Wywiad z Mary Lambert: Pet Sematary 30th Anniversary

W 1989 r. Stephen King's Pet Sematary zszokował publiczność obrazem nadprzyrodzonego terroru w małym miasteczku Maine. Teraz, trzydzieści lat później, oryginalny klasyk został zremasterowany w rozdzielczości 4K Ultra HD z oświetleniem HDR dla maksymalnej jakości obrazu. Ponadczasowy klasyk otrzymał świeżą powłokę lakierniczą, w samą porę na głośny remake, który wykorzystuje sukces It i Castle Rock w dążeniu do kontynuacji obecnego renesansu Stephena Kinga.

Screen Rant miała okazję porozmawiać z Mary Lambert, reżyserką filmu z 1989 r., Na temat nowego transferu Blu-ray, a twórczyni podzieliła się swoimi spostrzeżeniami na temat tworzenia filmu, od obsadzenia wówczas malucha Miko Hughesa w najważniejszej roli w filmie rolę (spoiler alert), do odkrywania subtelnej dynamiki między Pascowem a Juddem, granej odpowiednio przez Brada Greenquista i legendarnego Freda Gwynne.

Powiązane: Każdy nadchodzący film Stephena Kinga w fazie rozwoju

Lambert dzieli się także swoimi przemyśleniami na temat długo oczekiwanego remake'u, dając jej znaczną aprobatę dla projektu. Wreszcie, reżyser opowiada o Pet Sematary Two, filmie, który niestety został odrzucony po jego pierwotnym wydaniu w 1992 roku, ale od tego czasu zyskał namiętny kult i jest uważany przez wielu za równego, choć skrajnie odmiennego od swojego poprzednika.

Porozmawiajmy o tym remasterze 30-lecia Pet Sematary 4K Ultra HD! Zeszłej nocy oglądałem Blu-ray i wygląda niesamowicie. Czy możesz mi opowiedzieć trochę o tym, jak ten projekt powstał i o pracy nad nową wersją?

Mary Lambert: Przede wszystkim jestem wielkim fanem archiwizacji rzeczy na 35-milimetrowym filmie. Film, jeśli jest odpowiednio naświetlony, właściwie przetworzony i wszystko, myślę, że jest to najbezpieczniejszy sposób archiwizacji, ponieważ zachowuje oryginalny obraz, nie musi być ponownie interpretowany przez nową technologię co dziesięć lat. Po prostu tam jest. Ten negatyw był solidny. To był piękny negatyw. Pracowałem z Danielle Cantwell i Mattem McFarlandem, wróciliśmy do negatywu i zeskanowaliśmy go do 4K Ultra HD z High Dynamic Range, i po prostu nie mogłem uwierzyć, jak to po prostu wyskoczyło na ekran. Nie mogłem uwierzyć w zakres, w którym musieliśmy wrócić, aby dostosować, dostosować i dopracować wszystko. To była dla mnie naprawdę dobra zabawa. Jestem także malarzem i to było wspaniałe doświadczenie.

Czy dokonaliście jawnych zmian w filmie na tę rocznicową edycję?

Mary Lambert: Jedną z rzeczy, które mogliśmy zrobić, było powrót do scen z efektami. W tym czasie były to wszystkie efekty filmu optycznego. Nie mogę nawet powiedzieć, jak trudne są pewne rodzaje optyki na filmie, ponieważ zgadujesz, jak będą wyglądać, a następnie zabierają je z powrotem do laboratorium i strzelają na stojaku wielopasmowym, a potem je skomponowali, a potem zobaczyliście, co najlepiej zgadliście. Jeśli ci się nie podoba, musisz ponownie przejść przez cały proces. Dzięki efektom cyfrowym możesz traktować je tak, jakby były na twarzy. Byliśmy w stanie wrócić do efektów i nie zmieniać ich, ponieważ byłoby to … Ale byliśmy w stanie ulepszyć je w sposób, który moim zdaniem wygląda naprawdę dobrze.

Czy zastanawiałeś się kiedyś nad wejściem, jak George Lucas w Gwiezdnych wojnach, i całkowicie przerobiłeś niektóre z tych efektów?

Mary Lambert: Nie, ale nawet w tym czasie chciałbym wykonać bardziej obszerną pracę nad efektami. Właściwie zaplanowano więcej pracy. Szczerze mówiąc, po kilku pierwszych zapowiedziach było tak dobrze, że Paramount powiedział: „nie sądzimy, że musimy już popracować nad efektami; działa!” Ale zawsze czułem, że efekty wizualne mogłyby być lepsze. Gdybym mógł coś zmienić w filmie, byłyby to niektóre efekty wizualne. W rzeczywistości są teraz lepsze.

Absolutnie, ale nie do końca na nowo. Rozumiem. Tak więc, dla mnie i moich przyjaciół, gdy byliśmy małymi dziećmi na początku do połowy lat 90., Pet Sematary był jednym z absolutnie najstraszniejszych filmów, jakie mogliśmy oglądać. Na początku ma tę niepokojącą aurę, ale do końca nie jest tak gwałtowna. Na początku rany Pascowa są ranne, ale są prawie sanitarne, ponieważ są w szpitalu, prawda? Ale potem, pod koniec, wariuje, gdy Gage gryzie twarz Freda Gwynne w twarz! To po prostu przerażające!

