1985 był rokiem pełnym wydarzeń w Hollywood, w którym pojawiły się takie ponadczasowe klasyki, jak The Goonies, Back to the Future, The Breakfast Club, Brazylia, Witness, Out of Africa i Ran. Pojawiło się także wydanie Ladyhawke, średniowiecznej fantazji / romansu / akcji / przygody opowiadającej niezapomnianą historię o historii miłosnej między Isabeau (Michelle Pfeiffer) i Navarre (Rutger Hauer).
Dwoje kochanków zostaje pod straszliwą klątwą, która zamienia się w jastrzębia w ciągu dnia, a on w wilka w nocy. Razem z podstępnym złodziejem Gastonem (Matthew Broderick) muszą spróbować podnieść klątwę ze względu na prawdziwą miłość.
Od czasu pierwszej premiery Ladyhawke Richarda Donnera jest prawdopodobnie najlepiej zapamiętywana w dzisiejszej publiczności ze względu na bardzo dzielącą muzykę synth-rockową. Wszelkie współczesne recenzje lub nowsze retrospektywy filmu wspominają o muzyce Andrew Powella. Choć na pewno godna uwagi i niezapomniana, Ladyhawke ma o wiele więcej do wyboru - lub przeciw niej, w zależności od tego, jak bardzo lubisz wynik Powella.
W ciągu ostatnich trzydziestu trzech lat Ladyhawke zdobyła kultowy status, pasując do innych przygodowych gier fantasy z lat 80., takich jak Conan Barbarzyńca, Labirynt, The NeverEnding Story i Legend. Zagorzali fani tego filmu (i tych filmów) wiedzą, że w historii zawsze jest coś więcej niż to, co czyni ją na ekranie filmu. Mimo całej swojej powściągliwości, powagi i (tak) dziwacznej muzyki, Ladyhawke wyprodukowała całkiem fascynujące historie zza kulis.
Oto 20 szalonych szczegółów dotyczących tworzenia Ladyhawke.
20 Kurt Russell opuścił główną rolę tuż przed rozpoczęciem filmowania
Zanim holenderski aktor Rutger Hauer zapisał się na swoją drugą najlepszą rolę w latach 80. (oczywiście po Blade Runner), gwiazda akcji Kurt Russell została obsadzona jako Navarre. Ladyhawke rozpoczęła produkcję w 1981 roku, w tym samym roku Russell wystąpił w filmie Johna Carpentera Escape from New York oraz Disneya The Fox and the Hound.
Od samego początku produkcja Ladyhawke napotykała poważne opóźnienia, cofając fotografię o kilka lat. Według producenta Lauren Shuler, Russell zrezygnował z projektu, aby ponownie połączyć się z Goldie Hawn, ale możliwe jest, że obwiniane są także konflikty związane z planowaniem z The Thing i Silkwood.
Bez względu na powód, Donner wymienił aktora wyraźnie amerykańskiego na wyraźnie europejskiego, o wiele bardziej pasującego do tej roli.
19 Przesłuchanie Michelle Pfeiffer z Kevinem Costnerem
Michelle Pfeiffer przesłała kasetę z przesłuchaniem dla części Isabeau, pomimo zastrzeżeń do gatunku fantasy. Wysłano jej część scenariusza do przeczytania, zawierającego scenę między Isabeau a Gastonem, graną później przez Matthew Brodericka. Pfeiffer przeczytał tę część i zwrócił się o pomoc do swojej przyjaciółki, by czytała dla Gastona.
Przyjacielem był wciąż nieznany aktor o imieniu Kevin Costner. Zgadza się, wiele lat przed zgarnięciem Oscarów za Tańce z Wilkami, Costner przeczytał na taśmie przesłuchań Pfeiffer dla Ladyhawke.
Wielka przerwa Costnera nastąpiła w 1985 roku, w tym samym roku, co wydanie Ladyhawke.
Wystąpił w zachodnim Silverado Lawrence'a Kasdana. Wcześniej jego największym filmem był Wielki chłód, ale wszystkie jego sceny zostały odcięte od ostatecznej edycji.
