Komedia jest niezwykle pokoleniowa, dlatego prosty mem może sprawić, że będziesz się tarzać po podłodze ze śmiechu, ale kiedy powiesz to swoim rodzicom, będą tylko patrzeć na ekran z pytającym wyrazem twarzy. To sprawia, że ocenianie komedii jest takim wyzwaniem. Jasne, możesz krytykować oryginalność tej historii i wysiłek włożony w produkcję, ale to, że nie masz poczucia humoru, nie oznacza, że inni ludzie nie uznają tego filmu za zabawny.
Wszystkie wymienione tu komedie w dużej mierze nie zebrały pozytywnych recenzji od krytyków, zdobywając wszystkie „Zepsute” oceny na stronie z recenzjami Rotten Tomatoes. Te słabe recenzje mogą być również przyczyną tego, że wiele z tych filmów nie znalazło publiczności w kinach. Ale ponieważ humor jest tak subiektywny, wszyscy zasługują na drugie spojrzenie.
Być może nie są to doskonałe filmy zasługujące na liczne nagrody, ale oczywiste jest, że większość z nich nie została stworzona dla starszego pokolenia krytyków, ale raczej dla młodszej publiczności, która wyrzuciłaby surrealistyczne, absurdalne i często żartobliwe godny humor, który te filmy mają do zaoferowania.
Oto 15 zabawnych komedii, o których krytycy byli całkowicie w błędzie.
15 Hot Rod
Po sukcesie głównego nurtu w Saturday Night Live w 2005 r. Trupa komediowa znana jako The Lonely Island rozpoczęła pracę nad niecodzienną komedią o kaskaderskim amatorze (Andy Samberg), który musi zebrać pieniądze na swojego agresywnego i chorego ojczyma, wykonując swoje najbardziej trudny dotychczas wyczyn.
Hot Rod wcale nie jest przełomową komedią, ale jeśli podobały Ci się cyfrowe szorty The Lonely Island, w tym I'm On a Boat i Lazy Sunday, to absurdalny i często surrealistyczny humor w Hot Rod na pewno rozśmieszy Cię.
Podczas gdy wielu krytyków nazywało ten film niechlujnym i rozczłonkowanym, format stylu szkicu faktycznie działa w przeważającej części, gdy oglądamy, jak Rod Kimble przygotowuje się do jednego katastrofalnego wyczynu po drugim. Nie wspominając o tym, że obsada drugoplanowa składa się z zawsze zabawnego Billa Hadera i Danny'ego McBride'a, którzy czują się doskonale obsadzeni jako dwaj niedorzeczni typu Jackass.
14 MacGruber
Podobnie jak Hot Rod, MacGruber to kolejny pojazd ołowiu SNL, który nie zyskał żadnej miłości krytyków głównego nurtu. Podczas gdy wielu nazywało ten film zbyt długim i stratą czasu, nawet wielu krytyków, którzy go negatywnie ocenili, musiało przyznać, że MacGruber jest o wiele lepszy niż powinien. Ale pójdziemy o krok dalej i stwierdzimy, że ta dziwna komedia jest wręcz zabawna i zasługuje na drugie spojrzenie.
Jedną z pierwszych rzeczy w tym filmie, która powinna cię rozśmieszyć (poza tytułem, oczywiście) jest to, że MacGruber - 90-minutowa parodia R-serialu MacGyver z lat 80. XX wieku - istnieje nawet na pierwszym miejscu!
Choć początkowo film był bombą kasową, MacGruber stał się kultowym klasykiem dzięki utalentowanej komediowej obsadzie, w skład której wchodzą Will Forte, Kristen Wiig i Maya Rudolph, oraz jego wyjątkowa zdolność rozśmieszania publiczności w ten sam sposób. oddech.
13 Trailer Park Boys: The Movie
Na podstawie kanadyjskiego serialu telewizyjnego o tej samej nazwie, Trailer Park Boys: Film śledzi nieszczęścia Ricky, Julian i Bubbles, gdy poruszają się po życiu w Sunnyvale Trailer Park. Historia zaczyna się od nieudanego napadu na bankomat, w wyniku którego Ricky i Julian spędzają 18 miesięcy w więzieniu, co daje dwóm skazanym tylko czas na zaplanowanie „wielkiego brudu” - ostateczny napad, który pozwoli im przeżyć resztę ich dni na emeryturze.
Ta kanadyjska komedia, podobnie jak humor brytyjski, jest nabytym smakiem, który lepiej zagra z fanami serialu niż z tymi, którzy włączają się wyłącznie do filmu. Krytycy mogli zlekceważyć humor filmu jako gburowaty i bezczelny, ale dlatego jest tak zabawny.
