W 2018 roku wygląda na to, że przynęta Oscara może w końcu być martwa. Na jego miejscu jest nowy Złoty Wiek niezależnych twórców filmowych i zainspirowany dużymi budżetami. Czy to, co niemożliwe, mogło się naprawdę wydarzyć?
Roger Ebert napisał kiedyś w zjadliwej recenzji Oscarów, że „Subtelność nie jest mocną stroną Akademii”. Nie mylił się. Pomimo tego, że złoty wiek Hollywood wyprodukował coś, co w większości uważane jest za klasyczne przykłady tworzenia filmów o asach, jabłko ostatecznie spadło daleko od drzewa. Po latach autentycznych, organicznych sukcesów uznanych przez Akademię, niektórzy filmowcy znaleźli sposób na pokonanie systemu, że tak powiem. Zamiast dopracować oryginalność, wyprodukowali filmy, które pożyczały formuły przypadkowo ustawione na miejscu wcześniejszych zdobywców Oscara. Nawet w najlepszym wydaniu, te filmy zdawały się zaznaczać wszystkie pola w jakiejś nieoficjalnej kolekcji Greatest Hits Oscara. Byli zalewani tropami i kliszami, przesiąknięci schmaltzem i starali się, jak najbardziej, „pożyczyć” od naprawdę udanych prestiżowych zdjęć z przeszłości. Były, dumnie lub inaczej, przynętą Oscara. Ku ich konsternacji zmieniają się czasy i epoka przynęty Oscara.
W ciągu ostatnich kilku lat Oscary zmieniły ton; rodzaj kolektywnego wymyślania, jeśli chodzi o odbiorców i krytyków reagujących na filmy, które są niczym więcej niż przynętą Oscara. I choć nie oznacza to, że ten nieoficjalny podgatunek został całkowicie zaniedbany - zdobycie Sandry Bullock dla najlepszej aktorki dla The Blind Side było wyraźną wygraną przynęty, podobnie jak wygrana w The King's Speech - przeszliśmy długą drogę.
Jeśli spojrzysz na kilka ostatnich lat, przynęta przeciw oscarowi podbiła wodze. Akademia zaczęła preferować eksperymentalizm (patrz: Mad Max: Fury Road, Birdman, Moonlight). Zwracają uwagę na wszystko, za czym opowiadała się Akademia, zanim cały proces zaczął się przekształcać w formułę przerobioną przez fabrykę. Aby zrozumieć, dlaczego tak jest, pomaga zrozumieć, dlaczego przynęta Oscar stała się rzeczą przede wszystkim.
The Rise of Oscar Bait (Ta strona)
Śmierć Oscara Baita
Oscar Bait przyszedł od kiedy Harvey Weinstein rządził
Bez względu na to, jak bardzo może być twoja miłość do Hollywood, sezonu z nagrodami lub po prostu filmów, nie możesz zaprzeczyć, że przemysł rozrywkowy jest nadal branżą jak każda inna. Wydaje produkt, zarabia pieniądze. Tak ekscytujące i zabawne jak Oscary, tak naprawdę wszystko sprowadza się do studiów, które starają się osiągnąć jak największy zysk z filmów, które promują w danym roku. Pokazy nagród pomagają ogromnie zwiększyć świadomość filmu, umocnić jego miejsce w historii filmu i zwiększyć siłę wytwórczą, co z kolei zwiększa ich szanse na przyciągnięcie cenionych talentów do przyszłych projektów. Podsumowując: wszystko, co pomaga zarabiać pieniądze. Odpowiedzialni za to są producenci, którzy prowadzą program od początku do końca.
Wpisz braci Boba i Harveya Weinsteina.
W 1979 roku założyli Miramax, małą niezależną firmę filmową, która była tak skromna, jak eksperymentalna. Wspierali projekty twórców filmowych takich jak Steven Soderbergh, Pedro Almodóvar i Stephen Frears, a na początku lat 90. pomogli w rozpoczęciu kariery Quentin Tarantino. Od samego początku chodziło o dostarczanie wysokiej jakości filmów. Jednak mniej więcej w czasie, gdy zostały zakupione przez The Walt Disney Company w 1993 roku, Weinsteins zapoczątkował nową erę produkcji i promocji. Nie byli to jedyni winowajcy przynęt na Oscara, ale biorąc pod uwagę obecny klimat Hollywood podkreślający żelazny uścisk Harveya Weinsteina w branży, warto zobaczyć, jak moc odgrywała ogromną rolę w obniżaniu jakości głównego nurtu filmu. Osoby takie jak Weinstein zamieniły projekty pasji w produkty, od niechcenia dewaluując pomysłowość podczas wspinaczki na szczyt.
Niektóre z najbardziej rażących wczesnych prób Miramaxa przynęty na Oscara pojawiły się w postaci Pięknych dziewczyn Teda Demme'a (zepsuty muzyk, kręgi przyjaciół Lawrence'a Kasdana, krótkotrwały egzystencjalizm), Sling Blade Billy'ego Boba Thorntona (dramat z okresu, upośledzenie umysłowe, tragedia przeciążenie) i Pallbearera Matta Reevesa (aktor grający przeciwko typowi, pani Robinson na bieżnik, dramat) i tylko jeden z tych filmów dotarł do Oscara. Potem, gdy Miramax naprawdę dotarł do mas, ich przynęta zaczęła naprawdę gryźć. Good Will Hunting, Shakespeare in Love i The Cider House Rules to tylko garstka mocnych uderzeń Weinsteina; filmy, które są obiektywnie dobrze wykonane, ale nie można ich zaklasyfikować jako niczego innego niż przynęty z nagrodami.
Ta zmiana pozycji standardów hollywoodzkich miała trwały efekt - sprzyjała filmom, które prawdopodobnie nie zasługują na uznanie, a jednocześnie okradała Akademię z jej wiarygodności. Odbiorcy nie są idiotami. Sprzedawanie im tropów nad nowościami nie pozostanie niezauważone, dlatego właśnie teraz obserwujemy, jak fale ciągną szybkie 180. I nadszedł czas. Od momentu powstania Akademia składa się głównie z białych mężczyzn (stąd brak różnorodnych opinii). Na szczęście dokonano znacznych ruchów, aby wstrząsnąć, zapraszając szerszy krąg wyborców. Jednak biorąc pod uwagę, że głosy w ubiegłym stuleciu pochodziły w większości z umundurowanej większości, nic dziwnego, że formuła jest tak dobrze znana, spójna i co najwyżej leniwa.
Strona 2 z 2: How 2018 May Be The End of Oscar Bait
1 2
