Klątwa filmowa do gry została w końcu zerwana i wystarczyło, że Ryan Reynolds wypowiedział jasne, żółte, rozwiązujące przestępstwo stworzenie w detektywie Pikachu. Oparty na tytule Nintendo 3DS o tej samej nazwie, początkowo pojawił się sceptycyzm wokół detektywa Pikachu, pierwszego filmu akcji na żywo z serii Pokémon, z wieloma zastanawiającymi się, dlaczego zaadaptowanoby względnie niszowy tytuł zamiast bardziej rozpoznawalnego „ Historia Ash Ketchum. Jednak kiedy pierwszy zwiastun Detective Pikachu został wydany online, ta niepewność przerodziła się w podekscytowanie, ponieważ projekt wizualny prawdziwego świata Pokémon w pełni pochłonął wyobraźnię fanów.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w szybkim widoku.
Zacząć teraz
Ten wczesny materiał filmowy mógł spotkać się z niemal uniwersalnymi pochwałami, ale kolejne zagrożenie dla detektywa Pikachu pozostawało złowieszczo w tle; nie Team Rocket, ale niesławna klątwa filmowa. Pierwszym filmem fabularnym opartym na serii gier wideo był Super Mario Bros z 1993 roku - krytyczny i komercyjny flop, w którym fani hydraulika platformowego skrzywili się z każdą sceną. Niestety, Super Mario Bros. nadawał ton mniej więcej każdemu filmowi z grami wideo, który pojawił się w ciągu następnych 26 lat.
Tacy jak Alone In The Dark i Street Fighter okazali się nieskromnymi katastrofami, filmy Resident Evil zarabiały pieniądze, ale wyśmiewane były przez fanów i chociaż wysiłki takie jak Tomb Raider i Prince of Persia wypadły lepiej niż ich rówieśnicy, nadal okazały się mało inspirujące. Wydawało się, że niemożliwe jest wydobycie materiału z gry wideo i sprawienie, by działał na dużym ekranie i z każdym wydaniem, teoria ta zapadała się coraz głębiej w kulturę filmową … aż do przybycia wysokiego na dwa stopy uzależnionego od kofeiny Zbawiciel w detektywie Pikachu.
Gdzie źle zrobiono filmy z grami wideo
Żaden samotny czynnik nie jest odpowiedzialny za zbiorową porażkę filmów inspirowanych grami wideo i, prawdę mówiąc, wiele z tych filmów cierpi z powodu braku jakości we wszystkich obszarach, ale istnieje kilka typowych pułapek, które wielokrotnie podnosiły swoje brzydkie głowy nad lat Być może najbardziej znaczące jest odchylenie zbyt daleko od oryginalnego materiału źródłowego. Często filmy z gier wideo czerpią inspirację z serii gier wideo i uzupełniają luki w oryginalnych pomysłach, ku rozczarowaniu istniejącej rzeszy fanów gry. Najważniejsze przykłady to Silent Hill i Max Payne, które zostały oskarżone o brak esencji ich odpowiednich gier wideo na rzecz bardziej ogólnego podejścia.
Niestety, nadchodzący film Sonic The Hedgehog udowadnia, że studia muszą się jeszcze nauczyć od tego błędu. Niewierna stylistyka Sonica i realne ustawienie filmu już teraz są szeroko wyśmiewane w Internecie, co wymusza kosztowne zmiany w ostatniej chwili. Jednak nie zawsze jest możliwe zachowanie wierności przy tłumaczeniu gry wideo na duży ekran. Większość gier jest z natury zaprojektowana jako interaktywne doświadczenie, w które można grać, a nie oglądać. Ta filozofia mogła zostać utracona w serii Metal Gear Solid, ale większość gier rzadko zawiera wystarczającą historię do bezpośredniej, wiernej adaptacji do pełnych funkcji, a przy ponownym opracowaniu fabuły gry na srebrnym ekranie wymagana jest pewna licencja artystyczna.
I nawet jeśli uda się osiągnąć delikatną równowagę między autentycznością a oryginalnością, proces ten jest zaśmiecony skórkami bananów i niebieskimi muszlami. Tradycyjnie producenci filmowi nie oglądali adaptacji gier wideo jako nic innego niż bezmyślne kręcenie akcji, dlatego wszelkie subtelności i niuanse obecne w grach są usuwane. Najlepszym przykładem takiego podejścia jest seria Resident Evil, która poświęciła napięcie i fabułę gier, aby uzyskać bardziej formalne i pełne akcji podejście.
Detektyw Pikachu łamie klątwę gry wideo
Niektóre filmy z gier wideo zarobiły pieniądze w kasie. Niektórym udało się nawet zdobyć garść pozytywnych recenzji. Ale żadnemu nie udało się odnieść sukcesu komercyjnego, jednocześnie upominając się o uwielbienie krytyków i zachwycając fanów oryginalnych gier, i właśnie tam detektyw Pikachu uchyla się od trendu. Podczas gdy komercyjne wyczyny filmu mogą być nieco przyćmione przez misję Avengers: Endgame, by podbić Pandorę i zatopić Titanica, wczesne postacie były naprawdę bardzo zdrowe, pobijając rekord Tomb Raidera z 2001 roku za najlepszy dzień otwarcia filmu.
Samo trafienie w cele finansowe nigdy nie jest prawdziwym znakiem rozpoznawczym świetnego filmu, a co ważniejsze, detektyw Pikachu cieszy się również bardzo pozytywną reakcją fanów i krytyków. Pochwała za styl wizualny i projekty stworzeń filmu trwa i, jak można przewidzieć, wszyscy uwielbiają uroczego Pikachu Ryana Reynoldsa. W przeciwieństwie do wielu filmów z grami wideo, detektyw Pikachu był także chwalony za silny rdzeń emocjonalny i szczere łuki postaci, co zapewnia filmowi pewną głębię emocjonalną, której brakowało w Mortal Kombat: Annihilation.
