Dla wielu z nas nazwa „Disney” jest synonimem nostalgii i dzieciństwa. Jeśli dorastałeś w ciągu ostatnich osiemdziesięciu lat (a więc zdecydowana większość z was), szanse są dość duże, że zostałeś wystawiony na co najmniej jedną z 56 mocnych linii ich „animowanych klasyków” lub dowolna inna liczba rodzinnych przedsięwzięć rozrywkowych. Dom Myszy był tak ogromny w naszych wczesnych latach, że jest całkowicie zrozumiałe, że ludzie tak silnie odczuwają swoją twórczość. Jako czytelnicy znający media, wiemy, że jesteście, wiecie również, że nostalgia to wielki biznes. Disney też o tym wie i znaleźli wiele sposobów, aby sprzedać ci swoje własne dzieciństwo.
Ponieważ spostrzegawczy wśród was już się wypracował, mówimy o naprawdę złych filmach Disneya, które zostały stworzone, aby wykorzystać sukces popularnego tytułu i okazały się nie tylko złe, ale czasem nawet zabłysły ich materiał źródłowy - jeden z najgorszych grzechów, jaki może popełnić sequel. Myśl, że dzieci będą oglądać wszystko, jest do pewnego stopnia prawdziwa, ale nie jest to usprawiedliwieniem dla niektórych żużli o niskim wysiłku wydanych w przeszłości, które były maskowane jako rozrywka dla młodzieży. Z myślą o nazwaniu i zawstydzeniu jednych z największych winowajców, oto 15 najgorszych sekwencji Disneya wszechczasów.
15 samochodów 2 (2011)
Seria Cars to czarne owce ze stajni Disney / Pixar. Pierwszy film był zdecydowanie przeciętny i bez wątpienia nie posiadał tej samej magicznej iskry, którą zwykle mają filmy Pixar. Krytyczny odbiór był w najlepszym razie letni, więc dlaczego kontynuacja była podświetlona na zielono? Możliwe, że Disney nie usłyszał żadnej negatywnej opinii na temat ciągłego dzwonienia kas kasowych. Film był przyzwoitym bankiem w kasie, ale w ciągu pięciu lat między filmami towar zarobił oszałamiające 10 miliardów dolarów, rozbijając poprzednie rekordy sprzedaży detalicznej na drobny proszek.
Współzałożyciel Pixar oraz współautor scenariusza i reżyser Cars 1 i 2 John Lasseter obalili twierdzenia, że sequel powstał wyłącznie ze względu na możliwości merchandisingowe, ale pokusa, by traktować go jako przyczynę niedociągnięć filmu. Podczas gdy pierwszy koncentrował się na Radiator Springs, Cars 2 wybiera globtrottingową przygodę dzięki uprzejmemu (bez zamierzonej gry słów) szpiegowskiemu kaprysowi. Błyskawica McQueen (wyrażona przez Owena Wilsona) i Mater (Larry the Cable Guy) przemierzają świat i spotykają po drodze podejrzanie dużą liczbę nowych i sprzedawanych przyjaciół. Gdyby film zawierał zwykle mocne zasady opowieści i charakteru Pixara, mógłby wydawać się mniej pusty, ale elementy te były wyraźnie nieobecne.
Cars 2 nie jest najgorszą kontynuacją Disneya z długiej perspektywy, ale jak na razie jest to jedyny tytuł w rozległym i imponującym tylnym katalogu Pixara, ocenionym jako „Rotten” w zbiorczej witrynie Rotten Tomatoes. Z zaskakująco dojrzałym zwiastunem nadchodzących samochodów 3, które ostatnio robiły kilka fal, wydaje się, że seria może odejść od jednorazowego głupoty i wrócić do fascynującej historii, o której wszyscy wiemy, że Pixar jest w stanie.
