Trylogia Iron Man jest prawdopodobnie najważniejszą solową serią MCU, ponieważ była pierwszą. W 2008 roku pierwszy film Iron Man rozpoczął Marvel Cinematic Universe, a Tony Stark ogłosił światu, że jest odzianym w metal superbohaterem zauważonym na niebie w Los Angeles, a Nick Fury powiedział mu, że nie jest jedynym superbohater. Potem pojawiły się dwie kontynuacje, które otrzymały mieszane recenzje od krytyków i wzbudziły wielu fanów.
10 Źle: zwrot mandaryński
Był sposób, aby sprawić, by Mandaryński zwrot akcji zadziałał - dobrze jest, że przerażeni przywódcy terrorystyczni w świadomości publicznej są kontrolowani przez niewidzialnych władców marionetek i jest to całkowicie nieoczekiwany zwrot akcji - ale Iron Man 3 popełnił błąd. Na początek, Ben Trevor Slattery przedstawił Bena Kingsleya o wiele za mocno i przesadnie, by wpłynąć na zwrot akcji, który naprawdę się wydarzył. Ponadto marketing filmu podekscytował fanów, widząc prawdziwego mandaryńskiego, kultowego i przerażającego czarny charakter z komiksu, w filmie. Zwrot mandaryński może być największą straconą szansą MCU.
9 Po prawej: rozwój postaci Tony'ego Starka
Chociaż filmy Avengers w pewnym stopniu rozwinęły Tony'ego Starka, jego solowa trylogia wykonała większość pracy nóg. Prawdopodobnie rozwinął się bardziej w pierwszym filmie niż w całym swoim filmie postaci, ponieważ zdał sobie sprawę, że sprzedaż broni jest niewłaściwa (po śmierci z bombą Stark Industries) i postanowił pomóc innym niż sobie. I o ile fani Marvela mogliby ragować na Iron Man 3, Shane Black prawdopodobnie lepiej rozumiał postać Tony'ego Starka lepiej niż jakikolwiek inny dyrektor MCU. Odrzucając swoją technologię i zmuszając go do stawienia czoła bezbronnym złoczyńcom, Black pokazał nam, że Tony naprawdę jest bohaterem.
8 Źle: Nieostry drugi film
W Iron Man 2 jest wiele rzeczy, z których fani byli rozczarowani, podobnie jak zwykli złoczyńcy, ale najbardziej rażącą zbrodnią jest brak koncentracji. Gdy reaktor łukowy w skrzyni Tony'ego zaczął go zawodzić, istniała szansa na prawdziwy rozwój postaci, ale kontynuacja była zbyt skomplikowana w tworzeniu szerszego MCU.
Czarna Wdowa została w nią wciągnięta, zamiast dostać własny film solowy, a Nick Fury spędził cały film na „Avengers Initiative”. Iron Man 2 był zbyt zajęty przygotowaniem sceny dla Avengers, że sam nie był świetnym filmem.
7 Po prawej: Włączenie wydarzeń z Avengers do fabuły
Przez cały Iron Man 3 Tony cierpi na PTSD po podróży przez tunel czasoprzestrzenny podczas bitwy o Nowy Jork. Ludzie ponoszą szkody psychiczne po doświadczeniach z pogranicza śmierci i byłoby nieuczciwe, gdyby Iron Man 3 zignorował to, co właśnie stało się Tony'emu w szerszej fabule MCU. Ciągłe zagrożenie ze strony Mandaryna we wczesnych scenach Iron Man 3 jest zręcznie wplecione w jego stres pourazowy. Mimo że był to pierwszy przypadek filmu solowego, który powstał po filmie zespołowym, nadal jest jednym z najbardziej skutecznych.
