Jako istoty nowego sezonu jesiennej telewizji, nadszedł czas, aby czasowo pożegnać się z True Blood i naszymi ulubionymi mieszkańcami Bon Temps. Ponieważ tak wiele dzieje się przez cały sezon 3, producenci True Blood przygotowali wyzwanie, aby zrozumieć wszystkie historie i rozwój postaci, jednocześnie dając widzom powód do włączenia się w sezon 4.
Dodatek Alcide (Joe Manganiello) okazał się strzałem w dziesiątkę, ponieważ jego postać dodała nowy wymiar i odświeżającą twarz do serii - mam nadzieję, że w przyszłym roku otrzyma więcej czasu na ekranie. Król Missisipi jest całkowicie charyzmatyczny i bez względu na to, co się stanie, na pewno będzie obecny przez jakiś czas - jest po prostu zbyt dobrym charakterem, by pozwolić umrzeć.
Oczywiście z Alanem Ballem za panowania wszystko może się zdarzyć i nic nie jest absolutne. Jak mogą potwierdzić czytelnicy powieści Sookie Stackhouse, miniony sezon był prawie całkowicie poza księgą, z tak wieloma elementami zaczerpniętymi z przyszłych powieści, że nie ma sposobu, aby naprawdę wiedzieć, jaki los czeka żadna z postaci.
-
Przejrzeć
Dzięki True Blood występującemu w głównej obsadzie telewizyjnej (i Alan Ball decyduje, że prawie każda postać zasługuje na swoją własną, osobną fabułę), duża część finału jest pełna krótkich scen i licznych przerywników. Ta decyzja, choć ma na celu uwzględnienie wszystkich „wymaganych” postępów fabularnych, ma tendencję do tego, że czasami wprawia widza w zakłopotanie i zirytowanie, ponieważ są zmuszani do ciągłego nadrabiania zaległości.
Finał sezonu 3 powinien był udowodnić, że przyczyną całego chaotycznego opowiadania trzeciego sezonu był powód. Zamiast tego finał jest zaskakująco jeszcze bardziej rozczłonkowany i niezorganizowany niż odcinki, które miały miejsce przed nim. Zamiast spójnego postępu fabularnego, który sprawiłby, że widzowie poczuliby się spełnieni i zadowoleni (zwłaszcza po poświęceniu tak dużej ilości czasu na tę serię), czekają do następnego sezonu, aby otrzymać rezolucje dotyczące fabuł, które powinny być zamknięte w finale.
Ponieważ był taki brak zamknięcia (i fakt, że wiele historii musiało dzielić tę samą godzinę telewizji), producenci odczuli potrzebę użycia tanich sztuczek, aby niektóre sceny i historie były bardziej satysfakcjonujące i ekscytujące bez poświęcania czasu potrzebne, aby publiczność doszła do tego rezultatu w naturalny sposób. Sam „strzelający” do swojego brata i Sookie idących mentalnie ze śmieciami są tego doskonałym przykładem, ponieważ sceny te są słabymi próbami nadrobienia emocji, które zapewniłaby spójna, dobrze zorganizowana fabuła.
To powiedziawszy, nie można zaprzeczyć, że w tym sezonie nastąpił znaczny rozwój wspaniałej postaci, ale brak koncentracji w narracji odbiera jej znaczenie, ponieważ publiczność musi czasami walczyć, aby utrzymać śledź, co się dzieje przez cały czas. Nawet symboliczna scena obcinania włosów przez Tara została źle przyjęta. Chociaż miało to oznaczać, że Tara naprawdę zmieniła się jako postać, trudno nie spojrzeć na te dwie minuty spędzone na domowej domowej fryzurze i nie pomyśleć o niej jako o marnowanym czasie, ponieważ było tak wiele innych historii, które mogły wypełnić tę przestrzeń.
Ostatecznie jedynymi postaciami, które rzeczywiście uzyskały jakąś rozdzielczość, były Tara, Jason, Hoyt i Jessica. Być może jest to oznaką złego planowania fabuły przez producentów, lub może serial powinien mieć mniejszą obsadę. Tak czy inaczej, sposób, w jaki zostawili rzeczy, gdyby HBO i producenci byli całkowicie szczerzy w swojej charakterystyce finału sezonu, zakończyliby to „
do kontynuacji ”i ogłosił, że nadchodzący sezon 4 będzie teraz drugą połową sezonu 3.
W tym momencie fani serialu będą musieli zdecydować, czy słaba realizacja sezonu 3 - i finału - jest oznaką tego, jak będzie odtąd True Blood, czy też, bez wiedzy widzów, producenci wykorzystali ten sezon jako przysłowiowa konserwacja - że tak powiem, rok odbudowy.
Mam nadzieję, że to ten drugi …
-