14 Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides (2011)
Szczerze mówiąc, należy przedstawić przypadek, aby pojawił się tu którykolwiek z sequeli Piraci z Karaibów, przy czym najmniej lubiani On Stranger Tides lub At World's End. Decydującym czynnikiem dla nas był wynik Rotten Tomatoes, przy czym Stranger Tides kołysał marnie 32%, co czyni go najniższą oceną serii. Trzeba przyznać, że film stara się odejść od zawiłej plątaniny fabuły pozostawionej przez pierwsze dwie kontynuacje, ale popełnia błąd, koncentrując wszystko na kapitanie Jacku Sparrowie (Johnny Depp).
Nie zrozum nas źle, Kapitan Jack jest niesamowity, ale musi być zrównoważony. Niektórzy mogli sądzić, że Will Turner i Elizabeth Swann byli jednowymiarowymi postaciami, ale dobrze wyrównywali filmy w połączeniu z wybrykami Jacka. Gdy nie ma nic oprócz Wróbla, jedna postać musi zrobić upadek, a poważne emocjonalne podniesienie historii wymaga, i to naprawdę nie działa. Fakt, że fajnie wyglądający Czarnobrody Iana McShane'a nie ma praktycznie nic wspólnego z całym filmem, a ty kończysz się niesamowitą eskapadą na pełnym morzu, która nosiła wszystkie znamiona studia, nie do końca wiedząc, jak kontynuować historię po wielki wybuch trzeciego aktu serialu. Mamy nadzieję, że nadchodząca kontynuacja Pirates Dead Men Tell No Tales poprowadzi serial z powrotem na właściwe tory i zapewni nam podobnie zabawne wrażenia jak wciąż świetny pierwszy film.
13 Bambi II (2006)
Filmy Bambi są najdłużej rekordem świata między kolejnymi częściami, a całe 64 lata mija między kolejnymi częściami. Kontynuacja jest w rzeczywistości bardziej „środkową”, podnoszącą się w połowie oryginału po tym, jak pechowy jeleń stracił matkę przez bezdusznych myśliwych. Film opowiada o dążeniu Bambi do zdobycia aprobaty jego ojca, Wielkiego Księcia Lasu (wyrażonego przez genialnego Patricka Stewarta).
Bambi II wypróbowuje przynajmniej kilka nowych rzeczy, ale wyzwaniem jest pokonanie, jak to wszystko jest niepotrzebne. Ludzie, którzy widzieli oryginalnego Bambi, dowiedzą się, jak kończy się opowieść o jelonku, a kontynuacja niewiele robi, aby usprawiedliwić się niczym więcej niż wypełniaczem z rozpoznawalną nazwą uderzaną z przodu. Bambi II nie jest najgorszym przestępcą na tej liście pod żadnym względem. W przeciwieństwie do niektórych innych pozycji, jasne jest, że faktyczny wysiłek włożony został w produkcję filmu, a grafika, animacja i piosenki starały się jak najlepiej dopasować do stylu i tonu oryginału. Szkoda tylko, że wybrali tak wartą wzruszenia ramionami historię, aby poślubić całą tę pracę.
12 Mała Syrenka II: Powrót do morza (2000)
The Little Mermaid z 1989 roku był wielkim hitem i pewnym krokiem w nowym kierunku dla The House of Mouse. Firma zgubiła się nieco po śmierci Walta Disneya i znalazła się w rutynie, tworząc przyzwoite, ale mało klasyczne animacje. Po latach finansowego zacieśniania pasów Disney poszedł na całość w stronę Małej Syrenki, a tony dodatkowych zasobów poświęcono na ich największy animowany wysiłek od dziesięcioleci. Rezultatem była wspaniale wykonana bajka z muzyką na Broadwayu dzięki uprzejmości wielkiego kompozytora Alana Menkena. Wielka gra opłaciła się i zapoczątkowała „Disney Renesans”, erę, w której powstały wszech czasów takie jak Beauty and the Beast i The Lion King.
