W obliczu zbliżającej się Wigilii Wszystkich Świętych było rzeczą naturalną spojrzeć wstecz na program telewizyjny, w którym specjalności Halloween nigdy nie były najbardziej przerażającymi odcinkami serialu i gdzie potwory spacerowały po ulicach ze znaczną regularnością i nieskończoną ilością dowcipu drażnić. Miejscem było Sunnydale w Kalifornii, czas od 1997 do 2003 roku, a programem była Buffy the Vampire Slayer.
Jednak sercem Buffy nigdy nie były potwory, do których byliśmy wprowadzani tydzień po tygodniu. Zamiast tego była to opowieść o Buffy Summers (Sarah Michelle Gellar), zwykłej, nastoletniej dziewczynie, która również była superbohaterem. Chociaż Buffy mogła zostać wybrana do samodzielnej walki z wampirami, demonami i siłami ciemności, miała gang Scoobie Xander Harris (Nicholas Brendon), Willow Rosenberg (Alyson Hannigan) i Rupert Giles (głowa Anthony Stewart) u jej boku i bez względu na to, co ją spotkało, Buffy zawsze potrafiła się bronić.
Stworzona przez Jossa Whedona na długo przed Firefly i The Avengers jako próba trafienia w bezradną blondynkę z horroru, Buffy jest nadal uważana za jeden z największych kultowych programów telewizyjnych wszech czasów. przetrwać próbę czasu, transmitując młodym dziewczętom wiadomość, że mogą być silne. Program łączył humor, horror i dramat i stał się serią, która pomogła ukształtować życie wielu fanów - młodych i starych - i prawdopodobnie będzie to trwało przez długi czas.
To powiedziawszy, oto 20 najlepszych odcinków Buffy the Vampire Slayer.
20 PROPHECY GIRL (sezon 1, odcinek 12)
Buffy zaczęła jako zastępca w środku sezonu w marcu 1997 roku. Było to drugie zadanie Whedona w opowiadaniu historii o upodmiotowieniu kobiet w horrorze (po tym, jak wersja filmowa z Kristy Swanson z 1992 roku była bardzo źle traktowana) i udało mu się sprzedać to, co wiemy jako dzisiejsza opowieść: horrory i opowieści o potworach jako metafory nastoletnich przeżyć. Podczas gdy pierwszy sezon wprowadził nas w postacie i wiedzę, serial naprawdę zaczyna się w tym sezonie.
Giles znajduje przepowiednię, która mówi, że Buffy zginie z rąk Mistrza (Mark Metcalf), Wielkiego Zła pierwszego sezonu. Kiedy się dowiaduje, Buffy przerywa najbardziej realny i najbardziej wrażliwy moment serialu, zamiast tego postanawia zrezygnować z powołania jako Pogromczyni i mówi mu: „Mam szesnaście lat. Nie chcę umrzeć. ” Jak zawsze jednak Buffy przystępuje do okazji i wypełnia swoją misję, nawet jeśli wiąże się to z umieraniem przez chwilę w środku (na szczęście, aby ją sprowadzić).
19 INNOCENCE (Sezon 2, odcinek 14)
Relacje między Buffy i Angelem (David Boreanaz) są odpowiedzialne za większość dramatu i romansu z pierwszych sezonów serialu, a wszystko to kończy się po tym, jak ta dwójka wreszcie spała razem po raz pierwszy. Ponieważ Angel jest wampirem przeklętym duszą, dla której chwila prawdziwego szczęścia złamałaby tę klątwę na zawsze, jego noc z Buffy zamienia go z powrotem w demona, którym był, i zaczyna ją terroryzować, podnosząc się jako zaskakujący złoczyńca sezonu.
Odcinek jest często uważany za jeden z największych w serii, a Whedon nazwał go swoim ulubionym. Choć poruszająca serce, „Niewinność” uchwyciła ważny moment w życiu wielu młodych kobiet: czas, kiedy ich chłopak, który wydawał się ich kochać, staje się nastrojowy, odległy i okrutny, zwykle po tym, jak w końcu razem spają. Dla Buffy oznacza to jednak, że musi zabić Anioła. I chociaż dokładnie stwierdza, że nie jest w stanie tego zrobić po ich intensywnej walce w holu kina, zapewnia szybkie kopnięcie z idealną dokładnością, po czym mruczy: „Daj mi czas”.
