W zjawisku charakterystycznym dla filmów publiczność uwielbia nienawidzić niektórych filmów. Jeszcze bardziej zakłopotane, tak naprawdę lubią oglądać złe filmy dla zabawy! Co fascynuje widzów porażką? Dlaczego historie produkcyjne o okropnościach Niebiańskiej Bramy tak bardzo nas zajmują? Co więcej, dlaczego pokazy okropnych filmów, takich jak Showgirls, sprzedają się zapalonym odbiorcom?
Powód: obóz. Wielka kinefila Susan Sontag pozwoliła na dwie definicje obozu: coś, co należało potraktować poważnie, co całkowicie zawodzi, lub coś, co idzie tak daleko w górę i staje się tak oburzające, że publiczność nigdy nie powinna tego robić. Filmy z tej listy należą do jednej lub drugiej kategorii i niezależnie od tego nadal cieszą się kultowymi obserwacjami. Widzowie mogą nie traktować ich poważnie, ale widzowie nadal znajdują wystarczającą ilość wykupienia filmów, aby uznać je za zabawne. Może to mówi coś o dobrym smaku
12 Rocky Horror Picture Show
Rocky Horror, matka wszystkich kultowych i północnych filmów, odniosła duży sukces w Londynie i Los Angeles, zanim Hollywood zapukało. Jest to zbiór klasycznych horrorów i filmów science-fiction. Medytował o rewolucji seksualnej lat siedemdziesiątych, śpiewając i tańcząc. Mimo wielu celowych obozów gwiazda Barry Bostwick powiedziała, że on i reszta obsady podeszli do tego materiału, jakby to był Dźwięk muzyki, a nie jakiś dziwny kultowy musical. Krytycy i publiczność początkowo czuli się inaczej, a filmowa adaptacja musicalu zbombardowana w momencie premiery.
Potem wydarzyło się coś dziwnego: film znalazł następujących. Kilka miesięcy po wydaniu flopa publiczność zaczęła gromadzić się w kostiumach do teatru w Nowym Jorku i krzyczeć na ekranie. Film na flopie nagle stał się zjawiskiem społecznym, odzwierciedlającym kontrkulturę lat 70.: prawa gejów, wolna miłość, zażywanie narkotyków i czysta oburzenie. Kult Rocky Horror trwa do dziś, regularnie sprzedając pokazy na żywo z rzucaniem cieni.
11 Przygody Priscilla Queen of the Desert
Co jest bardziej obozowe niż drag queen? Wypróbuj film o obozowisku królowych drag!
Austriacki klejnot The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert trafił na ekrany kin w latach 90. i stał się międzynarodowym hitem i pomógł katapulty Guy Pierce i Hugo Weavingowi zdobyć sławę. Weaving gra Mitzi, drag drag queen w czasach kryzysu wieku średniego. Pozyskuje swoich dwóch najlepszych przyjaciół na przejażdżkę przez kraj na pokładzie autobusu o nazwie Priscilla, aby występować w kasynie swojej byłej żony (tak, naprawdę) i pojawiają się hijinki. Wsparta wspaniałymi występami Weavinga, Pierce'a i, ze wszystkich ludzi, Terrance Stamp (jako kobiety transpłciowej) Priscilla staje się szaloną komedią, gdy królowe przekraczają granice łatwowierności, dobrego smaku i mody. W rzeczywistości film zdobył Oscara za najlepszy projekt kostiumu dzięki uprzejmości sukienki wykonanej w całości z klapek! Głupie, dziwne i nieoczekiwanie wzruszające pokazy filmu wciąż przyciągają tłumy, z których większość wciąga się w ruch. Niektóre teatry pokazują także film w „DragORama”; to znaczy z kulą disco wiszącą nad widownią.