Biorąc to wszystko pod uwagę, można śmiało powiedzieć, że kontynuacja Return to the Sea miała wiele oczekiwań. Sądząc po ryzach negatywnej krytyki wokół filmu online, można również powiedzieć, że nie spełnił on tych oczekiwań. Powracającym tematem na tej liście będzie Return to the Sea, nudna przeróbka pierwszego filmu. Kontynuacja filmu skupia się na Ariel i córce księcia Erica Melody, która dorastała nieświadoma wodnych początków swojej matki. Po znalezieniu tajemniczego medalionu Melody odpływa z domu, a Ariel musi za nią iść. Melodia zamienia się w syrenę i mówi się, że zmiana może być trwała w zamian za trójząb króla Tritona. Więc tak, to ta sama historia, tylko od przodu do przodu … i gorzej.
Trzeci film z trylogii Mała Syrenka obrał prequel, ale nie był wcale lepszy, zyskując taki sam negatywny odbiór jak jego poprzednik. Przynajmniej fani The Little Mermaid mieli ostatnio coś do świętowania, po ogłoszeniu, że remake akcji na żywo wreszcie się rozwija, z muzyką od Menkena i gwiazdy piosenki Hamilton / kompozytora Moana Lin-Manuela Mirandy.
11 Return to Never Land (2002)
Niewiele klasyków Disneya jest tak lubianych jak Peter Pan z 1953 roku. Gdy przyszedł czas na kontynuację, pełne 49 lat później, Disney uczynił Wendy rodzicem, a jej córka Jane dorastała, słysząc opowieści o magicznych przygodach swojej matki w Nibylandii. Jane nie przekonują tak dalekosiężne historie o Peter Pan i Tinkerbell, ale wkrótce dostaje ostrą dawkę rzeczywistości, gdy pojawia się kapitan Hook i porywa ją, ciągnąc ją do (Never) Never Land. Wendy i Peter muszą połączyć siły, aby odzyskać Jane i ponownie powstrzymać nikczemnego pirata.
Jeśli fabuła wydaje ci się znajoma, to dlatego, że przed chwilą czytasz tę samą streszczenie historii The Little Mermaid II. Podobnie jak Return to the Sea, ten film jest również nudną kopią nieskończenie lepszego oryginału. Aby być uczciwym wobec filmu, nie jest tak straszny jak niektórzy z innych na tej liście, ale trudno jest pozbyć się wrażenia, że film jest nijakim bieżnikowaniem tego, co widzieliśmy wcześniej. Wszystkie postacie z pierwszej przygody powróciły, z wyjątkiem Criksa Tik-Tocka, teraz zastąpionego gigantyczną pomarańczową ośmiornicą, która nie jest aż tak fajna. Z jakiegoś dziwnego powodu ośmiornica nadal tyka jak krokodyl, mimo że nie połyka zegara.
W przeciwieństwie do Little Mermaid II, Return to Never Land zostało wydane w kinach i przyniosło porządny zysk, ale nie wcześniej niż zebrało bardzo mieszane recenzje w ramach okazji. Jak pokazała kontynuacja i różne interpretacje w kolejnych latach, Peter Pan jest wyraźnie trudną właściwością.
10 Księga dżungli 2 (2003)
Jeśli ogromny sukces zeszłorocznego remake'u na żywo jest czymś innym, ludzie nadal uwielbiają Księgę dżungli. To też nie jest niespodzianka. Jest to jeden z niecodziennych filmów Disneya, w którym występuje fantastyczna obsada głosu i kilka niesamowicie niezapomnianych piosenek. Na początku 2000 roku Disney podjął wątpliwą decyzję, aby wydać masę spóźnionych kontynuacji niektórych swoich ulubionych klasyków, i zajęło im to tylko trzy lata, aby przejść do popularnej adaptacji Rudyarda Kiplinga. Pomimo tego, że nakręcono go jako produkcję bezpośrednią do wideo, film miał wcześniej krótką premierę w kinach, choć tylko po to, by rozczarować maksymalną możliwą liczbę fanów.
