Autor Stephen King słynie z kultowego filmu Stanleya Kubricka z 1980 roku , z kilku powodów. Wydany w 1977 roku „Lśnienie” była trzecią pełnometrażową powieścią króla i, jak większość jego prac, nie zajęło mu tak dużo czasu, aby stać się filmem. Ten trend zaczął się wcześnie dla Kinga, który widział swoją debiutancką książkę Carrie, która została zaadaptowana na ekran przez reżysera Briana De Palma dwa lata po publikacji w 1974 roku. Głód Hollywoodzkiej twórczości Kinga nigdy tak naprawdę nie zmniejszył się, dosłownie dziesiątki filmów i programów telewizyjnych opartych na jego pokręconej twórczości.
Zabawne, biorąc pod uwagę wzniosły status, jaki ma dzisiaj, Shining Kubricka był daleki od hitu kasowego po wydaniu i zebrał surowe recenzje od wielu krytyków. Podobnie jak w przypadku wielu filmów, Błyszczący zostałby ponownie oceniony zarówno przez krytyków, jak i publiczność, i jest teraz słusznie uważany za jeden z największych horrorów, jaki kiedykolwiek uhonorował celuloid. Wiele aspektów tego filmu stało się punktem odniesienia dla popkultury (nawet w drugim rozdziale IT), i to nie bez powodu.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w szybkim widoku.
Zacząć teraz
Pomimo tego, że Lśnienie jest obecnie uważane przez większość za arcydzieło terroru, Stephen King nie należy do tej grupy. Wielokrotnie sprawiał niezadowolenie z adaptacji i w najbliższym czasie nie wykazuje żadnych oznak zmiany zdania. Jeśli chodzi o film Błyszczący, King nie jest wierzący. Wręcz przeciwnie, w rzeczywistości. Argumentacja sprowadza się do tego, że King nie uważa, że Kubrick uchwycił esencję swojej historii.
Dlaczego Stephen King nienawidzi błyszczącego filmu
Najczęściej cytowaną przez Kinga krytyką „Błyszczącej” adaptacji Kubricka jest obsada Jacka Nicholsona. Podczas gdy Nicholson jest legendarnym aktorem, a jego występ jako Jack Torrance jest prawdopodobnie najsłynniejszym aspektem filmu, King stwierdził, że Nicholson od początku wydaje się być niespokojny. Podczas gdy Jack's King zaczyna się jako kochający ojciec, choć bardzo wadliwy, i powoli doprowadza go do szaleństwa duchy Przegapienia, czuje, że Jack Nicholsona wydaje się być gotowy do rąbania swojej rodziny wcześnie i po prostu staje się coraz bardziej stwardniały. Zamiast popadać w szaleństwo Jacka Torrance'a, King przekonuje się, że wersja Kubricka zmienia się z szaleństwa w morderczą.
Ponadto, podczas gdy książka Kinga spędza czas na ustanawianiu Jacka, Wendy i Danny'ego jako rodziny, która troszczy się o siebie nawzajem, autor uważa, że Lśnienie Kubricka jest zbyt emocjonalnie zimne i nie daje widzom powodu, by dbać o dobro Torrances. Bardzo nie lubi też charakteryzowania Wendy Shelleya Duvalla jako potulnej, szybko histerycznej ofiary, której głównym celem, gdy Jack ją atakuje, jest słabe wymachanie nietoperzem. Wendy w książce Kinga była o wiele bardziej zaradna i niezależna. Wreszcie książka Kinga kończy się satysfakcjonującym, ale gorzko-kulminacyjnym momentem, w którym Jack walczy ze swoim szaleństwem wystarczająco długo, aby pozwolić swojej rodzinie uciec, zanim wybuchnie Przegapienie. W filmie Kubricka Jack po prostu zamarza na śmierć.
