[Ten artykuł zawiera SPOILERY dla pana Robota w sezonie 1.]
Walter White, Don Draper i Tony Soprano. Wszystkie trzy były w pewnym momencie centrum najlepszej telewizji w historii. Postacie te były głęboko wadliwe, moralnie złożone i często kłóciły się nie tylko z tymi, którzy zostali złapani na orbicie ich planetarnych osobowości, ale także ze sobą. Pomimo poczucia wewnętrznego konfliktu Don, Walter i Tony mieli jeszcze jedną szczególnie interesującą cechę: wierzyli, że są bohaterem własnej historii.
Pod wieloma względami te cechy opisują także Elliota Aldersona (Rami Malek), głównego bohatera Mr. Robota, nieobecnego w USA letniego serialu, którego twórcą był Sam Esmail. Ale podczas gdy hakowanie komputera, antyspołeczne, antykorporacyjne Elliot ma wiele oczywistych atrybutów z wielką trójką telewizji, w jego postaci DNA jest niewielka zmarszczka, która odróżnia go od innych. Według Elliota nie jest on tylko bohaterem własnej historii; jest bohaterem w historii wszystkich.
Nie można zaprzeczyć, że Elliot jest fascynującą postacią. W dużej mierze ma to związek ze sposobem, w jaki Esmail kierował statkiem przez wir, który był zwrotem zepsutego umysłu Elliota i jego relacji z tytułowym Panem Robotem (Christian Slater). Jeszcze ważniejsze niż sposób, w jaki serial poradził sobie z bardzo celowym ujawnieniem gry Fight Club, jest to, w jaki sposób ekranowa prezentacja Elliota pozwala postaci być wszystkim: hakerem, uzależnionym od morfiny, samotnikiem, potworem i bohaterem. Elektryczny występ Malka sprawia, że przedłużone, oderwane wpatrywanie się w środkowy dystans jest prawidłowym i absolutnie niezbędnym wyborem aktorskim, ale to odmierzony sposób, w jaki aktor zachowuje się od sceny do sceny, powoduje, że Elliot jest atrakcyjny dla publiczności, aby uzyskać więcej niż jego złamana psychika.
Po przedostatnim odcinku sezonu „eps1.8_m1rr0r1ing.qt” (ugh, te tytuły, amirite?) Odsunął kurtynę na temat fantazji Elliota o arkadowym domu o stworzeniu anty-korporacyjnej utopii z tlącego się ekonomicznego wraku jednej z największych korporacji na świecie zatrzaśnięto wiele rzeczy. Nie mniej ważne było uświadomienie sobie, że najbardziej interesującą rzeczą Pana Robota nie jest to, że tytułowa postać jest wytworem pamięci / wyobraźni bohaterów; jest to przekonujący przypadek, w którym serial kwestionuje wyprawę Elliota jako jednego z bohaterów.
Esmail stworzył serię, w której postacie nie tylko pluskają się w szarych wodach moralnej dwuznaczności; przystosowali się, aby przetrwać i prosperować w słonych zakamarkach chciwości, korupcji i złej woli korporacji. Weźmy na przykład fascynującą grę Tryell Wellick Martina Wallströma - mężczyznę, którego widoczną końcową grą było zostać CTO Evil Corp. i był gotów zrobić wiele rzeczy, łącznie z morderstwem, aby się tam dostać. I nie zapominajmy o żonie Tyrella, Joannie (Stephanie Corneliussen), której praca związana z widelcem i długie wykłady prowadzone w jej ojczystym języku skandynawskim stawiają ją w wyjątkowej pozycji jako najciekawszej postaci w serialu.
Zmowa Tyrella i Joanny, by ujrzeć, jak poprzedni pazur zbliża się do kierownictwa średniego szczebla - choć ich prawdziwa gra końcowa prawdopodobnie nie zostanie jeszcze ujawniona - jest kroplą w koszyku w porównaniu do tego, co popełnił szkocki Terry Colby (Bruce Altman) w swoim czasie na szczycie drabiny korporacyjnej. Scena, w której przyznaje się do Angeli (Portia Doubleday) o wtorek, w którym wraz z grupą kierowników podjęła decyzję, skutkującą śmiercią niezliczonych ludzi (w tym matki Angeli), jest przerażająca nie z powodu bezdusznego, rujnującego życie porozumienia, które odpowiada garniturom dotarł, ale z powodu banalnych szczegółów, które przychodzą na myśl Colby'emu, kiedy proszony jest o przypomnienie tego dnia. W facecie, którego markery na popołudnie, w którym niezliczone życie podlegało jego zachciankom, było poczucie pogody i odczuwało się przekąski. Co oczywiście stawia pytanie: czy koktajl z krewetek jest naprawdę najlepszą przekąską dla spisku zatruwającego całe miasto?
Ale to, co sprawia, że Colby jest jeszcze gorszy, to to, że rozumie i zgadza się z poglądem, że to jest biznes, to jest świat, w którym żyjemy. Później Colby zwraca się do Angeli z ofertą pracy, która początkowo sprawia, że widz myśli, jak, podobnie jak kraj zatrute, być może w tej młodej kobiecie jest coś septycznego, co może dać potężnego partnera w świecie biznesu. Aby to wyjaśnić, zło to mężczyzna, który tęsknie przeżuwa aperitify i morderstwa z jednym z dzieci swojej ofiary, a następnie oferuje jej zatrudnienie w firmie, która nie tylko sprawiła, że stało się to możliwe, ale i zyskowne.
