Pomimo początkowego szumu i ogólnie dobrych recenzji, Deadly Class SyFy przetrwał tylko jeden sezon, zanim został odwołany. Opierając się na Image Comics o tej samej nazwie, Deadly Class podążył za Marcusem (Benjamin Wadsworth) przez pierwszy rok w King's Dominion. Z kilkoma nieoczekiwanymi przyjaciółmi i jego sponsorem Sayą (Laną Condor) Marcus walczył i planował przetrwać w zakrwawionych salach akademii zabójcy.
W ciągu 10 odcinków Deadly Class czerpał przyjemność z łagodzenia kontrkultury lat 80., jednocześnie płacąc kilka hołdów popularnym mediom tamtych czasów i oczywiście komiksom, na których był oparty. Oto 12 pisanek, których mogłeś przegapić w pierwszym sezonie Deadly Class.
12 twarzy śmierci
Ponieważ King's Dominion to szkoła poświęcona nauczaniu sztuki morderstwa, nic dziwnego, że jednym z materiałów edukacyjnych Marcusa jest pierwsza odsłona Faces of Death: kontrowersyjnej serii filmów dokumentalnych o eksploatacji, która zadebiutowała w 1978 roku.
W zależności od tego, kogo zapytasz, Faces of Death jest albo bezwstydnym filmem tabakowym, albo chorobliwie klasycznym dokumentem. Każdy odcinek serialu dokumentalnego pokazywał, jak wyglądała śmierć, niezależnie od tego, czy była to prawdziwa, czy przekonująca inscenizacja. Podczas gdy widzowie są traktowani tak przerażającymi widokami, narrator zastanawia się nad znaczeniem śmiertelności lub jej brakiem.
11 Scorpio Slasher to zabójca zodiaku
Nową postacią wprowadzoną przez telewizję Deadly Class jest seryjny zabójca znany jako Scorpio Slasher, który uczy studentów psychologii masowych morderców. Biorąc pod uwagę jego historię i oś czasu, Scorpio Slasher jest wyraźnie hołdem dla Zodiac Killer.
Niektóre podobieństwa obejmują: jego listę młodych ofiar, przekonanie, że jego ofiary staną się jego niewolnikami w życiu pozagrobowym oraz jego skromny wygląd jako białego człowieka w okularach w średnim wieku. Jego przykuty wygląd jest również wyraźnym ukłonem w stronę Hannibala Lectera w Silence of the Lambs.
10 kanałów Chester Lord Humungus
W siódmym odcinku Chester rzuca się w zastraszającą ciężarówkę, aby ogłosić swoje przybycie. Mówi się, że ciężarówka uzbrojona w zęby z improwizowanymi ostrzami i przypadkowymi pojazdami jest wyraźnym hołdem dla postapokaliptycznych samochodów Mad Max: The Road Warrior, w szczególności tego prowadzonego przez Lorda Humungusa.
Zapieczętowaniem hołdu jest Dwight, który jest przywiązany do frontu, podobnie jak jeńcy Humungusa. Główna różnica polega na tym, że Humungus miał dwóch więźniów przed samochodem i żaden z nich nie był tak chłodny jak Dwight. Żaden z nich nie miał na sobie upokarzającego kostiumu króliczka.
9 Saya i pojedynek Marii
Podczas finału sezonu nieporozumienia i gniew Marii i Sayi w końcu eksplodują, gdy ścierają się z ostrzami. Przed walką zbliżenia ich twarzy są zabarwione na czerwono, gdy muzyka wzmaga napięcie.
Ta krótka dystans jest oczywistym ukłonem w stronę Kill Billa, w którym kamera blokowałaby również efekt śmierci Panny Młodej za każdym razem, gdy stawiała czoła jednemu z celów Listy Zabójstw. Ten ostatni z kolei jest odtworzeniem tego samego spojrzenia z Death Rides a Horse, westernu Spaghetti z Lee Van Cleefem.
8 Marcus Fears and Loathes Las Vegas
W przerwach od rzezi w areszcie Marcus, Saya, Maria, Willie i Billy wyruszają w podróż do Las Vegas. Ciężki bagaż i Vegas mogą oznaczać tylko jedno: naprawdę zły wyjazd narkotykowy.
Jadąc przez Las Vegas w wielkim czerwonym rekinie, podobnie jak w filmie „Strach i obrzydzenie” w Las Vegas, gang widzi pewne psychodeliczne widoki, które przypominają napędzane narkotykami poszukiwania amerykańskiego snu przez Huntera S. Thompsona. Odpowiednio, Raoul Duke (lub przynajmniej ktoś, kto wygląda jak on) pojawia się na ułamek sekundy.
7 The Deadly Breakfast Club
Bardziej subtelna niż rekonstrukcja ryzykownego biznesu Dwighta jest wersja Deadly Class klasycznego filmu dla nastolatków z lat 80. The Breakfast Club, w którym mało prawdopodobna grupa studentów łączy się w więzieniu. Dopiero teraz w grę wchodzi przemoc i morderstwa.
