O Last Night nie jest filmem, który koniecznie trzeba by spieszyć do teatru, aby go zobaczyć, ale z pewnością jest to coś bardziej wyjątkowego niż twój zwykły film rom-com.
About Last Night podąża za wyczynami przyjaciół Bernie (Kevin Hart) i Danny (Michael Ealy), którzy zostają romantycznie uwikłani w współlokatorki Joan (Regina Hall) i Debbie (Joy Bryant) - zaczynając od niestabilnej iskry między Bernie i Joan, która przypadkowo rozpala poważny pożar między Dannym a Debbie.
Jednak rozpalenie ognia to jedno; podtrzymywanie go jest znacznie większym zaangażowaniem. W miarę upływu pór roku każda para musi przeżywać wzloty i upadki - i brzydkie zaklęcia - miłości, seksu i budowania relacji, ponieważ doświadczenia „o ostatniej nocy” zaczynają ograniczać perspektywy trwałej miłości.
Na podstawie sztuki scenicznej z 1974 roku „Seksualna perwersja w Chicago” Davida Mameta oraz filmu O ostatniej nocy z 1986 roku z udziałem Roba Lowe'a i Demi Moore - O ostatniej nocy (2014) to w dużej mierze znana komedia romantyczna dla dorosłych - i taki, który ledwo uzasadnia jego istnienie jako filmu pełnometrażowego, a nie scenicznego. Dwa wyróżniające czynniki, które pobudzają film, to ostry scenariusz autorstwa Leslye Headland oraz solidna mieszanka nadwyżki energii i powolnego spalania subtelnej chemii, dzielona przez głównych członków obsady.
Reżyser Steve Pink (High Fidelity, Hot Tub Time Machine) jest wyposażony na zamówienie w taki film; sprytnie traktuje materiał jak inspiracje sceniczne, dzieląc film na poważne sceny dialogowe z jakąś fizyczną komedią slapstickową. Kierunek jest nieskomplikowany, z bardzo podstawową taktyką polegającą na tym, że kamera zatrzymuje się, gdy aktorzy opracowują każdą scenę. Tu i tam jest kilka chwil rozkwitu filmowego, ale wyraźnie nacisk kładziony jest na uświadomienie sobie istoty materiału, a nie stylu jego wizualnego przedstawienia.
To uproszczone podejście tworzy dla widza niezbędny punkt widokowy na ścianę, z kilkoma chwilami rozproszenia uwagi, gdy Pink kadruje swoich aktorów w ciasnych zbliżeniach lub kręci pewne momenty w ciemnych klubach i wykorzystując ziarniste cyfrowe aparaty fotograficzne. Ogólnie rzecz biorąc, film przedstawia ładny kawałek życia yuppie z LA, a następnie pozwala zapełnić go kolorowym postaciom (bez gry słów). Na szczęście jazda jest wciągająca i pełna energii w większości scen; ponieważ jest to zasadniczo seria dialogów, za każdym razem, gdy film się przeciąga lub dialog się zapada, jest to dość gwałtowne pogorszenie jakości oglądania.
Poprzednie dzieło Leslye Headland (Bachelorette, Terriers) znane jest z ostrych jak brzytwa dialogów i czarnej komedii. Udaje jej się odwrócić rozmyślania Mamet o seksie i związkach - a także scenariusz filmu Tima z 1986 roku Kazurinsky i Denise DeClue - w autentyczne (choć czasem przesadzone) odzwierciedlenie współczesnej polityki seksualnej. Udało jej się również wykorzystać relację Danny / Debbie jako całkiem solidną odskocznię do bardziej poważnego badania emocjonalnej wrażliwości i wyzwań związanych z relacjami.
W scenariuszu Headland wyróżniają się subtelne zwroty akcji, dzięki którym zarówno porywcza komedia, jak i emocjonalne połówki wydają się nieco świeże w wykonaniu - choć mają niezaprzeczalnie tradycyjny design. Oryginalna gra miała na celu kronikę problemów z latami siedemdziesiątymi - co powinno dać ci wszystkie wyjaśnienia, których potrzebujesz, dlaczego nawet zaktualizowane podejście do materiału jest zgodne z romantyczną formułą komediową, która jest już banalna. Historia zaczyna się latem i trwa do następnej wiosny, a uderzenia tego postępu można przewidzieć aż do bezpośrednich metafor tego, jak poszczególne pory roku pasują do różnych etapów związku.
Główną obsadą jest to, co napędza film z powodu jego głównych niedociągnięć, z czterema aktorami podzielonymi na dwa równorzędne zespoły, niosące dwa bardzo różne zestawy obowiązków. Kevin Hart i Regina Hall zapewniają przeważającą większość komedii - zarówno werbalnej, jak i fizycznej - dzięki znakomitym występom, które zapewniają filmowi zastrzyk życia za każdym razem, gdy para (lub tylko jedna z nich) jest wyświetlana na ekranie. W tej chwili Hart jest zdecydowanie w najlepszej formie i najwyraźniej nie robi tu nic złego - ale absolwentka Strasznego filmu Regina Hall okazuje się mieć tyle samo amunicji komediowej. Niezależnie od tego, czy chodzi o krzyczące mecze, czy dziwaczne sekstapady, obaj aktorzy całkowicie angażują się za każdym razem, a wyniki są dość zabawne.
Michael Ealy (Almost Human) i Joy Bryant (Parenthood) muszą udźwignąć dramatyczny koniec filmu i robią to z zaskakująco delikatnym i uroczym łukiem dramatycznym, wzmocnionym przez jakąś świetną chemię. Niezależnie od tego, czy są to słowa scenariusza, relacja z aktorami, czy połączenie obu, Ealy i Bryant wpływają na naturalizm w ich romantycznych interakcjach, co czyni ich całkowicie relatywnymi jako para. To z kolei sprawia, że dramat Danny / Debbie jest łatwy do zainwestowania, a dzięki autentycznemu głosowi pod komiksowymi przejmowaniami w scenariuszu Headland, wybory i rozwój postaci są bliższe prawdziwym doświadczeniom niż wymysły przeciętnego filmu romantycznego.
W końcu About Last Night nie jest filmem, który koniecznie trzeba by spieszyć do teatru, aby go zobaczyć, ale jest to zdecydowanie coś bardziej wyjątkowego niż przeciętny film z rom-com - nawet jeśli tylko nieznacznie. Mówiąc bardziej praktycznie: jeśli jesteś osobą dorosłą i cenisz sobie bardziej romantyczną ofertę dla dorosłych, jest to zdecydowanie lepszy film z okazji Walentynek. Jest tu wystarczająco dużo dobrego materiału dla obu stron, aby dobrze się pośmiać i ciepłą delikatną chwilę przed wyjściem z teatru - a dla rosnącej rzeszy fanów Kevina Harta będzie to szczególnie zabawna zabawa.
____________________________________________________
O Last Night gra się teraz w kinach. Jest oceniany jako R za treści seksualne, język i krótkie używanie narkotyków.
