Konsekwencje odrzucenia (nieoczekiwane i inne) nie są czymś usprawiedliwionym, zwykle poświęcają dużo czasu na badanie - chociaż istnieje ponownie, ponownie związek, który Raylan (Timothy Olyphant) ma ze swoją byłą żoną Winoną (Natalie) Zea), a także bardzo bogaty kontekst emocjonalny wydobywany z bardzo niespokojnych relacji Raylana z jego ojcem Arlo (Raymond J. Barry).
I to nie znaczy, że w usprawiedliwionym nie działo się wiele zachowań związanych z odrzuceniem; po prostu w większości relacje, w których Raylan wydaje się być szybki, tymczasowy lub wszystkie razem przemijające, w których nawiązuje się wzajemna atrakcja, po której następuje sesja szybkiego poznania się, a potem spotkanie kończy się wypolerowaniem przez Raylana puszki orzechów makadamia o wartości 20 USD (najbardziej przereklamowanej z orzechów).
Więc kiedy Lindsey Salazar (Jenn Lyon) - barmanka Raylan spędzała znaczną część swoich dni wolnych z - w górę i wyjechała ze swoim byłym mężem, Randallem (Robert Baker), i „sporą sumą” ciężkiego marszałka (ale nie do końca odpowiednio zarobiona) gotówka, dla pana Givensa była to niespodzianka. Wyraził tę niespodziankę swojemu zastępcy i niedostatecznie wykorzystanemu majątkowi serialu Rachel Brooks (Erica Tazel), mówiąc po prostu: „Myślałem, że ona mnie lubi”.
Widząc, że duma Raylana jest trochę posiniaczona (nie wspominając o trafieniu, które otrzymał jego portfel), Rachel dołącza do poszukiwania dwóch grifterów, które zabierają ich do dość eleganckiego podmiejskiego domu Joe Hoppus (Josh Close). Tam Raylan ma krótką chwilę, aby zastanowić się nad wyzwaniem zapaśniczym od strasznie naprzód kobiety, zanim on rzeczywiście uzyska dostęp do Hoppus. Na początku Joe nie jest zbyt zadowolony z tego, że jego poranek został zakłócony przez dwóch nieproszonych gości - amerykańskich marszałków, czy nie - ale Raylan łamie go za to, mówiąc: „Ponieważ nie mam dla ciebie oczu tak czy inaczej, moglibyśmy pójść o tym inaczej. ” Oferta, aby pozwolić na ładowanie spódnic Hoppus, wystarczy, aby uzyskać solidną przewagę nad Randall i Lindsey.
Okazuje się, że przy pomocy gotówki, którą on i Lindsey zabrali z mieszkania Raylana, Randall ma serce, by zostać menedżerem bojowników - to znaczy kogutów. Po dwóch solidnych odcinkach spędzających znaczną ilość czasu na budowaniu napięcia między starciem z marszałkiem a górą człowieka, „nie mógł powalić młotkiem”, odkrycie, że przeciwnik Raylana ma od dawna marzenie o zwalczaniu kurczaków dla zabawy i zysku przyniósł coś w rodzaju „Lecącego ptaka”, co było zupełnie nieoczekiwane.
Pomyśl o tym, widząc, że pisarka Taylor Elmore zakończyła historię Randalla z martwym ciałem, trwałym utykaniem podczas spaceru w stylu Gary'ego Coopera lub jakimkolwiek innym oszpeceniem również było zaskakujące. Oczywiście walka między Raylanem i Randallem musiała się wydarzyć, zwłaszcza, że Lindsey była pod ręką, ale użycie przez Raylana pocisków z kulkami w strzelbie Rachel i ich nieśmiercionośne, ale oczywiście bolesne uderzenie, w jakiś sposób spłaciło wszystkie narosty między dwóch walczących lepiej niż gdyby skończyło się tak, jak wiele innych walk z Raylanem.
Ale nie tylko Raylan dostaje krótkiego końca kija, jeśli chodzi o złodziei. Pamiętaj, że jest sprzedawca w sklepie spożywczym, który zachowywał się niewłaściwie wobec Lindsey, ale reakcja Randalla - szczególnie, że daleko po fakcie - okazała się niepotrzebnie brutalna i zbuntowana (co prawdopodobnie miało sens). Ale nawet Raylan wygląda jakby miał odrobinę litości dla głupiego faceta. W końcu skąd miał wiedzieć, że wpada w szum, gdy Lindsey zaczyna zadawać te wszystkie pytania dotyczące filmu?