10 Reefer Madness
Kiedy film o poważnym temacie kończy się niepowodzeniem, zwykle kończy się niepowodzeniem
i staje się oburzająco zabawny. Przykład: Reefer Madness, melodramat z 1936 r. O grupie uczniów szkół średnich, którzy rujnują swoje życie paląc marihuanę. Film zagrał przed publicznością w całym kraju, zanim popadł w zapomnienie. Następnie, kiedy rekreacyjna konsumpcja marihuany rosła w latach 70., nagle znalazła publiczność jako klasyk obozowy! Zwolennicy legalizacji garnków zaczęli pokazywać film na kampusach uczniom naćpanym, którzy uważali je za zabawne. Kiedy Robert Shaye, szef znanego studia grindhouse New Line, usłyszał o filmie, kupił go do szerszej dystrybucji, zarabiając przy tym duże pieniądze. Dziś nadal cieszy się dużą popularnością na DVD i w Internecie, ponieważ film stał się własnością publiczną. Został nawet przystosowany do bardzo udanego musicalu scenicznego, który niewiele zrobił, aby zmienić historię, ale odegrał elementy Campier oryginalnego filmu. Musical również stał się sukcesem jako film kablowy, z obsadą Alana Cumminga i Kristen Bell.
9 Xanadu
Olivia Newton-John odniosła sukces na dużym ekranie dzięki tandetnemu utworowi nostalgicznemu Grease. Wraz ze wzrostem swojej gwiazdy jako aktorki i gwiazdy nagrań w Stanach Zjednoczonych, starała się o sławę solo, naprzeciwko jednej z wielkich gwiazd filmu, Gene Kelley. Xanadu próbował wykorzystać chwilowe trendy i mocne strony swoich gwiazd: muzyczny zestaw na wrotkach zawierał liczne sekwencje śpiewających na łyżwach Kelley i Newton-John z muzyką w wykonaniu popularnego zespołu ELO. Rezultat: dziwna mieszanka animacji, dyskoteki, jazdy na rolkach i mitologii greckiej zbombardowana podczas premiery. Kilka przebojów ze ścieżki dźwiękowej utrzymało jednak ten film w świadomości publicznej, a dziś cieszy się kultową popularnością przyciągniętą błędnym poczuciem kina. Podobnie jak Reefer Madness, wersja sceniczna zadebiutowała w 2007 roku pozytywnie przyjęta, z kilkoma zmianami, aby historia była zrozumiała!
8 poliester
Twórca filmu John Waters rozpoczął karierę w filmach o północy w latach 70., tworząc filmy o tematyce eksploatacyjnej, aby sprawdzić konstytucję swoich widzów. Różowe flamingi, kobiece kłopoty i desperackie życie pomogły Watersowi zyskać sympatię dzięki jego kampanicznemu, niesmacznemu humorowi. Jednak w 1981 roku Waters postanowił spróbować przejść do głównego nurtu filmowego
trochę
Poliester wziął pod uwagę przejrzałe melodramaty reżysera z lat 50. Douglasa Sirka oraz sztuczki mistrza schlockmana Williama Castle'a. Historia zagrożonej gospodyni w średnim wieku, Waters sporządził swoją muzę, 300 funtów. Przeciągnij królową Divine, aby zagrać główną rolę, naprzeciw dawnego heartthroba Tab Huntera. W filmie wprowadzono także system kart „drapanie i wąchanie” o nazwie „Odorama”, który pozwoliłby widzom poczuć ten sam aromat co postacie, z których większość była mniej niż przyjemna. Połączenie kampowej, mrocznego humoru, dziwnego castingu i Odoramy zadziałało: Poliester stał się niespodziewanym sukcesem, zyskując pozytywne recenzje od krytyków i silną kasę. Waters został głównym reżyserem, a film nadal cieszy się obserwacją na DVD, wraz z kartami Odorama!
7 Jabłko
Izraelski reżyser Maneham Golan jest prawdopodobnie najbardziej znany amerykańskiej publiczności jako prezes Canon Films, studia stojącego za tak niskobudżetowym schlockiem z lat 80., jak Delta Force, Breakin 'i Masters of the Universe. Zanim jednak znalazł swoją rolę producenta, Golan próbował sprzedać się jako reżyser, zaczynając od tego filmu.
