Prima aprilis to zazwyczaj okropna pora roku, kiedy można być online. Najlepiej jest wyłączyć wszystkie urządzenia podłączone do Internetu i po prostu schować się przy dobrej książce, iść na spacer lub cieszyć się długą drzemką, aby nie dać się wciągnąć w nędzę online, która jest jakoś gorsza niż zwykle, codziennie Internet. Mnóstwo fałszywych wynalazków, produktów, rozrywki i wiadomości filmowych pogorszyło się w tym roku, biorąc pod uwagę już i tak już niedorzeczne rozpowszechnianie fałszywych wiadomości w życiu ludzi w Internecie - prowadząc do przekonania, że obsesja Internetu na punkcie Prima Aprilis może wymagać wymyślenia wyrażenia „aktualne fałszywe wiadomości”, aby odróżnić głupie akrobacje na stronie
.cóż wiesz.
Pomimo niezliczonych powodów, dla których trzeba było się wylogować i zapomnieć o istnieniu Internetu, Adult Swim zrobił nieoczekiwane i sprawił, że Prima Aprilis stał się trochę bardziej znośny, jednocześnie dając osobom żyjącym pod surową, ale konieczną 24-godzinną wstrzymaniem się od Internetu uzasadniony powód, aby odpalić laptopa lub tablet, ukradkiem umieszczając premierę Rick & Morty w 3. sezonie na swojej stronie internetowej, aby wszyscy mogli się nią cieszyć. Rezultat był jednym z najciemniejszych odcinków i tak już mrocznej serii, który sprawił, że dłuższe oczekiwanie po finale 2 sezonu na klifie całkowicie się opłaciło.
Od samego początku Rick & Morty rozwijał swoją dziwaczną wrażliwość na opowiadanie historii, tworząc silne poczucie ciągłości między nimi. Oznacza to, że jeśli chodzi o przygody tytułowego szalonego naukowca i jego tępego wnuka, wszystkich międzywymiarowych i niszczących świat shenaniganów, które podejmują, nie wspominając o pozornie przypadkowej i arbitralnej śmierci i zniszczeniu, które następują po nich od jednej chwili do drugiej następny nie jest cofnięty na końcu odcinka. Spektakl zapewnia obserwujących, że wydarzenia się wydarzyły i albo są odpowiednio przetwarzane przez wciąż rozwijający się nastoletni umysł, albo są całkowicie ignorowane przez genialnego, ale prawdopodobnie socjopatycznego i na pewno mizantropijnego. Na przykład, kiedy mikstura miłosna zaprojektowana, by dać Morty'emu szansę na jego podkochanie w gimnazjum, zaczyna zamieniać ludzi w okropne potworności ochrzczone „Chronenbergs”, serial nie rozwiązuje sytuacji, cofając zegar lub, wiesz, naprawiając rzeczy; to (a raczej jego bohaterowie) po prostu przeskakuje statek i kieruje się do następnego najbardziej realnego wymiaru wokół, pozostawiając nastoletniego chłopca, który próbuje zmagać się z miażdżącym ciężarem egzystencji porzucenia swojej rodziny w strasznym, wewnętrznym wymiarze, a jednocześnie dochodzi do porozumienia z faktem, że właśnie pochował siebie i swojego dziadka na swoim nowym podwórku.
Ten poziom ciągłości oznaczał, że w sezonie 3 Rick i Morty będą musieli poradzić sobie z dość istotnymi konsekwencjami, takimi jak Rick wysłany do więzienia i Federacja Galaktyczna przejmująca Ziemię - co wprawdzie wprawiło w osłupienie zjadliwego Ricka Jerry'ego lepszej pozycji zawodowej, ale możesz zobaczyć, dlaczego inni nie są zbytnio zainteresowani tym pomysłem. Dodaj trudność wprowadzenia tak monumentalnej zmiany w pełnym kręgu fabularnym w satysfakcjonujący sposób do ogólnych trudności w tworzeniu dodatkowych odcinków - które współautor Dan Harmon opisał na początku tego roku - i możesz zobaczyć, dlaczego sezon 3 był opóźniony i dlaczego Adult Swim tak chętnie zamieścił zupełnie nowy odcinek na niczego niepodejrzewających widzów.
Zaskakujące jest zatem to, jak „The Rickshank Rickdemption” udało się wcisnąć przycisk resetowania, zachowując ten sam poziom ciągłości. W typowy sposób Ricka i Morty'ego konsekwencje wszystkiego, co właśnie się wydarzyło, nie są badane na poziomie makro - Ziemia jest mniej więcej przywrócona do dawnej jaźni, choć taka, która była wcześniej pod panowaniem obcych - ale raczej w ekstremalnym mikro. Gdy momenty kończące odcinek powoli odsuwają się od warsztatu warsztatowego Ricka, seria po raz kolejny skurczyła się na jedno pytanie: jak to jeszcze pogorszy życie Morty'ego?
