21 Jump Street przoduje w zabawie z oczekiwaniami publiczności.
Kiedy miłośnicy filmów po raz pierwszy usłyszeli, że kultowy serial telewizyjny z lat 80. XX wieku, 21 Jump Street - o tajnej policji o twarzy dziecka, specjalizującej się w śledztwach dotyczących przestępstw popełnionych w szkołach średnich i wyższych - reakcje były w dużej mierze negatywne. Ta reakcja była spowodowana, przynajmniej częściowo, liczbą zawalających przeróbek franczyzowych, które Hollywood produkuje w ciągu ostatnich kilku lat (Miami Vice, Starsky i Hutch przychodzą na myśl). Jednak inni niedoszli filmowcy byli po prostu sceptycznie nastawieni do tego, jak producenci poradziliby sobie z nieruchomościami 21 Jump Street - szczególnie ulubioną postacią fanów, oficerem Tomem Hansonem, w którego rolę grał wcześniejszy Edward Scissorhands Johnny Depp.
Następnie nawet najbardziej sceptyczni maniacy ruchów zatrzymali się i zauważyli, że zespół prowadzący, Phil Lord i Chris Miller (Cloudy with a Chance of Meatballs) zostali zatrudnieni w projekcie i obsadzili parę Jonah Hill i Channing Tatum w rolach głównych (żaden z nich gra Hansona). Czy więc remake Lorda i Millera 21 Jump Street ostatecznie oferuje zabawną wycieczkę do teatru, którą mogą cieszyć się zarówno fani 21, jak i nie-fani?
Na szczęście odpowiedź brzmi tak. Film z pewnością ma swoje własne podejście do materiału źródłowego 21 Jump Street, ale robi to świadomie iz dużą ilością języka w humorze policzkowym - jest nawet żart o przepakowywaniu czegoś starego i odsprzedawaniu go tym samym ludziom raz po raz. W rezultacie 21 Jump Street wyróżnia się zabawą z oczekiwaniami publiczności. Podczas gdy rozwój fabuły jest zgodny z archetypowym formatem lat 80. (dzięki czemu nadrzędna fabuła jest dość przewidywalna), różne sceny akcji i komedii są pełne niespodzianek.
Sukces filmu będzie w dużej mierze zależeć od tego, czego filmowcy mogliby się spodziewać po remake'u 21 Jump Street - ponieważ zdecydowanie nie jest to „żwawa” lub „uziemiona” aktualizacja podstawowej przesłanki. Lord and Miller's Jump Street nie żałuje, próbując przez chwilę śmiać się z absurdu ukrytych gliniarzy z materiału źródłowego w fabule z liceum. W przeróbce Schmidt (Jonah Hill) i Jenko (Channing Tatum) łączą się po latach po ukończeniu tego samego liceum i razem z powodzeniem ukończyli rygor akademii policyjnej - Schmidt nadzorował ich studia, a Jenko nadzorowała ich studia trening fizyczny. Kiedy jednak obaj walczą o swoje pierwsze aresztowanie, zostają przekopani do kapitana Dicksona (Ice Cube), który prowadzi tajną operację policyjną, umieszczając młodo wyglądających (i niedojrzałych) funkcjonariuszy w szkołach i na uniwersytetach w celu infiltracji organizacji przestępczych. Nie mając gdzie indziej iść i szukając szansy na odkupienie (i / lub być fajnym w liceum), Schmidt i Jenko rejestrują się na 21 Jump Street.
Niektórzy filmowcy byli sceptycznie nastawieni do obsady Hill i Tatum - biorąc pod uwagę, że obaj aktorzy występowali w filmowych filmach (odpowiednio The Sitter i Stop-Loss). W szczególności Hill jest często znany z ról, które opierają się na przesadnym humorze - standard, który chętnie przyjmował zespół marketingowy 21 Jump Street. Jednakże, chociaż 21 Jump Street ma wiele krótkich chwil komediowych, jest też mnóstwo ostrzejszych knebelów, które zaśpiewają nawet dla widzów, których mogą zniechęcać żarty z penisa.