Mary Lambert: (śmieje się)

Jest o tyle wycięć poza tym, do czego byliśmy przygotowani do tego momentu. To taki szok. Czy trzymanie się takiej krwi aż do ostatniego aktu było wyzwaniem? Jest to nietypowe dla horroru, szczególnie w 1989 roku.

Mary Lambert: Właściwie to było trochę odświeżające, aby móc to zrobić. Myślę, że wiele osób nie do końca rozumiało, jak sprawić, by dziecko, Gage, było przerażające. Jak to mogło być przerażające, gdyby głównym złoczyńcą był chłopiec? Kiedy wszedłem do projektu, zrozumiałem w Paramount, że prawdopodobnie będziemy mieli krasnoludowego aktora lub lalkę, aby zagrać Gage'a, gdy on wskrzeszy. Miał wrażenie, że zostanie tak zniszczony, gdy zostanie przejechany przez ciężarówkę, że będzie tak zgnieciony, że postać będzie musiała zostać zaszyta w okropny sposób i wyglądać, jakby została przejechana przez ciężarówkę. Myśleliśmy, że nigdy nie uda nam się zmusić małego dziecka do siedzenia w fotelu do makijażu i wykonania niezbędnych prac protetycznych. Ale nie sądziłem, że byłoby strasznie mieć krasnoluda marionetki. Myślałem, że zwróci to uwagę na fakt, że zmieniliśmy aktorów. Tego rodzaju protetyki, kiedy widzisz ich zbyt wiele, nie są zbyt przerażające. Są groteskowe, tak jak Pascow nie był groteskowy, ale nie był przerażający. Naprawdę chciałem, żeby koniec był przerażający.

To musiał być cud, kiedy natknąłeś się na Miko Hughesa!

Mary Lambert: Spędziłem dużo czasu na obsadzaniu Gage'a. Musiałem naprawdę przekonać producentów, że w porządku jest zatrudnienie samotnego dziecka, a nie bliźniaków. Po prostu zakochałem się w Miko i wiedziałem, nie wiem, skąd to wiedziałem, ale po prostu wiedziałem, że będzie miał przerażający występ. Nie będzie tylko dzieckiem, które kręci się przed kamerą; zamierzał wziąć udział jako aktor. I wiesz co? Naprawdę to zrobił. Myślę, że dlatego zakończenie jest tak przerażające, ponieważ wiesz, że to prawdziwe dziecko i wiesz, że robi te okropne rzeczy. Groza tego, czegoś, co tak bardzo kochasz, kiedy Rachel Creed, grana przez Denise Crosby, kiedy otwiera drzwi, najpierw widzi Zeldę, a potem Zelda zamienia się w Gage, a jej serce po prostu rozpływa się z miłości do swojego dziecka, ale on nie jest jej dzieckiem. On jest potworem. W Sematarium dla zwierząt jest ich dużo. To, co myślisz, że jest dobrym aniołem, lub coś, co należy pielęgnować, okazuje się nie być.

Zwracasz uwagę na komentarz, że Judd, który wydaje się dobry, jest w rzeczywistości zwiastunem złych wydarzeń z filmu, a Pascow, który wydaje się zły, próbuje ich uratować przed zgubą.

Mary Lambert: Zawsze myślałam, że Pascow jest dobrym aniołem, a Fred Gwynne, Judd Crandall, był złym aniołem. Ale Louis widział to na odwrót; bał się Pascowa, ponieważ wyglądał upiornie i wrócił z martwych, by porozmawiać z Louisem, więc od razu zakłada, że to zła rzecz. Ale Pascow właściwie daje mu dobrą radę, a słodki, uprzejmy starzec z sąsiedztwa, który opowiada mu historię o okolicy i wieczorami pije z nim piwo, myślisz, że to dobry anioł, ale nie, to Fred Gwynne jest tym jedynym który prowadzi go na ścieżkę do Sematarium dla zwierząt i do jego ostatecznego zniszczenia. Naprawdę podoba mi się ten motyw. To, co widzisz, nie zawsze jest prawdą.

To wspaniale. Dopóki nie posłuchałem komentarza, tak naprawdę nie myślałem o Juddzie w takim świetle. Ale to prawie tak, jakby chciał zobaczyć, jak się sprawy mają z tą rodziną i nadprzyrodzoną siłą.

Mary Lambert: Cóż, przydarzyło mu się to. Czasami myślę, że ludzie idą do tego miejsca: „Musiałem przejść przez to, więc on musi przejść przez to. Zrobiłem to i cierpiałem, więc jeśli to zrobi …” Czasami, szczególnie gdy ludzie dostają starsi mogą w ten sposób wykazywać mściwość.

Chcę cię zapytać o Pet Sematary Two, który moim zdaniem jest niesamowitym filmem.

Mary Lambert: (śmieje się) Dziękuję! Powinniśmy byli poświęcić trochę więcej uwagi, ja też bardzo mi się podobało.