18 Rutger Hauer Prawie grał w Aquila
Zanim zaproponowano mu rolę Nawarry, kiedy Kurt Russell był jeszcze zaangażowany w tę rolę, reżyser Richard Donner skontaktował się z Rutgerem Hauerem, aby zagrać złoczyńcę. Biorąc pod uwagę przełomową kolej Hauera w Ridley Scott's Blade Runner w 1982 roku, byłby naturalnym wyborem dla każdego antagonisty. Hauer był zaniepokojony zostaniem typografią jako złoczyńcy, tak jak robi to wielu europejskich aktorów w amerykańskich filmach, i odmówił.
Hauer powiedział jednak Donnerowi, że podoba mu się scenariusz i chciałby zagrać w Navarre, jeśli rola ta otworzy się przed produkcją. Krótko potem Kurt Russell odpadł, a Donner zadzwonił do Hauera, by napełnić buty. W końcu wszystko się ułożyło.
17 Michelle Pfeiffer nie chciała grać w księżniczkę
Młodej aktorce może być trudno osiągnąć sukces w Hollywood, nawet mając talent Michelle Pfeiffer. Przed Ladyhawke wygląd Pfeiffera był przedmiotem dość dziwacznej krytyki. Niektórzy twierdzili, że była zbyt ładna, by brać ją na poważnie.
Mając to na uwadze, Pfeiffer zachował szczególną ostrożność przy wyborze projektów i przesłuchań. Z tego powodu wahała się wypróbować Ladyhawke. Jej własnymi słowami nie chciała grać „pięknej księżniczki pędzącej przez las”, postaci Disneya, jeśli wolisz.
Po przeczytaniu scenariusza zmieniła zdanie, powołując się na jedną z najbardziej uroczych historii, jakie kiedykolwiek czytała.
16 Dustin Hoffman i Sean Penn byli pierwszymi wyborami dla Gastona
Matthew Broderick był prawdopodobnie czołową gwiazdą swojej grupy wiekowej w połowie lat 80., z takimi filmami jak Dzień wolny Ferris Bueller i Wargames. Ladyhawke zdecydowanie poprawił w tym czasie swoje CV, ale nie był pierwszy w kolejce do tej części.
Zanim Broderickowi zaoferowano Gastona, producenci rozważali zarówno Dustina Hoffmana, jak i Seana Penna. Hoffman był obecny na scenie od dwudziestu lat w latach 80. i chociaż jego znajoma twarz z poprzednich sukcesów, takich jak The Graduate i Midnight Cowboy, mogła przełożyć się na przychody kasowe, nie był tym, czego szukał Donner.
Gaston ma być młodą, mysią postacią, a Hoffman miał około czterdziestki po Ladyhawke.
Był starszy niż Rutger Hauer.
Tymczasem Penn był mniej niż w połowie wieku Hoffmana. Jego poprzednia popularność w Fast Times w Ridgemont High oznaczała, że byłby dobrym wyborem, ale odrzucił tę rolę, gdy mu ją zaoferowano.
15 Rutger Hauer prowadził dla tej części samochód kempingowy w całej Europie
Po usłyszeniu wiadomości, że wygrał rolę Nawarry, Hauer powiedział Donnerowi: „Upewnij się, że masz miejsce parkingowe dla mojej przyczepy o wysokości 55 stóp”. Donner założył, że Hauer żartuje z ego wiodących ludzi z Hollywood. On nie był.
Duma i radość Hauera były wówczas epickim domem samochodowym, który sam zbudował.
Prowadził go przez całą Europę, od domu w Holandii do miejsca kręcenia we Włoszech. Nikt nie był przygotowany na to, by ten gigantyczny pojazd pojawił się na planie.
Zaparkował swój 18-kołowy pojazd przy bramie głównej siedziby studia w Rzymie. Kiedy Donner wyszedł, nie był zachwycony, mówiąc grzecznie.
