Elysium jest rozczarowaniem, kiedy jest postrzegane jako kontynuacja Dzielnicy 9.
Elysium przenosi nas w rok 2154, gdzie Ziemia stała się planetą getta Trzeciego Świata, gdzie mieszkają biedni i uciskani, podczas gdy zamożne elity wyprowadziły się z planety do dziewiczej i zaawansowanej technologicznie społeczności orbitalnej znanej jako „Elysium”. Wpisz Maxa de Costa (Matt Damon), byłego przestępcę pracującego w ślepym zaułku niebieskiego kołnierza. Pewnego dnia podczas tej pracy Max jest narażony na śmiertelną dawkę promieniowania, pozostawiając mu zaledwie pięć dni (i dużo desperacji), aby dotrzeć do Elizjum, gdzie czeka na Ciebie lekarstwo.
Aby odbyć swoją podróż, Max jest rekrutowany przez miejscowy gang, który wyposaża go w egzoszkielet, który pomoże mu przedostać się do najbezpieczniejszego miejsca we wszechświecie. Jednak plan Maxa zamyka się w większą fabułę, a kiedy sekretarz obrony Elysium, Delacourt (Jodie Foster), wieje o plan, aktywuje swoją tajną policję, aby pokonać sprawców - stado wilków prowadzone przez bezwzględnych i przebiegły Agent Kruger (Sharlto Copley). Wkrótce Max jest już nad głową, z Krugerem na ogonie i misją, która szybko zmienia ostrość, gdy stara przyjaciółka (Alice Braga) prosi Maxa o pomoc w uratowaniu jej umierającej córki.
Scenariusz / reżyser Neil Blomkamp zachwycił się swoim pierwszym filmem fabularnym, District 9, łącząc samozwańczą magię techniczną z aktualną historią społeczno-polityczną, aby stworzyć jedno z bardziej innowacyjnych i odpowiednich filmów science fiction ostatniej dekady. W porównaniu z tym imponującym osiągnięciem oczekiwania wobec Elysium są wysokie - ale czy film spełnia oczekiwania? Krótko mówiąc: tylko w połowie.
Jako pisarz i reżyser jego drugiego roku, Blomkamp musi zostać pociągnięty do odpowiedzialności zarówno za wielkie, jak i straszne połówki tej sprzecznej całości. Jeśli chodzi o reżyserię, Blomkamp nadal demonstruje prawdziwą kreatywność filmową i innowacje, ożywiając świat 2154 roku w żywej, ugruntowanej rzeczywistości. Od brudnych warunków na Ziemi po dziewicze otoczenie Elysium, jest to świat, który jest dobrze zrealizowany, z efektami wizualnymi, które zawstydzają wiele innych filmów.
Pod względem akcji talent Blomkamp nie ma sobie równych, jeśli chodzi o kreatywne projektowanie i wdrażanie uzbrojenia i gadżetów. Szkoda, że Elysium tak boleśnie brakuje akcji (tak naprawdę tylko jedna lub dwie sceny), ponieważ w momentach, w których to robimy, nie różni się niczym od innych kinowych przeżyć - choć całkiem podobnych do wielu innych najpopularniejsze gry wideo, w które gra się dzisiaj (w dobry sposób). Jednak podobnie jak wielu innych współczesnych reżyserów, Blomkamp mógł się wycofać i dać swoim widzom lepszy widok na sekwencje walki; ale znowu wyjątkowość świata i technologii uzupełnia braki w technice filmowej. Ogólnie rzecz biorąc, Elysium jest bardzo imponującym przedsięwzięciem reżyserskim i (pod względem wizualnym) jest cieszone w pełnym blasku IMAX.
Czas na pocieranie: historia, postacie oraz ogólna tematyka i / lub metafora filmu są źle pomyślane i zaimplementowane. Jeśli chodzi o historię, Elysium jest wszędzie, ze swoim skupieniem, pełne dziur fabuły i dziwnych dziwactw, i nie spełnia głównego zadania, jakim jest sprzedaż bohatera (Max) w przekonujący sposób. Kogo obchodzić i jak się z nimi czuć, to pytania, które nękają narrację, a trzeci akt po prostu całkowicie się rozwija w sekwencję wyścigów i pościgów, której wielką zapłatą jest oszałamiający wysiłek cienkiej jak papier fantazji ideologicznej.
