Satanic Panic to nowy horror komediowy reżysera Chelsea Stardust, ale tytuł związany jest z prawdziwym fenomenem, który nękał świat od dziesięcioleci. Strach przed satanistami i okultyzmem nie jest niczym nowym, a podczas gdy media były odpowiedzialne za dużą część histerii, Hollywood może być również częścią winy.
Satanic Panic Stardust podąża za Samem Craft (Hayley Griffith), młodym kierowcą pizzy, którego życie wywraca się do góry nogami w pierwszą noc jej nowej pracy. Po dostarczeniu pizzy do rezydencji na obrzeżach miasta, Sam napotyka kult satanistyczny w poszukiwaniu dziewiczej ofiary. Sam odpowiada potrzebom kultu, więc ich przywódczyni, Danica (Rebecca Romijn), nakazuje swoim wyznawcom trzymanie młodej kobiety jako zakładnika wielkiego rytuału. Kampaniczny horror śledzi następnie próby Sama uniknięcia satanistów, zanim skończy się jej czas.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w szybkim widoku.
Zacząć teraz
Dziewczyna dostarczająca pizzę, spotykająca kult satanistyczny, może być czystym udawaniem, ale panika spowodowana demonicznymi rytuałami to nic innego jak fikcja. Ta „satanistyczna panika” wybuchła w latach 70. XX wieku, już w 1969 r. Wraz z niesławnymi morderstwami Mansona. Po tym, jak opowieści o rytualistycznych zabójstwach i czcicielach szatana rozpowszechniły się wśród publiczności, rozpoczęła się masowa histeria. Strach nie zwolnił, częściowo z powodu terroru wywołanego hitem z 1973 roku, Egzorcysta. Twierdzenie, że opiera się na prawdziwej historii, otworzyło oczy wielu widzów na istnienie demonów. Zmienił także pozornie nieszkodliwą tablicę Ouija w złowrogie urządzenie okultyzmu.
Opublikowano także wiele książek i wspomnień od samozwańczych okultystów, które dotarły nawet do najbardziej niewinnych czytelników. Satanizm i podobne praktyki okultystyczne zostały przedstawione jako tradycyjna religia, ale jego reputacja przybrała ciemniejszy obrót w latach 80. W czasach Reagana liczba ludności w USA rosła, podobnie jak pojęcie „przerażenia społecznego”. Nastąpił strach przed AIDS, „dziwniejsze niebezpieczeństwo” i myśl o kultach pojawiających się w rodzinnych dzielnicach. Był to także czas, gdy wzrost satanistycznych nadużyć rytualnych nastąpił na całym świecie.
Było wiele oskarżeń o znęcanie się nad dziećmi w obrębie sekt, szczególnie tych, którzy praktykowali satanizm. Opublikowano wiele wspomnień (które zostały później obalone) szczegółowo opisujących domniemane nadużycia, które stały się przedmiotem doniesień medialnych. Strach nasilił się, gdy rodzice obawiali się, że ich dzieci mogą być celem szalejących wschodzących czcicieli szatana. Zarzuty koncentrowały się na szeregu głośnych badań w następnych latach.
Sataniczna panika jest nadal powszechna do dziś, ale ze względu na media głównego nurtu strach nie jest tak intensywny, jak kiedyś. Możliwe, że szatański i okultystyczny trend w telewizji i filmie spowodował uodpornienie opinii publicznej od szczytu histerii. Plansza Ouija jest teraz przedmiotem serii filmów, podczas gdy rytualistyczni i okultyści zabójcy występują w programach takich jak Mindhunter i American Horror Story. Jesteśmy nawet w momencie, w którym kulty satanistyczne można wykorzystać w komediowych horrorach, takich jak Satanic Panic lub The Babysitter z 2017 roku. Ta satanistyczna panika jest wciąż obecna, ale jasne jest, że czasy się zmieniły.
