Kino jest z natury polityczne. Nawet jeśli twórcy nie robią nic, aby pod mikroskopem umieścić ideologię, ich filmy wciąż zawierają ukryte oświadczenia polityczne. Na przykład w 2008 r. Mroczny rycerz połączył wszystkie emocje z filmu o superbohaterze z ziarnistą przędzą kryminalną, zapewniając jednocześnie alegorię wojny z terroryzmem; tymczasem Żelazny Olbrzym z 1999 r. zachwycił publiczność centralną emocją poprzez przyjaźń i samostanowienie, ale zawiera także sentyment przeciwko działowi broni i satyryczną krytykę reakcyjnego zarządzania.
Żaden film nie angażuje się we współczesną politykę otwarcie i bezpośrednio; polityczne przesłania muszą zostać z nich odczytane. Inne filmy wolą jednak nosić politykę na rękawach, a nadchodzący Wywiad Setha Rogena jest jednym z nich. W filmie jest producentem spektaklu Rogen dla prowadzącego talk-show Jamesa Franco, ponieważ obaj mężczyźni mają okazję przeprowadzić wywiad z dyktatorem Korei Północnej Kim Jong-Unem. Ich okazja zmienia się jednak w ukrycie, gdy rząd Stanów Zjednoczonych rekrutuje duet do zamordowania mężczyzny.
Rogen, który napisał i poprowadził Wywiad wraz ze swoim zwykłym partnerem reżyserskim w zbrodniach komediowych, Evanem Goldbergiem, niczego tu nie ubiera. Inny film mógł omijać bezpośrednio wskazując palcem zarówno na Koreę Północną, jak i Kim, zastępując ich surogatami ekranowymi, aby uniknąć marszczenia piór politycznych i społecznych. Ale delikatność nie jest tak naprawdę znakiem towarowym Rogena i Goldberga, a według The Telegraph wydaje się, że pióra w Pjongjangu zostały zmieszane przez rażącą farsę polityczną The Interview.
Krytyka pochodzi przede wszystkim od Kim Myong-chol, dyrektora wykonawczego The Center for North Korea-US Peace, który sugeruje, że wątek zabójstwa filmu wskazuje na desperację USA, jednocześnie wyrażając podziw dla współczesnego kina brytyjskiego w porównaniu z obrazami z Hollywood. Nikt nie może winić Kim za jego osobiste preferencje filmowe; w końcu każdy z nich, zwłaszcza w przypadku tak konkretnym i zamierzonym, jak w przypadku Wywiadu. Chociaż pochwała jest szczególna ironia, jaką przyznaje Jamesowi Bondowi, postaci, której chlebem i masłem jest zabójstwo.
Nikt nie powinien się dziwić, że Korea Północna obrazi film, który przedstawia próbę zabójstwa jej przywódcy, zwłaszcza że amerykańscy twórcy filmowi poszli już tą drogą z tym krajem. Team America: World Police z 2004 roku użył karykaturalnej wersji zmarłego ojca Kim Jong-Un, Kim Jong-Il, jako złoczyńcę, a Die Another Day widzi wspomnianego angielskiego szpiega infiltrującego instalację wojskową w Korei Północnej. Niedawno remake Red Dawn zamieniło Rosję na Koreę Północną; szanse sprzyjają wynikowi, w którym Kim i jego gabinet nie mają ciepłych uczuć do tego filmu.
Co to oznacza dla Rogen, Goldberga i Franco? Prawdopodobnie nic. Jeśli już, to artykuły prasowe (podobnie jak ten), przedstawiające odpowiedź Korei Północnej na Wywiad, pomogą tylko zwiększyć liczbę biletów podczas kinowej premiery. Trudno sobie wyobrazić, by podjęto tutaj jakiekolwiek rzeczywiste działania, jeszcze trudniej zastanowić się, jakie mogą być konsekwencje ich wywrócenia; film jest komedią, absurdalną do winy, jeśli weźmiemy zwiastun za dobrą monetę. To ci sami ludzie, którzy stworzyli This is the End, film, który wypacza zachwyt i kulturę celebrytów w tym samym ruchu. Nikt, nawet Kim, nie powinien traktować tych facetów jako reprezentantów rządu USA lub jego obywateli.
Ale nawet jeśli tak jest, warto zakwestionować zasadność nakręcenia filmu o tym właśnie scenariuszu - nawet z pełnym językiem - w świetle obecnych stosunków Stanów Zjednoczonych z Koreą Północną. Czy „Wywiad” jest źle zalecaną produkcją, czy też Korea Północna obniży hack i zapomni, że film w ogóle istnieje? Czasami łatwo zapomnieć o sile kina i uwarunkowaniach politycznych, jakie medium jest w stanie wytworzyć; innym razem pojawiają się filmy takie jak Wywiad i aż nazbyt dobrze rozpoznajemy tę moc.
_________________________________________________
Wywiad rozpocznie się w kinach 10 października 2014 r.
