[To jest przegląd uzasadnionego sezonu 6, odcinek 12. Będą SPOILERY.]
-
Na końcu „Zabezpieczenia” migające niebieskie i czerwone światła samochodu-drużyny oświecają twarz Raylana Givensa, gdy wypełnia ekran. Bliskość nie jest tak naprawdę konieczna, ale ma sens. Ten człowiek jest niewątpliwie bohaterem usprawiedliwionym w całej swojej (obecnie) bezprawnej chwale, oświetlony przez równie niewątpliwy znacznik prawa. A jednak Raylan odpowiada na pytanie o swoją tożsamość, postawione przez dwóch strzelających z broni strzelców, zadając własne pytanie. „Nie sądzę, żebyś mi uwierzył, gdybym powiedział„ nie ”?” pyta, co jest odpowiednim zakończeniem przedostatniego odcinka serialu, w którym wzywa się bohaterów do określenia, kim są, dla siebie i dla innych.
Scena oferuje fascynujący narracyjny klif, najwyraźniej umieszczając Raylana dokładnie tam, gdzie chce go ADA Vasquez: w rękach prawa. Ale sugestia niegrzecznego pytania Raylana jest taka, że tak naprawdę nie ma znaczenia, czy gliniarze by mu uwierzyli, gdyby powiedział „nie”, ponieważ pytanie już zostało udzielone. Po oddaniu odznaki i pozostawieniu hrabiego Timowi Guttersonowi do znalezienia, nie jest już Raylanem Givensem, który jest ostatecznie związany prawem. Raylan uwalnia się od ciężaru swojej odznaki i zawodu, stając się tym, czym wydaje się być syn Arlo Givensa.
I to rodzi od dawna ciągłe pytanie o znaczenie i nieuchronność historii i dziedzictwa, coś, co prześladowało Raylana i wielu innych mieszkańców Harlan od samego początku. Właśnie dlatego Boyd reaguje tak intensywnie, gdy Shea Whigham zaczyna wydmuchiwać dym, najwyraźniej śpiewa „Balladę o Boyd Crowder”, kiedy tak naprawdę przeciąga się, by ocalić swoje życie. Postać Whighama początkowo nazywa Boyda bohaterem, rodzajem wyjętym spod prawa, który naprawdę stara się chronić swoich (tj. Wspaniałych ludzi Harlana). Ale niedługo nazywał Boyda zarazą, wiedząc, że dziedzictwo Boyd Crowder polega na tym, aby postawić się na pierwszym miejscu, a wszyscy inni będą przeklęci.
Kim więc jest Raylan Givens bez tej gwiazdy ułożonej do pasa? Zastanawiamy się nad ciekawym pytaniem, gdy zbliżamy się do finału serialu i jest to jeden z odcinków, który wydaje się zdeterminowany pozostawić jako pytanie. Raylan przez cały sezon był mrugany, mając nadzieję, że w końcu wyeliminuje Boyda, a utrata odznaki jest sposobem na ułatwienie tego, co należy zrobić. W ten sposób Raylanowi nie przeszkadzają ograniczenia prawa, które przysięgał przestrzegać. On ściga kogoś tak, jak tego chce - niech to diabli. W pewnym sensie wciąż jest tym samym starym Raylanem. Ale w głębszym sensie Raylan zbliżył się do tego, z czego dumnie ogłasza się Boyd Crowder.
Odcinek ma cykliczność, która działa na jego korzyść, dzięki czemu większość różnych wątków składa się na to samo: przedefiniowanie ról, w które grają te postacie w rozgrywce końcowej. Zasadniczo pyta się, czy ludzie mogą się zmienić, pokazując, czym już nie są. W przypadku Ryalana oznacza to, że nie jest już wicemarszałkiem, podczas gdy Ava najwyraźniej nie jest już dla Boyda niczym więcej niż przeszkodą na drodze do zdobycia pieniędzy Avery'ego. I ta krótka iskierka odwrócenia ról, w której Boyd jest namalowany jako bohater ludowy, zostaje zdmuchnięta na długo, zanim można go rozpalić w płomień - podobnie jak wujek Zachariasz i jego druga nieudana próba zabicia Boyda zbyt małą dynamitem.
Gdzie indziej przestępczy element Harlana tyka bez większego wysiłku na drodze do trwałej zmiany. Współczucie, jakie Wynn Duffy wyraził dla Mikeya w zeszłym tygodniu, ponownie zamieniło się w beznadziejny pragmatyzm, po tym jak zarabia darmowy bilet z więzienia z powodu bycia kaprysem. Wynn, który zawsze był oportunistą, zamienia tenisową bransoletkę Katherine na specjalnie przygotowaną furgonetkę dla psów wyposażoną do zaspokojenia wszystkich jego przestępczych potrzeb. Ale zanim będzie mógł spokojnie usiąść na niepozornej ławce w parku jak zbrodniczy Forrest Gump, Wynn musi się przygotować, by okłamać Vasqueza na temat tego, kto naprawdę zabił Simona Poole'a.
Śliskość Duffy'ego jest sama w sobie definicją mężczyzny, podobnie jak gotowość Boba do pomocy Raylanowi (za wszelką cenę) lub spryt Loretty i spryt handlowy stają się nie tylko jej wizytówką, ale również powodem, dla którego przekonuje Avery, by jej nie zabiła. Może Avery po prostu czuje współczucie po śmierci Katherine, podobnie jak Duffy, kiedy Mikey umierał w jego ramionach. Oczywiste jest, że pewne okoliczności mogą zmienić ludzi, ponieważ Avery rozmawia z umarłymi, nawet jeśli wie, że jego słowa padają na uszy, których już nie słyszą. Nie znaczy to, że i tak miałoby to duże znaczenie, ponieważ Katherine była najwyraźniej tak uparta jak wszyscy inni w serialu.
Wszystkie postacie są ustawione na swój sposób, zadowoleni z tego, jak się definiują. Wszystkie z wyjątkiem Raylana. Gdy seria zbliża się do końca, Raylan jest w ciągłym ruchu, pozornie pewny, kim jest i co należy zrobić, ale nie jest pewien, jak najlepiej zabrać się za reprezentowanie tej potrzeby. Podpisuje dom Arlo i ziemię Cope'owi i jego krewnym w chwili pesymistycznego altruizmu, a następnie strzela bez prowokacji w błyszczące w ciemności zęby Boyda. Wygląda na to, że Raylans wciąż kroczy tą linią, a Boyd przysięga powiedzieć córce wroga, że jej „tata spędził całe życie próbując chodzić
.i zawiodło ”.
Jeszcze tylko jeden odcinek, wygląda na to, że ta linia zabierze Raylana aż do samego końca. I dopiero na końcu dowiemy się, po której stronie się skończy.
W najbliższy wtorek Justified wyemituje swój finał serialu „The Promise” @ 10 na FX.
Zdjęcia: Prashant Gupta / FX
