The Innocents Review: Supernatural Dramat Netflix zabiera widzów w dziwną podróż

Kroplówka zawartości Netflix działa w tak nieubłaganym tempie, że w końcu będzie się nakładać. To nakładanie się może przejawiać się na kilka interesujących sposobów, nieumyślnie (może?) Tworząc blok programów, które wzajemnie się uzupełniają, mimo że nie mają połączenia poza ich ograniczonym statusem w usłudze przesyłania strumieniowego. Tak wydaje się być w przypadku The Innocents , nowego romansu / nadprzyrodzonego dramatu Netflix. Dziwnie porywająca seria, która następuje po June (Sorcha Groundsell) i Harrym (Percelle Ascott), para zakochanych nastolatków w biegu, którzy odkrywają (wcześnie w swojej wagarowaniu), że June ma pewne niezwykłe zdolności do zmiany kształtu i że jej historia rodziny jest (naturalnie) owiana tajemnicami i kłamstwami.

To, co po raz pierwszy uderza w The Innocents , oprócz wcielenia się w Guya Pearce'a w roli tajemniczego naukowca o imieniu Halvorson, który pracuje bezpośrednio z odizolowaną grupą kobiet o zdolnościach zmieniania kształtu, takich jak June, to szczegóły produkcji, w tym bevy olśniewających ujęć z widokiem vista, oddających sielankowe oddalenie związku / gminy Halvorson, a także codzienne życie czerwca i jej ojca, surowego, nieco paranoicznego Johna (Sam Hazeldine) i jej agorafobicznego brata Ryana (Arthur Hughes). Dbałość o szczegóły, specyfika życia bohaterów i spędzania czasu pomagają sprawić, że otoczenie serialu wydaje się prawdziwe i żyje. Ta uwaga bardzo pomaga przekonać widza do trzymania się dziwacznej zarozumiałości i zobaczenia, gdzie ta konkretna historia się dzieje.

Więcej: Recenzja rozczarowania: Matt Groening powraca, ale magii tam nie ma

Choć szczegóły opowieści są wyraźnie inne, nastrój The Innocents , podkreślony zarówno chłodną atmosferą, jak i atrakcyjnymi zdjęciami, które faworyzują niebiesko-szarą paletę, jest porównywalny z parą ostatnich nowości Netflix: niemiecka seria podróży w czasie, Dark i skandynawski dramat apokalipsy dla nastolatków The Rain. Wykorzystanie tego nastroju i poczucia miejsca pomaga pokonać The Innocents w pierwszej wielkiej przeszkodzie - wyjaśniając, co się dzieje do cholery, nie tracąc publiczności ani nie zagłuszając jej w ekspozycji.

W tym celu pierwsze dwa odcinki serialu zdołają pokryć wiele gruntów (dosłownie), jednocześnie przygotowując scenę dla większej tajemnicy. Czerwiec i akt nastoletniego buntu Harry'ego (lub samolubstwo, jeśli patrzysz z perspektywy rodziców) to tylko część opowiadanej historii, a nie tylko podżeganie do incydentu z serii, na wpół upieczony plan pary mimowolnie kończy się, stawiając ich na kursie kolizyjnym, gdy Halvorson stara się zlokalizować June i sprowadzić ją z powrotem do gminy, w której obecnie mieszka jej matka Elena (Laura Birn) (lub jest potencjalnie przetrzymywana w niewoli). Człowiekiem Halvorsona do tej misji jest Steinar (Jóhannes Haukur Jóhannesson). Martinar ringer dla Pilou Asbæk z Game of Thrones , Steinar ma szczęście lub nieszczęście bycia przedmiotem dwóch początkowych „zmian” w serii. Najpierw autorstwa Runa (Ingunn Beate Øyen), która współpracuje z Halvorson, a później do czerwca, po przyznanej przez nią błędnej próbie zmuszenia jej do wsiadania do furgonetki przy opuszczonej wiejskiej drodze poza Londynem.

Oprócz natury tych zmieniających kształt kobiet, sposobu działania ich umiejętności i tego, czy mogą one przenieść się w ciało kogokolwiek innego niż Steinar, Innocents działa z intrygującym poczuciem dwuznaczności w odniesieniu do badań Halvorsona i jego intencji z czerwcem i kobiety już mieszkające w jego naukowej gminie. To wieloaspektowe podejście działa na korzyść narracji, która, gdyby koncentrowała się wyłącznie na jednym lub drugim, szybko by zabrakło drogi. Zamiast tego twórcy seriali, pisarze i producenci wykonawczy, Hania Elkington i Simon Duric, rozwijają wiele wątków, z których wszystkie łączą historię w znacznie większy, bardziej satysfakcjonujący gobelin.

Podobnie jak Dark , Innocents wkłada czas i wysiłek w tworzenie narracji dla dorosłych - John, Elena, Runa, Halvorson itp. - które działają poza ich relacjami z dziećmi. Dorośli nie są nikczemnymi złoczyńcami ani nieświadomymi potworami, które kontrolują życie swoich dzieci i uniemożliwiają im osiągnięcie poczucia wolności. Zamiast tego ich interesy i obawy wykraczają daleko poza granice rodzicielstwa. Nadanie dorosłym większego charakteru poszerza zakres tej historii w sposób, który przynosi korzyści wszystkim postaciom. Przykład: istnieje cały wątek dotyczący matki Harry'ego, Christine (Nadine Marshall), policyjnego detektywa, który polega na swoim synu, aby pomóc w opiece nad jego niepełnosprawnym ojcem, Lewisem (Philip Wright).

Skutek nieobecności Harry'ego zmusza zatem publiczność do spojrzenia na jego i decyzję June z innej perspektywy, która zmienia romantyczną decyzję dwojga kochanków w coś równie samolubnego i lekkomyślnego. Rzadko zdarza się, aby serial nie umieszczał publiczności mocno w obozie nastolatka ani nie zamieniał rodziców całkowicie w nieświadomych dorosłych, nie tylko nieświadomych, w jakim stopniu nie znają swoich dzieci, ale także frustrująco niezainteresowanych. Choć The Innocents obraca się wokół wielu postaci, które poruszają się w tajemnicach i kłamstwach, sama narracja jest bardziej zainteresowana umożliwieniem bohaterom odkrycia prawdy dla siebie, a nie ukrywaniem jej przed nimi podczas powolnego wczytywania publiczności.

Oprócz listy dobrze rysowanych, angażujących bohaterów, być może najsilniejszym aspektem The Innocents jest zarządzanie czasem, coś z innych najnowszych gier z gatunku YA, takich jak meandrujący Runaways lub Cloak & Dagger, walczących z wielką siłą. W zaledwie ośmiogodzinnych odcinkach pierwszy sezon porusza się w znacznym klipie, znacznie szybciej niż wspomniane programy o superbohaterach, a także w wielu innych programach dostępnych w serwisie Netflix. Ostatecznie, ta dziwna mała seria YA, jest w stanie dostarczyć napędowej fabuły wraz z atrakcyjnymi postaciami dla dorosłych, które wzbogacają historię otaczającą jej nastoletnich bohaterów.