[Ten post zawiera SPOILERY do szóstego sezonu w Game of Thrones .]
-
Wojna Pięciu Królów zdominowała pierwsze cztery sezony Gry o Tron wraz z przemieszczaniem się swoich żołnierzy i walkami w bitwach, i nadal była mocno odczuwana w sezonach piątym i szóstym, z ciągłymi konsekwencjami (i utrzymującymi się śmiercią, w przypadku Kings Balon Greyjoy i Tommen Baratheon).
Ale teraz, przez ostatnie dwa sezony serialu, wdaliśmy się w nowy, potencjalnie bardziej desperacki i prawie zdecydowanie nieprzyjemny konflikt. Nazwij to Wojną Trzech Monarchów.
Kim są główni gracze? Jakie są koalicje, które już zaczęły się wokół nich tworzyć lub przeciwko nim? I w jaki sposób zagrają w nią prawie wszyscy przybyli White Walkers?
Oto objaśnienie Wojny o trzy monarchy w Game of Thrones .
Królowa Cersei Lannister, pierwsze jej imię
Po raz pierwszy w 300-letniej historii Siedmiu Królestw Westeros ma królową.
Królowa Cersei Lannister, Pierwsze z Jej imienia, technicznie była królową lub królową regentem już od około dwóch dekad, ale do tej pory nie była w stanie oficjalnie zasiąść na Żelaznym Tronie, po swoim mężu, Królu Robercie i jej dwaj synowie, Joffrey i Tommen, wszyscy zginęli (pierwsza jest z jej ręki, druga jest zabójstwem, a trzecia jest samobójstwem - zrodzonym z jej własnych działań).
Jednak pomimo długiej obecności na dworze, liczba wyzwań, przed którymi stoi, to legion - i wydaje się, że prawie na pewno sprawi, że będzie rządzić krótko. Po pierwsze, istnieją niezliczone psychologiczne dziwactwa, które sprawiły, że jest wyjątkowo biegła w grze o tron, ale czyni ją wyjątkowo niespełniającą normą władcą - została zmarginalizowana przez całe życie ze względu na płeć, rozdawana w małżeństwie i zmuszona do znoszenia ciągłe upokorzenia swojego królewskiego męża, Cersei nigdy wcześniej nie była uprawniona do bycia władcą. Potwierdza to stanowcze przekonanie, że jest ona prawdziwym potomkiem swojego ojca, Tywina Lannistera, jednego z najbardziej legendarnych graczy w najnowszej historii; jest biegła w czytaniu ludzi, w dzieleniu się ich kolejnymi ruchami, zanim jeszcze dowiedzą się, kim są, w możliwości gry, przechytrzenia i przetrwania wokół niej.
Problem z tym najbardziej szczerym przekonaniem polega oczywiście na tym, że jest całkowicie niesłuszna. Z biegiem czasu jako regent królowej zdołała pogorszyć sytuację nie tylko dla mieszkańców Królewskiej Przystani, ale także dla wszystkich Siedmiu Królestw; jej pozwolenie Wiary Bojownikowi na zreformowanie i ponowne uzbrojenie jest doskonałym tego przykładem, posunięciem, które osłabia autorytet i sprawowanie władzy zarówno na tronie, a tym samym zwiększa destabilizację, która tak bardzo dotykała królestwo od początku wojny z Pięciu królów (które, nawiasem mówiąc, nie miała małej ręki na starcie).
Jej krótkowzroczność, paranoja i całkowite lekceważenie nikogo innego niż Lannister - szczególnie jeśli ktoś jest częścią śmierdzących, brudnych mas małego ludu - jest teraz jeszcze większa niż wcześniej, dzięki usunięciu jedynego elementu, który uziemił lub inaczej humanizowała ją: jej dzieci. Ponieważ nie ma już nic, o co warto walczyć, Cersei pozostała tylko po to, by to zrobić - jedna z najgorszych cech każdego przywódcy w dowolnym momencie i prawdopodobnie najważniejszy powód katastrofalnej reguły Szalonego Króla Aerysa Targaryena (więcej na ten temat znajdziesz w naszym pełnym przewodniku po historii Game of Thrones ).
Co więcej, metoda, dzięki której doszła do władzy - zabijając wszystkich, którzy jej się sprzeciwiali, od członków małej rady króla Tommena (do widzenia, wielkiego maestera Pycelle i Mace'a Tyrella) po kierownictwo Wiary (tak długo, Wysoki Wróbel) do kilku setki niewinnych, którzy akurat znaleźli się w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie - nie tylko pozostawia ją w niekorzystnej sytuacji, gdy nie ma Ręki Króla i, w zasadzie, nie ma żadnej małej rady, to bez wątpienia będzie na nią zalewać opinię publiczną, szczególnie wyznawcy wiary. Wydawałoby się, że strach przed jej morderczymi działaniami zmusił ich na razie do zaakceptowania rzeczywistości żeńskiej władczyni, ale taki fakt nie stanowi solidnej podstawy rządzenia - po prostu zapytaj Aerysa, jak wyglądało jego panowanie.
