Jednym z powodów, dla których kinofile uwielbiają opowiadać o dzieciach reżysera Alfonso Cuaróna, jest to, że thriller science fiction dystopii zawiera niektóre z najbardziej skomplikowanych ujęć sekwencyjnych i skomplikowane długie ujęcia, jakie kiedykolwiek powstały, przede wszystkim za pomocą środków praktycznych (w przeciwieństwie do post- produkcja). Od dawna wiadomo, że twórca filmu prześciga się w swoim następnym projekcie: thrillerze science fiction 3D zatytułowanym Grawitacja, który odbywa się prawie całkowicie w ramach okaleczonego statku kosmicznego - pilotowanego przez samotnego ocalałego z niszczycielskiej kolizji asteroid (Sandra Byczek).
Chris DeFaria, producent wykonawczy Gravity, mówił ostatnio o projekcie na 5D | Konferencja FLUX w USC - gdzie ujawnił, że film 3D Cuarona będzie (z perspektywy kręcenia filmu) jeszcze bardziej ambitny (szalony?) Niż wcześniej oczekiwano.
Według DeFaria, Grawitacja rozpoczyna się ciągłym 17-minutowym strzałem, który przygotowuje scenę do desperackiej próby bohaterki (Bullock), by pozostać przy życiu i powrócić na Ziemię po tym, jak wspomniany deszcz asteroidów zniszczy innych astronautów - z wyjątkiem drugiego pilota (George Clooney), który był wtedy nieobecny. Co więcej, cały film trwa około dwóch godzin i ma w sumie tylko 156 zdjęć (tj. Średnio około 46 sekund / strzał), w tym kilka trwających „sześć, osiem, 10 minut”.
To, o czym rozmawia DeFaria z Gravity, wykracza poza podejście filmowe zastosowane w niedawno wydanym Silent House, w którym kilka rozszerzonych ujęć / ujęć zostało cyfrowo połączonych, aby stworzyć iluzję filmu nakręconego w jednym ujęciu. Nowy projekt Cuarón ma na celu odtworzenie tego samego „czasu rzeczywistego” jak Silent House, ale zrobi to w sposób tak skrupulatnie skonstruowany (z perspektywy kompozycji ujęcia) jak wizualizacje w filmie animowanym - a raczej CGI -ciężki film akcji na żywo, taki jak TRON: Dziedzictwo.
Szczerze mówiąc, to zadanie prawdopodobnie okazałoby się niemożliwe w przypadku filmu takiego jak Children of Men, w którym badany jest cały zniszczony futurystyczny świat z perspektywy jednego człowieka (Clive Owen). Widząc jednak, że zdecydowana większość Grawitacji jest w zasadzie utworem pojedynczego bohatera / postaci, ten plan nagle wydaje się nieco bardziej wykonalny. Mimo to, jeśli ktokolwiek poza Cuarón był za tym projektem, powiedzielibyśmy, że są szanse, że go nie zrealizują.
Jak powiedziała DeFaria uczestnikom 5D | Rozmowa FLUX, Cuarón - wraz z operatorem Gravity Emmanuelem Lubezkim (Drzewo życia) i scenografem Andy Nicholsonem (Alicja w krainie czarów) - musieli zaplanować „nie tylko ujęcie, ale także oświetlenie, kierunek, każdy rekwizyt, każde wejście, każde pojedynczej odległości, aby kiedy strzeliliśmy komuś w oczy, zbiegali się we właściwym punkcie odległości … Nie stworzyliśmy wirtualnego świata i nie pozwoliliśmy, aby akcja na żywo kierowała tym, co ostatecznie będzie strzałem. następnie sprawiło, że akcja na żywo w nim działała. ”
Zasadniczo nie było praktycznie miejsca na błąd, gdy Bullock uderzał w swoje znaki podczas strzelania do Grawitacji. Już samo to powinno dodawać poczucia pilności każdej czynności fizycznej i ruchowi, który aktorka nagrodzona Oscarem wykonuje w filmie - co z kolei może zwiększyć poczucie bezpośredniości i realizmu w narracji „wyścigu z czasem” obrazu (podobnie jak efekt zdjęcia sekwencyjne u Dzieci Mężczyzn).
Co do tego, co czytelnicy powinni oderwać od tego wszystkiego: na wypadek, gdybyś potrzebował dodatkowego przekonania (zaufaj nam, nie zrobiliśmy tego), Gravity kształtuje się zarówno jako fascynujący eksperyment w tworzeniu filmów, jak i ogólnie niesamowity filmowy dreszczyk emocji. Wystarczy powiedzieć, że powinieneś przynajmniej poważnie zastanowić się nad tym, gdy trafi na duży ekran.
Gravity rozpocznie kinową premierę w całych Stanach Zjednoczonych 21 listopada 2012 roku.
-
