Bohemian Rhapsody (2018) i Rocketman (2019) ukazały się burzliwym mediom i szumowi publiczności. Ostatni rok był przełomowy w muzycznym obwodzie biograficznym. Pomimo kontrowersji wokół reżysera Bryana Singera i szalonych pytań dotyczących dokładności filmu, Bohemian Rhapsody udało się zburzyć rekordy kasowe i zdobyć cztery Oscary (w tym bardzo pożądanego Oscara dla najlepszego aktora). Choć nie do końca pasował do sukcesu kasowego Bohemian Rhapsody, Rocketman utrzymał swój własny, ciesząc się pozornie nieograniczonymi pochwałami za jakość produkcji i wydajność Tarona Egertona jako siły natury, jaką jest Elton John.
Biorąc pod uwagę ogromną popularność Bohemian Rhapsody i Rocketman widoczną w ogromnym popycie na podobne historie, rzućmy okiem na kilka istniejących biopików, które mogły zostać zapomniane w wyniku dwóch tak ogromnych narracji.
10 uciekinierów (2010)
Debiut reżyserski Florii Sigismondi The Runaways kronika krótkiego, szorstkiego sukcesu kultowej, rockowej grupy tytułowej z lat 70. XX wieku. W filmie występują Dakota Fanning jako Cherie Currie i Kristen Stewart jako Joan Jett, w przedstawieniach powszechnie uznawanych za najbardziej zbawienną jakość tego filmu.
Chociaż film okazał się znacznie gorszy w kasie (zarabiając mniej niż 3, 6 miliona dolarów w całym kraju za budżet 10 milionów dolarów), bada wpływ takiego stylu życia na te nastolatki w ciągu dekady, w której rock and roll osiągnął swój wspaniały, niebezpieczny szczyt.
9 Kontrola (2007)
Debiut fabularny Antona Corbijna „Control” opowiada o ulotnym życiu post-punkowego zespołu Joy Division z 1970 roku i ponurej egzystencji prowadzonej przez frontmana Iana Curtisa. Curtis (Sam Riley) żył niezwykle krótkim i opuszczonym życiem, przerywanym jego niespokojnym małżeństwem. Pomimo powszechnej popularności Joy Division, zespół był na krawędzi sławy (zaledwie kilka dni od trasy koncertowej w Stanach Zjednoczonych) w momencie przedwczesnego odejścia Curtisa w wieku 23 lat.
Film nakręcono na kolorowym papierze, a następnie wydrukowano w czerni i bieli, co jest stosunkowo rzadką praktyką we współczesnym kinie. Chociaż film nigdy nie był szeroko rozpowszechniany w Stanach Zjednoczonych, reżyser Anton Corbijn miał wyjątkowy przywilej osobistej znajomości ze wszystkimi członkami Joy Division w swoich aktywnych latach, dzięki czemu mógł nadać narracji osobisty charakter..
8 Straight Outta Compton (2015)
Od reżysera F. Gary'ego Graya, Straight Outta Compton przedstawia powstanie, rozgłos i późniejsze rozpad legendarnej grupy hip-hopowej NWA, oferując spojrzenie na wczesne życie jej założycieli. Powszechnie obserwowani jako pionierzy gangsta rapu, Ice Cube (O'Shea Jackson Jr.), Dr. Dre (Corey Hawkins) i Eazy-E (Jason Mitchell) rozpowszechniają swoje doświadczenia z rasizmem i przemocą w swojej muzyce, rozpoczynając swoją kontrowersyjną karierę.
Film pobił rekord kasowy i stał się najlepiej zarabiającym biografią muzyczną wszechczasów, osiągając ponad 60, 2 miliona dolarów w pierwszy weekend (płyta, której nawet Bohemian Rhapsody nie dorówna). Został wyprodukowany przez dwóch członków-założycieli NWA (Ice Cube i Dr. Dre) i zdobył nominację do Oscara za najlepszy oryginalny scenariusz.
7 Nowhere Boy (2009)
W reżyserii Sama Taylora-Johnsona Nowhere Boy kronika dorastania Johna Lennona i powstania zespołu, który przekształcił się w The Beatles. Począwszy od 1955 roku, film opowiada o pierwszych spotkaniach Lennona (Aaron Taylor-Johnson) z Paulem McCartneyem i Georgem Harrisonem oraz o początkach ich niezwykle udanej kariery muzycznej.
