Od Pacey i jego nauczyciela uwielbiających drogi Dawson's Creek po dramat o Donnie Martin kończącej studia w Beverly Hills, 90210, lata 90. były z pewnością dekadą poświęconą wyborom młodych nastolatków. Niezależnie od tego, czy wolisz przesadne hijinki z filmu Saved By the Bell, czy dramatyczne wydarzenia rodzinne Salingerów na imprezie Party of Five, dekada z pewnością miała coś dla każdego na małym ekranie.
Podczas gdy istniało kilka dominujących tematów, które nieuchronnie pojawiły się w większości dramatów dla nastolatków z lat 90. (na przykład, każdy nastolatek w latach 90. był zachęcany do życia na plaży, najwyraźniej dlatego, że życie na plaży było najlepszym życiem), była też niesamowicie bogata paczka ukierunkowane na nastolatki programy telewizyjne, które sprawiły, że lata 90. były prawdopodobnie najpopularniejszym dramatem dla nastolatków, jaki kiedykolwiek widział.
I chociaż wszyscy pamiętają, czy byli to Team Dawson, czy Team Pacey, co z seriami, które oglądaliśmy w ciągu dnia, które jakoś prześlizgnęły się przez pęknięcia naszych telewizyjnych wspomnień? Co z programami, które oglądaliśmy przez cały czas, które wspominamy z tandetną sympatią dopiero po delikatnym przypomnieniu? Ta lista dotyczy tych programów: zapomnianych, które właściwie pamiętamy, kiedy o tym pomyślimy. Oto programy dla nastolatków z lat 90., które całkowicie zapomniałeś.
16 California Dreams
W sobotnie poranki na NBC (blok TNBC, dla nostalgicznych głów lat 90.) pojawił się Saved By the Bell i jego nowa klasa, ale było też kilka innych programów zorientowanych na nastolatków, które były emitowane wraz z Zackiem Morrisem i firmą. Był program o drużynie koszykówki w szkole średniej (Hang Time), a także o szkole w śródmieściu (City Guys). A potem był jeden program o zespole z liceum, którego początkowa piosenka mówiła o surferskich kolesiach z postawami. To byłoby California Dreams.
Gra California Dreams, z okropnymi zacięciami zespołu i fabułą w stylu SBTB, trwała pięć sezonów (1992-1997) i zawierała obrotowe drzwi postaci, z basistą blond pięknością Tiffani (Kelly Packard) i buffem, kierownikiem zespołu BS, Sly Winkle (Michael Cade) będąc najdłużej. Jeśli kiedykolwiek przypomnisz sobie nastolatka, który grał w sobotni poranek, prawdopodobnie był to program.
15 Piętnaście
Nazywany Hillside w rodzinnej Kanadzie i występujący z bardzo młodym Ryanem Reynoldsem, Piętnastka był podstawowym składnikiem wielu dzieci na początku lat 90. Najważniejsze wydarzenia w Piętnastce, zawierające wątki podobne do tego, czego można się spodziewać po kanadyjskim programie specjalnym After School, obejmowały rozwód, który wpłynął na życie wielu postaci, wielki skandal polegający na oszustwie podczas testu oraz 15-letnią gwiazdę koszykówki, która, po upiciu się na imprezie, spędził resztę serialu na swoim alkoholizmie.
Istniał też obowiązkowy zespół, który najwyraźniej musiał mieć każdy występ nastolatków z lat 90. i, jak każda inna grupa muzyczna nastolatków oglądana w telewizji przez dekadę, dzieci z Piętnastki z pewnością NIE rockowały. Na pewno była to typowa oferta dla nastolatków, ale jeśli oglądałeś Nickelodeon na początku lat 90., ten program był prawie niemożliwy do ucieczki.
14 Ferris Bueller
Krótkometrażowy sitcom oparty na współczesnym klasyku Johna Hughesa, w którym w roli tytułowej zagrała wcześniejsza przyjaciółka Jennifer Aniston jako młodsza siostra Jeannie i Charlie Schlatter, był samoświadomy na wszystkie złe sposoby. W odcinku pilotażowym Ferris rozmawiał z kamerą, nawiązując bezpośrednio do oryginalnego filmu. Okazuje się, że TV Ferris był trochę zirytowany, że Matthew Broderick przedstawił go w filmie (?!), Więc dosłownie zhakował tekturowe wycięcie Brodericka, aby doprowadzić ten punkt do domu.