6 Źle: Przekształcenie Jamesa Rhodesa
Po pierwszym filmie Iron Man doszło do sporu o umowę między Marvel i Terrence Howard, więc studio zastąpiło go Donem Cheadle'em w Iron Man 2 i później. To był okropny błąd, ponieważ dzięki gładkiej charyzmie Howarda i autentycznemu opanowaniu był znacznie lepszy w tej roli niż Cheadle. Ponadto, będąc prawdziwym przyjacielem Roberta Downeya, Jr., Howard's Rhodey miał znacznie silniejszą chemię na ekranie z Tonym niż Cheadle. Wracając i oglądając ponownie występ Howarda w Iron Man po dziewięciu latach Cheadle jako Rhodey, łatwo zauważyć, że rola nigdy nie powinna była zostać przekształcona, a Howard był do tego idealny.
5 Po prawej: historia pochodzenia
Historie początkowe MCU są często krytykowane za stosowanie sztywnej formuły, ale Iron Man z 2008 roku wydaje się świeży. Wynika to częściowo z tego, że był to pierwszy film MCU i dlatego nie miał jeszcze żadnej formuły do naśladowania, ale częściowo dlatego, że jest po prostu genialnie wykonany. Ma nieliniową strukturę, uporządkowaną idealnie, aby dać nam wyraźne przedstawienie Tony'ego Starka. Po pierwsze, widzimy, jak zostaje schwytany przez terrorystów. Następnie wracamy, aby zobaczyć życie, jakie prowadzi nadmiar i luksus. Następnie wracamy do jego niewoli, gdy buduje uzbrojony garnitur zamiast bomby, którą chcą zbudować terroryści. Jeśli chodzi o historie o superbohaterach, jest to tak dobre, jak to możliwe.
4 Źle: Wykończenie za wcześnie
Producent Kevin Feige jest wielkim fanem trylogii jako techniki narracyjnej. Szczerze mówiąc, istnieje bogata historia genialnych trylogii, a jeśli nie jest zepsuta, nie naprawiaj jej. Problem polega na tym, że solo serii Iron Man zakończyło się zbyt wcześnie. Ponieważ miał dwa filmy solo w fazie 1, podczas gdy wszyscy mieli tylko jeden, Iron Man nie miał luksusu filmu solo na każdym etapie MCU. Jego postać osiągnęła pewien etap dopiero pod koniec własnej trylogii, a reszta rozlała się na filmy innych ludzi. Byłoby interesujące zobaczyć film Iron Man w fazie 3.
3 Po prawej: Połączenie akcji i humoru
Tony Stark jest jedną z najśmieszniejszych postaci w MCU. Ma pseudonim inspirowany popkulturą dla każdego i ma idealny żart na każdą sytuację. Ale jest także superbohaterem, który lata po niebie i wysadza złych facetów. Pogodzenie tych dwóch elementów może być trudne.
Wiele filmów MCU walczy o zachowanie granicy między humorem a działaniem, często pozwalając humorowi oderwać się od akcji lub odwrotnie. Ale filmy Iron Man stanowią kombinację akcji / humoru, i to prawie w całości dzięki Robertowi Downeyowi, hipnotyzującemu występowi w roli Starka.
2 źle: złoczyńcy
Pomimo trzymania się stereotypu ojca-ojca, który okazuje się zły, Obadiah Stane był całkiem dobrym złoczyńcą, ale był także ostatnim wielkim złoczyńcą w trylogii Iron Man. Iron Man 2 miał dwóch złoczyńców - Whiplash i Justin Hammer - obaj byli nudni i niepotrzebni. Prawdziwym złoczyńcą w tym filmie był rząd USA, więc obaj mogli zostać obaleni bez narażania na szwank filmu. Wielkim zwrotem w Iron Man 3 było to, że Mandarin przez cały czas był podróbką, a prawdziwym facetem ciągnącym za sznurki był Aldrich Killian, który był rozczarowujący, by to ładnie ująć. Killian został założony jako wilk w owczej skórze, co mogło być interesujące i prowadzić do naprawdę wciągającego zwrotu, jeśli Guy Pearce nie zagrałby tej postaci jako kręcącego się w wąsach czarnego charakteru.
