Taika Waititi's Thor: Ragnarok to powiew świeżości w MCU, ale nadal czuje się jak film Marvela - na dobre i złe.
Thor: Ragnarok jest trzecią częścią serii Thor Marvela Studios - po Thora Kennetha Branagha i Thora Alana Taylora: Mroczny świat - i piątym filmie, w którym pojawił się God of Thunder (z wyjątkiem krótkiego pojawienia się postaci po napisach w Doktor Strange). Chociaż poprzednie dwa samodzielne wpisy Thora były wystarczająco udane w ramach Marvel Cinematic Universe, nigdy nie były najpopularniejsze ani największe hity w kasie. Podczas gdy dwa pierwsze filmy Thora zagrały bezpiecznie pod względem reżyserskim, wydawało się, że Marvel Studios zaryzykowało, sprowadzając reżysera bardziej znanego z niezależnych filmów i komedii. Taika Waititi's Thor: Ragnarok to powiew świeżości w MCU, ale nadal czuje się jak film Marvela - na dobre i złe.
Thor (Chris Hemsworth), bóg piorunów, spędził dużo czasu poza swoim domem Asgard, zamiast tego podróżując po Dziewięciu Królestwach w poszukiwaniu Kamieni Nieskończoności. Jednak Thor zaczął marzyć o zniszczeniu Asgardu z rąk Surtura podczas wydarzenia znanego jako Ragnarok, więc w końcu wraca do domu - ale odkrywa, że Loki (Tom Hiddleston) rządził Asgardem przebranym za Odina (Anthony Hopkins). Bracia udają się na Midgard / Ziemię, aby zlokalizować Odyna, ale tylko po to, aby dowiedzieć się, że marzenia Thora są przepowiedziane, że Ragnarok się spełni. Choć Thor wierzy, że może zapobiec Ragnarokowi, Odyn ujawnia wydarzenia, które doprowadziły do zniszczenia Asgarda, zostały już uruchomione.
Wkrótce potem pojawia się Bogini Śmierci Hela (Cate Blanchett) i żąda tronu Asgardu. Thor i Loki próbują rzucić wyzwanie Heli, ale obaj zostali wygnani na Sakaar, planetę na obrzeżach znanego wszechświata. Chociaż Loki jest w stanie zdobyć przychylność władcy Sakaara, Wielkiego Mistrza (Jeff Goldblum), Thor jest przyprowadzany przez Valkyrie (Tessa Thompson) do walki w konkursie mistrzów planety. Sprawy zaczynają szukać Thora, gdy zdaje sobie sprawę, że ma zamiar walczyć z Hulkiem - alter ego członka Avengers, Bruce'a Bannera (Mark Ruffalo). Jednak Sakaar nie jest łatwą planetą, z której można uciec. Wraz z Lokim, Walkirią i Hulkiem Thor musi uciec przed Wielkim Mistrzem i Sakaarem, aby wrócić do Asgardu i uratować swój dom przed Boginią Śmierci i przepowiedzianym Ragnarokiem.
Waititi wyreżyserował Thor: Ragnarok na podstawie scenariusza Erica Pearsona opartego na opowiadaniu Pearson, Craig Kyle i Christopher Yost. Wszyscy trzej pisarze są weteranami maszyny Marvela, a Pearson pracował nad garstką Marvela One-Shots oprócz Agenta Cartera, Yost nad wieloma tytułami z komiksów Marvela, a także Thor: The Dark World i Kyle w animowane królestwo telewizyjne Marvela. Jako taki, ton scenariusza jest wyjątkowo zgodny z pozostałą częścią MCU, równoważąc bardziej dramatyczne i heroiczne momenty z fanami komedii, których oczekują od bardziej beztroskich filmów Marvela - które pomimo swojej nazwy Thor: Ragnarok zamierza. Komediowe tło Waititi można wyczuć w samym filmie filmu, czerpiąc najlepsze humorystyczne momenty Thora z poprzednich występów i łącząc je w całość Ragnaroka.
Scenografia Sakaar, z jego kolorową teksturą wysypisk śmieci, a także ostentacyjnym stylem Wielkiego Mistrza przenikającym krajobraz i kostiumy, dodatkowo pomaga wprowadzić zupełnie inny klimat do Thora: Ragnarok. Podczas gdy królestwa poza Asgardem i Midgardem prawie nie były badane w Thor i Mrocznym Świecie, Sakaar jest znacznie bardziej rozwinięty dzięki swojemu projektowi, a mieszkańcy pracują wyjątkowo dobrze, aby ożywić tę planetę, szczególnie Goldblum jako zabawny jak diabli arcymistrz. To właśnie w jasnych kolorach Sakaar inspiracje Jacka Kirby'ego autorstwa Ragnaroka są najbardziej pomyślne, ale atmosfera zwrotna przenika przez cały film ze względu na partyturę inspirowaną latami 80. Wszystkie te elementy przenoszą się na sceny Thora: Ragnarok nie osadzony na Sakaar, pracujący nad stworzeniem zupełnie innego filmu Marvela, a zwłaszcza zupełnie innego filmu Thora - przynajmniej na powierzchni.