Wysadza wszystko z pierwszego filmu i przenosi w inne miejsce. Pierwszy film napisał Stephen King, a druga część to bardziej oryginalny pomysł. Czy mógłbyś opowiedzieć trochę o przywiązaniu do kontynuacji i o tym, jak rzeczy potoczyły się inaczej niż w oryginale?

Mary Lambert: Po pierwsze, nie jest to tak naprawdę kontynuacja. Zasadniczo to kolejna historia o Sematarium dla zwierząt. Zawsze chciałem zrobić prawdziwą kontynuację o Ellie, ponieważ to ona żyje i to ona powinna była wrócić. W tym czasie zmieniło się uczucie, że kobieta, zwłaszcza młoda dziewczyna, nie może znieść całego filmu. Był duży opór. W całej mojej karierze był duży opór. Zawsze chcę mieć silne kobiety-bohaterki i próbowałem sprzedawać wiele filmów z kobietami jako bohaterki lub złoczyńcy. Ludzie są zainteresowani, ale ludzie, którzy je finansują, ostatecznie mówią: „nie będziemy w stanie uzyskać wystarczająco dużej gwiazdy” i „kobieta nie może nosić takiego filmu”, więc postanowiono zrobić nowy opowieść o seminarium dla zwierząt domowych.

To okropne, ale oczywiście masz nową iskierkę inspiracji w tym nowym kierunku, nie wspominając o zupełnie nowej obsadzie postaci.

Mary Lambert: Ale potem naprawdę wpadłem na ten nowy pomysł, ponieważ czułem, że może być wyjątkowo lekceważący, a bardziej dotyczyłby mrocznego humoru. Co jest gorsze niż to, że matka ponownie wyszła za mąż za penisa, który jest szeryfem miasta, który sprawia, że twoje życie jest nieszczęśliwe? Cóż może być gorsze, że zakopałeś go w Sematary dla zwierząt, a on wrócił jako szalony zombie. Kiedy jesteś nastolatkiem, zawsze myślisz, że nie może być gorzej. Idziesz tą ścieżką i zgadnij co? Sytuacja może się pogorszyć. Bardzo też kocham nastolatków. Większość moich prac dotyczy raczej nich lub ich. Osobiście uważam, że aresztowanie jest nieco problemem, więc wpadłem na pomysł zrobienia tego filmu z ich punktu widzenia. Pet 1 to punkt widzenia Louisa Creeda. Chodzi o jego życie wewnętrzne, rzeczy, które wydarzyły się dzięki wewnętrznemu monologowi, który ma ze sobą. W grze Pet 2 naprawdę chodzi o to, aby zobaczyć całość z punktu widzenia nastolatka. Jak wszyscy wiemy, nastoletni chłopcy nie mają najlepszej oceny na całym świecie. Ta część ich mózgu wciąż się rozwija, więc podszedłem do niej po ustaleniu podstawowej fabuły i historii. Potem wystarczyło znaleźć odpowiednich aktorów!

Edward Furlong, Clancy Brown, oboje są wspaniali!

Mary Lambert: Byli obsadą marzeń. Clancy Brown jako szeryf, który powraca jako zombie, był taki genialny. Clancy był świetnym złoczyńcą i jest dobrym aktorem. Ma tyle fizycznej łaski. Te sceny, w których ściga Eddiego i jego przyjaciela w różnych scenach akcji, myślę, że są przerażające, ponieważ nie chcesz, żeby cię złapał, wiesz, że on skrzeczy! Jest taki pełen wdzięku i tak dobry w tym, co robi. Jest tak sprawny technicznie jak aktor. Kocham go, odkąd zagrał w Highlander.

O tak, on też był w tym świetny!

Mary Lambert: Ale on również przestraszył tych małych chłopców! Miał wrażenie, że szykujemy się do strzału, zwłaszcza w tej scenie, w której ściga go przez dom, Eddie spojrzał na niego, a Clancy powiedziała: „Dostanę cię. Lepiej uciekaj”. I, chłopcze, Eddie wystartował, stary! Eddie Furlong jest również lalką do współpracy z Anthonym Edwardsem. Anthony jest niesamowitym aktorem. Wspaniale było oglądać Furlonga pracującego z tymi dwoma aktorami, którzy rozciągali swoją technikę i umiejętności, a nie tylko kręcili horrory, ale naprawdę grali z Anthonym i Clancy.

A więc, Pet Sematary 2019, remake, widziałeś to?

Mary Lambert: Miałem okazję, zaszczyt zobaczyć to i to naprawdę dobrze, musisz to zobaczyć! Jest pod pewnymi względami bardzo podobny do pierwszego, ale jest też zupełnie inny. Jest w tym kilka rzeczy, kilka miejsc, w których filmowcy, Kevin i Dennis, robią coś, co ja lubię: „Łał, chciałbym o tym pomyśleć!” Jedną rzeczą, którą robią, jest to, że dają Ellie więcej swobody w rozwijaniu fabuły. W powieści jest siłą stojącą za decyzją Louisa o przywróceniu Kościoła do życia. To ona go cynkuje.

Kazała mu obiecać.