12 The Cable Guy
W reżyserii Bena Stillera z udziałem Jima Carreya i Matthew Brodericka The Cable Guy to naprawdę dziwna, mroczna komedia, która z pewnością zaskoczy publiczność, jeśli wezmą w nią udział, oczekując kolejnego filmu Carrey, takiego jak Maska czy Głupi i głupszy.
Film opowiada o szaleńskim kablowcu o imieniu Chip, który ma obsesję na punkcie telewizji i dlatego stworzył dla siebie zniekształconą rzeczywistość. Matthew Broderick gra Stevena Kovacsa, najnowszego klienta Chipa i jego najnowszą obsesję, i jest mnóstwo niezręcznie zabawnych scen, w których Chip próbuje związać się ze Stevenem poprzez grę w koszykówkę i podróż do Medieval Times - wszystko to Chip bierze zbyt poważnie.
Chociaż wielu krytyków zachwiało oszałamiającym występem Carrey za upstrowanie historii, postać Chipa jest w rzeczywistości dość dobrze ugruntowana w porównaniu do występów Carrey w Ace Ventura i Riddler, nie wspominając już o tym, że ciemniejsza zmiana tempa była mile widziana zmiana w karierze Carrey.
11 Austin Powers: The Spy Who Shagged Me
Chociaż krytycy Rotten Tomatoes wspólnie nadali pierwszemu Austin Powers ocenę zatwierdzenia wynoszącą 70%, druga część serii, Austin Powers: The Spy Who Shagged Me, nie zdobyła ich w ten sam sposób.
Chociaż seria bez wątpienia spadła pod względem jakości po pierwszym filmie, szczególnie z Austinem Powersem w Goldmember (który można całkowicie pominąć), drugi film z tej serii jest przezabawny sam w sobie.
Kontynuacja rozpoczyna się w miejscu, w którym zakończyła się pierwsza, i okazuje się, że kochanka Austina, Vanessa Kensington, była kobietą przez cały czas! Istnieje skomplikowana i histeryczna sekwencja początkowa, która podąża za Austinem nago, sprytnie oszczędzając widzowi nagiej nagości.
Jak możemy nie wspomnieć, że ulubione postacie fanów Fat Bastard i Mini Me pojawiły się dopiero w drugiej części? To sprawia, że The Spy Who Shagged Me jest kwintesencją oglądania komedii.
10 Billy Madison
Oprócz kilku klejnotów, takich jak Punch Drunk Love i Funny People, Adam Sandler zawsze tworzył coś, co niektórzy nazywają „głupimi komediami”. Niestety, Sandler w ciągu ostatniej dekady używał tego terminu zbyt dosłownie, pokazując filmy, które są tak niesamowite, że sprawiają, że martwisz się o ludzi, którzy się z nich śmieją. Dlatego musimy spojrzeć wstecz na lata 90., aby znaleźć film Sandlera, który jest idealną głupotą i samoświadomością.
Oprócz Happy Gilmore (który nie znalazł się na tej liście dzięki 60% ocenie Rotten Tomatoes), Billy Madison przedstawia Adama Sandlera w tym, co robi najlepiej. Jasne, żarty są głupie i dziecinne, ale idealnie pasują do założeń filmu, który podąża za zepsutym i niedojrzałym Billy'm, gdy powtarza stopnie K-12, próbując wywrzeć wrażenie na ojcu.
Wrzuć kilka zwariowanych występów Norma MacDonalda, Chrisa Farleya i Bradleya Whitforda, a na pewno rozśmieszysz się pomimo siebie.
9 Życie wodne ze Stevem Zissou
Life Aquatic with Steve Zissou jest rodzajem komedii, którą, jak można się spodziewać, zjadą krytycy; jest kunsztowny, w umiarkowanym tempie i ma równe połączenie wysokiego humoru i ogólnej głupoty. Nie wspominając już o tym, że reżyseruje Wes Anderson i występuje w roli tytułowej Bill Murray.
Pomimo tego wszystkiego The Life Aquatic uzyskało jedynie 56% ocenę Rotten Tomatoes, otrzymując 89 negatywnych recenzji wobec 111 pozytywnych.
Szczerze mówiąc, ten dramat z 2004 roku nie jest pełen śmiechu, a komediowe filmy Andersona nie są dla wszystkich. Ale jeśli wybierzesz się na przejażdżkę, w The Life Aquatic wciąż jest wiele zabawnych chwil, na przykład gdy Murray wyraża swoje prawdziwe uczucia dotyczące delfinów lub gdy próbuje wyjaśnić, że jego partner nurkowy Esteban został zjedzony przez tajemnicze i nieuchwytne Rekin jaguar.
