10 filmów o spiskach, które sprawią, że staniesz się paranoikiem

Czy kiedykolwiek czułeś się obserwowany? Nie możesz pozbyć się wrażenia, że ​​jesteś śledzony? Jakby istnieje jakiś niewidzialny plan poruszający się przeciwko tobie z mrocznych sił? Cóż, te filmy prawdopodobnie nie pomogą w tym, a trochę świeżego powietrza zrobiłoby ci o wiele lepiej. Ale jeśli masz szczęście, że czujesz, że możesz zrobić z większym napięciem w swoim życiu, to mamy dla ciebie listę.

Od lat 40. do 2010. są to jedne z najbardziej wywołujących paranoję filmów, które kiedykolwiek zdobiły srebrny ekran. Zamknij zasłony, wyłącz telefon i przygotuj się do nerwowej zmiany siedzenia.

10 błędów

Klaustrofobiczny horror psychologiczny Williama Friedkina po prostu czyni rzeczy coraz mniejszymi, dopóki nie pozostanie już nic innego, jak tylko pod skórą. Opowiada historię nieśmiałej kobiety o imieniu Agnes, granej przez Ashley Judd, która stale wpada w coraz bardziej szalony świat tajemniczego włóczęgi o imieniu Peter, grany przez Michaela Shannona, z którym rozpoczyna związek.

Pozornie Peter wydaje się być krokiem w dobrym kierunku dla Agnes, biorąc pod uwagę jej samotne życie i nawiedzające wspomnienia o obraźliwej przeszłości. Fiksacja Piotra na coraz bardziej niewiarygodnych spiskach z udziałem rządu bezpośrednio wpływa jednak na współzależną naturę problemów Agnes i właśnie wtedy sprawy naprawdę zaczynają się marnować.

9 Trzy dni kondora

Kiedy całe jego biuro CIA, które ma kłopoty z kodowaniem, zostaje zamordowane, gdy idzie na lunch, życie Joe Turnera staje się nagle gwałtowne. Na ulicach Manhattanu, zupełnie sam i nie mając pojęcia, komu zaufać, Joe ma tylko przypadkową kobietę, którą skutecznie wziął jako zakładnika, aby pomóc mu przetrwać i znaleźć wyjście z jego sytuacji. Nawet gdy staje się oczywiste, że jego własny rząd chce go zabić.

Lodowaty klasyk konspiracyjny Sidneya Pollacka to Kapitan Ameryka: Zimowy żołnierz w latach 70., tylko z dużo młodszym Robertem Redfordem. Wybuchów było znacznie mniej, ale zagrożenie i paranoja były tym bardziej realne.

8 efektów ubocznych

Komentarz Stevena Soderbergha na temat kultury farmaceutycznej w amerykańskim życiu klasy średniej szybko przekształca się w napięty dramat noir morderstwa i uwodzenia, gdy życie psychiatry zaczyna się rozwiązywać w wyniku brutalnej przestępczości wywołanej przez narkotyki.

Efekty uboczne, podobnie jak pozostałe skrypty, nad którymi pracowali Soderbergh i Scott Z. Burns, różnią się od zwykłego thrillera spiskowego tym, że instytucje tego świata są w większości przedstawiane jako dobrzy ludzie. Podczas gdy zdrada i pragnienie jednostki manipulującej systemem stanowi największe zagrożenie. Łatwo jest myśleć, że czarny charakter bez twarzy byłby bardziej przerażający, ponieważ byłby nieznany, ale Efekty uboczne dają surową ludzkość często nieuchwytnemu rodzajowi zła.

7 Ministerstwo Strachu

Wykonana podczas szczytu II wojny światowej opowieść Fritza Langa o nazistowskich pierścieniach szpiegowskich w szlachetnej Wielkiej Brytanii ma precyzję Hitchcocka i prawowitą paranoję reżysera, który został już zmuszony do ucieczki z ojczystego kraju, by uciec od władzy III Rzeszy.

Kiedy mężczyzna, który niedawno został wypuszczony ze szpitala psychiatrycznego, przypadkowo wpada w dziwaczną wymianę ściśle tajnych informacji między tajną komórką tajnych agentów nazistowskich, zostaje wciągnięty w surrealistyczną przygodę, w której nikt nie jest tym, kim wydaje się być. Zabawne, pełne akcji i jeszcze bardziej uderzające przez warunki, w jakich zostało wyprodukowane, Ministerstwo Strachu jest niemal nieporównywalnym klejnotem.

6 Les Diaboliques

Dowód na to, że spisek jest mniejszy, służy jedynie nasileniu paranoi. W odległej szkole z internatem żona dyrektora i jego kochanka wspólnie spiskują, by go zamordować, gdy szkoła jest pusta, i zostawić ciało na basenie. Na początku jest to napięty gambit, ale kiedy jego ciało ginie z sadzawki bez wyjaśnienia, rzeczy wkraczają w nowy świat niepokoju.