18 PASJA (Sezon 2, odcinek 17)
Angel (obecnie Angelus) obiecał skrzywdzić jednego z najbliższych przyjaciół Buffy, odkąd został przemieniony, ale nie dotrzymał tej obietnicy. To w tym odcinku w końcu zabija kogoś blisko niej. Jenny Calendar (Robia La Morte), zainteresowanie Gilesa, tłumaczy stary rytuał, który pozwoli Scoobies uratować Anioła i przywrócić mu duszę, ale Angelus strzela, gdy się dowiaduje. Poniżej znajduje się makabryczna sekwencja, w której Giles, po ustaleniu planów z Jenny, zostaje zwabiony do swojej sypialni, w skomplikowanej sztuczce ustawionej przez Angelusa, tylko po to, by znaleźć jej martwą.
Opowiadany przez Boreanaza słowami o pasji - „Może gdybyśmy mogli żyć bez pasji, moglibyśmy osiągnąć pewien spokój. Bylibyśmy jednak otwarci ”- odcinek ten bada konsekwencje śmierci głównej bohaterki, a także moment, w którym serial staje się naprawdę nieprzewidywalny, w prawdziwym stylu Whedona, co do tego, kto będzie żył, a kto umrze.
17 MAM TYLKO DLA CIEBIE OCZU (Sezon 2, odcinek 19)
„Mam tylko oczy dla ciebie” zaczyna się jako odcinek potwora tygodnia, ale wkrótce przeradza się w coś więcej, gdy duchy dwojga kochanków, którzy zginęli w kampusie szkoły średniej w Sunnydale, zaczynają posiadać żywych ludzi i zmuszać ich do działania ich morderstwo-samobójstwo. Kiedy Angelus i Buffy kończą razem w szkole, ma miejsce jedna z najbardziej błyskotliwych scen z serii, w której Boreanaz jest kobietą, a Gellar - mężczyzną.
Whedon stwierdził, że był to odcinek, który przekonał go, że Boreanaz był w stanie podjąć własną serię, co zrobił w pięciosezonowym spin-offie Angel. Ale sam odcinek jest przejmujący i silny, szczególnie w momencie, gdy Buffy w końcu wybacza sobie swoje działania, które doprowadziły do utraty Anioła.
16 NADCHODZĄCA CZĘŚĆ II (Sezon 2, odcinek 22)
„Becoming Part II” to zakończenie drugiego sezonu, w którym publiczność była gotowa sprawdzić, czy Buffy będzie w stanie zabić swojego złego byłego chłopaka. Kiedy walka Angelusa i Buffy w końcu dochodzi do głowy, Buffy pozbawiła ją wszystkiego: domu, miejsca w liceum Sunnydale i swojej broni. Po tym, jak Angel drwi z niej, pytając, co zostało i przystępuje do ostatecznego uderzenia mieczem, Buffy chwyta ją między dłonie i mówi: „Ja”.
Chwila triumfu, ale krótkotrwała, gdy Buffy w końcu pokonuje Angelusa i przygotowuje się do zabicia go, Willow przywraca mu duszę za pomocą zaklęcia Jenny. Buffy zdaje sobie jednak sprawę, że rozpoczął rytuał zniszczenia świata, otwierając portal, który może zamknąć tylko jego śmierć. Więc po tym, jak powiedział mu, aby zamknął oczy i pocałowała go po raz ostatni, Buffy wbija w serce swoją prawdziwą miłość, aby uratować świat i zabiera następny autobus z miasta. Odcinek nauczył wszystkich fanów Whedon, że żadna historia nigdy nie byłaby wolna od dręczącej jelit, a nawet logo firmy produkcyjnej Whedon zostało zerwane.