Najwyraźniej detektyw Pikachu nie będzie w najbliższym czasie niepokoił Oscarów, a elementy opowiadania historii zostały oskarżone o stosowanie podejścia polegającego na wycinaniu ciastek. W większości jednak detektyw Pikachu został przyjęty z miłością i obecnie ma 64% punktów w Rotten Tomatoes oraz 85% punktów w widowni. W filmie może nie wszyscy gorączkowo polują na strychu na swoją starą kasetę GameBoy Color i Pokémon Yellow, ale mniej więcej wszyscy zgadzają się, że detektyw Pikachu wyprzedza każdy inny film z poprzednich lat.
Co właściwie zrobił detektyw Pikachu
Chociaż pan Reynolds może się różnić, największym atutem detektywa Pikachu była pierwsza reprezentacja świata Pokémonów w dużym budżecie na żywo oraz asortyment dziwnych, ale sympatycznych stworzeń. Był to w końcu nadrzędny punkt dyskusji online po wydaniu zwiastuna filmu, który wywołał pierwszą prawdziwą falę burzy. Uzyskiwanie „wyglądu” postaci z gry wideo bezpośrednio na dużym ekranie jest trudnym wyczynem (patrz Sonic The Hedgehog) i wymaga równowagi między realizmem a autentycznością, która zapewni zadowolenie fanów. Pod tym względem detektyw Pikachu znalazł idealne miejsce. Pokémony wtapiają się płynnie w otoczenie, ale pozostają natychmiast rozpoznawalne w grach - nie przekształcają się w jakieś nieczyste hybrydy z prawdziwego życia, takie jak Goombas z filmu Super Mario Bros.
Daje to detektywowi Pikachu licencję na badanie, w jaki sposób Pokémon wchodzi w interakcje z ludzkim otoczeniem i tutaj poczucie radości z filmu naprawdę dociera do czołówki. Niezależnie od tego, czy chodzi o bezobsługowe Lickitung w pociągu, nieszczęśliwą próbę Tima złapania Cubone, czy przerażający atak Mewtwo na Ryme City, detektyw Pikachu jest oszałamiającą wersją scenariusza marzeń każdego fana Pokémon: jak wyglądałoby życie, gdyby Pokémon był prawdziwy.
Tam, gdzie wizualizacja zapewnia znajomość detektywa Pikachu, jego historia oferuje oryginalność. Decyzja, aby oprzeć pierwszy film akcji Pokémon na żywo na czymś innym niż historia w stylu Ketchum, mogła początkowo wzburzyć niektóre pióra Pidgey, ale z perspektywy czasu ten ruch mógł być uderzeniem geniuszu. Bez wątpienia fani nadal gromadziliby się, aby zobaczyć bardziej tradycyjny film Pokémon, ale także wchodzili do kin wiedząc z grubsza, czego się spodziewać, tłumiąc wszelkie zaskoczenie lub nowość. Biorąc swoje główne wskazówki z mniej znanej gry wideo, detektyw Pikachu oferuje świeższe podejście do wydeptanej opowieści, wplatając więcej elementów komedii i tajemnic, niż zwykle Pokémon na to pozwala.
Najlepsze serie gier wideo wywołują w graczach wyjątkowe, wyraźne uczucia, niezależnie od tego, czy jest to eksploracja archeologiczna Tomb Raidera, niepokojąca historia swobodna gra Assassin's Creed, czy ciągłe poczucie przerażenia Resident Evil. Elementy te są bardzo trudne do przekazania precyzyjnie za pośrednictwem filmu, a adaptacje często zastępują je dobrze wykorzystanymi ścieżkami gatunku kina, tracąc w ten sposób to, co czyni gry tak atrakcyjnymi. Detektywowi Pikachu z całego serca udaje się uchwycić ducha serii Pokémon, a nie tylko przesłanie przyjaźni, zaufania i pracy zespołowej, ale także tendencję ludzkości do wykorzystywania Pokémon dla własnych korzyści i niezrównanego uczucia ucieczki w nieznane z wiernym partnerem siedzący na twoim ramieniu.
W przeciwieństwie do wielu filmów z grami wideo, które sprzedają się publiczności kinowej, detektyw Pikachu doskonale rozumie również ich demografię. Główna postać detektywa Pikachu, nie tak subtelnie nazywany Tim Goodman, to były fan Pokémonów z początku lat dwudziestych, który rozczarował się stylem życia „musi złapać ich wszystkich” i znalazł karierę w fascynującym świecie ubezpieczeń. Ta krótka biografia zabrzmi zbyt dobrze dla wielu, którzy dorastali z oryginalnymi tytułami Pokémon, a łuk Tima starannie odzwierciedla poczucie nostalgii, której doświadcza duża część publiczności.
-
Tytuł „najlepszego filmu opartego na grze wideo” trudno się pochwalić, ale detektyw Pikachu przerasta to twierdzenie i jest powszechnie uważany za film, który ostatecznie złamał klątwę gry wideo. Oczywiście teraz myśli się o tym, czy detektyw Pikachu to jednorazowy szczęśliwy wypadek, czy początek nowej fali wysokiej jakości filmów z grami wideo. Sonic The Hedgehog może sugerować to drugie, ale obecnie pracuje nad filmem Metal Gear Solid, a dzięki niewidzialnej serii Hideo Kojimy, być może najbardziej kinowej serii gier wideo, prawdziwa wartość współczesnego filmu z grami wkrótce zostanie przetestowana.
