Jeśli historia Sarumana wydaje się niekompletna w trylogii Władcy Pierścieni Petera Jacksona, to dlatego, że ostatnia scena złego czarodzieja została kontrowersyjnie odcięta od Powrotu Króla. Zarówno w oryginalnej trylogii Władcy Pierścieni JRR Tolkiena, jak i adaptacji filmowej, Sauron jest głównym złoczyńcą, ale przynajmniej przez pierwsze dwie trzecie tej historii Saruman jest bezpośrednim zagrożeniem Drużyny. Ta wersja postaci zapamiętana na pamięć przez Christophera Lee po raz ostatni pojawia się pod koniec Dwóch Wież, pokonana w Helm's Deep i utknęła w Wieży Orthanc dzięki interwencji Entów, których gigantyczne gałęzie leżą w ruinie do Isengardu.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w szybkim widoku.
Zacząć teraz
Chociaż Christopher Lee był notorycznym zwolennikiem trzymania się materiału źródłowego, często mówi się, że wymachuje kopiami książek Tolkiena na planie, zakończenie Sarumana jest jedną z największych zmian dokonanych przez Petera Jacksona. W oryginalnej historii Saruman ucieka z Wieży Orthanc, negocjując z Entami, a osłabiony czarodziej udaje się do Shire, przejmując kontrolę nad obszarem pod nieobecność Froda. Kiedy czterej wiodący hobbici wracają do domu po zniszczeniu Pierścienia, znajdują Shire całkowicie pod panowaniem Sarumana i są zmuszeni wydalić go w rozdziałach Biczowanie Shire. Po przegranej bitwie Saruman zostaje zabity przez swojego asystenta, uciskanego Wormtongue.
Scouring of the Shire nigdy nie znalazł się w filmowej wersji Władcy Pierścieni, ponieważ jest to mniej więcej epilog do głównej historii, a zatem Saruman Christophera Lee wymagał nowego zakończenia. Peter Jackson nakręcił scenę, w której Gandalf, Aragorn i siły Rohanu skonfrontowali się z Sarumanem w Orthanc. Zagęszczając łuk złoczyńcy z książek, zbrodnie Sarumana zostają powstrzymane, a Gandalf próbuje zmienić swojego byłego kolegę w informatora, choć bezskutecznie. Zepsuty czarodziej odmawia zejścia ze szczytu wieży, więc Theoden ostatni raz apeluje do Wormtongue, co nieoczekiwanie powoduje, że sługa zwrócił się do swojego pana. Zadźgany od tyłu Saruman spada z Orthanc i okropnie ląduje na kolcu poniżej.
Peter Jackson postanowił usunąć tę scenę z teatralnego odcinka Return of the King bardzo późno w produkcji, zastępując ją krótkim dialogiem, w którym ujawnia się, że zagrożenie Sarumanem ustąpiło. Powody, dla których Jackson ograniczył śmierć Sarumana, były dwojakie; po pierwsze, aby zredukować film, który już testował granice, jak długo osoba może wygodnie usiąść na siedzeniu teatralnym, a po drugie ze względu na przepływ narracji. Jackson stwierdził w wywiadzie z 2003 roku, że scena była pierwotnie przeznaczona na koniec The Two Towers, ale została usunięta, aby szybciej zakończyć drugi film. Podczas gdy reżyser początkowo myślał o umieszczeniu materiału na początku Return of the King, stworzyło to otwarcie, które bardziej polegało na usunięciu wcześniejszych wątków fabuły niż na rozpoczęciu nowych, a więc sekwencja została wycięta, a Jackson uznał, że większość widzów po prostu zakładałaby Saruman został pokonany przez Entów.
W rzeczywistości decyzja o edycji została odebrana znacznie gorzej, niż można było się spodziewać. Christopher Lee szczególnie źle zareagował na odcięcie od ostatniego filmu, podobno nie biorąc udziału w premierze. To spowodowało klin między aktorem a reżyserem, który został ostatecznie wyleczony przed powrotem Lee w Hobbicie. Publiczność pozostała w równym stopniu pod wrażeniem, zastanawiając się, jaki los spotkał Sarumana po jego porażce w Dwóch wieżach, i twierdząc, że złoczyńca o takiej postawie zasługiwał na bardziej odpowiedni koniec niż zwykła niepotrzebna linia. Ustanowiono nawet petycję z prośbą o przywrócenie scenie śmierci czarodzieja.
Pod presją widzów i legendarnego aktora, który w wolnym czasie śpiewa heavy metal, Jackson przyznał, że popełnił błąd i przywrócił scenę w rozszerzonej wersji Return of the King, dzięki czemu śmierć Sarumana stała się prawdziwą częścią Lord of the Pierścienie kanonu trylogii filmowej.