Film zdobywa dodatkowe punkty za obsadzenie Johna Goodmana jako niedźwiedzia Baloo, ale ogólnie jest to blada imitacja pierwszego filmu z zaledwie ułamkiem uroku. Oryginalna Księga Dżungli kończy się, gdy Mowgli zdaje sobie sprawę, że życie nie może być zabawą i zabawą z Baloo, dołączając do ludzkiej wioski, do której należy. Jednak kontynuacja tej całej udręki uniemożliwia Mowgliemu i Baloo ponowną porażkę. Następnie publiczność musi znosić Mowgliego, który doszedł do tego samego, co w oryginale, a film zasadniczo kroczy wodą, dopóki nie zostanie owinięty w zgrabny mały łuk. Pod koniec Jungle Book 2 Mowgli i jego adoptowana ludzka rodzina odnajdują równowagę i regularnie odwiedzają dżunglę, aby zobaczyć Baloo i Bagheerę, podważając cały punkt dojrzałości i poświęcając punkt kulminacyjny pierwszego filmu, na którym opiera się.
9 Garbus Notre Dame II (2002)
Garbus Notre Dame jest prawdopodobnie jednym z niedocenianych filmów animowanych Disneya. To ponura i często mroczna opowieść, w której występuje jeden z najbardziej przekonujących i złożonych złoczyńców tej firmy, w postaci sędziny Frollo o twarzy siekierki. W wyrafinowany sposób radzi sobie z drażliwymi tematami, takimi jak pożądanie, grzech i wiara, i chroni przed nadmiernym obciążeniem komiksowymi przerywnikami z Gargulców lub okazjonalnie kolorową muzyką. To nie jest zimny klasyk, ale ogólnie uważa się go za solidny wpis do kanonu Disneya. Jeśli potrzebujesz przypomnienia, pod koniec Garbus 1 Quasimodo przyjmuje do wiadomości, że jego dama kocha Esmereldę i nie powinien nim być, i błogosławi jej związek z mężczyzną o imieniu Phoebus. Nie są to jednak złe wieści, ponieważ nasz bohaterski garbus zyskuje akceptację, której pragnął od paryżan i staje się częścią społeczeństwa.
Z drugiej strony Hunchback II ma znacznie jaśniejszy ton. Zamiast radzić sobie z udręczonym fanatykiem, takim jak Frollo, Quasimodo musi teraz zaplątać się w Sarousha, mistrza kryminalisty udającego cyrkowego mistrza cyrku, by ukraść dzwon Notre Dame. „Obniżenie” nie jest nawet słowem. Co gorsza, kontynuacja polega na cofnięciu słodko-gorzkiego zakończenia pierwszego filmu i sparowaniu dużego Q, wprowadzając do mikstury Madellaine z brzmieniem Jennifer Love-Hewitt. Ta postać cierpi niestety na dziwaczną winę, zmieniając ją w bardziej złą komedię romantyczną, pełną nieprzyzwoitych nieporozumień i nieporozumień. Mimo że film uczy nas, aby nie oceniać wyglądu, film wygląda również niesamowicie tanio, z płaską grafiką i słabą animacją, która blednie w porównaniu z imponującą pracą przedstawioną w oryginale. Wszyscy powinniśmy być bardzo wdzięczni, że po tym zrezygnowali z dalszych planów kontynuacji.
8 Lilo i Stitch 2: Stitch Has a Glitch (2005)
Lilo i Stitch to dziwny, ale czarujący film o destrukcyjnym kosmicie, który jest oswojony przez społecznie wyrzuconą dziewczynkę o imieniu Lilo. Film był przesiąknięty kulturą hawajską i zawierał dowcipny scenariusz, unikalny styl wizualny oraz muzykę legendarnego Elvisa Presleya. Zaskakujące jest to, że pierwsza kontynuacja filmu bezpośredniego, Stitch! Film uzyskał głównie pozytywne recenzje, ale był to trzeci film, który naprawdę zawrócił.