W ciągu pierwszych dziewięciu tygodni stało się jasne, że serial poświęca czas na skupienie się na Tyrella, Joannie i Colby, nie tylko dlatego, że są fascynującymi, bogato rozwiniętymi postaciami, na które nie można się nie zainteresować, ale także dlatego, że: dla porównania ich działania pomagają złagodzić sprzeczny charakter zachowania Elliota.
Wyjaśnijmy: Elliot jest potworem. Nie sądzę, żeby serial miał jakieś aluzje. Związek Elliota z zamówioną przez sąd terapeutką Glorii Reuben Kristą Gordon to „wystawa A.” Fakt, że był na kuracji sądowej, jest przede wszystkim wskazówką, że Elliot ma trudności z działaniem w ramach nawet najbardziej milczących wytycznych społeczeństwa. Ale jego zachowanie - ciągłe hakowanie, szpiegowanie, ingerowanie i zbieranie danych o osobach, które filtrują i wyłaniają się z jego strefy wpływów - jest tam, gdzie Esmail i serial pokazują, że ten anty-korporacyjny kowboj klawiatura nie może być białym bohaterem w kapeluszu historii, którą opowiada porywającej publiczności w swojej głowie, od czasu do czasu nie zamieniając Stetsona na kilka ciemniejszych odcieni.
Elliot jest produktem kulturowych cech dekady, w której dorastał - a przynajmniej wadliwej części jego mózgu. I to czyni go czymś w rodzaju sprzeczności. Elliot jest częścią Back to the Future II, Pulp Fiction i, o ile ktokolwiek wie po nagraniu piosenki Pixie (w głowie Elliota?), W chwili, gdy Tyrell wkroczył do arkady Fun Society, Fight Club. Ale jest też częściowo mosiężnym niszczycielem głównego nurtu. Ma więc sens, że stanąłby na płocie, jeśli chodzi o etyczne obawy związane z rozpoczęciem rewolucji.
Wystarczy spojrzeć na nazwę jego tajnej organizacji, która może składać się wyłącznie z Elliota i jego siostry Darlene (Carly Chaikin). Pseudonim „F Society” wskazuje na raczej ponury światopogląd, który nie jest zainteresowany natychmiastowym skutkiem rozbicia gigantycznej korporacji, która może być zła, ale jest głęboko zakorzeniona w globalnej gospodarce. W jego planie jest krótkowzroczność, która nie jest zbyt odległa od krótkowzroczności zysku Zła Korpusu, która kieruje jego żałosnym lekceważeniem ludzkiego życia.
A jednak Elliot jest facetem, dla którego kibicuje publiczność. Ale dlaczego chcemy, żeby odniósł sukces? Część tego opiera się na ciekawości tego, co upadek Evil Corp. może oznaczać w kontekście narracji, gdy przechodzi ona do sezonu 2. Ale częściowo dzieje się tak, ponieważ Pan Robot wyszkolił publiczność, aby postrzegała Elliota jako zwycięskiego bohatera. Czy był ktoś, kto nie oglądał potajemnego nalotu F Society na Steel Mountain w „eps1.4_3xpl0its.wmv” i nie pomyślał: „to jest historia, którą mogę cotygodniowo opóźnić”?
Ale to wszystko, Elliot popełnia przestępstwo, które może ostatecznie doprowadzić do katastrofalnego kryzysu gospodarczego i ogromnej próżni władzy, która czeka tylko na coś równie złego, jeśli nie gorszego niż Evil Corp. Ale ponieważ serial uwarunkował publiczność aby odrzucić te same rzeczy, które odrzuca Elliot, przestępstwo jest nie tylko do zaakceptowania, ale wręcz kluczowe.
W tym sensie historia Elliota wydaje się, że nadszedł we właściwym momencie, nie tylko dlatego, że hakerzy często są w wiadomościach (i nie toczą się po Manhattanie o nazwach takich jak „Crash Override” i „Acid Burn” ”), ale także dlatego, że serial nabrał coraz większego sentymentu, który uważa, że społeczeństwo dotarło do miejsca, w którym, aby czynić dobro, trzeba zrobić coś złego.
To stawia propozycję Colby'ego dla Angeli w nowym świetle i powinno sprawić, że publiczność zakwestionuje końcowy wynik wysiłków Elliota. Colby mówi: „Jeśli chcesz coś zmienić, być może powinieneś spróbować od wewnątrz”. Patrząc w przeszłość na podwójne znaczenie „spróbuj od wewnątrz”, logika tego, co mówi Colby, jest rozczarowująca. Brakuje mu dramatu i katharsis planu F Society, ale czy Angela powinna go wziąć - i zasadniczo zrobić coś złego (dołączyć do Evil Corp.), aby zrobić większe dobro (zmienić firmę bez powodowania krachu gospodarczego) - to może pytanie brzmi: Kto jest prawdziwym bohaterem?
Pan Robot zakończy sezon 1 środa, 26 sierpnia o 22:00 w USA.
