DreamWorks rozpoczyna rok Yeti z animowaną fabułą Abominable, która trafi do kin 27 września. Scenariusz i reżyseria: Jill Culton (Open Season), film opowiada historię zaginionego Yeti o imieniu Everest, który wraca do domu z pomoc nastolatka z Szanghaju i jej przyjaciół.
Tenzing Norgay Trainor i Albert Tsai grają w tych przyjaciół, dwóch kuzynów, którzy mogą być tak różni jak noc i dzień, ale nadal łączą się, by zjeść jedzenie ich znalezionej rodziny. Młode gwiazdy usiadły z Screen Rant, aby podzielić się tym, jak ich postacie kształtują podróż Everest i jak różniły się ich Obrzydliwe doświadczenia filmowe od telewizyjnego świata, do którego są przyzwyczajeni.
Gracie kuzynów w tym filmie: Jin i Peng. Teraz Jin jest aspirującym studentem medycyny, a Peng aspirującym koszykarzem. Jak pasują do przygody Abominable?
Tenzing Norgay Trainor: Cóż, wydaje mi się, że Jen w ogóle nie pasuje. Peng zdecydowanie.
Albert Tsai: Tak, jeśli chodzi o Peng, myślę, że naprawdę związał się z Everestem. Mają tego rodzaju braterską więź i stają się jak najlepsi przyjaciele. Są sprzymierzeńcami tej przygody, którą kontynuują. Uwielbiają się bawić i robić szorstkie rzeczy.
W trakcie filmu zdaliśmy sobie sprawę, że Everest jest dzieckiem dzięki jego relacjom z Pengiem. Ponieważ sposób, w jaki bawią się jest świetny, a oni są najlepszymi przyjaciółmi, Yi i Jin zdają sobie sprawę: „Och, Everest też jest dzieckiem”. Przynajmniej w latach Yeti, ponieważ początkowo myśleli, że mają do czynienia z dorosłym Yeti. A potem widzimy więcej, gdy on nie jest w stanie kontrolować swoich mocy.
Ile wydajności jest na stronie, a ile wydajności naprawdę żyjecie przez te postacie?
Tenzing Norgay Trainor: Myślę, że odnosimy się do naszych postaci, więc mogliśmy czerpać z własnych doświadczeń. Ale Jill również napisała swój scenariusz, jakby zabierając od nas. I pozwoliła nam również zejść ze strony.
Albert Tsai: Co było naprawdę świetne w pracy z Jill i naszym zespołem kreatywnym. Byli bardzo chętni do współpracy i pozwolili nam na ad-lib do wielu scen. Co jest naprawdę świetne, ponieważ czasami nie jesteś w stanie tego zrobić, gdy grasz na żywo. Ponieważ wszystko jest już osadzone w kamieniu. Ale kiedy nagrywasz animację, nie masz jeszcze nic. Po prostu nagrywasz, a następnie animują - aby mogli w jakiś sposób obejść to, co stworzyłeś w kabinie.
To fascynujące. Tak naprawdę chciałem was trochę o to zapytać, ponieważ macie duże doświadczenie w telewizji. Jaką różnicę między tym a animacją odkryłeś po drodze?
Tenzing Norgay Trainor: Cóż, nie jesteśmy otoczeni przez zestaw ani lokalizację - nasza lokalizacja to kabina dźwiękowa. Nie możemy trzymać rzeczy, które trzymają nasze postacie.
Albert Tsai: I w większości nie wchodzimy w interakcje. Nagraliśmy około 90% z Jill, naszym reżyserem. Nie byliśmy razem w pokoju; tylko kilka razy. Ale poza tym byliśmy sami.
To zdecydowanie inne doświadczenie, gdy nie masz takiej interakcji i kiedy nic nie widzisz. Musisz to wszystko sobie wyobrazić i przedstawić swoim głosem.
Jestem także wielkim fanem koszykówki. Chcę wiedzieć, mówiąc jako Peng, jaka była jego ulubiona drużyna koszykówki?
Albert Tsai: Oh, um, nie jestem pewien.
Tenzing Norgay Trainor: Myślę, że wspomniał o Lakersach.
Albert Tsai: Tak, wspomniał o Lakersach. Mieliśmy Lakers we wczesnej wersji skryptu, ale myślę, że nie mogli tego zrobić ze względu na prawa autorskie.
Tenzing Norgay Trainor: No dalej, Lakers!
Albert Tsai: Ale wspominaliśmy, że chciał być jak Kobe. Lub jak Lakers, coś w tym stylu.
Co masz nadzieję, że dzieci zabiorą, kiedy zobaczą ten film? A właściwie ktoś ogląda ten film?
Tenzing Norgay Trainor: Wytrwałość, myślę, jest duża. Nigdy się nie poddawać i marzyć.
Albert Tsai: Tak, zdecydowanie. Jeśli możesz o tym marzyć, możesz to robić, dopóki wytrwasz. I zdecydowanie koncepcja rodziny. Na początku filmu widzimy Yi jakby oderwaną od naszej rodziny i przyjaciół. A potem przez ten film i przez całą naszą przygodę z Everestem, myślę, że w pewnym stopniu zdaje sobie z tego sprawę. W pewnym sensie Everest pomaga jej zrozumieć, że należy do rodziny. Myślę, że koncepcja tego, jak daleko jesteś w stanie posunąć się dla swojej rodziny, jest naprawdę ważna w tym filmie.
Czego się nauczyliście podczas tworzenia tego filmu?
Tenzing Norgay Trainor: Może cierpliwość z powodu tego, jak długo to robimy?
Albert Tsai: Tak, zajęło to wieczność. Zdecydowanie warto.
Jak długo?
Tenzing Norgay Trainor: Minęły jakieś trzy lata.
Albert Tsai: Minęły trzy lata. Ale robili to znacznie dłużej.
Tenzing Norgay Trainor: Jill chyba już od ósmej. Siedem lub osiem.
Albert Tsai: Tak, to zdecydowanie była wyjątkowa podróż.
Tenzing Norgay Trainor: Ale naprawdę fajnie jest to zrobić. Nie bałem się dnia, w którym wreszcie się to skończy; właściwie teraz trochę mi przykro, że to już koniec.
Albert Tsai: To trochę słodko-gorzkie.