14 Matthew Broderick spędził dwa dni zamrażając zimno i mokro
Jeden z pierwszych dużych scenografii Ladyhawke przedstawia śmiałą ucieczkę Gastona z więzienia, która wymagała od aktora Matthew Brodericka pływania w fosie zamkowej, dramatycznego wynurzenia się z wody i biegania pieszo przez zimową włoską okolicę.
Według Brodericka, kiedy czytał scenariusz, pomyślał, że brzmi to jak świetna scena. Nie wiedział wtedy, że „Gaston pęka z wody” w rzeczywistości znaczy „Gaston pęka z wody przez dwie godziny z rzędu”.
Rzeczywistość filmowania jest często powolna i powtarzalna. W tym przypadku biedny Broderick spędził godziny całkowicie zanurzone w lodowatych wodach fosy, a potem spędził dwa dni na filmowaniu sekwencji mokrego Gastona biegnącego przez mroźne krajobrazy. Jeśli wygląda na zamarzniętym na ekranie, to tylko dlatego, że aktor zamarzał w prawdziwym życiu.
13 Rutger Hauer Horse Prank na Matthew Brodericku
Rutger Hauer jest znakomitym jeźdźcem. Większość swojej młodości spędził na koniach, nawet na poziomie zawodów. Z drugiej strony Matthew Broderick nie był taki pewny siebie. W rzeczywistości nigdy wcześniej nie jeździł konno.
W Ladyhawke jest scena, w której postać Hauera wysyła Brodericka na konia. Planowali postawić Brodericka na koniu, a następnie uciąć go przed wysłaniem, ale Hauer miał inne, bardziej bezbożne pomysły. Hauer, który zawsze był dowcipnisiem i był zwolennikiem chrztu przez ogień, najwyraźniej uderzył konia w tył.
Zwierzę wystartowało w ogromnym galopie, a Broderick ledwo się trzymał.
Członkowie załogi zostali wysłani jeepami, aby ich wyśledzić, i ostatecznie znaleźli konia i jeźdźca pół mili dalej.
12 Rutger Hauer odwrócił się od sławy po filmie
Chociaż uważa Ladyhawke za jedno z najlepszych doświadczeń w swojej karierze, produkcja mimo wszystko zrzuciła Hauera ze ścieżki sławy - z wyboru. Od tego czasu Hauer celowo unikał ról „wiodącego człowieka” na rzecz mniejszych części wspierających. Uznaje atrakcyjność bogactwa, ale mówi, że obawia się, w jaki sposób producenci, fani i menedżerowie próbują przejąć karierę w tym momencie.
Jego słowami: „To mogą być pieniądze, ale potem życie
Nie powiem „ponad”, ale nie ma… prywatności ”.
Najwyraźniej ceni sobie aktorstwo, a nie celebrytę, co jest godne podziwu i trudne do zdobycia w dzisiejszych czasach. Zamienił sławę na elastyczność artystyczną. Wygląda na uczciwy handel.
11 Gadający ptak Michelle Pfeiffer
Ladyhawke przez lata utknęła w fazie przedprodukcyjnej, zanim wreszcie zaczęły się zdjęcia. Jednym z powodów opóźnienia był żmudny proces odlewania. Aktorzy zapisali się i porzucili, studia walczyły o celebrytów, lokalizacje zabierały czas na zwiad, a sprawy ciągnęły się dalej. Według reżysera Richarda Donnera i producenta Lauren Shuler jednym z głównych problemów, które trzeba było usunąć, była casting Isabeau.
Taśma przesłuchania Michelle Pfeiffer była wystarczająco atrakcyjna, ale jak mówi Shuler, to nie jej czytanie było jej udziałem, ale poczucie humoru. Najwyraźniej w pewnym momencie na taśmie pokazuje, jak wyobrażała sobie jastrzębia Isabeau, umieszczając aparat na ptaszku i oddając głos z ekranu. To poczucie humoru natychmiast przekonało ją do Donnera i dostała rolę.