Napisany przez Matta Greenhalgha (tego samego scenarzystę, który wprowadził Kontrolę na ekran), film oferuje bardziej intymne opowiadanie o rodzinnym pochodzeniu Lennona. Obrazuje jego burzliwe relacje z matką i ukazuje jego dzieciństwo i lata młodzieńcze wychowywane przez ciotkę na przedmieściach Liverpoolu.
6 I'm Not There (2007)
Wyreżyserowany przez Todda Haynesa „Nie jestem” to częściowo fikcyjna i raczej niekonwencjonalna opowieść o życiu Boba Dylana. Film podzielony jest na narrację sześciu postaci: Jude (Cate Blanchett), Arthur (Ben Whishaw), Pastor John (Christian Bale), Billy (Richard Gere), Woody (Marcus Carl Franklin) i Robbie (Heath Ledger). Każdy z nich ma odzwierciedlać inny aspekt kolorowego życia Dylana.
Rezultatem jest pleciona narracja, która ożywia sagę Boba Dylana i nadaje unikalną teksturę bardziej standardowej formie narracji typowej dla biografii muzycznej. Choć film nie odniósł sukcesu komercyjnego, zdobył nominację do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę Jude w Cate Blanchett.
5 Amadeus (1984)
Amadeus to reżyserowany przez Milosa Formana powieść biograficzna znanego kompozytora Wolfganga Amadeusza Mozarta. Powiedziany z perspektywy rywala kompozytora Antonio Salieri (F. Murray Abraham) film przedstawia Mozarta (Tom Hulce) jako wstrętny i głupi, ale bezprecedensową fontannę muzycznych walorów.
Opowiedziana z zazdrości, zdrady i absurdu Amadeus był twórczym hazardem, który przyniósł osiem nagród akademickich (w tym Oscary za najlepszy obraz i najlepszego aktora), cztery Złote Globy i cztery BAFTA.
4 Sid and Nancy (1986)
W reżyserii Alexa Coxa Sid i Nancy ujawniają częściowo fikcyjną relację o romansie między gwiazdą Sex Pistols Sid Vicious (Gary Oldman) a Nancy Spungen. Film kronika burzliwych ostatnich dni Sex Pistols, śmierci w dużej mierze przypisywanej spiralnej relacji Vicious z Nancy.
Chociaż film nie odniósł sukcesu komercyjnego, a kult zyskał dopiero w latach późniejszych, to jednak ukazał głębokie skutki uzależnienia, które ostatecznie doprowadziły do śmierci Viciousa w wieku zaledwie 21 lat.
3 Walk the Line (2005)
W reżyserii Jamesa Mangolda Walk the Line bada życie słynnego piosenkarza i autora piosenek Johnny'ego Casha. Film łączy wspomnienia wczesnego dzieciństwa Casha (Joaquin Phoenix), jego sławy i zmagań. Film podkreśla także jego związek z pierwszą żoną Vivian i jego romans z drugą żoną June Carter.
Oparty na dwóch własnych autobiografiach Casha, film zdobył pięć nominacji do Oscara (z Reese Witherspoon wygrywającą dla najlepszej aktorki) i był najbardziej dochodowym biografią muzyczną wszech czasów, zanim został przyćmiony dziesięć lat później przez Straight Outta Compton.
2 Selena (1997)
Wyreżyserowana przez Gregory Nava, Selena to introspekcyjne spojrzenie na krótkie życie tytułowej meksykańsko-amerykańskiej piosenkarki / autorki tekstów. Film ukazuje wczesne dzieciństwo Seleny (Jennifer Lopez), jej błyskawiczny wzrost sławy i śmierć z rąk jej partnera biznesowego, Yolandy Saldivara (Lupe Ontiveros).
Żywa rodzina Seleny była integralną częścią powstania filmu, w tym jej ojciec Abraham Quintanilla Jr., który podjął się roli producenta z chęci dostarczenia najdokładniejszej narracji z życia Seleny. Pomimo luzu wynikającego z jej obsady, Jennifer Lopez nadała żywotności, która była kluczowa dla roli Seleny i pomogła uwypuklić życie wyznaczonej „Królowej Tejano”.