Jon Stark, król na północy
Jon Snow - którego poddani bez wątpienia będą nazywani „Jon Stark”, biorąc pod uwagę ich niewielkie prawdopodobieństwo podążenia za drańcem (nawet nikczemny Ramsay Snow awansował do pełnego statusu Boltona, zanim zdążył zmienić tytuł Strażnika Północy dla sam) - może mieć znacznie bardziej stabilną bazę do pracy ( jest sprawdzonym w boju przywódcą, który nie boi się wystawić swojego życia na niebezpieczeństwo z jakiejkolwiek przyczyny, w którą wierzy - po prostu zapytaj Lady Melisandre, która musiała go przyprowadzić już wcześniej powrócił z martwych), ale nadal ma znaczną siłę wiatru przeciw niemu.
Po pierwsze, królestwo północy jest prawie zdewastowane w tym momencie w okresie powojennym, straciło znaczną liczbę ludności w kampanii króla Robba Starka o niepodległość w wojnie pięciu króli i straciło wiele twarz, gdy ironborn wykorzystał rozproszenie regionu wojną, by zająć przyzwoity obszar na swoim terytorium. Wiele większych domów z tego obszaru zostało co najmniej wydrążonych lub co najwyżej całkowicie spalonych przez ich lojalność wobec Starków, a następnie przez zmianę koni w połowie rzeki, aby poradzić sobie z nowymi, samozwańczymi Strażnikami północy, Dom Bolton. Zmęczenie, znużenie wojną i oficjalny atak zimy łączą się w śmiertelną kombinację.
I to przed jednym z czynników w równaniu kadencji Jona jako dowódcy Nocnej Straży, w której zmienił ośmiotysięczny mandat organizacji, by objąć znienawidzonych dzikusów ochroną Straży, zamiast kontynuować ich prześladowanie i egzekucję. Jest to gorzka pigułka do przełknięcia dla większości mieszkańców północy, biorąc pod uwagę ich wiktymizację z powodu niemal ciągłych napadów i uprowadzeń przez lud wolny przez tysiąclecia, a jeszcze gorzej z powodu nowego status quo w regionie, w którym król widzi Jon próbuje zmusić dzikich i Westerosi do życia (mniej więcej) obok siebie.
Potem jest trzeci (pozorny) element tego nowego układu, włączenie Rycerzy Doliny do sił zbrojnych Domu Starka, na czele z regentem Doliny, lordem Petyr Baelish. Littlefinger był człowiekiem o wielkich ambicjach i bezwzględności; to on zmusił Domy Starka i Lannistera do siebie na początku Wojny Pięciu Królów, i to on pomógł zamordować króla Joffreya, aby zapewnić, że sytuacja nadal wymyka się spod kontroli - a zatem, zwiększyć prawdopodobieństwo, że pewnego dnia sam zostanie koronowanym królem. Wydawało się, że nie jest zbyt szczęśliwy, widząc ten niedawny zwrot wydarzeń - Jon został ogłoszony Białym Wilkiem, nowym Królem na Północy - i mógł równie dobrze okazać się największą przeszkodą w drugim strzale niepodległości północy.
Ale nad całą niepewną sytuacją zawisł jeden element, który może okazać się najlepszym agentem wiążącym, który Jon działa na jego korzyść: fakt, że nie tylko są w drodze Biali Wędrowcy, ale także, że większość mieszkańców północy jest prawdopodobnie uwierzyć w to. W obliczu wyginięcia, pozwalając dzikim zwierzętom żyć jak twój sąsiad lub pracując ramię w ramię z odległymi, wyniosłymi Rycerzami Doliny nagle wydaje się nieistotny problem. Zamiast się bać jego poddanych, jak ma to miejsce w przypadku Cersei w Królewskiej Przystani, boi się pracować jako motywator dla niego. To samo może mieć znaczenie.
Kolejna potencjalnie zmieniająca rozgrywkę rozbieżność między tymi dwoma monarchami: Cersei aktywnie szukała - i zabiła za - zostania najwyższym władcą Westeros, podczas gdy Jon tymczasem nigdy się tego nie spodziewał ani nie pragnął, nawet gdy jego domniemany przyrodni brat, Robb, miał równie niespodziewany zaszczyt rzucił się na niego pięć sezonów wcześniej. W połączeniu z jego odwagą, przyzwoitością i niesłabnącym pragnieniem podążania za tym szczególnym konstruktem zwanym moralnością, Królowa Lannister i Król Stark nie mogli się już bardziej różnić.