Pomimo korzyści Ragnaroka z pierwszą główną kobietą-antagonistką MCU (zresztą po stronie filmu) graną przez zdobywcę Oscara, takiego jak Blanchett, film wciąż padnie ofiarą typowego problemu złoczyńców Marvela. Podobnie jak wielu złoczyńców Marvela, Hela jest słabo rozwinięta z dość cienką motywacją (tym razem zemstą i siłą) i armią beztwarzowych dronów za jej plecami, aby dać bohaterom filmu coś do zabicia bez żadnych konsekwencji. Nawet gdy Ragnarok naprawdę próbuje dokonać inwazji Heli na rzeczywiste stawki Asgardu, królestwo Thora i jego mieszkańcy byli tak zaniedbywani w poprzednich filmach, że próby podniesienia złoczyńcy Blanchetta upadły. Podczas gdy trzeci akt Thor: Ragnarok zapewnia nieco inny obrót do ostatecznej formuły bitewnej filmu Marvela - częściowo dzięki Surturowi i Fenrisowi Wolfowi - nie wystarczy naprawdę odejść od tradycji.
Jednak powodem, dla którego filmy Marvela tak często zaniedbywane są czarne charaktery, jest to, że film koncentruje się na bohaterach, a Thor: Ragnarok robi to samo. Tym razem jednak Thor wymieniał Warriors Three na Hulka, Walkirię i jego brata, boga złośliwości Lokiego - z korzyścią dla filmu. Hemsworth i Hiddleston, którzy mogą wcielić się w bohaterów Marvela w co najmniej czterech filmach, łatwo wracają do swoich ról. Ze strony Hemswortha zyskał też dużo więcej humoru do pracy i udało mu się zabłysnąć bardziej w tym podejściu do Boga Grzmotu niż kiedykolwiek wcześniej. Hulk Ruffalo to kolejny fantastyczny dodatek do świata Thora, odbijający się od tytułowego wojownika filmu, a także od najnowszego bohatera MCU: Walkirii Thompsona. Walkiria jest stosunkowo archetypową postacią - żołnierzem, który pije, by uciec od poczucia winy ocalałego i PTSD - ale Thompson wnosi do tej roli wiele lekkości, a szczególnie piękna sekwencja pamięci dodaje bohaterowi głębi. Thor: Ragnarok ma również krótkie, ale pamiętne zwroty od Hopkinsa jako Odina, a także Benedicta Cumberbatcha jako Doktora Strange.
Podsumowując, Thor: Ragnarok Waititi zapewnia kolejne uderzenie Marvela, które wyróżnia się tym, że znacznie poprawia grunt pod budowę Thor Thag Branagha i Thor: The Dark World. Pomimo wyjątkowego stylu i tonu reżyserskiego Waititi, Ragnarok nadal dobrze wpasowuje się w MCU, nie kwestionując oczekiwań fanów. Jest to zarówno pozytywne, jeśli chodzi o dostarczanie marki Marvel o wartości miliarda dolarów, jak i negatywne, ponieważ filmowcy oglądali aż 16 rat MCU przed Thor: Ragnarok i mogą się męczyć. Zamiast oferować zupełnie nowy styl, brzmienie i gatunek w MCU, wejście Waititi zmienia na nowo Thora na tyle, aby zapewnić zabawną i rozrywkową przygodę - tylko taką, która niekoniecznie musi przełamać formę (nie tak, jak się tego naprawdę spodziewano). Mimo to Thor: Ragnarok bez wątpienia spodoba się grom Marvela (i być może warte podróży na IMAX), a także zapewni wystarczającą zabawę dla przypadkowych kinomanów.
Zwiastun filmu
Thor: Ragnarok gra teraz w kinach w USA w całym kraju. Ma 130 minut długości i ma ocenę PG-13 za intensywne sekwencje przemocy i akcji science fiction oraz krótki sugestywny materiał.
Chcesz porozmawiać o Thor: Ragnarok, nie psując innym wpisu Marvel Cinematic Universe? Przejdź do naszej dyskusji na temat spoilerów Thor: Ragnarok!