Nie tylko było to dziwne, ale było odrażające i nonsensowne, a program nigdy nie zyskał na popularności, ponieważ nie był w stanie znaleźć swojej niszy ani określić, jakiego rodzaju show chciałby być. Brakowało również uroku i serca, jakie miał ten film w obfitości, czyniąc tę wersję Ferris taką, którą pamiętamy, ale dopiero po kilkukrotnym szturchnięciu.
13 The Heights
Dalsze wzmocnienie wszystkich zespołów było duże w temacie lat 90. to ten mało widoczny cud jednego sezonu, który został wyemitowany w czwartkowy blok nocny wraz z Beverly Hills, 90210 i zagrał byłego 90210-er Jamie Walters, który miał niezapomniany łuk jako obelżywy chłopak Donny Promień. W The Heights Walters grał Alexa O'Briena, nieużywającego, walczącego, przystojnego, niezrozumianego poety-muzyka, który chciał po prostu napisać sensowne piosenki, człowieku.
Okazuje się, że muzyka serialu była bardziej popularna niż sam program. „How Do You Talk to An Angel”, przebojowa piosenka ze ścieżki dźwiękowej serialu, była numerem 1 na listach przebojów Billboard Hot 100 i była prawdopodobnie najbardziej pamiętną rzeczą w The Heights, która trwała aż 12 odcinków przed zdobyciem topora.
12 animorfów
W oparciu o serię książek YA, w tym pod koniec lat 90. Nickelodeon wystąpił młody Shawn Ashmore jako Jake, lider niewielkiej grupy nastolatków w szmatach, którzy mają zdolność przekształcania się w zwierzęta w celu walki z Yeerks, grupą kosmitów, którzy potajemnie infiltrowali ludzką rasę. Wygląda na to, że ludzie przekształcający się w zwierzęta również zdarzali się głównie w latach 90. (patrz: jak każdy film, który Snoop Dogg kiedykolwiek stworzył) i ten program zdecydowanie starał się wykorzystać ten konkretny trend - wypróbowane słowo operacyjne.
Animorphy trwały tylko dwa sezony i ograniczały je godne podziwu efekty specjalne i dialog. Fani Ashmore prawdopodobnie zapamiętają ten program, ponieważ kilka lat później stał się Bobby Drake'em w serii filmów X Men, ale wątpliwe jest, aby wielu o nim pamiętało.
11 Jeden świat
Pamiętasz ten jeden sobotni poranek z udziałem różnych nastolatków mieszkających pod jednym dachem z przybranymi rodzicami? To byłby Jeden Świat. Ustawiony w Miami i skoncentrowany na byłym graczu baseballu, jego żonie i ich przybranej rodzinie, One World wyemitowany po zakończeniu California Dreams i trwał trzy sezony (1998-2001).
Koncentrował się na typowych wątkach dla nastolatków (randki, kradzieże w sklepach, tworzenie zespołu itp.), Ale próbował także zająć się bardziej dojrzałym materiałem, w tym odcinkiem poświęconym molestowaniu seksualnemu w miejscu pracy, problemom związanym z adopcją i rasizmem. One World był jednym z ostatnich programów TNBC, które emitowane przed sobotnimi porankami przekształciły się w więcej taryf dla dzieci (lub dziwne pokazy wędkarskie / myśliwskie, w zależności od tego, gdzie mieszkasz), i choć na pewno próbowało, nie było tak niezapomniane swoich odpowiedników TNBC.
10 Parker Lewis nie może stracić
Ten program był w rzeczywistości wysokiej jakości programem z inteligentnymi, warstwowymi postaciami nastolatków - w rzeczywistości zaryzykowalibyśmy stwierdzenie, że Parker Lewis Can't Lose był wszystkim, czego nie próbował program telewizyjny Ferris Bueller. Problem w tym, że był emitowany przez trzy sezony od zawsze i nigdy nie cieszył się dużą popularnością, więc porzucił popularność popkultury, co czyni go idealnym wyborem na ponowne uruchomienie (mało prawdopodobne, ale ważne).
Występujące w roli drugoplanowej występy nieznanych aktorów wirtualnych (Maia Brewton, która grała małą dziewczynkę z obsesją na punkcie Thora w filmie Adventures in Babysitting, była fenomenalna jako siostra Parkera Freshman - i największy nemezis - Shelly) Parker Lewis Can't Lose był w niektórych sposoby, jeden z bardziej oryginalnych i zabawnych pokazów nastolatków dekady. Szkoda, że mało kto to oglądał.
