rick jest, no cóż, właściwie Rick'em, który wszyscy znają, ale jest bardziej dumny. Rzeczywistą zmianę widać w postaciach odtruwających, ponieważ są one tak bardzo różne, że są trochę niepokojące. Ale oddzielenie toksycznych pierwiastków w obrębie Ricka i Morty'ego oraz wyraźne zrozumienie tego, jak fundamentalnie zmieniły się obie postacie po detoksykacji, przemawia do powtarzającego się przekonania, że Rick jest w rzeczywistości jego największym wrogiem.
Sezon 3 Rick and Morty zanurza się głęboko w życie bohaterów przez cały sezon. Dzięki temu serial zyskał szczególnie mocną pracę, obracając się głównie wokół drugorzędnych postaci, takich jak Summer, Beth i Jerry. Pozwala to również pisarzom na odchylenie się od jakiejkolwiek wcześniej ustalonej formuły. To niezwykle trudne, szczególnie gdy formuła działa tak dobrze i ma udokumentowane osiągnięcia, ponieważ wydobywa wysokiej jakości treści przez dwa pełne sezony. Minusem jest oczywiście to, że w trakcie podążania za twórczą błogością i ustalania zerowych limitów dla głównego bohatera, Rick i Morty skończyli z bohaterem zdolnym do zrobienia czegokolwiek. To duża część apelu Ricka, ale kiedy masz postać, która może zamordować kogoś, kto nazywa się Wordender, gdy jest pijany, masz problem z tym, że kiedykolwiek będziesz mieć wyzwanie, które wydaje się ważne z narracji.
W „Vindicators 3: The Return of Worldender” Rick i Morty umieścili Ricka jako złoczyńcę w swojej własnej historii, co następnie uczyniło go czarnym charakterem także dla Vindicators, co nie wyszło im tak dobrze. Rezultat jednocześnie powtórzył, jak bardzo wszechmocna jest postać Ricka, ponieważ nawet w trybie „hackowania” jego pułapki zainspirowane Piłą zniszczyły tanie zdzierstwa Strażników Galaktyki, które były Windykatorami. Ale nadal toruje drogę sezonowi 3 podróżuje w dół od odcinka premiery Prima Aprilis. Jedyną rzeczą, o którą Rick Sanchez naprawdę musi się martwić, jest Rick Sanchez. Na szczęście ta seria ma nieskończoną liczbę, ale to, co pokazuje „Rest and Ricklaxation”, to to, o czym najbardziej martwi się nasz Rick, to on sam.
To samo dotyczy Morty'ego (tak jak w przypadku nas wszystkich), ale podczas gdy detoksykowany Rick jest miły i cierpliwy, Morty staje się czymś zupełnie innym bałaganem istoty ludzkiej, aczkolwiek finansowo i (prawdopodobnie) romantycznie udanym po uwolnieniu z ciężaru jego sumienia. Jest to konieczne, ponieważ, jak sugeruje program, ani Rick, ani Morty niekoniecznie są zdrowszymi osobami po usunięciu toksycznych części ich osobowości. Ponieważ zwykle jest po prostu sparowany z Rickiem, Morty jest często pozycjonowany jako jedyna rozsądna osoba w danej sytuacji, ale nie jest to dokładnie dowód jego umiejętności rozumienia samego siebie. Niepewność i nienawiść Morty'ego sprawiają, że jest tym, kim jest. Chociaż nie widzi tego w tym czasie - ponieważ jest nastolatkiem, a nastolatki są czasami głupie, jeśli chodzi o wyobrażanie sobie siebie - pewna siebie, pozbawiona sumienia jaźń nie jest idealną osobą, którą Morty powinien się starać.
W końcowym konflikcie z Toksycznym Rickiem i Morty'em Oczyszczony Rick ujawnia coś, co mówi o jego charakterze i trwającej walce z jego bardziej skażoną stroną: jego miłość do wnuka (i prawdopodobnie rodziny) jest uwikłana w błoto, którym jest Booger Rick. Idealne „ja” Ricka jest o wiele bardziej racjonalne niż to, którego obserwujemy od dwóch i pół sezonu. I podobnie jak Morty wolne od sumienia, Rational Rick pojawia się w dziale emocji. W tym przypadku jego rodzinne uczucie jest zdeterminowane jako irracjonalne i staje się narzędziem, za pomocą którego zmusza Booger Ricka do połączenia się z drugą połówką.
Zamiast całkowicie powtarzać, że Rick jest swoim największym wrogiem lub przynajmniej złoczyńcą jego (i jego bliskich) własnej historii, „Odpoczynek i riklacja” podważa ideę lepszego siebie Ricka, czyniąc jedną z jego więcej ujmujących cech jest produktem tego, co jego zdaniem jest dla niego toksyczne. Oczyszczony Rick mówi swojemu lepszemu odpowiednikowi, że nigdy nie pozwolił swojej toksycznej stronie przejąć kontrolę. Tego rodzaju samoświadomość jest rzadka u fikcyjnych postaci, ale należy się tego spodziewać u kogoś tak znającego się jak Rick, i staje się fascynującym sposobem rzucenia wyzwania postaci, dla której żadne wyzwanie nie jest zbyt duże.
Rick i Morty kontynuują za dwa tygodnie „The Ricklantis Mixup” o 23:30 na Adult Swim.