15 BAND CANDY (sezon 3, odcinek 6)
Buffy może mieć wiele przełomowych odcinków, ale serial zawiera także humor tak często, jak to możliwe. I prawie żaden odcinek nie był tak zabawny jak „Candy Candy” z trzeciego sezonu. Kiedy uczniowie z Sunnydale High sprzedają złe cukierki swoim rodzicom i innym członkom społeczności, dzieci wkrótce zostają otoczone nieodpowiedzialnymi dorosłymi, którzy przeżywają swoje drugie dzieciństwo. Wśród nich główny: Giles i matka Buffy (Kristine Sutherland), którzy nawiązują romans.
Od oglądania czterdziestokilkulatków walczących ze sobą w lokalnym klubie po moment, w którym niespodziewanie prymitywny Snyder (Armin Shimerman) dołącza do gangu Scoobie, odcinek jest jedną z bardziej zabawnych chwil tego serialu. Ponadto zakończenie pozostawia fanów w oszałamiającym momencie, gdy Buffy wyraża swoje szczęście, że znalazła swoją matkę i Gilesa, zanim „coś zrobili”, i obaj wyglądają na zdenerwowanych, zanim szybko od siebie odeszli.
14 THE WISH (Sezon 3, odcinek 9)
„The Wish” pozostało ulubionym fanem Buffy w całej serii, przedstawiając zarówno ewentualną regularną serię, Anyę (Emma Caulfield), jak i alternatywny wszechświat, w którym Buffy nie przybyła do Sunnydale na czas, aby powstrzymać Mistrza przed powstaniem, pozostawiając Xandera, Wierzba i wiele innych postaci, które zostaną zamienione w wampiry. Zanim Buffy się pojawi, miasto jest w chaosie i wygląda na to, że postacie mogą zostać uwięzione w tej strasznej rzeczywistości na zawsze.
Sam odcinek jest pięknie nakręcony i napisany, ale Wampiryczna Wierzba Alyson Hannigan była tak niesamowicie zabawna, że późniejszy odcinek „Dopplegangland” obraca się wokół jej wysłania do zwykłego wszechświata serialu. Co więcej, jest to jeden z najlepszych odcinków Cordelii (Charisma Carpenter), mimo że umiera w nim dwadzieścia pięć minut.
13 EARSHOT (sezon 3, odcinek 18)
Buffy zostaje zarażona aspektem jednego z demonów, które zabija, które okazują się nie rogami lub łuskami, których się boi, lecz telepatią. Po tym, jak zaczyna słyszeć inne myśli, przeraża ją złośliwy głos spiskujący morderstwo. W końcu znajduje osobę, którą uważa za zabójcę, niepopularnego studenta o imieniu Jonathan Levinson (Danny Strong), ale zdaje sobie sprawę, że podszedł do wieży zegarowej, aby się zabić. Buffy mówi mu, że myśli, że wszyscy ignorują jego ból, ale po tym, jak usłyszała myśli przez kilka dni, zapewnia go, że wszyscy są zbyt zajęci własnym bólem, aby to zauważyć. „Tam jest cicho”, mówi „To nie jest. To ogłusza.
Chociaż odcinek jest fantastyczny, a pierwszy, w którym Strong (autor dwóch ostatnich filmów Hunger Games) był w stanie dać dramatyczny występ, „Earshot” został wykluczony, ponieważ miał być emitowany tydzień po strzelaninie w Columbine. Zamiast tego wyemitował dwa tygodnie przed premierą sezonu czwartego.
12 THE PROM (Sezon 3, odcinek 20)
W innym z największych łzawiących w serialu Angel (który wrócił z martwych z powodów zbyt skomplikowanych, by się tu wychowywać) rozstaje się z Buffy na kilka dni przed balem maturalnym, pozostawiając ją całkowicie zdruzgotaną. I chociaż przeżywa jedno z najsmutniejszych doświadczeń, z którymi większość nastolatków może się odnosić - koniec pierwszego związku - wciąż udaje jej się uratować dzień przed piekielnymi ogarami i wyglądać niesamowicie w sukni balowej.