Rzeczywiście, wiele mówiących tematów i metafor dotyczących nierówności ekonomicznych pojawia się i znika, gdy narracja krąży po wielu wątkach wielu drugorzędnych bohaterów (czytaj: rozproszenie), w wyniku czego powstają zamulone łuki, które nie są nawet interesujące same postacie. Co najgorsze, ciężka ręka zakończenia powiedzenia głosi przesłanie, że każdy, kto ukończył gimnazjum, może dziurawić; Elysium próbuje powiedzieć coś głębokiego, zapomina o tym, że ma rację, i kończy się na tym, że mówi coś naiwnie fantastycznego. Co najgorsze, nie jest to nawet dużo zabawy. Węższe ukierunkowanie Dystryktu 9 wydaje się lepiej pasować do umiejętności skryptowych pana Blomkampa; ten scenariusz - ze wszystkimi swymi wzniosłymi ambicjami - oddalił się od niego.
Pośrodku znajdują się aktorzy, którzy w większości nie są pewni, kim powinni grać i jak powinni grać - z wyjątkiem Sharlto Copley, która świetnie się bawi, grając niezrozumiałego Krugera. Kiedy Kruger jest na ekranie (czy to w akcji, czy w monologu), Elysium trzeszczy z dobrym, groźnym złoczyńcą; kiedy Krugera nie ma na ekranie, Elysium traci prawie każdą iskrę, którą posiada (zarówno dosłownie, jak i w przenośni). Copley jest po prostu wystarczająco energiczny, aby przenosić rzeczy - nawet gdy motywacje i osobowość jego postaci są niejasne.
Z drugiej strony postacie Damona, Bragi i Fostera są wszędzie. Foster ma rozpraszający akcent (francuski? Niemiecki?), Gdy jej postać płynie apatycznie przez narrację o małym znaczeniu; Damon stara się wyciągnąć łuk tak poważnie, jak to możliwe, ale nie ma solidnych podstaw (czytaj: dobre pisanie) pod jego stopami, a zmiany osobowości Maxa w działaniu są niezrozumiałe i trudno je powiązać lub wciągnąć. Decyzje i motywacje Bragi również wydają się niejasne i nieorganiczne - najwyraźniej wymyślone przez scenarzystę próbującego (i nie udawanego) połączyć większych nadrzędnych koncepcji z bardziej osobistym dramatem postaci. Jako wyróżnienie wspomnieliśmy o wystarczających zwrotach od aktorów takich jak William Fichtner (Lone Ranger), Diego Luna (Contraband) i Jose Pablo Cantillo (The Walking Dead), które pomagają podtrzymać solidną środkową część filmu.
Trudno jest dyskutować o drugim wysiłku Blomkampa, nie wspominając o jego pierwszym, iw tym sensie Elysium jest rozczarowaniem, gdy patrzy się na niego jako kontynuację Dystryktu 9. Jest o wiele za wcześnie, aby zacząć (nieuniknione) M. Night Shyamalan porównania; Blomkamp jest bez wątpienia wciąż wysoko wykwalifikowanym, unikalnym i innowacyjnym talentem reżyserskim. Jednak tworząc wczesną niszę jako twórca filmów science-fiction z bardzo wnikliwymi i ważnymi rzeczami do powiedzenia, Blomkamp nałożył również na siebie wysokie wymagania zarówno jako reżysera, jak i scenarzysty odpowiedzialnego za tworzenie możliwie najlepszych połówek ta skomplikowana formuła. Elysium otrzymuje formułę w połowie poprawną.
[głosowanie]
________
Elysium jest teraz w kinach. To jest 109 minut i jest oceniane-R za silną krwawą przemoc i język przez cały czas.
Chcesz porozmawiać o Elysium, nie rujnując filmu innym? Dołącz do naszej dyskusji na temat spoilerów Elysium. Chcesz usłyszeć, jak redaktorzy SR omawiają ten film? Dostrój się do odcinka Elysium SR Underground Podcast.