W rezultacie Hill jest wyraźnie w domu z tematem 21 Jump Street, grając niezręcznego i lekceważącego „licealistę” próbującego się dopasować. Chociaż Schmidt jest niczym, czego nie widzieliśmy od aktora, w połączeniu z Jenko Tatuma, publiczność będzie mogła zobaczyć znajomą sztuczkę Hill'a przeciwko zupełnie innemu pomocnikowi - czego rezultatem jest wiele głośnych śmiechu. Tatum, który zwykle gra umięśnionych twardych facetów (patrz między innymi Haywire i GI Joe) i / lub uroczych kochanków (The Vow) ma zaskakujący talent do komedii - a aktor nie tylko nadąża za szybkim tempem Hill'a, wnosi także wiele serca do postaci Jenko (której brakuje nieco w tej konkretnej wersji niezgrabnej formuły Hilla).
Poboczne postacie, takie jak Tracey (Brie Larson) i Eric (Dave Franco), z przyjemnością oglądają na początku - grając wbrew oczekiwaniom Jenko i Schmidta. To powiedziawszy, wielu graczy wspierających 21 Jump Street ostatecznie przekształca się w karykatury pod koniec filmu i jest zmuszonych do dramatycznych zmian, które nie są specjalnie opracowane ani osiągnięte w wyniku poprzednich prac scenicznych. Przesunięcia te nie umniejszają komedii iz pewnością możliwe, że były celową próbą pobudzenia tropów filmowych z lat 80., ale podważają możliwości zrobienia czegoś bardziej zrównowaonego z antystereotypami ustanowionymi przez film. Raz na jakiś czas wydaje się, że riffowanie materiału źródłowego telewizora jest ważniejsze niż zapewnienie w pełni zrealizowanego, nowoczesnego filmu.
Podobnie nadrzędna fabuła filmu jest mniej więcej tak cienka, jak jego inspiracja do przeróbki - i całkowicie zginałaby się pod ciężarem analizy lub analizy po zabawie. Widzowie poszukujący intrygującej tajnej historii gliniarzy powinni zdecydowanie szukać gdzie indziej, ponieważ - oprócz prac zwiadu wykonanych przez Jenko i jego nowych kochających chemię przyjaciół - nasi oficerowie faktycznie nie angażują się w szczególnie atrakcyjną pracę policji; film skupia się na szalonych wygłupach, a nie na skomplikowanym śledztwie w sprawie narkotyków. Niezależnie od intencji pary reżyserów finał (pomimo wielu strzelanin i wybuchów) może być nieco rozczarowujący dla każdego, kto ma nadzieję zobaczyć interesującą opłacalność fabuły o narkotykach. Nie wspominając już o tym, że biorąc pod uwagę tajną policjantkę „21 Jump Street”, finał zawiera również jedną z najbardziej niezręcznych „emocjonalnych” rozdzielczości punktów fabularnych w najnowszej pamięci.
Ostatecznie, krytyka historii 21 Jump Street nie powinna być uznawana za potępienie doświadczenia z 21 Jump Street - ponieważ film spełnia swój zamierzony cel, jakim jest zapewnienie śmiechu na minutę w cienkim przesłaniu materiału źródłowego. Jednak podobnie jak ich bohaterowie (którzy są przytłoczeni ich tajnym życiem), to tak, jakby Lord i Miller zostali przytłoczeni komicznymi dowcipami i stracili z oczu kilka podstawowych zasad, które składają się na świetny współczesny film. Ostatecznie wykonują remake z wymownym stylem i mnóstwem oburzających chwil - ale to nie znaczy, że nie ma kilku wpadek, które mogłyby zaoferować jeszcze lepszą wypłatę.
Jeśli nadal jesteś na ogrodzeniu przy 21 Jump Street, sprawdź przyczepę poniżej:
-
[głosowanie]
-
Śledź mnie na Twitterze @benkendrick - i daj nam znać, co sądzisz o filmie poniżej.
21 Jump Street ma ocenę R za prymitywne i seksualne treści, wszechobecny język, materiały narkotykowe, picie nastolatków i przemoc. Teraz gra w kinach.