Ale prawdziwa pamiętna chwila tego odcinka przychodzi, gdy Jonathan wręcza Buffy nagrodę, którą klasa seniorska stworzyła właśnie dla niej: Class Protector. To wtedy Buffy zdaje sobie sprawę ze swojej pracy, ponieważ Pogromca nie jest całkowicie niezauważona przez swoich rówieśników i wreszcie ma swój „jeden idealny moment w szkole”. A kiedy Angel pojawia się w smokingu i prosi o ostatni taniec, cóż
To tylko sos.
11 HUSH (sezon 4, odcinek 10)
Wciąż chwalony przez krytyków jako najbardziej innowacyjny odcinek serialu, „Hush” został stworzony przez Whedona po tym, jak przez lata słyszał tę samą opinię: sukces serialu był spowodowany dowcipnym dialogiem. Aby uniknąć stagnacji - i można przypuszczać, że przylgnie to do wszystkich - Whedon napisał odcinek, który zawiera tylko siedemnaście minut dialogu, ponieważ miasto jest wyciszone przez niektóre z najbardziej przerażających potworów z całej serii, The Gentlemen.
Odcinek wplata wątki języka i baśni w opowieść o tym, jak cisza wpływa na społeczność Sunnydale i łączy w sobie tyle samo komedii, dramatu i totalnego horroru. To był jedyny odcinek, jaki kiedykolwiek został nominowany do nagrody Emmy, i chociaż jest on prawie bezbłędny, większość fanów zgodzi się, że jedyną rzeczą, którą usuną, jest Riley Finn (Marc Blucas), chłopak z college'u Buffy i zdecydowanie najbardziej niepopularny wybór w walka o serce Buffy.
10 KIM JESTEŚ (Sezon 4, odcinek 16)
W poprzednim odcinku „This Year's Girl” Faith (Eliza Dushku), kolejna pogromczyni, która zwróciła się w ciemną stronę, budzi się ze śpiączki i idzie za Buffy, ostatecznie wykorzystując urządzenie, które pozyskała, zmieniając ich ciała. „Who Are You” stanowi zakończenie tej fabuły, w której Buffy gra Dushku, a Faith Gellar.
Oprócz jednego z najbardziej imponujących występów serialu, autorstwa Gellar jako Faith, odcinek zawiera kilka niezwykle ważnych interakcji między wieloma postaciami i jedne z najlepszych dialogów w serialu. W punkcie kulminacyjnym odcinka Faith i Buffy walczą w kościele, a kiedy Faith zaczyna uderzać w Buffy, krzyczy: „Jesteś niczym! Obrzydliwy! Jesteś niczym!" według własnego wizerunku, który staje się kluczowym momentem w życiu obu Zabójców.
9 RESTLESS (Sezon 4, Odcinek 22)
„Niespokojny” to jeden z bardziej popularnych odcinków serialu, który wciąż rozprasza analizę i debatę w fandomie Buffy. Odcinek koncentruje się wokół snów czterech głównych bohaterów, Willow, Xander, Gilesa i Buffy, w których ujawnia się ważne informacje na temat tych postaci i pojawia się wiele zapowiedzi. Aha, a Pierwszy Zabójca również ich ściga i próbuje zabić w snach, jako rytuał, który wykonali w poprzednim odcinku, bardzo ją wkurzył.
Wysoko chwalono marzycielską jakość odcinka i choć łamie on zwykłą formułę finału sezonu serialu, „Niespokojny” jest jednym z najważniejszych i najprzyjemniejszych odcinków serialu. To powiedziawszy, obejmuje również takie momenty jak The Cheese Man i nieżyjący już dyrektor Snyder w niesamowitej parodii Marlona Brando w Apocalypse Now. Czego nie kochać?
8 FOOL FOR LOVE (sezon 5, odcinek 7)
Kolejny ulubieniec fanów, „Fool for Love”, koncentruje się głównie wokół Spike (James Marsters), wampira, który zabił dwóch Zabójców w swoim życiu, zanim tajna operacja rządowa włożyła mu chip do mózgu, uniemożliwiając mu zabicie. W odcinku opisuje, na prośbę Buffy, w jaki sposób i dlaczego był w stanie zabić pozostałych dwóch Zabójców, wyjaśniając, że każdy Zabójca ma życzenie śmierci.
