Dunkierka to najbardziej intensywny i denerwujący thriller Christophera Nolana, zapewniający zaskakująco zwięzłe wrażenia podczas oglądania.
Między 26 maja a 4 czerwca 1940 r. Żołnierze alianccy walczący podczas II wojny światowej (w tym armie brytyjska i francuska) są otoczeni ze wszystkich stron przez siły armii niemieckiej i muszą zostać ewakuowani na plaże Dunkierki w ramach operacji znanej jako Operacja Dynamo. Na ziemi w Dunkierce prywatna armia brytyjska Tommy (Fionn Whitehead) i Alex (Harry Styles) są wśród tych, którzy desperacko walczą o utrzymanie się przy życiu i zejście z plaży, bez względu na dostępne środki. Gdzie indziej, za oceanem, miejscowi marynarze, tacy jak Mr. Dawson (Mark Rylance) i jego syn Peter (Tom Glynn-Carney) są rekrutowani przez Marynarkę Wojenną do pomocy w ewakuacji Dunkierki. Tymczasem dosłownie ponad wszystkich innych członków Królewskich Sił Powietrznych, takich jak Farrier (Tom Hardy), walczą z niemieckimi bombowcami, aby pomóc alianckim żołnierzom w ich wysiłkach ewakuacyjnych.
Przy około 400 000 ludzi na plażach w Dunkierce i tykającym zegarze czas jest najważniejszy dla każdego - bez względu na to, czy wycofują się na lądzie, żeglują po morzu lub walczą w powietrzu. Jednak w obliczu ich porażki zaczyna być jasne: samo wyjście z Operacji Dynamo będzie naprawdę cudownym zwycięstwem samo w sobie, dla wszystkich zainteresowanych stron.
Najnowszy film reżyserski autorstwa Christophera Nolana, Dunkierka, po raz pierwszy w swojej karierze widzi trylogię Mrocznego rycerza i twórcę filmu Inception. Niemniej jednak historia Operacji Dynamo i ewakuacji Dunkierki odgrywa mocną rolę Nolana jako gawędziarza, pozwalając mu zarówno na udoskonalenie poczucia spektaklu na wielką skalę, jak i dalsze eksplorowanie niektórych tych samych tematów (w szczególności moralnych i etycznych różnorodność), o których wspominał wcześniej w swoich poprzednich filmach. Jednocześnie Dunkierka jest bardziej intymną i intymną sprawą niż niektóre z najnowszych ofert reżysera w szczególności. Dunkierka to najbardziej intensywny i denerwujący thriller Christophera Nolana, zapewniający zaskakująco zwięzłe wrażenia podczas oglądania.
Opierając się na swoim własnym scenariuszu, Dunkierka po raz kolejny widzi Nolana badającego pojęcie czasu poprzez narrację złożoną z trzech odrębnych wątków, z których każdy rozwija się w różnym czasie (odpowiednio tydzień, dzień i godzina) oraz w różnych momentach wydarzeń na filmie. Chociaż ta struktura fabuły odgrywa rolę talentu Nolana zarówno do generowania napięcia narracyjnego, jak i pędu do przodu poprzez przekrojowe / montażowe, służy ponadto ważnemu celowi tematycznemu - umożliwiając kolizji i nakładaniu się głównych wątków opowieści Dunkierki w sposób, który podkreśla motywy samego filmu - poświęcenie, prosty heroizm i to, jak czasami przetrwanie jest wystarczającym zwycięstwem w czasach wojny. Dunkierka działa samotnie jako kinowa, kopiąca gwoździe w fotel, kinowa emocja, ale podobnie jak wszystkie hity Nolana, tutaj jest inteligentny tekst o postępowaniu i ambitniejszy cel opowiadania historii.