8 Droga pięścią
Zanim Danny McBride ukradł serial w 2008 roku w komedii Stoner-action Pineapple Express, zagrał główną rolę w mniej znanym, ale równie zabawnym filmie The Foot Fist Way z 2006 roku. Tutaj McBride gra Freda Simmonsa, małego miasteczka instruktora Taw Kwon Do, który głosi uczciwość i samodyscyplinę, ale w swoim prawdziwym życiu wykazuje o wiele więcej nieuczciwości i nienawiści do siebie.
Jeśli jesteś fanem prymitywnych i godnych uwagi występów McBride w Eastbound i Down and Vice Principals, ta komedia jest właśnie dla Ciebie.
Niestety, metoda Foot Fist Way okazała się zbyt bezlitosna i złośliwa dla większości krytyków, ponieważ postać McBride'a spędza sporą część filmu dosłownie bijąc dzieci, aby poczuć się lepiej. Jak dotąd najzabawniejsze są sceny, w których niska samoocena Freda nie pozostaje bez wyrazu, jak wtedy, gdy musi walczyć ze łzami, rozmawiając z sobą w lustrze w łazience.
7 Obserwuj i zgłoś
Jeśli amoralność i piekielna komedia The Foot Fist Way nie była już dla ciebie wystarczająca, pisarka / reżyser Jody Hill podniosła stawkę za swój drugi film fabularny Observe and Report, który ukazał się zaledwie trzy lata później. W filmie występuje Seth Rogen jako dwubiegunowy ochroniarz Ronnie Barnhardt, który dąży do tego, by zostać policjantem w walce z lokalną postacią. Kiedy Ronnie nie może zdać egzaminu psychologicznego, postanawia wziąć prawo w swoje ręce.
„Obserwuj i melduj” to bez wątpienia komedia hard-R, ponieważ ma w sobie dość krwawą przemoc, odrażające sceny seksu i pełną męską nagość z przodu, co, co zrozumiałe, odrzuciło wielu krytyków. Ale Rogen, Anna Faris, a zwłaszcza Michael Pena, grają z tymi uszkodzonymi postaciami z taką szczerością, że trudno się nie śmiać. Nawet gdy uderzenie pięścią wiąże się z używaniem twardych narkotyków lub pobiciem całej policji za pomocą latarki.
6 Kingpin
Choć na pewno nie jest to Big Lebowski, Kingpin jest kultowym klasykiem sam w sobie. Film opowiada o równie absurdalnej obsadzie postaci, a także kręci się wokół kręgli.
Kingpin został wyreżyserowany przez braci Farrelly, którzy są znani ze swoich komedii poza rytmem, takich jak Głupi i głupszy i Jest coś o Mary. Podczas gdy te dwa filmy spotkały się zarówno z krytykami, jak i publicznością, Kingpin był bombą kasową, zarabiając zaledwie 25 milionów dolarów przy budżecie 27 milionów dolarów.
W filmie występuje Woody Harrelson jako umyty jednoręczny melonik, a także Randy Quaid jako jego protegowany urodzony w Amiszach. Jak zawsze to Bill Murray kradnie serial jako sprytny zawodowy melonik Ernie McCracken, który daje bohaterom filmu szansę na zdobycie pieniędzy.
Kingpin nie jest zainteresowany traktowaniem go poważnie, a wiele żartów może wydawać się niedokończonych i niedojrzałych - ale to nie ma większego znaczenia, gdy spędzasz całe dwie godziny na rozprawianiu się.
5 Me, Myself & Irene
Wydana w 2000 roku, w tej mrocznej komedii występuje Jim Carrey jako policjant popychający, Charlie Baileygates, który rozwija rozdwojoną osobowość, która pozwala mu uwolnić swoje lata zatłoczonej furii i nienawiści wobec świata. Tymczasem Charlie ma za zadanie eskortować skazaną Irene (Renee Zellweger) z Rhode Island do Nowego Jorku, ale kiedy obaj muszą się spieszyć, Charlie przypadkowo zostawia za sobą leki, pozwalając swojej drugiej osobowości na podróż.
Po szeregu komedii PG-13, w tym Masce, Głupku i głupku oraz Kłamcy Kłamcy, Ja z oceną R, Myself & Irene naprawdę pozwoliło Carreyowi uwolnić się w sposób, jakiego publiczność wcześniej go nie widziała.