Przeszłość Spike'a jest jednocześnie zabawna i mrożąca krew w żyłach, gdy publiczność widzi jego ludzkie dni, prawdziwy powód, dla którego został nazwany Wilhelmem Krwawym, oraz odrzucenie, jakie otrzymał od kobiety, którą kochał, a także śmierć dwóch Zabójców z jego ręki. Ale najbardziej niewiarygodny moment przychodzi na koniec, kiedy decyduje, że Buffy zasługuje na śmierć za zniewagę, którą mu wyrządziła, przez cały czas będąc w niej zakochaną. Marsters pięknie odtwarza scenę, gdy Spike znajduje Buffy płaczącą przed jej domem, a jedna z najbardziej nieprawdopodobnych relacji w serialu naprawdę zaczyna kwitnąć.
7 THE BODY (Sezon 5, odcinek 16)
Trudno znaleźć obraz smutku w jakimkolwiek medium, który byłby dokładniejszy niż „Ciało”. Buffy, która całe życie ratowała ludzi, nie może uratować matki przed tętniakiem mózgu, a Joyce Summers umiera. Ten epizod nie ma aprobującego życia zakończenia ani kwiecistej lekcji, ale oddaje drobiazgi żalu i małe chwile po śmierci bliskiej osoby, które często nie są przedstawiane w telewizji.
„The Body” jest mistrzowsko obsługiwane od początku do końca. Whedon, który stracił własną matkę z powodu tętniaka, nalegał również, aby Willow i jej dziewczyna Tara (Amber Benson) po raz pierwszy pocałowali się w odcinku, moment, który jest jednocześnie przyziemny i niezwykły. Ale być może najbardziej pamiętaną częścią tego odcinka jest lament Anyi, że ponieważ jest świeżo po ludzku, nie rozumie, jak Joyce może odejść i jak dziecko płacze: „I nikt mi nie wyjaśni dlaczego?!" W końcu tak właśnie się czujemy.
6 PREZENT (sezon 5, odcinek 22)
W „The Gift” Buffy walczy z jednym z największych Bad Scoobies: Glory (Claire Kramer), bogiem z piekielnego wymiaru, który chce wrócić do miejsca, z którego przyszła. Siostra Buffy, Dawn (Michelle Trachtenberg), jest Kluczową Chwałą potrzebną do otwarcia wymiaru piekła, a to oznacza, że Dawn umrze.
„Prezent” stoi nie tylko w obliczu zabójstwa, które zabija Buffy, ale także wszystkich jej bliskich. Buffy poświęca się na miejscu Dawn, ponieważ dzielą tę samą krew i umiera po raz drugi w serii. Kiedy widzimy, jak inne postacie ją opłakują, jej ostatnie słowa rozbrzmiewają na scenie: „Najtrudniejszą rzeczą na tym świecie jest życie w niej. Być odważnym. Relacja na żywo. Dla mnie." Następnie widzimy jej nagrobek z epitafium „Uratowała świat. Dużo." Oczywiście wraca z martwych, choć odcinek pierwotnie miał być finałem serialu.
5 RAZ WIĘCEJ, Z UCZUCIEM (Sezon 6, Odcinek 7)
Uwielbiam to lub nienawidzę, „Raz jeszcze, z uczuciem” jest zdecydowanie jednym z najbardziej pamiętnych odcinków serialu, a jego zdolność do łączenia kulminacji głównych wątków fabularnych i skomplikowanych rutyny pieśni i tańca czyni z niego jedną z najbardziej imponujących -godzinne odcinki telewizji. Cała obsada wykonuje własne śpiewy i tańce, choć mówiono o tym, że Gellar otrzymała podwójny głos, który odmówiła z powodu ważnych momentów związanych z postacią w odcinku.
W „Once More, With Feeling” jest tyle świetnych kawałków, ale imponującą częścią jest to, że piosenki napisane przez Whedona są naprawdę dobre i że odcinek można uznać za jeden z najlepszych w serii, nawet bez wszystkich spektakl - choć jest dużo spektaklu. Ponadto trudno nie uwielbiać momentu, w którym Buffy przełamuje czwartą ścianę, aby powiedzieć publiczności, że mogą śpiewać razem z nią. Emisja odcinka i jego krytyczne pochwały pomogłyby również w powstaniu miniserialu Whedona z 2008 roku, Sing-Along Blog dr Horrible, który napisał podczas strajku WGA 07-08.
