W świecie Harry'ego Pottera urok Patronusa jest jednym z najpotężniejszych narzędzi w arsenale czarodzieja. Może być używany do odpierania przerażających, ssących duszę dementorów i przybiera formę czegoś znaczącego dla czarodzieja, który go rzuca.
Teraz wszyscy wiemy, że Patronus Snape'a był łanią, ponieważ wciąż był zakochany w Lily Potter, której Patronus również był łanią. Istnieje jednak wiele interesujących szczegółów Patronusa, takich jak JK Rowling i producenci filmów o Harrym Potterze, których mogłeś przegapić. Spójrz na naszą listę poniżej, aby odkryć niektóre z nich.
10 Mogą być używane jako tarcza
W sali sądowej na dole Ministerstwa Magii podczas Insygniów Śmierci, część 1, Dolores Umbridge (ponownie w roli rządu po wydarzeniach z Zakonu Feniksa … boo …) produkuje coś w rodzaju świecąca tarcza oddzielająca pomieszczenie od warstwy dementorów unoszących się u góry. Możemy jedynie założyć, że ten środek odstraszający dementor jest w rzeczywistości odmianą jej Patronusa, ponieważ jej kot siedzi obok niej w tym samym czasie. To (irytujące) sugeruje, że Umbridge jest w końcu bardzo potężną czarownicą, ale także nasuwa pytanie, dlaczego ta technika nie pojawia się częściej w serialu.
9 Można ich używać do wysyłania wiadomości
Chociaż istnieje kilka niespójności między książką a filmem (w książce, Patronus Kingsleya Shacklebolta to fajny mały ryś), jasne jest, że Patronusów można również używać do wysyłania wiadomości.
Zaledwie kilka scen po scenie sądowej w The Deathly Hallows Part 1, widzimy Patronusa Kingsleya informującego wszystkich o upadku Ministerstwa Magii. Najwyraźniej ta zgrabna sztuczka została wymyślona przez Dumbledore'a i chociaż on i McGonagall nie boją się jej używać, nie widzimy jej szczególnie często. Prawdopodobnie jest zarezerwowany dla wyjątkowo utalentowanych czarownic i czarodziejów.
8 Patronus może się zmienić
Chociaż nie widzimy tego w filmach, to prawda, że na formę Patronusa ma wpływ życie i osobowość pewnej wiedźmy lub czarodzieja. Kiedy Snape i Dumbledore mówią o Lily, jego pytanie „po tylu latach?” zdaje się sugerować, że gdyby Snape zakochał się w Lily, jego Patronus mógł przestać być łanią. JK Rowling sama to potwierdziła, sugerując, że wieczna miłość może zmienić formę Patronusa. Na przykład Tonks staje się wilkiem po tym, jak poznała Lupina.
7 potężnych czarodziejów potrafi wyczarować wielu patronów
Mimo swojego wieku Minerva McGonagall była jedną z najsilniejszych i najpotężniejszych postaci w całej historii o Harrym Potterze. W książce Insygnia Śmierci widzimy, jak stosuje wyżej wspomnianą technikę komunikacji, tyle że tym razem robi to trzy razy jednocześnie.
Dzieje się to bardzo szybko i zasadniczo nigdy więcej się nie pokazuje, ale jest to naprawdę imponujące osiągnięcie magiczne, biorąc pod uwagę, że może nas tak łatwo ominąć. Z pewnością Dumbledore może to zrobić, ale ile lat magicznego szkolenia potrzebujesz, aby nauczyć się czegoś tak złożonego?
6 „Expecto Patronum” faktycznie coś znaczy
W miarę upływu czasu publiczność przyzwyczaja się do rzucania dziwnych zwrotów. Jasne, od czasu do czasu złożone, fajnie brzmiące zaklęcia, takie jak „Avada Kedavra”, są przyćmione przez nieco mniej fajne („jedz ślimaki”, patrzę na ciebie ….), ale większość zaklęć faktycznie pochodzi Łacina. „Expecto Patronum” tłumaczy dosłownie na „czekam na mojego opiekuna”. Jest to dość trafne, biorąc pod uwagę, że całe zaklęcie samo w sobie jest strażnikiem. Oczywiście tego rodzaju rzeczy nigdy nie są wyjaśnione w filmach, ale głębsze spojrzenie daje miły wgląd w proces myślowy Rowling podczas tworzenia serialu.