W Stitch Has a Glitch w eksperymencie 626, znanym również jako „Stitch”, pojawiają się koszmary o powrocie do jego złego programowania. Okazuje się, że źle funkcjonuje i zaczyna działać na różne szalone sposoby. Lilo (tym razem wypowiedziane przez Dakotę Fanning) uważa, że Stitch jest zły celowo, by sabotować swoją konkurencję hula, a dwie najlepsze przyjaciółki wypadają. Po przypadkowym zranieniu Lilo Stitch decyduje się opuścić Ziemię, ale przeżywa kolejny epizod i wyrzuca swój statek kosmiczny w góry Hawajów. Podnosząc brew, Stitch umiera z powodu odniesionych obrażeń. Jednak miłość rodziny do Stitcha jest tak silna, że przywraca go do życia.
Stitch Has a Glitch ma wiele dobrych wartości do zabrania, ale może nauczenie dzieci, że jeśli pokochają wystarczająco dużo, nigdy nie umrze, nie jest właściwą drogą do zdrowego i stabilnego wychowania.
7 Lady and the Tramp II: Scamp's Adventure (2001)
Jednym z pierwszych tytułów, które wydostały się z fabuły kontynuacji Disneya, była Ladyand the Tramp II: Scamp's Adventure. Film koncentruje się na Scampie, jedynym synu i trampce Lady i Trampa. Podczas gdy córki pary są równie właściwe jak ich matka, Scamp marzy o byciu dzikim psem, tak jak jego ojciec. Tramp zabrania tego, co prowadzi do tego, że jego syn się rozluźnia i ucieka. Ich syn w niebezpieczeństwie, Lady i Tramp muszą współpracować i bla bla bla. Tak, to znowu ta sama podstawowa fabuła. Dziecko chce być jak rodzic, rodzic mówi nie, dziecko wychodzi z domu, aby odkryć, że trawa nie jest bardziej zielona po drugiej stronie, rodzice muszą pracować, aby uratować to dziecko. Jest tak przewidywalny, jak wyjątkowo nudny metronom.
Pytanie, na które nie możesz się powstrzymać, przychodzi do głowy: dlaczego Disney zdecydował się to zrobić? Z pewnością te uwielbiane historie zasługują na coś lepszego niż ta sama fabuła do cięcia ciastek? Znowu przygoda Scampa nie jest całkowicie nie do obejrzenia, ale ciężko jest się zachwycić nijakim, natchnionym opowiadaniem tej samej starej historii z gorszymi piosenkami, postaciami i animacją. Historia kończy się dokładnie tak, jak można się tego spodziewać. Scamp uczy się, że dom jest tam, gdzie jest serce, a Tramp uczy się, jak łatwiej iść na syna. Postacie uczące się lekcji i przechodzące zmiany są częścią tego, co sprawia, że historia jest fascynująca, ale gdy jest ona przywiązana do niewzruszonej całości, wydaje się, że jest bez znaczenia.
6 Atlantis: Milo's Return (2003)
Kiedy został wydany w 2001 roku, Atlantis: The Lost Empire okazało się dzielić, z recenzjami podzielonymi na pół. Film oznaczał zmianę kierunku dla Disneya, który chciał bardziej akcji przygodowej niż musicali, które nakręcili do tego momentu. Opowiada mocno inspirowaną Juliusem Verne opowieść o Milo Thatchu (wyrażonym przez Michaela J. Foxa), uczonego wyśmiewanego z zainteresowania i teorii na temat zaginionego miasta Atlantis. Milo odkrywa The Shepherd's Journal, tekst, który, jak wierzy, doprowadzi go do Atlantydy i ukrytych w nim tajemnic. Thatch znajduje się na wyprawie do zatopionego miasta z załogą ragtag, która pragnie przygody. Film nie okazał się strasznie, ale z pewnością okazał się gorszy w kasie, co skłoniło Disneya do anulowania planów zarówno serialu telewizyjnego Team Atlantis, jak i przejażdżki po parku rozrywki opartym na tej nieruchomości.