Choć wielu krytyków uznało ten film za nienormalny, obrzydliwy i dziecinny - i tak jest - nie powstrzymuje to Mnie, mnie i Ireny od bycia wręcz przezabawnymi, zwłaszcza gdy rozdzielone osobowości Charliego rzucają niefiltrowane obelgi na każdego na swojej drodze.
4 kosmiczne kule
Pomimo tego, że jest dziełem komediowego geniusza Mela Brooksa i zawiera jednych z najśmieszniejszych aktorów lat 80. - w tym Johna Candy i Ricka Moranisa - Spaceballs nie udało się zdobyć krytyki w momencie premiery, ponieważ uważali, że film wyszedł prawie dekada za późno. Jednak dla każdego, kto urodził się w latach 90. i później, data premiery Spaceballs nie ma większego znaczenia, dopóki film zdoła rozśmieszyć widza.
Film parodiuje oryginalną trylogię Gwiezdne Wojny, a także niektóre Star Trek i Planet of the Apes wrzucone na dobre. Choć Kosmiczne Kulki mogą być jednym z najpopularniejszych filmów Brooksa wśród widzów, film mógł nie spotkać się z mniejszym zainteresowaniem krytyków niż inne filmy parodii reżysera, takie jak Young Frankenstein i Blazing Saddles, po prostu dlatego, że fikcje naukowe nie były tak wysoko cenione jak inne gatunki w tym czasie.
3 Dziwna nauka
Kolejna komedia science fiction, która nie zyskała uznania krytyków, Weird Science może nie być najbardziej dopracowanym filmem Johna Hughesa, ale z pewnością dostarczył więcej śmiechu niż większość komedii młodzieżowych lat 80.
Film jest oparty na absurdalnej przesłance dwóch maniaków nastolatków, którzy ożywają idealną kobietę bez komputera i szalonej burzy. Ulubieniec Ilana Mitchella-Smitha i Hughesa Anthony Michael Hall gra dwóch wspomnianych chłopców, a Kelly LeBrock gra Lisę - komputerową piękność, która wysyła hormony nastoletnich chłopców w nadbieg.
Występy są zabawne dookoła i choć historia może być niewiarygodna, film udaje się uchwycić dni niezręcznej próby poruszania się po płci przeciwnej, jednocześnie rzucając ciężką stronę humoru, aby zrównoważyć zakłopotanie.
2 Super Troopers
Różnica między krytykiem a publicznością w tej komedii z 2001 roku nie mogła być bardziej wyraźna, z jedynie 35% oceną aprobaty Tomatometru, pomimo 90% widowni, która cieszy się z filmu.
Choć krytycy mogą nie poczuć humoru Super Troopers, film zyskał silną kultową pozycję, która pomogła zebrać fundusze na długo oczekiwaną kontynuację, która ukaże się w przyszłym roku. W rzeczywistości produkcja Super Troopers 2 była w stanie zebrać ponad 2 miliony dolarów dzięki finansowaniu z tłumu w ciągu zaledwie 26 godzin!
Film opowiada o grupie małych własnych żołnierzy państwowych pracujących na granicy Vermont-Kanada, którzy zabijają czas, nękając niebezpiecznych kierowców i ściskając butelki syropu klonowego. Chociaż konsensus krytyków brzmi, że Super Troopers to „romans bardziej chybiony niż trafienie”, uważamy, że większość zgodziłaby się, że jest to rodzaj komedii, która staje się zabawniejsza z powtarzającymi się oglądaniami, najlepiej podczas oglądania w dużej grupie przyjaciele.
1 przyrodni bracia
Dzięki takim filmom, jak Anchorman, Talladega Nights i Blades of Glory, Will Ferrell nie brakuje cytowanych filmów - i pod tym względem Step Brothers może być jego najczęściej cytowanym filmem wszechczasów. Mimo że krytycy preferują większość filmów Ferrella, z jakiegokolwiek powodu nie mogli się zaangażować w tę komedię z 2008 roku, w której Ferrell i John C. Reilly grają przyrodnich braci, którzy walczą o przetrwanie, mimo że są już dorosli mężczyźni.
Po kilkakrotnym obejrzeniu filmu trudno nie wpaść w ulubione wiersze, które są prawie zbyt brudne, by je tutaj powtarzać. Nieprzyzwoitość Step Brothers odróżnia ją od większości innych komedii Will Ferrell, które bez wątpienia obraziły wielu pretensjonalnych krytyków filmowych, ale pozostawiły widownię umierającą ze śmiechu.
-
Czy uważasz, że krytycy powinni byli łatwiej komediować? Daj nam znać w komentarzach!