5 Istnieje ładny związek między Patronusami Rona i Hermiony
Jack Russell jest znany z tego, że ściga wydry. Ron jest w zasadzie zakochany w Hermionie od pierwszego spojrzenia na nią. Hermiona potrzebuje czasu, aby się odwzajemnić.
Możesz zobaczyć, dokąd z tym idziemy. Patronus Rona ma postać Jacka Russella, a Hermiona jest wydrą. Nikt nigdy tego nie komentuje, ale to bardzo miłe, subtelne skinienie głową, które pokazuje wszystkim, że naprawdę mieli być razem. I w pewien sposób, że oboje znali to głęboko, zanim cokolwiek z tym zrobili.
4 mogą pasować do formularzy Animagi
Jedyne dwie animagi, które widzimy w serii, rzucają Patronusa w dokładnie to samo zwierzę, co ich Patronus. Minerva McGonagall jest w swoim kocie po raz pierwszy, kiedy ją widzimy, a jej kot Patronus pomaga jej na różne sposoby w dalszej części serii. James Potter może zmienić się w jelenia, gdy chce spędzać czas z wilkołakiem Lupinem, a jego Patronus (podobnie jak Harry'ego) to jeleń. Nie jest jasne, czy oba są ze sobą powiązane wewnętrznie, czy też Patronus przybiera taką formę, ponieważ Animagus jest tak dużą częścią osobowości postaci, ale jest to fajna subtelność, o której tak naprawdę się nie mówi.
3 Możesz edytować swój własny Patronus
Czarodziej może rzucić cielesnego Patronusa lub bezcielesnego Patronusa. Ten pierwszy jest najczęstszy i najpotężniejszy, przybiera postać zwierzęcia i jest w stanie z łatwością odpierać dementorów. Kiedy Harry zaczyna po raz pierwszy, zauważysz, że jest to po prostu arkusz białej mgły; to jest bezcielesne. Jest to łatwiejsze i znacznie mniej silne, ale jest także w stanie ukryć tożsamość czarodzieja. Na przykład Lupin używa tej samej techniki w pociągu do Hogwartu, ponieważ nie chce, aby pewne wątpliwe szczegóły dotyczące jego stylu życia były szeroko znane (kaszel wilkołak).
2 Czarodziej musi być „godny” patrona
Chociaż pomysł, że tylko „dobrzy ludzie” mogą rzucić Patronusa, nie jest prawdziwy, istnieje kilka ograniczeń, które powstrzymują niektórych ludzi przed rzuceniem ich. Zauważysz, że nigdy nie widzimy śmierciożercy rzucającego Patronusa. Snape, ale do tego dojdziemy.
Jest tak, ponieważ, jak ujawniono w grze Harry Potter Wonderbook: Book Of Spells, większość z nich zostanie zjedzona przez robaki, które wyłaniają się z końca swojej różdżki. Tak. Gdybyśmy wiedzieli o tym wcześniej, być może moglibyśmy dowiedzieć się kilku rzeczy na temat przynależności Snape'a. W końcu jest jedynym śmierciożercą, który może rzucić Patronusa.
1 Biorą dużo umiejętności
Cóż, wszyscy to wiemy, ale stopień, w jakim jest to prawda, wydaje się być nieco przeoczony. Ponieważ większość serii o Harrym Potterze spędzamy na śledzeniu bardzo potężnych czarodziejów i czarownic, takich jak Dumbledore i McGonagall, którzy potrafią wyczarować Patronusa, jakby był niczym, tak naprawdę nie widzimy, jak ciężko jest to dla wszystkich innych. Oczywiście Hermiona może to szybko odebrać, ale widzimy, że Ron zmaga się z tym tak samo, jak z resztą swoich studiów. Podobnie spójrz, ile czasu zajęło armii Dumbledore'a zrozumienie tego. Zajęło to wiele lekcji.