Jak zapewne wywnioskowałeś z powyższego tytułu, Disney nie skończył jeszcze z serią. Zebrali trzy pierwsze odcinki opuszczonego serialu i zamiast tego wydali go jako kontynuację filmu. Film działa dokładnie tak, jak można by się tego spodziewać, z rozpaczliwą fabułą i oczywistymi zszywkami narracyjnymi ledwo utrzymującymi wszystko razem. W porównaniu do luksusowej, budżetowej premiery pierwszej przygody, Milo's Return wygląda na to, że został stworzony do zmiany kieszeni, z płaskim, martwym kierunkiem artystycznym i animacją. Gdyby dyrektorzy Disneya nie od razu poddali się Atlantydzie w serii, być może istnieje kilka godnych pomysłów na uratowanie. Jednak z obrzydliwą kontynuacją jako częścią jej spuścizny, jest mało prawdopodobne, aby powróciła w najbliższej przyszłości.
5 Belle's Magical World (1998)
Być może inspiracją do powrotu Milo był Magiczny Świat Belle. Był to zbiór trzech powiązanych ze sobą opowieści o długości około 20 minut. Film jest również środkowy, a wydarzenia mają miejsce, podczas gdy Belle jest nadal „gościem” Bestii. Jest to tania gotówka w całości, z tandetną animacją i płytką historią. Plusem jest to, że zawiera jedne z najlepszych wygłupów animacji w środkowej klatce, jakich możesz chcieć.
Zawiera trzy krótkie opowieści o moralności. Pierwszy jest prawdopodobnie najciekawszy, chociaż używamy tego terminu ostrożnie. „Idealne słowo” dotyczy pisarza zamkowego Webstera, który został przekształcony w słownik (zobacz, co tam zrobili?). Belle, Bestia i Webster wdają się w kłótnię i Belle ucieka. Czując się źle z powodu tej sytuacji, Webster wykuwa przeprosiny Bestii, a Belle mu wybacza. Prawda zostaje jednak ostatecznie ujawniona, a Bestia wypędza Webstera i jego przyjaciół z zamku. Belle idzie za nimi, a Bestia w końcu wybacza im wszystkim. Jeśli brzmi to jak najbardziej nieskończone doświadczenie, jakie można sobie wyobrazić, pamiętaj, że jeszcze dwie z tych rzeczy zostały upchnięte na VHS dla twojej przyjemności oglądania.
4 Pocahontas II: Podróż do nowego świata (1998)
Pocahontas z 1995 roku, fabularyzowane życie prawdziwej indiańskiej księżniczki, nie jest najlepszym filmem. Wspaniale jest na to patrzeć, ale od samego początku ma problemy tonalne i kończy się dość przeciętnie. Sama Pocahontas (wyrażona przez Irene Bedard) i jej romans z osadnikiem Johnem Smithem (Mel Gibson) są chyba najlepiej radzącymi sobie elementami oryginału, z dużym naciskiem na siłę i swobodę charakteru bohaterki Powhatan Princess.
Podróż do nowego świata zdecydowała się na inne spojrzenie na materiał. Historia rozpoczyna się od zasadzki Johna Smitha przez grupę żołnierzy w Londynie. W wyniku tego dochodzi do wniosku, że Smith umiera. Wieści o jego śmierci docierają do Pocahontas w Nowym Świecie, a ona opłakuje około pięciu minut i przeżywa. Niedługo po tym zjawia się niepodobny angielski dyplomata John Rolfe (Billy Zane), który pośredniczy w zawarciu traktatu pokojowego z szefem Powhatanem. Wódz odmawia, ale zamiast niego wysyła Pocahontasa do Anglii.
