Od czasu rozpoczęcia jako usługa przesyłania strumieniowego programów telewizyjnych i filmów (a wcześniej, w czasach wypożyczenia DVD-mailem), Netflix przekształcił się w siedlisko oryginalnych treści. Dzięki takim hitom, jak House of Cards, Daredevil i Orange to the New Black, Netflix zajął miejsce w tym „Złotym wieku telewizji” jako wyraźny rywal dla telewizji i telewizji kablowej. Oprócz przebojowych dramatów i filmów dokumentalnych Netflix wprowadził także szereg nowych seriali komediowych, dając głos twórcom, których bardziej konwencjonalna telewizja na ogół ignoruje.
Najnowszą z tych nowych komedii jest Lady Dynamite, w której wystąpiła komediowa Maria Bamford. Seria jest mockumentem opartym na życiu Bamforda; w szczególności jej kariera zmaga się w Hollywood zarówno przed, jak i po psychicznym załamaniu, a także czas spędzony w domu z rodzicami podczas leczenia w szpitalu psychiatrycznym. Stworzona wspólnie z Mitchem Hurwitzem (Aresztowany rozwój) i Pam Brady (South Park), Lady Dynamite łączy w sobie deprecjonującą i często surrealistyczną komedię Bamforda w jednej scenie z sitcomem, a następnie całkowicie niszczy to ustawienie, wielokrotnie przełamując czwartą ścianę i zwracając uwagę na kłamstwo telewizji.
Maria z Lady Dynamite jest prawdopodobnie fikcyjną wersją komika, ale wykorzystując własne doświadczenia z chorobą psychiczną i błędnym cyklem showbiznesu jako ramy serialu, Lady Dynamite opowiada bardzo osobistą historię. Dla każdego, kto zna markę komedii Bamforda, która nie będzie zaskoczeniem, ponieważ jej wstanie często wycofuje się z walki z depresją i lękiem. I choć wykorzystywanie osobistych doświadczeń jako impulsu do serialu komediowego jest dalekie od oryginału, Lady Dynamite jest tak niepodobne do podobnej serii (Louie, Master of None) dzięki bardzo wyjątkowemu i dziwacznemu poczuciu humoru Bamford. „Chciałem opowiedzieć historię o załamaniu psychiatrycznym, ale też nie sprowadzać jej aż tak bardzo” - powiedział Bamford w wywiadzie dla Rolling Stone i dla programu, którego centralna postać jednocześnie osiąga punkt krytyczny, dochodząc do siebie po załamaniu i Lady Dynamite stara się uporządkować swoje życie po awarii, jest bardzo, bardzo zabawna.
To także bardzo warstwowy program, eksplorujący wiele różnych kątów w ciągu odcinka. Trzy okresy życia Marii przebiegają jednocześnie, ale jest też ciągły tam iz powrotem między przedstawionym przedstawieniem a pokazem jako sztuczka - w którym aktorzy przerywają charakter i rozmawiają bezpośrednio z Marią, komikiem, a nie postacią. Na premierze widzimy to z Pattonem Oswaltem, który gra policjanta, który najpierw upomina Marię za jej nielegalnie zainstalowaną ławkę w parku, ale po to, by zacząć pouczać Marię, dlaczego nie powinna występować w serialu, wymieniając wszystkich tych z Jerry'ego Seinfelda do Louie CK, który już korzystał z urządzenia. Tego rodzaju samoświadomość zdarza się wielokrotnie w całym odcinku, bez względu na to, czy debatuje, który kolor soczewki ma dać retrospekcje, czy woła Marka McGratha, że piosenki Sugar Ray są zbyt drogie, aby je licencjonować.
Ponadto seria ma jeszcze jedną warstwę, która jest całkowicie surrealistyczna i pozbawiona rytmu i którą możemy jedynie założyć, że istnieje w umyśle Marii. Jedna, w której pojawia się jako baranek uczciwej dobroci lub widzi, jak jej menedżer umiera w ognistym zderzeniu z wózkiem bocznym, by później pojawić się bez szwanku na obecnej linii czasu. To właśnie te momenty sprawiają, że Lady Dynamite jest naprawdę wyjątkowa wśród wielu komedii, które koncentrują się na życiu komiksu stand-up, oferując Bamfordowi wiele punktów krytyki i wyśmiewania się z niej, branży komediowej i telewizyjnych seriali telewizyjnych.
Do Bamford dołączają Lennon Parham i Bridget Everett jako Larissa i Dagmar, najlepsi przyjaciele Marii, których ulubionymi zajęciami są słowne znęcanie się nad Marią i podsycanie nienawiści. Ich traktowanie jej jest często przezabawne, ale nie może być bardziej oddalone od dynamiki, jaką gwiazda serialu zazwyczaj dzieliłaby z jej najlepszymi przyjaciółmi. Bruce (Fred Melamed), menedżer Marii, jest bliżej tego, czego byśmy się spodziewali, nie chcąc niczego więcej niż zobaczyć, jak Maria (i sam związek) odniesie sukces. Nie jest też zbytnio zainteresowany tym, czego Maria marzy o swojej karierze, ale jego brak wiedzy jest bardziej ujmujący niż odrażający dzięki temu, jak poważnie gra Melamed. Ana Gasteyer pojawia się również jako Karen Grisham, powracająca rola agenta, z którym Maria pracuje z nią podczas przeżycia przedwcześnie w Hollywood. Jest oburzająco przewyższająca najwyższą postać w już pełnym ich programie, a Gasteyer wnosi szaloną intensywność do tej części, która sprawiłaby, że Ari Gold z Entourage cofnął się o krok.
Główną obsadę uzupełniają Mary Kay Place i Ed Begley Jr. jako rodzice Marii. Sami walczą o wsparcie dla swojej córki, a Place daje matce Marię poczucie niepokoju, które brzmi fałszywie, nawet jeśli tak nie jest, i Begley gra swojego ojca, jakby wolał zignorować Marię. Mimo to, choć nie jest to idealne życie rodzinne, w połączeniu z doświadczeniami Marii podczas leczenia w szpitalu przedstawia boleśnie zabawne spojrzenie na zdrowie psychiczne.
Lady Dynamite często przestawia się między zabawną introspekcją a absurdem, a potem wraca, by zdobyć trochę samo-referencyjnych tropów w sitcomie - wszystko w ciągu 30 do 35 minut. Jego konstrukcja jest zaskakująco skomplikowana, ale śmiech przychodzi łatwo, będąc zarówno boleśnie uczciwym w przedstawieniu choroby psychicznej, jak i boleśnie zabawnym z tego, jak jasna i wesoła Maria musi poradzić sobie z powrotem do zdrowia.
Sezon 1 Lady Dynamite jest teraz dostępny do streamowania w serwisie Netflix.