10 Mick Jagger był prawie Aquila
Ladyhawke ma więcej alternatywnych obsad niż większość filmów, ale być może największą możliwością do rozważenia jest legenda muzyki Mick Jagger w roli złego biskupa. Rola ostatecznie trafiła do aktora Johna Wooda, ale można sobie wyobrazić Jaggera, który wciela się w czarnego charakteru.
Producenci wybrali go za tę rolę, ale z powodu przedłużonego harmonogramu i niejasnych lokalizacji Jagger nie mógł zaangażować się w tę rolę.
Podobna historia dotyczy zaangażowania Jaggera w filmie Wernera Herzoga Fitzcarraldo z 1982 roku. Jagger był pierwszym i jedynym wyborem Herzoga do zagrania postaci, a kiedy musiał zrezygnować z gry, aby powrócić do Rolling Stonesów, Herzog przepisał cały scenariusz bez tej postaci, a nie przerobił ją. Ta strategia nie zadziałałaby dla Ladyhawke.
9 Wynagrodzenie Matthew Brodericka
Jest powód, dla którego każdy chce zostać gwiazdą filmową. Podczas gdy Matthew Broderick musiał znosić łagodny dyskomfort i zmagać się z akcentem, był więcej niż hojnie wynagradzany za swoje wysiłki. Wiele osób zmoknie i zmarznie w pracy. Pomyśl na przykład o rybakach - to może być niebezpieczna praca. Nie otrzymują jednak 750 000 $ za pięć miesięcy pracy.
Pomimo swojej młodości i pomimo tego, że Wargames był jego jedynym znaczącym jak dotąd kredytem, pensja Brodericka stanowiła około czterech procent całkowitego budżetu filmu.
Biorąc pod uwagę drogie efekty specjalne, kostiumy i lokalizacje, jest to całkiem spora suma pieniędzy na aktora o pozycji Brodericka. Musiał mieć jednego agenta.
8 Jak Hauer stracił 20 funtów.
Jedną z najlepszych i najbardziej ujmujących cech Ladyhawke jest przekonujący projekt kostiumów. Wiele filmów fantasy i historycznych wymyka się kostiumom i rekwizytom, preferując tanie materiały zamiast autentyczności. Choć nie do końca autentyczni, projektanci kostiumów dla Ladyhawke nie używali tanich materiałów, szczególnie w przypadku broni i zbroi.
Oto kwestia noszenia metalowego garnituru: jest niezwykle ciężki.
Rutger Hauer nauczył się tego na własnej skórze. Według niego, zbroja, którą nosił, i miecz, który nosił, były tak ciężkie, że stracił dwadzieścia funtów, strzelając samemu do sceny walki. To jeden ze sposobów na dobry trening.
7 Kombinezon mokry Brodericka
Richard Donner jest znany w Hollywood jako wesoła i troskliwa osoba do pracy. Jedną z jego cech wyróżniających jest jego reputacja, biorąc pod uwagę dobro aktorów. Ponieważ scenariusz wzywał Matthew Brodericka do zanurzenia się do szpiku kości, a następnie przejechania przez mroźną pustynię, musieli go w ten sposób sfilmować, ale Donner starał się, aby jego aktor czuł się komfortowo.
Chociaż Gaston nosi cienkie szmaty w całym filmie, zespół produkcyjny często próbował ukryć izolację i mokre skafandry pod ubraniem, aby oszczędzić Broderickowi niektórych trudności (i prawdopodobnie zapalenia płuc).
Jednak według Donnera nie było to możliwe w zbliżeniach, ponieważ nakładanie warstw stało się zbyt oczywiste.
6 Rutger Hauer, Hawk Whisperer
Znasz te niesamowite, szczere chwile, kiedy chciałbyś mieć pod ręką aparat?
Krótko po tym, jak Rutger Hauer zarejestrował się na zdjęciu, miał spotkanie z Richardem Donnerem i kilkoma innymi. Pokazali mu niektóre rekwizyty, których używał na planie, w tym jego rękawicę. Klienci pokazali mu, jak go założyć i jak go podnieść, aby ptak wylądował na nim.
