Horror to jeden z rzadkich gatunków, w którym budżet filmu niekoniecznie decyduje o jego jakości. Jedynymi narzędziami wymaganymi przez aspirujących twórców filmowych są: napięcie, sztuczna krew i cała masa pomysłowości. W niektórych przypadkach myślenie w locie oznacza pozyskanie nietypowej wiedzy specjalistycznej. Czasami ci profesjonaliści spotykają się i tworzą coś tak niezapomnianego, tak przerażającego, że sama myśl o tym wywołuje dreszcze w kręgosłupie.
Oto dziesięć wspomnień z 10 faktów filmowych Screen Rant, które musisz wiedzieć o najstraszniejszych horrorach.
10 Poltergeist (1982)
Lata osiemdziesiąte to dziwny czas: ludzie nosili spandeks, Duran Duran rządził falami powietrznymi, a szkielety ludzkie były tańsze niż plastikowe. W 1982 roku, kiedy Tobe Hooper kierował Poltergeist, dowiedział się o tym.
Kluczową sceną w filmie jest aktorka JoBeth Williams kołysząca się w błotnistym basenie ze szkieletami jak ulewne młoty deszczowe z góry. Wykorzystanie prawdziwych ludzkich szkieletów w tej scenie podsycało przesądy, że zestaw został przeklęty, ponieważ kilka osób zmarło podczas produkcji. Williams czy nie, Williams była mniej zaniepokojona kościami, a zamiast tego skupiła swoje obawy na porażeniu prądem. Scena rozgrywała się w basenie podczas burzy, polegając na wielu różnych urządzeniach elektronicznych, z których wszystkie mogły wpaść do basenu w dowolnym momencie, zabijając Williamsa.
W akcie solidarności (i aby złagodzić jej niepokój) producent Steven Spielberg (który podobno wyreżyserował większość filmu) wszedł z aktorką do wody i wskazał, że jeśli padnie światło, przynajmniej oboje umierać.
9 Saw II (2005)
Seria Saw, skupiona wokół zabójcy o imieniu Jigsaw, zasłynęła z wyszukanych pułapek w stylu Rube Goldberg, które zabójcy ustawiają dla swoich ofiar. Jedna z naszych ulubionych pułapek jest również jedną z najbardziej niepokojących dla wielu osób.
Druga część serii, trafnie nazwana Saw II, zawiera sekwencję, w której klucz jest zakopany w jamie zużytych strzykawek. Po wrzuceniu do dołu aktorka Shawnee Smith wściekle gramoli się, aby ją znaleźć, i jest dźgana brudnymi igłami na całym ciele. Dział rekwizytów użył 60 000 prawdziwych igieł i zajęło im ponad cztery dni zamianę ich metalowych końcówek na bardziej miękkie światłowody, a następnie pomalowano je, aby wyglądały na używane. Kilka innych osób było przyczepionych do piany pod koszulą Smitha, co dawało złudzenie, że przykleiły się do jej tułowia.
Po odkryciu sześćdziesięciu tysięcy igieł nie wystarczyłoby, aby rozpocząć scenę, zespół zamówił kolejne sześćdziesiąt tysięcy i zatoczył dolną część pułapki, aby wyglądała jeszcze pełniej.
8 Halloween (1978)
Kolejną ciekawostką na naszej liście jest uprzejmość niezależnego slashera Johna Carpentera z 1978 roku, Halloween. Po zamordowaniu siostry, gdy był jeszcze dzieckiem, mieszkający w filmie psychopata, Michael Myers, został zaangażowany w sanatorium. Po 15 latach brzęknięcia Meyers ucieka, terroryzując miasto serią makabrycznych morderstw.
Być może najbardziej rozpoznawalną ikoną z filmu jest maska noszona przez zabójcę, gdy prześladuje swoją ofiarę. Gdy nadszedł czas, aby załoga wyprodukowała maskę, skontaktowali się z kilkoma ekspertami, ale wszyscy zostali odrzuceni ze względu na skromny budżet filmu. Na szczęście znaleźli niedrogą inspirację w postaci maski Jamesa T. Kirka Star Trek za 1 $. Po wprowadzeniu pewnych modyfikacji i pomalowaniu maski zespół stwierdził, że jest ona tak niepokojąco przerażająca i pozbawiona emocji, że została użyta w filmie i jego kontynuacjach.
7 Carrie (1976)
Liceum to traumatyczny czas dla wielu nastolatków, ale można śmiało powiedzieć, że Carrie (Sissy Spacek) miała go najgorzej. Dorastając ze ściśle religijną matką i bez prawdziwych przyjaciół, była opuszczona.
Na balu złośliwa grupa studentów gra okrutną sztuczkę na Carrie. Ustawiają system i głosują na Królową Balu. Wygrywając, udaje się na scenę, aby zaakceptować swój nowy tytuł. Kąpiąc się w chwili akceptacji, Carrie oblała ją wiadrem krwi, ku rozbawieniu wszystkich obserwujących.
Ujęcie zajęło 2 tygodnie, a 35 ujęć. Pomimo gotowości aktorki Sissy Spacek do przelania na nią prawdziwej krwi, ekipa zastosowała mieszankę syropu karo i barwników spożywczych, które stały się lepkie pod wpływem ciepła wytwarzanego przez oświetlenie. Spacek była tym niezrażona, a nawet spała w swoich zakrwawionych ubraniach przez 3 dni, aby zachować ciągłość sceny.