To jest coś, czego widz powinien się spodziewać po serialu, ale tym, co sprawia, że odcinek jest jeszcze bardziej zabawny, jest to, jak trwa wielka historia obejmująca wszechświat i wymiary, łączy go z pewną graficzną przemocą science-fiction i przestrzenią intryga operowa przed skupieniem się na psychotycznym starcu dręczącym wnuka w podmiejskim garażu. Co więcej, w chwili meta-szaleństwa odcinek faktycznie pozwala Rickowi przyznać, że w tym sezonie pójdzie w całkiem ciemne miejsca i żartobliwie (a może nie) naleganie na jego postać polega mniej więcej na zdobyciu przerwał sos do zanurzania McNugget.
Ale oprócz Ricka oszukującego kosmitę wyrażonego przez Nathana Filliona, który pomyślał, że nabył algorytm do podróży międzywymiarowych, a następnie skacze z jednego ciała na drugie, niszcząc zarówno Federację Galaktyczną, jak i Cytadelę Ricks (najwyraźniej w poszukiwaniu toaleta) w coraz bardziej krwawy sposób odcinek doskonale demonstruje chęć odkrywania koszmaru, jakim jest życie Morty'ego. Jednym z najlepszych żartów z tej serii jest obalenie dynamiki Marty'ego McFly'ego / Doktora Browna lub Dr. Who / Towarzysza poprzez przekształcenie każdej przygody Ricka Sancheza i jego wnuka w psychologiczną bliznę, w której ten ostatni nie jest tylko świadkiem horrory niewiarygodne, ale są też nieustannie krytykowane za to, że są tak odrętwiałe.
Relacja między obiema postaciami rodzi interesujące pytanie, jaką dokładnie jest rola Ricka w wielkim planie rzeczy. Podczas pobytu w Cytadeli Ricks Morty zabiera swoją siostrę Summer na myśl, że ich dziadek jest bohaterem. I choć jest prawie pewien, że Rick nie jest złoczyńcą, Morty porównuje go do czegoś bardziej zbliżonego do mściwego boga - takiego, na którego wszyscy (ale szczególnie Morty) jest na łasce. To dość dokładny opis tego, w co serial zamienił Ricka: bóg-oszust walczący w przegranej walce z własnymi głębokimi demonami psychicznymi. Nic więc dziwnego, że Morty, wykorzystując okazję, nieumyślnie ratuje siostrę, strzelając dziadkowi w głowę za pomocą fałszywego pistoletu - tylko po to, by zdać sobie sprawę, że pistolet był fałszywy (i oznaczony jako taki) po pociągnięciu za spust.
To, co sprawia, że Rick i Morty warto wracać i czekać na nie, to nie tylko dziwaczne sytuacje, w których uwikłane są tytułowe postacie, lub sposób, w jaki współtwórca Justin Roiland czasami riffuje, pozwalając Rickowi zejść z torów o związanym z filmem Disney'owym sosie Szechuan (lub innym razem, gdy serial zejdzie z torów). W ten sposób serial jest coraz bardziej świadomy kosztów swojego szaleństwa na wszystkich zaangażowanych bohaterach. Jasne, Summer wydaje się z tego wszystkiego radośnie nie uciekać, uciekając, by narysować i ocalić niektórych kosmitów, ponieważ jest „patriotyczna”, ale to samo nie dotyczy reszty domu. Beth i Jerry są w drodze na rozwód - taki, który zawsze wydawał się być tuż za rogiem - podczas gdy Rick przyjmuje przerażająco agresywną patriarchalną obecność w życiu Morty'ego, która, biorąc pod uwagę, jak często Morty znajduje się wspólnikiem wymiaru dziadka - oskarżające machinacje sprawiają, że autorytarne rządy Federacji Galaktycznej wydają się niemal atrakcyjne z perspektywy czasu.
Być może lepsze zrozumienie tego, jak niekończąca się sekwencja traumy życia Morty'ego wyjaśnia, dlaczego sezon 3 był tak trudny do zrealizowania dla pisarzy. Ale oczywisty stopień trudności sprawia, że sukces odcinka jest tym bardziej satysfakcjonujący. Akcja kaskaderska dla dorosłych Swim's April Fools 'Day nie tylko rozjaśniła dzień wielbicieli, ale przyczyniła się do powstania jednego z najciemniejszych i najbardziej satysfakcjonujących odcinków Rick & Morty.
Sezon 3 Rick & Morty będzie emitowany w Adult Swim w 2017 roku.