9 Zoe, Duncan, Jack i Jane
Swoją sławę po Okrutnych Intencjach Selma Blair zagrała w tym serialu w latach 1999-2000 o czterech uczniach ze szkoły przygotowawczej w Nowym Jorku, próbujących poruszać się po życiu bogatych i nieświadomych. W serialu wystąpił także pre-Smallville Michael Rosenbaum, który zastąpił Jeremy'ego Rennera w serialu (Renner wystąpił jako Jack tylko w odcinku pilotażowym).
Nazywany jako Seinfeld dla nastolatków, serial zmienił się drastycznie z pierwszego sezonu do drugiego, rażąco próbując przyciągnąć nowych widzów. Skrócił tytuł do Zoe
i przeniosłem obsadę ze szkoły średniej do college'u, ale żadna ze zmian nie pomogła przyciągnąć większej liczby widzów, a program został anulowany po drugim sezonie. Być może nie pomogło to, że Zoe nadawała na antenie The X-Files, ale program został w dużej mierze zapomniany wkrótce po jego anulowaniu. Pamiętamy cię, Zoe. Pamiętamy.
8 Breaker High
Czy widziałeś kiedyś ten program, w którym grupa licealistów uczestniczyła w zajęciach na pokładzie ogromnego statku wycieczkowego? To byłby Breaker High. Pierwotnie nadawany w Kanadzie i na „bloku dla dzieci” UPN w ciągu tygodnia, Breaker High miał co najmniej jednego absolwenta, który zajął się większymi i lepszymi rzeczami. Wieloletni nominowany do Oscara i memu król Ryan Gosling wystąpił w roli Seana, który w życiu, który jest zdecydowanie oddzielony od sztuki, nigdy nie zdoła zdobyć serc kobiet, które ściga.
Program był zdecydowanie typową imprezą dla nastolatków i wyróżniał się spośród innych podobnych ze względu na wyjątkową scenerię - statek wycieczkowy zachwyca pamięcią. Niestety niewiele osób wsiadło na ten konkretny statek, co spowodowało jego opadnięcie na dno oceanu telewizyjnego po dwóch sezonach.
7 Saved by the Bell: the College Years
Był oczywiście oryginał, a także Nowa Klasa, które były emitowane w każdą sobotę rano. Byłoby jednak niedopuszczalne, gdybyśmy nie rozmawiali o tym krótkotrwałym sitcomie na jeden sezon, który był emitowany w pierwszym sezonie jesienią 1993 roku. Czy twórcy seriali próbowali przedłużyć nieuniknione, czy też testowali wody, aby sprawdzić, czy franczyza może się rozwijać w najlepszym czasie, nie jesteśmy pewni. Wiemy, że SBTB: The College Years nie trwało długo.
Akcja rozgrywa się na fikcyjnym Uniwersytecie Kalifornijskim, w którym Zack, Slater i Screech razem pracują razem w akademiku w stylu mieszkania naprzeciw dwóch nowych dziewczyn … i ostatecznie Kelly Kapowski, który oczywiście musiał się w końcu wprowadzić, bo co innego zrobiłby Zack? Nic dziwnego, że program nie przetrwał jesieni 1993 roku, prawdopodobnie dlatego, że jego docelowa publiczność od dawna przerosła przejmowanie się jednego Zachary'ego Morrisa.
6 Malibu, Kalifornia
Oto znowu ten motyw plaży. Ustaw w słonecznej Kalifornii (Malibu z pewnością było gorącym miejscem dla dramatu nastolatków z lat 90. - więcej na ten temat później), Malibu w Kalifornii podążyło za dwoma braćmi bliźniakami z Nowego Jorku, którzy stali się rodzajem przeszczepów surferów, kiedy przeprowadzili się na przeciwne wybrzeże, aby zamieszkać ze swoim ojciec po tym, jak ich matka przeprowadziła się do Arabii Saudyjskiej do pracy. Aaaah, fabuła lat 90.