Konfiguracja jest taka sama, z sześcioma uczniami (zamiast pięcioma), którzy trzymają się razem przez dłuższy czas w klasie. Z czasem poznają się nieco lepiej, a jednocześnie stają się przyjaciółmi. Szkoda, że para niemal niemożliwych do powstrzymania zabójców Kuroki przerywa wszystko morderstwem.
6 Ścieżka dźwiękowa
Akcja rozgrywa się w 1986 roku i nie powinno dziwić, że Deadly Class zawiera playlistę z przebojami z lat 80. Piosenki i zespoły słyszane w tle niektórych scen nie były jednak używane, ponieważ były historycznie dokładne, ale dlatego, że sugerował je autor Rick Remender.
W drugim wydaniu komiksu Remender ujawnił niektóre z ulubionych piosenek i zespołów. Freaky Tales Too $ horta było specjalnie cytowane dla Williego, podczas gdy piosenki The Cure, David Bowie i Depeche Mode były powiązane odpowiednio z Petrą, Sayą i Marcusiem. DEVO (synonim Shabnam) również otrzymuje okrzyk.
5 tytułów odcinków
Mówiąc o muzyce z dokładnością do okresu, każdy odcinek Deadly Class nosi nazwę określonego zespołu punkowego, albumu lub piosenki z lat 80. Niektóre godne uwagi tytuły to utwór Noise, Noise, Noise The Damned oraz album Youth Brigade Sink with California.
Najbardziej odpowiednim odcinkiem musiałby być pilot. Ten odcinek, zatytułowany „Reagan Youth”, został nazwany na cześć zespołu, który dążył do fanatycznego poświęcenia dla ówczesnego prezydenta z nadzieją Ronalda Reagana, porównując jego zwolenników do Hitlerjugend, którzy przysięgali ślepą wierność dyktatorowi nazistowskich Niemiec.
4 Kariera pisarska Ricka Remendera
Kiedy Marcus wskakuje do samochodu Williego, obaj odbywają krótką debatę na temat komiksów, która kończy się tym, że lider FWD celuje pistoletem w głowę partnera laboratoryjnego za rozprawienie Sagi Mrocznego Feniksa. Marcus chwalił także niezależne komiksy, odrzucając komiksy głównego nurtu jako płytkie męskie fantazje o potędze.
Ta rozmowa jest krzykiem do kariery pisarza Remendera, ponieważ napisał Uncanny X-Force dla Marvel Comics i wielu oryginalnych tytułów (w tym Deadly Class) w niezależnym wydawnictwie Image Comics. To publiczność decyduje, po której stronie debaty jest program i Remender.
3 Sztuka Wesleya Craiga
Za każdym razem, gdy postać przeżywa retrospekcję, Deadly Class przechodzi do animowanej sekwencji pokazującej traumatyczną historię. Animowane sekwencje nie zostały wykorzystane do wzmocnienia surrealizmu, ale do znalezienia sposobu na dodanie sztuki Wesleya Craiga do serialu.
Barwiona przez Lee Loughride, sztuka Craiga jest również widoczna podczas kwaśnych podróży do Vegas i sposobu, w jaki niektóre sceny są kadrowane, a niektóre panele skutecznie ożywają. Nawet domyślny strój Marcusa (długie czarne rękawy pod zwykłą białą koszulą) jest bezpośrednio usuwany ze stron z komiksami.
2 Narracja Marka
Każdy odcinek Deadly Class jest otoczony wewnętrznymi monologami Marka, o czym pisze w swoim dzienniku. Nie tylko używa tego samego notesu, ale program używa również jego dokładnych słów.
Biorąc pod uwagę, że serial dodaje nowe sceny i wątki fabularne, nie wszystkie wewnętrzne myśli Marcusa są słyszalne, ale znaczna liczba jego oryginalnych słów. Niektóre godne uwagi przykłady to czas spędzony w domu uciskających chłopców, niektóre spostrzeżenia na temat jego klasy i rozproszone myśli wywołane kwasem. Główną różnicą w tym ostatnim jest to, że rozmawiał z panem T, a nie z Ice-T.
1 Saya ma 10 palców
Jak każdy w kampusie, Saya ma pełny zestaw palców. Choć może się to wydawać mało znaczące, brak cyfr Sayi jest istotną częścią jej historii w komiksach.
Urodzona w klanie Kuroki Yakuza, Saya była na najlepszej drodze, zanim jej brat wrobił ją w morderstwo na wysokim szczeblu. Próbowała uspokoić inne głowy rodziny, wykonując Yubitsume, poświęcając dwa palce, aby udowodnić swoje zaangażowanie w udowodnienie swojej niewinności. Ponieważ program miał pewne swobody, część jego pochodzenia i przyszłości zostałaby zmieniona, ale nigdy tego nie potwierdzimy dzięki jego anulowaniu.
NASTĘPNY: 10 najlepiej anulowanych komiksowych programów telewizyjnych, jakie kiedykolwiek powstały