4 TABULA RASA (sezon 6, odcinek 8)
Willow rzuca zaklęcie, które powoduje, że Tara i Buffy zapominają o pewnych rzeczach i, w typowy sposób BTVS, powodują zamiast tego szalony problem. Cała obsada nagle zapomina, kim są, co prowadzi do kilku dziwnych konsekwencji, w których Anya myśli, że jest zaręczona z Gilesem, Buffy decyduje się nazywać Joan, Spike zakłada, że jest synem Gilesa i, ku jego oburzeniu, że nazywa się Randy. Następuje wesołość.
Trudno nie cieszyć się „Tabulą Rasą”, która ma wszystkie kaprysy wcześniejszych odcinków serialu przed większą ciemnością sezonu szóstego sezonu, ale ostatecznie chmury pojawiają się, jak to często bywa. I chociaż odcinek ma jednego z najbardziej absurdalnych złoczyńców w historii Buffy (rekin pożyczający demony, którego głowa jest w rzeczywistości
rekina), ma jedne z najlepszych dialogów w serialu, najlepsze aktorstwo i najlepsze dowcipy - nie wspominając o jednym z najlepszych pocałunków na ekranie - zanim mroczne historie naprawdę zaczną się kumulować.
3 GRAVE (Sezon 6, odcinek 22)
W szokującym zwieńczeniu wydarzeń sezonu szóstego Willow pojawia się jako Wielki Zły, szukając zemsty po śmierci Tary. Willow chce zniszczyć świat, a jedyną osobą, która jest w stanie się do niej dostać, jest Xander. W kulminacyjnym punkcie podobnym do powieści Madeleine L'Engle A Wrinkle in Time Xander mówi Willow, że ją kocha i sprowadza ją z krawędzi.
„Grave” nie tylko widzi porażkę Dark Willow, ale powrót Gilesa po tym, jak Head krótko opuścił serial. Chociaż najbardziej pamiętana jest scena, w której Xander ratuje Willow i świat. Ten odcinek zawiera także jeden z najlepszych momentów serialu, gdy Buffy próbuje złapać Gilesa na wszystkim, co wydarzyło się pod jego nieobecność:
„Xander zostawił Anyę przy ołtarzu, a Anya znów jest demonem zemsty, Dawn jest totalnym klepto, pieniądze były tak napięte, że zwędzałem hamburgery w Pałacu Doublemeat
I spałem ze Spike'em. ”
Giles odpowiada jej, wybuchając histerycznym śmiechem.
2 ROZMOWY Z LUDZIMI ZMARŁYMI (Sezon 7, Odcinek 7)
„Rozmowy z martwymi ludźmi” przełamują zwykłą formę serialu, w którym kilka postaci spotyka martwą osobę, która coś im objawia. Odcinek został napisany przez czterech różnych pisarzy serialu, każdy z nich ma jedną z ważnych historii. Podczas gdy wydaje się, że na początku pojawiają się dwa słodkie lub wzruszające spotkania, odcinek zaczyna się i kończy eteryczną piosenką („Blue” napisaną przez Angie Hart i Whedon), która intensyfikuje samotność każdej postaci, gdy są one oddzielone od siebie.
Chociaż Amber Benson pierwotnie miała powrócić i porozmawiać z Willow jako Tara, istnieje pewna rozbieżność co do tego, dlaczego użyto innej postaci. Benson powiedział, że „nie chciała, żeby Tara była zła”, a pisarze twierdzili, że po prostu nie była dostępna. Nawet w dziwny sposób, w jaki odcinek jest prezentowany, wciąż jest jednym z najbardziej nawiedzających w historii Buffy, a także jednym z najbardziej pomysłowych aranżacji. I to jest odcinek, w którym ujawnia się ostatnia zła seria The First Evil.