Program nie był niczym więcej niż uroczymi braterskimi bliźniakami, goniącymi młode panie po mieście, zatrzymującymi się na krótkie posiłki w modnej restauracji ich latarni Malibu, The Lighthouse. Wyprodukowany przez Petera Engela, który także wyprodukował film California Dreams, Saved By the Bell i prawie każdy inny serial TNBC, jaki kiedykolwiek powstał, gwiazdy dość często występowały w Lighthouse na przekąskę (Dennis Haskins, AKA Mr. Belding, był jeden). Ale nie zostali długo. Malibu w Kalifornii trwało tylko dwa sezony.
5 Stań się rzeczywistością
Trzy lub cztery osoby, które pierwotnie oglądały ten program, gdy był emitowany tylko w tym sezonie, pamiętają młodego Jesse Eisenberga i Anne Hathaway, które wystąpiły w roli rozgarniętego rodzeństwa w hiper dziwacznej rodzinie. Get Real koncentrowało się na rodzinie Green, dzikiej i dysfunkcyjnej grupie różnych osobowości, którym udało się utrzymywać wyjątkowe i wiarygodne relacje pomimo wszystkich kryzysów gniewu i wieku średniego w ich siedzibie.
Koleżeństwo między trio rodzeństwa granym przez Eisenberga, Hathaway'a i Erica Christiana Olsena stanowiło idealne podsumowanie życia rodzeństwa: ci ludzie denerwują się i denerwują cię, ale pod koniec dnia tylko ty dostajesz ich osobliwości. Get Real miał wówczas niewielką, ale wierną grupę fanów, ale Fox ma długą historię odwoływania programów o wysokiej jakości z niewielką liczbą oddanych odbiorców (patrz: Firefly).
4 Moesha
Ten program, w którym wystąpiła piosenkarka Brandy Norwood, trwał sześć sezonów i był hitem dla sieci UPN, ale wydaje się, że teraz jest jak błysk na radar pamięci. Moesha był znakomitym wzorem do naśladowania: mądry, otwarty, zawsze starający się postępować właściwie, a czasem mylony co do tego, co właściwie było właściwe.
Sam serial miał wiele hardcorowych fabuł i często przeplatał się między komedią a dramatem, często łącząc bardzo poważne historie w formacie sitcomu (najlepszy przykład: czas, w którym Moesha dowiedziała się, że facet, którego myślała, że jest jej kuzynem, w rzeczywistości był jej bratem z powodu dziesięciolecia niewierność ze strony ojca. Dramat!). Pomimo sukcesu, Moesha zakończył bieg w 2001 roku, a potem po prostu zniknął w zapomnieniu.
3 The Outsiders
Tak. To się zdarzyło - i nie było wcale takie złe, zwłaszcza jeśli ponownie obejrzane dzisiaj jako komedia z kilkoma dramatycznymi scenami. W jednym pamiętnym odcinku pojawił się barwny Billy Bob Thornton jako barman, który bierze Pony Boya pod swoje skrzydła, ucząc na przykład, jak prawidłowo zdobywać czasopisma Playboy.
Program, który był emitowany przez jeden sezon wiosną 1990 r., Podniósł czas, w którym zakończył się film z 1993 r. (I powieść z 1967 r., Na której się opiera), a także młody Jay Ferguson (Mad Men) i David Arquette (Krzyk) we wczesnych rolach. Zapowiadano go jako poważny godzinny dramat, ale ciągła obecność jego przyjemnych dla mężczyzn gwiazd na okładkach każdego magazynu Teen i Tiger Beat mogła zniechęcić wszystkich oprócz nastolatków.
2 USA High
Ta seria, emitowana w sieci amerykańskiej w latach 1997-99, rozgrywała się w paryskim liceum i śledziła sześciu uczniów: czterech z Ameryki, jednego z Anglii i drugiego z Niemiec (francuscy studenci byli dziwnie nieobecni w liceum w Paryżu). To był jeden z tych niezaprzeczalnie okropnych programów
z jakiegoś powodu zawsze kończyłem na oglądaniu.
Wszystkie postacie były okropne i / lub denerwujące, fabuły były na poziomie przedszkolnym, a zestawy sprawiały, że serial wyglądał jak niskoklasowa opera mydlana przez połowę czasu. W rzeczywistości lamata piosenka przewodnia (zaśpiewajmy ją razem z nami: „Rockin 'at USA High!”) Może być najbardziej niezapomnianą rzeczą w tym programie. A jednak nadal obserwowaliśmy, może nie religijnie, ale wystarczająco, aby przypomnieć sobie tego niewypał - ale dopiero wtedy, gdy nasze wspomnienia zostaną pobudzone.
