Seria X-Men, która ożywiła gatunek komiksowy w 2000 roku, a następnie następne dwie dekady powoli umierał, ostatecznie zakończyła się tego lata wraz z wydaniem Dark Phoenix. Film stał się bardziej refleksyjny, ponieważ przełomowe połączenie Foxa i Disneya już przeszło, przez co film stał się zbędny.
Szkoda, że seria prawdopodobnie zostanie zapamiętana jako porażka, ponieważ przez lata wyprodukowała naprawdę świetne filmy, z których jeden był nawet nominowany do Oscara. Mając to na uwadze, oto film Every X-Men, uszeregowany według oceny Rotten Tomatoes.
12 Mrocznych Feniksów (23%)
Mówią, że najgorszą rzeczą, jaką można dać nowemu reżyserowi, jest dużo pieniędzy, ponieważ skracają kreatywne rogi, wpychając pieniądze przy każdym problemie. Przykładem może być debiut reżyserski Simona Kinberga Dark Phoenix, powolna i cicha śmierć serii X-Men Foxa. Była to druga adaptacja klasycznej fabuły komiksu „The Dark Phoenix Saga”, która była tak samo zła i źle traktowana jak pierwsza.
Większość fanów nawet się tym nie przejmowała, ponieważ Disney nabył 21st Century Fox, a X-Men udali się na MCU, więc nic, co działo się w Dark Phoenix, nie miało żadnego znaczenia.
11 X-Men Origins: Wolverine (37%)
Seria The Jaws rozpoczęła się od filmu, który jest uważany za jeden z największych w historii, a zakończyła się filmem, który jest uważany za jeden z najgorszych w historii. Solowa trylogia Wolverine'a w serii X-Men miała dokładnie przeciwną trajektorię. Choć jego ostatni rozdział stałby się zasłużonym kandydatem do Oscara, pierwszy film - który miał być pierwszym z długiej serii spin-offów X-Men Origins i na tyle się nie powiódł, że pozostał jedynym - był katastrofą.
Tak, ma wszystkie głośne sekwencje akcji i wybuchy, których możesz chcieć w hicie superbohatera, ale nie ma mózgu ani przywiązania emocjonalnego. To po prostu pusta, kosztowna akcja - a przy ocenie PG-13 jest całkowicie pozbawiona przewagi.
10 X-Men: Apokalipsa (47%)
Dzięki X-Men: Apocalypse Fox nadal wypychał młodsze pokolenie X-Men na publiczność, która po prostu ich nie obchodziła. Aktorzy tacy jak Sophie Turner i Tye Sheridan są świetnymi wykonawcami, ale ich wersje klasycznych postaci X-Men po prostu nie zostały zapisane w tych filmach (szczególnie w tym) tak interesujące i złożone, jak w komiksach.
Z uwagi na to, że Marvel rozumie ich własne postacie, prawdopodobnie otrzymamy ponownie uruchomione wersje tych postaci, które są zgodne z materiałem źródłowym, gdy zostaną wprowadzone do MCU w nadchodzących latach. Niestety, X-Men: Apocalypse to kolejny gwóźdź do trumny franczyzy w dniach ostatnich.
9 X-Men: The Last Stand (57%)
Bryan Singer wprowadził rozważne poczucie alegorii w pierwszych dwóch filmach X-Men, podnosząc je ponad typowe hity hollywoodzkie, wykorzystując mutanty jako stand-in dla każdej marginalizowanej grupy mniejszościowej, ale Brett Ratner wyrzucił tę subtelność przez okno, gdy Singer odszedł franczyza i on przejął trzy quel.
Tam, gdzie wcześniejsze filmy były mózgowe i prowokujące do myślenia, a także bombastyczne spektakle, ten był po prostu śmiechu, z linijkami takimi jak „Jestem Juggernaut, b ****!” stając się popularnymi memami. Dzięki społecznym komentarzom, które małpa mogła zrozumieć, i sekwencjom akcji, które wyglądają jak wizualny bałagan, The Last Stand jest jednoznaczną porażką.
8 Wolverine (71%)
Podczas gdy James Mangold po raz pierwszy zmierzył się z postacią Wolverine'a nie był godnym Oscara filmowym arcydziełem, jak jego drugim, byłby o wiele lepszy niż przeciętny superbohater. Mangold działa w granicach oceny PG-13, aby zapewnić nam bezkrwawe, ale wciąż trzewne i ultrafioletowe sekwencje akcji (walka na pędzącym pociągu kulowym jest główną atrakcją serii).
Przejście do japońskiej scenerii sprawia, że jest to prawdziwa samodzielna historia, z zapierającymi dech w piersiach obrazami opartymi na najpiękniejszych częściach jednego z najpiękniejszych krajów na świecie. Drugi film Wolgiego Mangolda, Logan, sprawi, że główna postać stanie się zachodnim bohaterem w formie Shane'a, ale w Wolverine jest wcielony w postać siwego, zahartowanego w boju samuraja.
7 X-Men (81%)
Kiedy ukazał się pierwszy film X-Men, studia komiksowe nadal uważały je za ryzyko. Uważano, że superbohaterowie przemawiają tylko do kujonów, a nie do głównego nurtu odbiorców. Gdyby ten nie był świetny lub uderzył w tłum publiczności, istnieje duża szansa, że gatunek superbohaterów pozostałby niejasny i ryzykowny, a my nie mielibyśmy trylogii MCU lub Mrocznego rycerza Christophera Nolana.