Mimo to Lindsey próbowała złapać Raylana, gdy Randall rzucał urzędnika swoim biciem. Tak więc, w połączeniu z czasem, który dzielili, oraz faktem, że kiedy doszło do pchnięcia, postrzeliła Randall z kulką o wiele więcej niż Raylan, i zaczynasz rozumieć, dlaczego nagle marszałek Zen Givens pozwala dość biegły grifter na spacer. Cóż, i świadomość, że naprawdę go lubiła.
Tymczasem minęły cztery epizody, a Raylan jeszcze nie spotkał się z Boydem Crowderem (Waltonem Gogginsem) lub kimkolwiek innym w jego rozwijającym się imperium przestępczym. Rozdzielenie tych dwóch narracji było jak dotąd interesujące, ale to tylko kwestia czasu, zanim Arlo połączy się z torbą dyplomatyczną: Waldo Truth, Drew Thompson, Wynn Duffy (Jere Burns) i Theo Tonin (Adam Arkin) to samo miejsce. Ale na razie Boyd boryka się z coraz bardziej paranoiczną Avą (Joelle Carter), która jest przekonana, że Ellen May (Abby Miller) zamierza wylać odwagę na zabicie Avy przez alfonsa Delroya.
Tak więc zyskuje jeszcze jedna osoba, ponieważ Ava proponuje wysłanie Ellen May do Alabamy, aby posprzątała pokoje hotelowe kuzynowi Boyda, ponieważ wyrzekła się swojego dawnego stylu życia i zajęła się nowym kościołem w mieście. Nie bez wyraźnego protestu Ellen May w końcu zgadza się odejść, pozwalając Coltowi (Ron Eldard) zawieźć ją na dworzec autobusowy. Ale sprawy idą na południe po tym, jak Colt dostaje zielone światło, by zabić młodą kobietę, a on kończy się zgubą po zatrzymaniu się na benzynie i uderzeniu w łazience na stacji benzynowej.
W pewnym sensie intensywne interakcje „This Bird Has Flown” mają wiele wspólnego z tym, że jedna osoba traci czujność, a druga ujawnia inną, być może prawdziwą stronę swojej natury. Nie jest zupełnie inaczej niż w przypadku, które najwyraźniej odebrało życie nowopowstałemu kaznodziei Billy'emu Cyrowi (Joseph Mazzello) po tym, jak został dwukrotnie ugryziony: raz przez jadowitego węża, który potem odebrałby mu życie, ale także wcześniej przez Boyda Crowder - którego mniej dosłowne ugryzienie nadal kłuło młodego człowieka objawieniem, że jadowite węże, którymi się z nim zajmował, raczej nie zabiją go z powodu jego siostry Cassie (Lindsay Pulsipher).
Oczywiście Cassie uważa Boyda za prawdziwego zabójcę swojego brata, a cokolwiek ukrywała, prawdopodobnie wróci, by ugryźć Boyda lub kogoś w pobliżu, gdy tylko opuści swoją czujność.
Różne przedmioty:
- Kiedy Rachel podarowała strzelbę Raylanowi, panował klimat „Legend of Zelda”. Wyglądało na to, że miała zamiar powiedzieć: „Niebezpiecznie jest iść sam! Weź to”.
- Goggins i Carter stosują szczególną intonację w niektórych swoich liniach w tym odcinku, co naprawdę pokazuje, jak głęboko ci aktorzy rozumieją swoje postacie; jest mały, ale naprawdę wystają. Wymowa Gogginsa „Alabama” i wiersz Cartera czytane przy opisywaniu Ellen May jako „dzikiej” jest po prostu wspaniałe. Dodane do faktu, że oboje wydają się wyczerpani rozmową o tym, co zrobić z dziewczyną, a odmiana staje się jeszcze bardziej interesująca.
- „Bruce Lee walczących kurczaków”.
Usprawiedliwiony jest kontynuowany w następną środę z „Kin” @ 22:00 na FX. Sprawdź podgląd odcinka poniżej:
