Free Fire to silniejsza koncepcja niż film, zaabsorbowana słabą historią i realizacją, pomimo najlepszych starań obsady.
Członkowie irlandzkiej armii republikańskiej Chris (Cillian Murphy) i Frank (Michael Smiley) udali się do Bostonu, aby zdobyć broń. Razem z ich pośredniczką Justine (Brie Larson) i współpracownikami Stevo (Sam Riley) i Bernie (Enzo Cilenti), grupa spotyka mężczyznę o imieniu Ord (Armie Hammer) w opuszczonym magazynie. Biorąc je do środka, Ord wprowadza Chrisa i Franka do handlarza bronią Vernonem (Sharlto Copley), który dostarcza broń. Chris jest sfrustrowany, gdy dowiaduje się, że Vernon daje im niewłaściwy rodzaj karabinów, ale niechętnie zgadza się przejść przez aranżację.
Napięcia między obiema stronami zaczynają wrzeć, gdy Stevo odkrywa, że wspólnik Verona, Harry (Jack Reynor), to ten sam człowiek, który zaatakował go poprzedniej nocy, i wdają się w kłótnię, która grozi wykolejeniem całej operacji. Frank i Vernon nie są w stanie przejąć wszystkiego pod kontrolą, a noc zmienia się w strzelaninę, a dwie frakcje robią wszystko, co w ich mocy, aby przetrwać i mam nadzieję, że zabiorą pieniądze z transakcji.
Film Free Fire, wyreżyserowany przez kultowego filmowca Bena Wheatleya, wywołał wiele szumu podczas festiwalu (w tym zatrzymania się na SXSW) dzięki zespołowi gwiazd i obfitym w dreszcze emocji, które przypominały coś jak Quentin Tarantino's Reservoir Dogs. Film składa się z kolekcji interesujących dzieł, ale niestety nigdy nie stanowi spójnej całości. Free Fire to silniejsza koncepcja niż film, zaabsorbowana słabą historią i realizacją, pomimo najlepszych starań obsady.
Scenariusz, napisany wspólnie przez Wheatleya i Amy Jump, jest prawdopodobnie największą słabością projektu, ponieważ ogólna narracja jest bardzo niewielka. Głównym powodem, dla którego wszyscy zaczynają strzelać do siebie, jest wyjątkowo słaby katalizator, który wymaga ostatecznego zawieszenia niedowierzania, co utrudnia prawdziwe wejście w grę. Nie pomaga również fakt, że duża obsada postaci to w większości cienkie szkice z niejasno zdefiniowanymi rolami, więc widzowie będą mieli problemy z zainwestowaniem w to. Ponieważ film rozgrywa się w ciągu jednej nocy w jednym miejscu, nikt nie szuka Wolnego Ognia z głębokimi łukami, ale zespół kreatywny rzadko wychodzi poza poziom powierzchni podczas instalacji. Oprócz miernej charakterystyki, dialogi Rzemiosła Wheatleya i Skoku są nijakie (z wyjątkiem okazjonalnych jednowarstwowych) i nigdy nie wystają, ponieważ przestępcy najczęściej rzucają obelgami i dźgają się nawzajem, zanim ponownie strzelą z broni.
Wydłużona strzelanina pochłania znaczną część 90-minutowego biegu, a obsługa przez Wheatleya jest mieszana. Często korzysta z kinematografii z ręki i chociaż nigdy nie spada ona na poziom niezrozumiałej chwiejnej kamery, technika wciąż utrudnia śledzenie akcji. Reżyser stara się ustalić położenie geograficzne magazynu, więc czasami trudno powiedzieć, kto strzela do kogo, skąd. Nie robi też nic szczególnie interesującego wizualnie aparatem, filmując Free Fire w prosty sposób, co jest rozczarowujące. To prawda, że Wheatley był ograniczony tym, co mógł zrobić, biorąc pod uwagę, że wszystko to znajduje się w magazynie, ale twórcy filmowi bawili się ograniczeniami dotyczącymi „odcinka butelki” w przeszłości i stworzyli wciągającą scenografię. Czasami tempo może być trudne, ponieważ Free Fire jest zasadniczo przedłużoną walką z bronią, która nie ma żadnych znaczących emocjonalnych lub osobistych stawek. To, co powinno być zabawną zabawą, wydaje się nudne.
Aktorzy robią wszystko, co w ich mocy, aby podnieść materiał, ale żaden z nich nie ma za wiele do zrobienia. Nawet najbardziej zapadające w pamięć postacie nie pozostawiają sporego wrażenia, ponieważ ich części są tak mocno ubezpieczone. Tacy jak Copley, Murphy, Hammer i cała reszta są wystarczająco zabawni na pierwszy rzut oka, robiąc riffy na klasycznych filmach gangsterskich, takich jak obleśny biznesmen i profesjonalny przestępca. Jednak to samo nie może zrekompensować różnych niedociągnięć otaczającego ich filmu. Żaden z głównych graczy nie tworzy interesującej osoby, która ostatecznie boli produkt końcowy. Choć obsada jest tak utalentowana, nawet zdobywca Oscara, taki jak Larson, może zrobić tylko tyle. Wydaje się, że Free Fire potrzebował więcej miejsca, aby odetchnąć na wczesnym etapie i rozwinąć swoje postacie przed rozpoczęciem fajerwerków. W tej chwili jest dość pusty.
Na tym polega największy problem filmu - ćwiczenie stylu nad treścią i niewiele więcej. Wheatley nie wykorzystuje nawet atrakcyjnego tła z lat siedemdziesiątych, a zaprezentowana fabuła z łatwością mogłaby mieć miejsce w dowolnej epoce (z pewnymi drobnymi poprawkami, oczywiście) i nie miała większego znaczenia. W przeciwieństwie do czegoś takiego jak The Nice Guys Shane'a Blacka, ustawienie retro jest po prostu tylko dla estetyki, zapewniając filmowcom uzasadnioną wymówkę dla niektórych amerykańskich fryzur i kostiumów w stylu amerykańskim Hustle, w których można ubrać swoje gwiazdy. To z pewnością wzmacnia „fajne” ”, ale niewiele robi, aby Free Fire był lepszym filmem. Stara się być sprytnym gatunkiem zwrotnym, ale brakuje mu aspiracji.
Ostatecznie Free Fire miał na papierze duży potencjał i nie sprostał temu. Gdyby Wheatley i Jump włożyli więcej wysiłku w scenariusz, aby stworzyć bardziej spójną narrację i silniejsze postacie, mogłoby to sprawić przyjemność z jazdy. Na obecnym etapie przeznaczenie tego filmu prawdopodobnie stanie się ulubieńcem fanów poprzedniej pracy Wheatleya i niewiele więcej. Trudno jest polecić zwykłym widzom, ale ci, którzy byli zaintrygowani zwiastunami, mogą być skłonni go wypożyczyć pewnego dnia.
Zwiastun filmu
Free Fire gra teraz w kinach w USA. Trwa 90 minut i ma ocenę R pod względem silnej przemocy, wszechobecnego języka, odniesień seksualnych i używania narkotyków.
Daj nam znać, co myślisz o filmie w komentarzach!