W związku z tym filmowcy wiele zawdzięczają pierwszemu filmowi X-Men. I szczerze mówiąc, biorąc pod uwagę, że szedł na ślepo bez ustalonego szablonu filmów o superbohaterach, świetnie się spisał.
6 Deadpool 2 (83%)
Deadpool 2 napotkał ten sam problem, co Guardians of the Galaxy Vol. 2 pod tym względem, że pierwszy nadał tak wyjątkowy ton i poczuł się tak odświeżającą zmianą tempa, że nie było możliwości, aby kontynuacja mogła go sprostać. Może być tak zabawna jak pierwsza, ale nieuchronnie nie byłaby tak oryginalna ani zaskakująca. Jednak Ryan Reynolds zajął się bardziej praktycznym podejściem dzięki współautorowi scenariusza, a David Leitch Johna Wicka wniósł bardziej realistyczny styl reżyserski do akcji,
Deadpool 2 był spektaklem do zobaczenia. Dzięki takim sekwencjom, jak szybka seria śmierci X-Force jeden po drugim oraz zaskakujący wygląd Juggernauta, Deadpool 2 zdołał utrzymać publiczność na nogach tak samo jak pierwsza, jeśli nie więcej.
5 Deadpool (84%)
Fakt, że ten film nawet powstał, sam w sobie jest imponujący. Duże studio sfinansowało przebój superbohatera z oceną R i stosunkowo mało znaną główną postacią, która stale rozmawia z kamerą, przyznaje, że jest w filmie i zawiera co najmniej jedno przekleństwo w każdym wierszu swojego dialogu.
W porównaniu do przyjaznej dla studia wersji PG-13 „Pool from X-Men Origins: Wolverine”, ta nieskończenie bardziej wierna wersja osiągnięta dzięki kreatywnej kontroli nadanej przez super-fana Ryana Reynoldsa i jego zespół poczuła powiew świeżości. To cudownie postmodernistyczna dekonstrukcja hitu superbohatera.
4 X2 (85%)
X2 był pierwszym z długiej serii kontynuacji superbohaterów, które wyprzedziły swoich poprzedników, stając się większymi i lepszymi (i nie wpadając w potrzebę opowiedzenia kolejnej historii pochodzenia), a następnie dołączyli do nich Spider-Man 2, Mroczny rycerz i Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz.
Ponadto, rozczłonkowanie zespołu poważnym wydarzeniem, takim jak zniszczenie szkoły Xaviera (zagrożenie, które później złagodziłoby fakt, że kilka innych filmów o X-Men wysadziło w powietrze szkołę po nim) i wysłanie ich w oddzielnych grupach przed zjednoczeniem ich do ostatecznej bitwy zostaną później przyjęte przez inne epopeje superbohaterów, takie jak Avengers: Infinity War i jego kontynuacja.
3 X-Men: pierwsza klasa (86%)
Prequel Matthew Vaughna X-Men: Pierwsza klasa był swego rodzaju miękkim ponownym uruchomieniem serii po niszczącym wpływie The Last Stand. To znacznie lepszy film niż The Last Stand i powrót do formy do serialu. Problem z Pierwszą Klasą polega na tym, że cofając się w przeszłość, przekształca wszystkie główne role i zostały już doskonale obsadzone.
Patrick Stewart, Ian McKellen, Halle Berry, Hugh Jackman - wczesne filmy miały ogromne bogactwo talentów. Tak więc, podczas gdy James McAvoy, Jennifer Lawrence i Michael Fassbender są fantastycznymi aktorami, fani X-Men nie mogli podważyć faktu, że bez wątpienia woleli oryginalną obsadę.
2 X-Men: Dni przyszłej przeszłości (90%)
Mosiądz z 20th Century Fox zauważył, że publiczność odrzuciła młodszą obsadę z Pierwszej Klasy, jeśli chodzi o tworzenie kontynuacji poprzez włączenie elementów podróży w czasie, aby umożliwić starszym aktorom współistnienie z młodszymi aktorami - i kładąc duży nacisk na Hugh Wolverine Jackmana, który jest szczery, jest głównym powodem, dla którego ludzie lubią te filmy.
Niestety, po naprawieniu wszystkiego, co było nie tak z Pierwszą Klasą za pomocą Dni Przyszłości, Fox powrócił do starych nawyków, zmuszając młodszą obsadę do widzów w Apokalipsie i wszyscy wiemy, jak to się potoczyło. Historia podróży w czasie w Days of Future Past jest interesująca, ponieważ oferuje mniej „naukowe” podejście do koncepcji niż widzieliśmy wcześniej.
1 Logan (93%)
Wraz z Loganem Hugh Jackman odłożył pazury adamantium na dobre po prawie dwudziestu latach grania w Wolverine, a James Mangold dał tej postaci odpowiednie odesłanie. W chwalebnej fabule zainspirowanej Shane'em, starsza, słabsza Wolvie niechętnie powraca po ostatnim akcie superbohaterstwa, aby uratować niektóre dzieci - z których jedno jest jego sklonowaną córką - od rodzaju torturowanych eksperymentów, których doświadczył w programie Weapon X.
Dodatkowo, dzięki ocenie R filmu, w końcu otrzymaliśmy kinematograficzny obraz Wolverine'a, który jest tak krwawy i graficzny jak komiksy - bez szybkich, mylących panoram, aby uniknąć krwawych lub bezkrwawych uprzejmości.