Po drugiej stronie ulicy niektórzy trenerzy przygotowywali ptaki na pierwszy dzień, a jeden z jastrzębi zobaczył, jak Hauer podnosi rękę (mają wspaniały wzrok).
Ku zaskoczeniu wszystkich, jastrząb przeleciał przez ulicę, do restauracji i wylądował na ramieniu Hauera.
Według jednego producenta wszyscy podskoczyli z zaskoczenia, z wyjątkiem Hauera, który był „chłodny jak lód”.
5 Budowa średniowiecznego kościoła od podstaw
Europa ma sens jako miejsce średniowiecznej fantazji. Zamki i kościoły ze średniowiecza nadal otaczają wieś, niektóre w doskonałym stanie. Podczas poszukiwań miejsc Richard Donner znalazł szereg średniowiecznych kościołów, które byłyby idealne dla kościoła z filmu.
Niestety i być może nic dziwnego, strzelanie do tych budynków było niemożliwe. Po pierwsze, ponieważ były to chronione miejsca historyczne, istniało kilka obaw, że ekipa filmowa zniszczy stuletnie budowle w taki czy inny sposób. Były też względy religijne. Kościół może nie być skłonny do wspierania filmu, w którym zły biskup przekształca kobietę w ptaka, a mężczyznę w wilka.
Zamiast tego załoga musiała zbudować kościół od zera, co zajęło dwa miesiące.
4 zmagania o lokalizację
Preprodukcja może być uciążliwym procesem nawet dla najbardziej doświadczonych filmowców. Na początku lat osiemdziesiątych Richard Donner wyreżyserował film Omen i dwa filmy o Supermanie, więc wiedział coś o rzemiośle. Niemniej jednak Ladyhawke miała sporo fałszywych startów.
Pierwszą poważną przeszkodą było zwiad. Donner wiedział, że chce kręcić w Europie, aby stworzyć bardziej autentyczny średniowieczny klimat, i rozpoczął poszukiwania w Czechosłowacji.
Chociaż natychmiast wyskoczyło na niego kilka naturalnych miejsc, fakt, że Czechosłowacja znajdowała się wówczas pod kontrolą Związku Radzieckiego, po prostu stanowił zbyt wiele problemów.
3 Inspiracje Andrew Powella
Jak wspomniano wcześniej, jednym z najbardziej niezapomnianych aspektów Ladyhawke jest nieprzyzwoity i kontrowersyjny zapis nutowy, napisany przez Andrew Powella z Alan Parsons Project. Powell był pierwszym wyborem Donnera od pierwszego dnia i był zachwycony, gdy muzyk się zarejestrował, i pozostaje wiernym zwolennikiem partytury Powella.
Można się zastanawiać, co zainspirowało Powella do połączenia nowoczesnych syntezatorów z pieśniami gregoriańskimi.
Według samego kompozytora czerpał inspirację z kilku źródeł, zarówno audio, jak i wizualnych. Zdjęcia przykuły jego uwagę i na wiele sposobów jego partytura próbuje przełożyć wzrok na dźwięk.
Kolejnym wielkim wpływem był jeszcze bardziej kontrowersyjny kompozytor Igor Strawiński. Strawiński podżegał publiczność do zamieszek przy jednej okazji, więc można między nimi powiązać pewne powiązania.
2 włoskie rozpoznanie lokalizacji
Po upadku Czechosłowacji jako pierwszego wyboru Donnera na lokalizację, zwrócił uwagę gdzie indziej.
Po krótkim okresie w Hiszpanii produkcja przeniosła się do Włoch, które natychmiast kliknęły.
Zazwyczaj w tym miejscu profesjonalni zwiadowcy lokalizują się na wsi, znajdując dokładnie odpowiednią dolinę lub górę dla określonej sceny. Brzmi jak niezła robota, prawda?
Richard Donner też tak uważał. Postanowił osobiście dołączyć do zespołu harcerskiego, poświęcając ponad dwa miesiące na jazdę po włoskiej wsi. Po kilku tygodniach udało im się znaleźć we Włoszech wszystko, czego potrzebowali. Strzelanie rozpoczęło się wkrótce potem.
