Aquaman może zasygnalizować nową erę dla DCEU, ale nadal utrzymuje dziwnie specyficzny aspekt Ligi Sprawiedliwości: słabe włosy CGI. Atlantean spektakl Jamesa Wana jest pierwszym filmem, który został wydany od czasu rozczarowania kasą JLA, a jego neonowe podwodne krajobrazy i lata 80. XX wieku wyznaczają nową erę dla DC Extended Universe. Ale ta przeszłość wciąż zachęca do porównań, a jedno z nich niekoniecznie pochlebia.
Zdecydowanie najbardziej wyśmiewanym aspektem Ligi Sprawiedliwości była górna warga Supermana. W wyniku wyreżyserowanych przez Jossa Whedona powtórzeń, które pojawiły się w tym samym czasie, co główne zdjęcia do gry Mission: Impossible - Fallout, Henry Cavill miał zdecydowanie nie-Supermana wąsy po powrocie do roli. I choć mówiono o goleniu go, Paramount odmówił, prowadząc Warner Bros. do jego cyfrowego usunięcia. Wynik był przerażający. Usta CGI Supermana nie tylko wyglądały nierealnie, proces usuwania (w tym przypinanie wąsów na planie) najwyraźniej spowodował, że Cavill się przerobił i zwrócił bezpośrednią uwagę na wszystkie wtrącanie się w film. Jest to bardziej symboliczne niż problemy, ale biorąc pod uwagę, że Justice League otwiera się na nagranie z niesamowitymi ustami Supermana w kamerze, jest to coś zaproszonego przez DC.
Powiązane: Otwory działki DCEU utworzone przez Aquamana
Aquaman ma również problem z rzeczywistością CGI, aczkolwiek na odwrót. Jednym z trwałych efektów w filmie są pływające włosy bohaterów pod wodą, które reprezentują alternatywną fizykę. Teoretycznie jest to logiczny sposób na ugruntowanie filmu w namacalnej rzeczywistości. W praktyce jest to prawdziwy test wiarygodności.
W niemal każdej scenie Aquamana linia, w której kończą się prawdziwe włosy aktora i włosy CGI postaci, jest zdecydowanie zbyt oczywista; część cyfrowa kłębi się w wodzie, podczas gdy rzeczywiste włosy (oczywiście wystrzelone na suchy ląd, gdzie obowiązuje normalna grawitacja) są statyczne. Istnieje rozłączność, która jest zawsze obecna. Aby temu zaradzić, film często umieszcza postacie w koronach lub innych nakryciach głowy pokrywających linię włosów, co oznacza, że połączenie nie musi być animowane. Jest to ten sam podstawowy skrót, który był używany w kreskówkach Hanna-Barbera, w których głowa i ciało Niedźwiedzia Jogi, Snagglepussa i Freda Flintstone'a zostały podzielone kołnierzem, który pozwalał im być animowany niezależnie. Działanie Aquamana jest znacznie bardziej skomplikowane, ale mechanika i ogólne wyniki nie są aż tak różne.
Może się to wydawać niewielkim aspektem Aquamana - bo tak jest - ale kiedy dzieje się to w każdej scenie i jest połączone z innymi niecodziennymi kreatywnymi wyborami, takimi jak decyzja o dostarczeniu wodnych rozmów z pewnym stopniem statyczności, całość zawieszenie niedowierzania filmu zaczyna się rozpadać. Aquaman jest obrazem ciężkim dla CGI, a ogólna jakość jest niezła, a pomysłowość projektów kompensuje brak fotorealizmu. To sprytny ruch, który był stosowany w całej historii efektów wizualnych (efekty Gwiezdnych wojen były średnie, ale obfite), ale musi być pasek; jeden, któremu brakuje włosów. Podobnie jak warga CGI w Justice League, nie chodzi o efekt, ale o jego znaczenie. Rzeczywiście, jak daleko posuniesz się z filmem, tak naprawdę zależy od tego, ile możesz zaakceptować unoszące się włosy.
Trudno powiedzieć, co można by zamiast tego zrobić. Aquaman musiał zrobić coś z włosami swoich aktorów, chociaż decyzja o tak skomplikowanym ruchu włosów była zbyt wielka. Za swoją podwodną sekwencję, świąteczna wersja Mary Poppins Returns unika wszelkich sztuczek z włosami i po prostu każe aktorom działać pod wodą na zielonym ekranie (chociaż jest to sekwencja wywołana magią i nie jest zgodna z prawami prawdziwego świata). Oprócz spędzania dużo więcej czasu i pieniędzy na włosach, Aquaman mógł być bardziej powściągliwy i stonowany. Podobnie jak większość filmu, można stwierdzić, że był on zbyt odważny i ambitny.