6 skanerów (1981)
Telekinetyka i telepatycy są przedstawiani na wiele różnych sposobów na dużym ekranie, ale David Cronenberg może być najstraszniejszy. W 1981 roku napisał scenariusz i wyreżyserował Skanery, film o walczących grupach, które potrafią nie tylko czytać w myślach, ale także je kontrolować.
Dzięki umiejętności zwanej „skanowaniem” bohaterowie mogą sprawić, że czyjaś głowa eksploduje, jeśli chcą, i na szczęście dla publiczności, właśnie to robią! Po majstrowaniu przy woskowych i ceramicznych formach dział efektów uderzył w złoto. Używając pustej żelatynowej repliki głowy aktorów, zespół napełnił ją sztuczną krwią, kawałkami żelatyny i resztkami jedzenia, a następnie zaczął strzelać z dołu ze strzelby. Efektem końcowym jest niechlujna, krwawa eksplozja, którą można oglądać za każdym razem.
5 Hostel (2005)
Są szanse, że jeśli widziałeś przerażający film lub dowolny odcinek The Walking Dead, znasz już cholerną pracę Grega Nicotero. Jako człowiek z ponad stu kredytami do swojego nazwiska, Nicotero jest jednym z najbardziej utalentowanych w branży artystów efektów specjalnych i makijażu. Nicotero nie uniknął wyczerpującej sceny. Był naturalnym wyborem na gore-fest Eli Roth w 2005 roku w hostelu.
Inspirowany opowieściami o „wakacyjnych zabójstwach”, w których turyści mogą płacić za torturowanie kogoś na śmierć, film jest pełen okropnej przemocy rzadko spotykanej gdzie indziej. Jedna scena w szczególności pokazuje zmieszanie twarzy kobiety i wymagała 150 galonów sztucznej krwi. W rzeczywistości praca Nicotero była tak mdląca dla publiczności, że pojawiło się kilka doniesień o ludziach zemdlących, wymiotujących i mających zawały serca podczas oglądania ich w teatrze.
4 The Birds (1963)
Alfred Hitchcock nosi przydomek „Master of Suspens” i każdy, kto widział klasyczne ptaki z 1963 roku, rozumie dlaczego. Akcja filmu rozgrywa się w zatoce Bodega w Kalifornii wokół morderczych ptaków terroryzujących jego mieszkańców. Atakują bezkrytycznie i często grupują się ze swoimi ofiarami, kiedy najmniej się tego spodziewają.
Podczas gdy niektóre rodzaje ptaków, takie jak jastrzębie, mewy i papugi, można trenować do wykonywania poleceń, wrony są wybredną grupą. W miejscu szkolenia ptaki na planie karmiono ciężką dietą z pszenicy i whisky, aby utrzymać je na ziemi.
W okrutnym ostatecznym ataku filmu aktorka Tippi Hendren roi się od ptaków. Ta jedna scena zajęła siedem dni i była tak trudna dla Hendren, że dostała urlop po jej zakończeniu. Sekwencja wymagała, aby żywe ptaki były przyczepione do jej ubrania za pomocą pasków nylonu, aby nie mogły odlecieć. Po spędzeniu takiego tygodnia każdy będzie potrzebował wakacji.
3 Sinister (2012)
Przeprowadzka do nowego domu to dobry sposób na wyczyszczenie tablicy i rozpoczęcie nowego rozdziału życia, dokładnie tak, jak robi Ellison Oswalt (Ethan Hawke) w Sinister z 2012 roku. Podczas eksploracji nowego tempa Ellison natrafia na pudełko filmów z tabaką przedstawiające makabryczne morderstwa poprzednich mieszkańców domu.
Jeden film, w szczególności „Pool Party '66” jest wspomniany przez pisarza C. Roberta Cargilla jako szczególnie trudny do nakręcenia. Utrzymanie kamery super 8 w suchym stanie było nie tylko wyzwaniem, ale wszystkie akrobacje były całkowicie ręczne. Aktorzy byli naprawdę przywiązani do krzeseł i naprawdę wciągnięci pod wodę, co spowodowało więcej niż kilka bliskich wezwań dla wykonawców. Demona filmu, Mr. Boogie (Nick King), można zobaczyć stojąc na dnie basenu, efekt osiągnięty przez przywiązanie ciężarów do jego ciała, a nurek bezpieczeństwa nigdy nie jest daleko.
2 Night of the Living Dead (1968)
Kiedy Night of the Living Dead została wydana w 1968 roku, publiczność była zaskoczona jej krwią i krwią. Filmowanie w czerni i bieli było bardzo korzystne dla działu efektów, umożliwiając im przekształcenie codziennych potraw w okropne i obrzydliwe rekwizyty. Główny składnik użyty na planie?
Sos czekoladowy. Ludzkie kończyny spożywane na ekranie były w rzeczywistości zrobione z szynki, a następnie pokryte czekoladą, ku niesmaku każdego aktora, któremu powierzono je. W jednej ze słynnych scen aktorka Kyra Schon dźga kobietę narzędziem ogrodniczym, gdy krew rozpryskuje się po całej ścianie. W rzeczywistości Schon wcisnął kielnię w poduszkę, podczas gdy członek załogi poza ekranem rzucił w tle syropem czekoladowym. Dźwięk został nagrany osobno, a następnie zsynchronizowany podczas postprodukcji.