Golan zamierzał Apple jako odpowiedź na popularny rockowy musical Tommy. Akcja osadzona w futurystycznym roku 1994 (kaszel) opowiada o świecie kontrolowanym przez złą firmę nagraniową oraz dwóch młodych piosenkarzy, którzy opierają się pułapkom sławy
czy jakoś tak. Kiedy zadebiutował, publiczność wygwizdała film z ekranu, nawet rzucając swoje bezpłatne albumy ze ścieżką dźwiękową LP! Zrozpaczony Golan rozważał samobójstwo, zanim wrócił do pracy jako producent. Następnie Apple zniknęło na lata, aż zaczęło się pokazywać jako film o północy w Los Angeles w stylu Rocky Horror. Internet i pozytywne słowa ustne pomogły zapomnianemu filmowi stać się klasyką obozową, którą należy uwierzyć.
6 Błysk Gordon
Ponieważ fenomen Gwiezdnych Wojen trwa aż do lat 80. włoski producent Dino De Laurentiis postanowił włączyć się do wielkobudżetowej gry science-fiction. W poszukiwaniu inspiracji zwrócił się do seriali, które zainspirowały George'a Lucasa, Flasha Gordona. De Laurentiis chciał, aby film miał epicką atmosferę pasującą do Gwiezdnych Wojen, ale chciał też nieco zabawnego tonu, by pasował do oryginalnych komiksów. Dzięki obsadzie, w skład której wchodzili Max von Sydow, Brian Blessed, Timothy Dalton oraz ścieżka dźwiękowa zespołu rockowego Queen, jasny i dziwny film miał przyzwoity interes, choć nie zyskał zbyt wielu wiernych fanów. Dziś fani filmów science fiction cytują ten film jako ognisko, które wyśmiewa znane gatunki. Gwiazda Sam J. Jones pozostaje popularną postacią na konwencie, mimo że Flash Gordon jest jego jedyną rolą jako wiodący człowiek.
5 Podstawowy instynkt 2
Sharon Stone podbiła świat szturmem w 1992 roku dzięki swojemu lodowatemu występowi w thrillerze erotycznym Basic Instinct. Film stał się również jednym z największych w roku, pozostawiając producentów chcących więcej. Jeden problem: Stone stał się główną gwiazdą i przez lata opierał się ofertom pracy nad kontynuacją. W końcu ustąpiła, choć seria problemów z produkcją opóźniła film o ponad 14 lat. Do tego czasu popyt na film zniknął, a Stone nie cieszył się już taką samą mocą gwiazd. Film starał się naśladować ten sam tandetny ton oryginału, ale dla współczesnej publiczności wydawał się po prostu głupi. Basic Instinct 2 szybko zbombardował kasę i niemal natychmiast stał się klasycznym filmem obozowym. Stone jest ponadprzeciętnym wykonawcą jako brzydka gadająca, biseksualna autorka, która słynie ze swojej wesołości, podobnie jak dialogi takie jak: „Nawet Edyp nie widział, jak nadchodzi jego matka”. Krytyk filmowy Roger Ebert zauważył w swojej recenzji, że chociaż film był przerażający, ludzie prawdopodobnie nadal by się z niego cieszyli ze względu na jego obóz. Biorąc pod uwagę całą nagość, mogłaby również nosić tytuł Zostaw to Beaverowi!
4 Barbarella
Dino de Laurentiis rozpoznał nadchodzącą popularność filmów science fiction i komiksowych na długo przed innymi. Jako dowód, nie szukaj dalej niż jego produkcji Barbarelli z 1968 roku, z udziałem przyszłej dwukrotnej zdobywczyni Oscara Jane Fondy. Nie patrz jednak na film po dawkę poważnej taryfy science fiction lub komiksu!