(Aby uzyskać więcej informacji na temat szans Jona Snowa - a nawet jego przetrwania - zapoznaj się z naszą szczegółową funkcją „Czy Jon jest prawdziwym bohaterem, czy umrze [ponownie]?”).
Daenerys Targaryen, Matka Smoków
Nazwisko Daenerys daje jej zarówno najlepsze, jak i najbardziej wstrząsające prawo do płaszcza królowej Westeros: uważa się, że jest ostatnim z pierwotnego królewskiego rodu, ale poprzedni monarcha Targaryen, Szalony Król Aerys, został obalony z ważnego powodu. Utrudnia to przewidywanie reakcji różnych domów Westerosi.
Na szczęście dla Dany ma kilka czynników, które ważą łuski na jej korzyść. W przeciwieństwie do Cersei, której zwolennicy są zmotywowani czystym terrorem, czy Jona, którego królestwo jest prawdopodobnie najsłabsze w całej swojej 10.000-letniej historii, Matka Smoków ma już stosunkowo silny i solidny system wsparcia, poczynając od swoich osobistych doradców: Tyrion Lannister, jej Ręka Królowej, jest jednym z najostrzejszych i najbardziej zwinnych umysłów grających w grę o tron (był w stanie niemal w pojedynkę odmówić Stannisowi Baratheonowi zwycięstwa podczas Bitwy o Czarną Wodę - nie lada wyczyn, biorąc pod uwagę jak zmienne faworyzowały atakującego), a Lord Varys, który jest nie tylko najlepszy w tym, co robi, również aktywnie planuje przywrócenie Targaryenów, odkąd Baratheoni przejęli kontrolę nad Żelaznym Tronem około 20 lat temu.
Potem są domy, które ją wspierają. Tyrellowie są prawie wyniszczeni, ale nadal są Strażnikiem Południa i dowodzą wieloma bannermenami i piechurami; Piaski, zastępując dawno panujące Martells, nie chcą niczego więcej niż zamordować Cersei, tak jak już zrobili jej córce, zmarłej księżniczce Myrcelli; a Greyjoys są obecnie podzielone na domy, ale frakcja wspierająca Dany nadal posiada większość Żelaznej Floty, zapewniając jej największą morską przewagę.
Mówiąc o przewadze wojskowej, ani Żelazny Tron, ani północ nie mogą zbliżyć się do tego, co może osiągnąć sojusz Targaryen: niezliczone dziesiątki Nieskazanych, jednej z najskuteczniejszych sił bojowych na całym znanym świecie, oraz Dothraki, zapewniających najlepszą jazdę. Gdy są naznaczone smokami, te magiczne istoty, które w istocie same pokonały wszystkie siedem królestw - i ich połączone armie - same 300 lat temu, trudno zobaczyć, jak ktokolwiek mógłby stawić czoła Królowej Daenerys, a tym bardziej ją pokonać.
Drużyna Targaryen stoi jednak przed dziką kartą i nie ma ona nic wspólnego z potęgą militarną ani wsparciem politycznym, a wszystko z wydarzeniami, które obecnie odbywają się poza murem: biorąc pod uwagę, że Dany posiada idealną broń do pokonania Króla Nocy i jego nieumarła horda, a biorąc pod uwagę, że jest ona nieskończenie bardziej skłonna do patrzenia na duży obraz niż, powiedzmy, Cersei (szczególnie jeśli Walkerowie zaatakują Westeros, nie pozostawiając jej innego wyboru niż zrobić), łatwo jest zobaczyć, jak cała siła jej kampania przenosi się z Królewskiej Przystani na północ. Na nieszczęście dla niej (i mieszkańców Westeros) łatwo jest również zobaczyć, jak może stracić poparcie najbardziej wysuniętego na południe sojusznika i jak król Jon może odłożyć na bok wszelkie różnice polityczne, ale Cersei absolutnie by tego nie zrobiła - raczej ona ” d robić wszystko, co w jej mocy, aby skorzystać z „odwrócenia uwagi” i wyrządzić tyle samo obrażeń najeźdźcom Essosi.
Wszystko to nie bierze pod uwagę opowieści twórcy serialu, George'a RR Martina: raz po raz w narracji Game of Thrones są to najlepsze psy, które ostatecznie się chwieją, i niegodni, którzy wychodzą zwycięsko. Spójrz tylko na Robba Starka, młodego wilka: po wygraniu niemal każdego pojedynku wojskowego zostaje zamordowany podczas uczty weselnej wuja. Trudno jest uzyskać bardziej ilustracyjny - lub zniechęcony - niż to.
-
Kto wygra Wojnę Trzech Monarchów? Czy wszyscy zginą, tak jak wszyscy uczestnicy Wojny Pięciu Królów? Podziel się swoimi przewidywaniami ze światem w komentarzach.
Gra o tron powraca na sezon 7 w 2017 roku na HBO.