Ignorując ogromne niedokładności historyczne (pierwszy film też nie był dokumentem), najbardziej szkodzi sabotaż bohaterce wiodącej damy. Pocahontas ma być ostatecznym wolnym duchem, ale nie może się doczekać, kiedy znajdzie nowego mężczyznę w swoim życiu po tym, jak John Smith kopnie wiadro. Mocno zakochuje się w Rolfe, mimo że na początku filmu przedstawił go jako palant. Kiedy okazuje się, że Smith wciąż żyje, łatwo założyć, że odzyska księżniczkę, ale nie - Rolfe przeszedł teraz wielką zmianę postaci i jest teraz najdoskonalszym facetem, jaki kiedykolwiek żył. Film kończy się, gdy John R. i Pocahontas dosłownie odpływają razem w zachód słońca. Po podkreśleniu niezależności postaci w oryginale, to podejście do Pocahontas wydaje się znacznie płytsze, a czasem dość podarte, rozdarte między mężczyznami w jej życiu.
3 The Santa Clause 3: The Escape Clause (2006)
Ponieważ Boże Narodzenie jest zwykle bardzo tradycyjną porą roku, kto obchodzi to święto, z roku na rok są rozwiązywane te same rzeczy. Wszyscy mamy swoje osobiste tradycje, jeśli chodzi o naszą sezonową rozrywkę, czy to ponowne oglądanie Die Hard, It's a Wonderful Life, czy Elf. Jednym z filmów o tematyce świątecznej, które prawdopodobnie nie będą się pojawiać w ciągu roku, jest trzecia pozycja w trylogii Santa Clause, The Escape Clause, z udziałem Tima Allena i Martina Shorta.
Klauzula ucieczki zdołała jednocześnie stąpać po starej, zmęczonej ziemi i jednocześnie odkrywać nowe straszne kierunki. Scott Calvin Tima Allena stara się zrównoważyć swój czas, zarówno jako Święty Nick, jak i jego życie osobiste, i jest to ta sama stara formuła niepokoju rodzinnego. Jednak gdy tylko myślisz, że możesz zanurzyć się w nudnej, ale dziwnie pocieszającej monotonii, pojawia się Martin Short, który jest irytujący jak Jack Frost. Fabuła obraca się wokół zazdrosnego Frosta, który zmienia wydarzenia z pierwszego filmu i staje się Kris Kringle zamiast Scott, zmieniając wakacje we własną pokręconą wizję. Chcielibyśmy wymienić wszystkie recenzje, które nie byłyby w stanie oprzeć się oczywistej grze słów i słusznie nazwały ten śmietnikowy ogień filmu „indykiem”, ale jest tylko tyle godzin w ciągu dnia i mamy ważne terminy do dotrzymania.
2 Cinderella II: Dreams Come True (2002)
Każda historia w Dreams Come True sprowadza się do tego samego potwierdzającego przesłania pozostania wiernym sobie. Argumentowana, ale o dobrych intencjach wiadomość, ale biorąc pod uwagę, że około 90% wszystkich filmów dla dzieci ma taką moralność, dzieci mają o wiele więcej ciekawych i przyjemnych sposobów na nauczenie się tej lekcji. Frustrujące było to, że Kopciuszek II osiągnął absurdalnie dobre wyniki w wydaniu bezpośrednim wideo, które zarobiło 120 milionów dolarów. Jednak krytyczne przesuwanie kolejnej części zmusiło Disneya do wypróbowania nowego podejścia do trójki, A Twist in Time, która wybrała trasę Powrót do przyszłości II i wymagała podróży w czasie oraz alternatywnego prezentu. Kolejność została lepiej przyjęta przez prasę, ale wielu ostatecznie doszło do wniosku, że jest to kolejny niepotrzebny dodatek do serii.