Barbarella podąża za komandosem Ziemian, którego zadaniem jest pokonanie szalonego naukowca, który stworzył potężny promień śmierci. Jako obywatelka Ziemi Barbarella wyznaje miłość wszystkim, których spotyka
.do tego stopnia, że uprawiam dziki seks z prawie wszystkimi! W pewnym momencie, gdy schwytana, bohaterka jest również zmuszona znieść maszynę, która da jej tyle przyjemności seksualnej, że ją zabije. Fonda gra rolę całkowicie prostą i chociaż głupi ton filmu początkowo wyobcował widzów, stał się kultowym filmem ze względu na obóz i późniejszą popularność Fondy.
3 Batman: film
Batman stał się już hitem telewizyjnym, gdy DC Comics i 20th Century Fox postanowili przenieść Dynamic Duo na duży ekran. Film miał znacznie większy budżet, a także czterech popularnych złoczyńców z serii i przyjął ten sam szeroki, komiczny ton podczas filmowego obozu. Choć wielu fanów nietoperzy skręciłoby się dziś w filmie, przyciągnęło to dużą publiczność i solidne krytyczne uwagi. Popularność Batmana w komiksach i filmie sprawiłaby, że i tak byłby kultowym filmem, chociaż częste pokazy w telewizji i szeroki, kampowy ton przyciągnęły swoich fanów. Niezapomniane sekwencje to Joker, Catwoman, Riddler i Penguin jadący na gigantycznych parasolach rakietowych oraz godna uwagi sekwencja, w której Batman ściga się po nabrzeżu, próbując pozbyć się bomby. Finał The Dark Knight Rises można nawet uznać za hołd dla oryginalnego, głupiego hitu.
2 Beyond the Valley of the Dolls
Zanim stał się najważniejszym krytykiem filmowym wszechczasów, Roger Ebert próbował swoich sił w pisaniu scenariuszy z tą dziwnością. Współpracując z notorycznym dyrektorem ds. Eksploatacji Russem Meyerem, Ebert stworzył satyrę Hollywood z muzycznymi numerami, transwestytą i szokującą przemocą. Tytuł nawiązuje do notorycznej adaptacji Valley of the Dolls, która sama w sobie jest opowieścią o ciemnej stronie showbiznesu i klasycznym obozem.
Kiedy debiutował w kinach, Beyond the Valley of the Dolls robił solidny interes, choć wprawiał w zakłopotanie krytyków i widzów. Od tego czasu, częściowo dzięki reputacji Eberta i Meyera, film cieszy się kultową popularnością, a niektórzy krytycy wymieniają go nawet jako jeden z najlepszych filmów wszechczasów! Ze swojej strony Ebert zawsze upierał się, że on i reżyser Meyer zamierzali mieć kampowy ton filmu, choć rywale krytyczni sugerują inaczej.
1 Showgirls
Nikt, kto przetrwał Showgirls, nigdy nie będzie mógł oglądać Saved by the Bell w ten sam sposób. Zresztą każdy, kto oglądał Showgirls, nigdy więcej nie spojrzałby na Las Vegas!
Gorący sukces Basic Instinct, reżyser Paul Verhoveen i pisarz Joe Esterhaus postanowili pogodzić się z erotycznym dramatem na tle serialu w Las Vegas. Uratowana przez aktorkę Bell Elizabeth Elizabeth Berkley podjęła próbę przejścia do ról dla dorosłych z filmem, który okazał się mniej niż pożądany. Przepełnione graficzną przemocą, nagością i niekończącymi się scenami seksu, Showgirls otworzyły się na katastrofalne recenzje i zbombardowały w kasie (ocena NC-17 też nie pomogła). Od tego czasu stał się najlepiej sprzedającym się tytułem w mediach domowych i cieszy się popularnym kultem. Widzowie uważają, że przereklamowane sceny seksu są przezabawne, a nawet Berkley wyznała, że jej własny występ jest okropny - i zabawny.
