Cechy stworzeń to podstawa horroru, a niewiele z nich było tak konsekwentnie obecnych w tym gatunku, jak ponadczasowy film o zabójcach.
To, co zaczęło się od powieści Petera Benchleya, doprowadziło do powstania fenomenu w 1975 roku, kiedy Stephen Spielberg postanowił zaadaptować Szczęki do dużego ekranu. Filmy z rekinami są proste, ponieważ opierają się na pierwotnym lęku przed publicznością, która wpada w coś tak naturalnego i pozornie nieszkodliwego jak zabawny letni dzień na wodzie z rodziną i przyjaciółmi.
Z biegiem czasu podgatunek przybierał wiele różnych form, które ewoluowały podobnie jak sam drapieżnik. Inne filmy o zabójczych zwierzętach zostały stworzone w następstwie Szczęki, ale niewielu zdołało utrzymać impet, tak jak film o zabójczych rekinach. Odpływ i przepływ trajektorii podgatunku rozprzestrzenił się przez dziesięciolecia, przynosząc naturalne przerażenie i skrajnie absurdalne aspekty cechy stworzenia w tandemie.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w szybkim widoku.
Zacząć teraz
Szczęki i sukces letniego hitu
Spielberg miał potężny cios w dłonie, co naprawdę przerażało ludzi, aby wejść do wody. Wybór oderwania się od brutalności zwiększył odczuwalny strach przed nieznanym, a wybór, aby uczynić każdego ofiarą - pokazując naprawdę wymagające podniebienie nieludzkiego potwora - potęgował to. Szczęki zrodziły trzy kontynuacje, z których żadna nie utrzymała tempa oryginału, ale czego nie udało się osiągnąć, inne filmy próbowały naśladować.
W 1999 r. Reżyser Renny Harlin przedstawił publiczności Deep Blue Sea z fabułą obracającą się wokół mózgów rekinów, eksperymentowaną przez naukowców w celu opracowania lekarstwa na Alzheimera. To była ciekawa historia, która zakończyła się bardzo inteligentnymi drapieżnikami, którzy śledzili ekipę naukowców. Deep Blue Sea nie stroniło od przemocy, ale próbowało użyć hitu, który stworzył Jaws, i wybrało lipcowe wydanie. Niektórzy uważali, że to zbyt przesadne, ale wciąż poważne, więc recenzje były mieszane.
Filmy rekinów przestawione na realizm w celu stworzenia naturalnych strachów
Po letnim odbiorze Deep Blue Sea twórcy filmu zmienili taktykę, aby skupić się na prostocie, która sprawia, że zabójczy rekin jest przerażający: realizm. Rekiny zabijały ludzi, więc część sukcesu takich wydarzeń, jak Tydzień Rekinów, wiąże się z fascynacją ludzi tymi śmiertelnymi, wspaniałymi stworzeniami. Open Water (2003) i The Reef (2010) badali perspektywę zaginięcia ludzi na morzu, uwięzienia w otwartej wodzie, podczas gdy rekiny czekają na pierwszą okazję do ataku. Główny nacisk nie skupiał się na wysoce inteligentnym rekinie ani nawet na rekinie żerującym na ludziach; filmy te koncentrowały się zamiast na bezradności i oportunistycznym rekinie, który opierał się na faktach z prawdziwych ataków rekina, ponieważ oba oparte są na prawdziwych wydarzeniach.
Sharknado i inne iteracje sprawiły, że gatunek był niedorzeczny
W końcu studio filmowe „Mockbuster”, The Asylum, postanowiło wziąć udział w akcji filmu o zabójczym rekinie. Stworzyli Sharknado w 2013 roku i badali absurdalną koncepcję atakowanego przez rekiny tornada atakującego bezradne ofiary. Nie jest to dobry film według krytycznych standardów, ale dostał szalonego kultu i stworzył pięć kolejnych filmów z tej serii, wszystkie oparte na wcześniejszym pędzie, tworząc bardziej dziwaczne urządzenia fabularne z całkowicie nienaturalnymi wynikami. Sharknado pojawił się także obok innych śmiesznych filmów o zabójczych rekinach, takich jak 2-Headed Shark Attack (2012), który przeszedł aż do 6-Headed Shark Attack (2018). Inne filmy z tego podgatunku to Ghost Shark (2013), Ice Sharks (2016) i Dam Sharks (2016). Seria Sharknado zakończyła się w 2018 roku.