Za kamerą Dunkierka ponownie łączy Nolana ze swoim międzygwiezdnym operatorem filmowym Hoyte van Hoytema w celu uzyskania jak dotąd najbardziej imponującej pracy nad filmem IMAX. Od dynamicznych powietrznych pojedynków powietrznych po napędzane eksplozjami sekwencje wojen morskich, Dunkierka maluje swoją akcję na szerokim płótnie (nakręcony w całości kamerami IMAX) - takim, który bardzo zyskuje na oglądaniu w największym dostępnym formacie, czy to w kinie IMAX, czy rzadki przesiew 70 mm. Jednak być może nawet bardziej niż grafika, Dunkierka jest wzmocniona przez ulepszony system dźwiękowy zapewniany przez kina IMAX. Napięty nastrój Dunkierki napędzany jest ostrymi, grzechotającymi efektami dźwiękowymi i złowieszczą partyturą Hansa Zimmera (sama, napędzana dźwiękiem dosłownego tykającego zegara), dzięki czemu efekty dźwiękowe są tak samo ważne, jak wyświetlane tu wielkie zdjęcia. Chociaż ma pewne problemy z płynnym połączeniem dialogu z innymi efektami audio (podobnymi do Interstellar przed nim), Dunkirk zaznacza ogólną poprawę w dziale dźwięku dla dużych ofert Nolana.
Dialog jest jednym z elementów, który odróżnia Dunkierkę od wcześniejszych wysiłków Nolana jako reżysera - mianowicie, tutaj jest o wiele mniej rozmów i mało rozmów o jawnie filozoficznej naturze, takich jak te z poprzednich filmów Nolana. Ponieważ Dunkierka jest w zasadzie nieprzerwanym wyścigiem z czasem przez zdecydowaną większość czasu wykonywania, po prostu nie ma zbyt wiele miejsca na rozwój postaci. To powiedziawszy, niektórzy z głównych graczy mają większą głębię niż inni, a obsada zespołu jest jednolicie silna na całej planszy, dzięki czemu ludzie Dunkierki mogą poczuć się jak prawdziwi ludzie (nawet jeśli wiemy o nich tylko tyle). Znakomite występy obejmują nie tylko doświadczonych weterynarzy u laureata Oscara Marka Rylance'a i częstego współpracownika Nolana, Cilliana Murphy'ego, ale także nowicjuszy, takich jak Fionn Whitehead i członek One Direction Harry Styles - kto tak, zapewnia tutaj zarówno fascynujący, jak i naturalistyczny występ. I podobnie jak w The Dark Knight Rises, Tom Hardy dalej demonstruje w Dunkierce, że wciąż może zapewnić ekspresyjny występ, nawet przy dużej twarzy zasłoniętej przez większość filmu.
Chociaż Dunkierka nie ma jasno zdefiniowanego bohatera, tak jak poprzednie filmy Nolana, udaje mu się zapewnić satysfakcjonujące łuki dla postaci granych przez Whitehead i Hardy'ego, a także Toma Glynna-Carneya w jego mniejszej roli drugoplanowej. Podobnie uznany aktor James D'Arcy (Cloud Atlas, Agent Carter) i Sir Kenneth Branagh - grający odpowiednio wysokich rangą oficerów armii sprzymierzonych, odpowiednio pułkownik Winnant i komandor Bolton - wykorzystują swoje ograniczone możliwości, zapewniając godne uwagi występy i czyniąc swoje charaktery niezapomniane same w sobie. Wreszcie, mimo że nie pojawia się tutaj w ciele, miłośnikom kina, którzy są ciekawi, gdzie w Dunkierce znajduje się „urok powodzenia” Michaela Caine'a Nolana, zaleca się uważne posłuchanie w pierwszym akcie filmu.
Dunkierka jest nie tylko krokiem naprzód dla Nolana pod względem jego kunsztu, ale także jest mniej narracyjny niż jego najnowsze hity, nie poświęcając jednocześnie ambicji ani inteligencji tematycznej. Chociaż Dunkierka to przeważnie bezkrwawy romans (stąd jego ocena PG-13), należy poradzić filmowcom: jest naprawdę intensywny i niepokojąco wciągający, co sprawi, że poczujesz się, jakbyś rzeczywiście był w bitwie II wojny światowej. To powiedziawszy, ci, którzy lubią oglądać letni film, który łączy oszałamiający spektakl filmu Transformers ze sprytnymi sztuczkami narracyjnymi i spójną historią, no cóż, tańszego projektu Nolana, Dunkierka jest zdecydowanie czymś, czego nie powinieneś tęsknię w kinach.
ZWIASTUN FILMU
Dunkierka gra teraz w kinach w USA (w tym IMAX i projekcje 70 mm) w całym kraju. Ma 107 minut długości i jest oznaczony jako PG-13 za intensywne doświadczenia wojenne i trochę języka.
Daj nam znać, co myślisz o filmie w sekcji komentarzy!