Les Diaboliques był kontynuacją Henri-Georgesa Clouzota do The Wages of Fear (ogólnie uważany za jeden z filmów, które kiedykolwiek zrobiły nerwy) i na pewno nie stracił kontaktu. Jego zakończenie przetrwało w niesławie horroru.

5 oczu, szeroko zamknięte

Ogromnie kontrowersyjny film Stanleya Kubricka do dziś dzieli krytyków i publiczność, ale jego oszałamiające scenerie i wykorzystanie kolorów stają się coraz bardziej z każdym rokiem.

Podczas gdy zbyt głębokie czytanie w filmie jest czasem bardzo łatwe, nie jest tak naprawdę możliwe w przypadku Kubricka, a na pewno nie w przypadku filmu takiego jak Oczy szeroko zamknięte. Jeśli już, to pozostanie niedostatecznie przeanalizowane przez dziesięciolecia, ponieważ różne pokolenia obsesyjnie pracują nad odkodowaniem psychoseksualnego komentarza i wizualnego znaczenia w starannie przebudowanym Manhattanie, który Kubrick stworzył na scenach dźwiękowych w Anglii. Marzycielska historia sfrustrowanego seksualnie lekarza Toma Cruise'a, zagrożonego przez tajne stowarzyszenie orgii, inspirującego do dziś własne teorie spiskowe.

4 Cutter's Way

Klejnot tak ukryty, że prawie został zapomniany. Cutter's Way to niemal nieziemski noir o obskurnym doktorze, który staje się świadkiem brutalnej zbrodni, aby wpaść coraz głębiej w sieć niejasnych spisk dzięki swojemu nieuczciwemu przyjacielowi weterana z Wietnamu, Alexowi Cutterowi.

Sprzymierzenie się Cuttera z niewidzialnymi mocami, które wysłały go na wojnę i okaleczyły jego ciało, wylewa się na otaczających go ludzi i staje się coraz bardziej przekonujące, im bardziej wolno rasistowskiemu Cutterowi mówić. Jego pijackie wędrówki miały przerażający sens z każdym zwrotem w tajemnicy. Nad wszystkim czai się wina wojny i widmo „Człowieka”.

3 Widok Paralaksy

Kwintesencja wizji rządowego kina spiskowego, przesiąknięta przerażeniem podróż Alana J. Pakuli do serca tajnej organizacji zajmującej się zabójstwami politycznymi, zrodziła się z epoki samotnych bandytów i umysłu manipulującego wojną psychologiczną. Z każdym rokiem staje się coraz bardziej istotny.

Możesz to nazwać polityczną satyrą, możesz nazwać to surrealistyczną komedią lub możesz nazwać to horrorem społecznym i za każdym razem masz rację. Od optymistycznego wyniku po wybuchy nieprzewidywalnej akcji, prawie niemożliwe jest przypisanie widoku Paralaksy tylko jednej rzeczy. Jedną rzeczą, której absolutnie nie jest, jest niezapomniany.

2 Blow Out

Pół-remake klasycznego filmu Blowup autorstwa Michała Anioła Antonioniego, Blow Out Brain De Palma przenosi talent reżysera do kreatywnej prezentacji i morderczych psychosów w klasyczną paranoiczną tajemnicę. Ten ostatni aspekt zapewnił Johnowi Lithgowowi jedną z jego najbardziej przerażających ról do tej pory.

Film śledzi technika dźwięku Johna Travolty, gdy zdaje sobie sprawę, że przypadkowo nagrał dowód zabójstwa politycznego. Tajemnica ujawnia się, gdy słucha swoich nagrań, rozbijając je na poszczególne środki i metody kina analogowego. Choć jest prawie idealny, jest to film, który wciąż jest zbyt mrocznie zabawny, aby nazwać go w pełni paranoikiem, a oprócz Blowup wiele zawdzięcza filmowi numer jeden na naszej liście.

1 Rozmowa

Arcydzieło paranoi i piekielnie złowrogie spiski Francisa Forda Coppoli przetrwało próbę czasu jako zbyt szczegółowe badanie umysłu męczonego wiedzą, jak łatwo można obserwować ludzi bez ich wiedzy. Doskonale oddaje to niesamowite uczucie, że wszyscy wokół ciebie wiedzą o tobie wszystko, nawet rzeczy, których sam sobie nie uświadomiłeś.

Gene Hackman gra Harry'ego Caula, eksperta od nagrywania dźwięku w dziedzinie inwigilacji, którego zadaniem jest rozszyfrowanie jego arcydzieła - pojedynczej rozmowy między dwojgiem ludzi, nagranej publicznie z wielu źródeł i bez wiedzy uczestników. Gdy stopniowo składa elementy i odsłania pozornie nieskończoną szpulę tajemnic leżącą tuż poza zasięgiem słuchu, jego zadanie zaczyna coraz bardziej przypominać bitwę o swoją duszę.