W 1986 roku Konami wypuścił na świat swoją serię Castlevania. Od tego czasu wiele gier Castlevania zostało wydanych na wiele różnych systemów. Historia zwykle ma podobną formułę. Zamek Draculi pojawił się gdzieś na świecie. Jest wypełniony po brzegi stworzeniami nocy, które czekają na rozkaz wyjścia na świat i spustoszenia. Kieruje nimi wielkie zło, którym zwykle jest Dracula (choć nie zawsze, ponieważ czasami jego zamek zostaje okuty przez innego potwora). Do rodziny łowców wampirów Belmont i ich sojuszników należy zniszczenie zła w zamku.
Castlevania ma długą i interesującą historię, z historią opowiadaną o najbardziej uznanych grach wideo, jakie kiedykolwiek powstały. Jesteśmy tu dzisiaj, aby poznać tajemnice jednej z największych serii gier wideo, jakie kiedykolwiek powstały. Od nieodpowiednich dzieł sztuki ukrytych w jednej z gier po animowaną przyszłość serii.
Oto 15 rzeczy, których nie wiedziałeś o Castlevania!
15 The Secret Naked Artwork
Kiedyś o wiele łatwiej było przeszukiwać pliki gier komputerowych niż w przypadku gier granych na konsoli. Na początku lat 90. nie istniała technologia umożliwiająca przeglądanie plików gry opartej na kartridżach (takich jak te wyprodukowane przez Nintendo i Sega). Kiedy era 32-bitowa przyniosła gry oparte na CD, fanom stało się dużo łatwiej szperać tam, gdzie nie są.
Jeśli pod koniec lat 90. byłeś dzieckiem i posiadałeś zarówno komputer PC, jak i konsolę PlayStation lub Sega Saturn, być może miałbyś pokusę, aby umieścić jedną z gier konsolowych na komputerze osobistym. Zwykle nie wytworzyłoby to nic poza kilkoma plikami, z którymi nie można było wchodzić w interakcje.
Jeśli chodzi o port Sega Saturn w Castlevania: Symphony of the Night, to byłoby warte czasu gracza, aby włożyć płytę do komputera. Na dysku z grą znajduje się folder zawierający kilka elementów graficznych do gry. Jeden z tych obrazów przedstawia kobietę topless (sukkuba) w całej jej nagiej demonicznej chwale. To zdjęcie zostało ukryte w grze ocenionej jako „Teen”.
14 Połączenie gry o tron
Jeśli chodzi o dostosowanie wczesnych powieści Pieśń lodu i ognia do małego ekranu, twórcy gry o tron stanęli przed problemem wielu języków. Nie mieli korzyści z adaptacji książki napisanej przez JRR Tolkiena, ponieważ był na tyle szalony, że mógł stworzyć całe języki dla swoich ras (alfabetów i wszystkich). George RR Martin nie jest tak proaktywny. Zazwyczaj po prostu powiedział, że ktoś mówi w języku Dothraki lub innym języku i zostawił to w tym miejscu.
W związku z tym twórcy Game of Thrones zatrudnili lingwistów, aby tworzyli dla nich nowe języki. Człowiekiem, który stworzył język High Valyrian na trzeci sezon serialu, jest David J. Peterson. Dano mu wolne panowanie, by stworzyć język w dowolny sposób. Jako fan gier Castlevania udało mu się zamieścić odniesienie do serii w High Valyrian. Według Petersona słowo „Łańcuch” w High Valyrian brzmi „Belmon”. Miało to być odniesienie do bicza Zabójcy Wampirów (który można przekształcić w łańcuch), którym włada rodzina Belmontów w Castlevanii.
13 Erotyczna maszyna Castachania Pachinko
Przez ostatnie kilka lat w Konami nie szło gładko. Hideo Kojima opuścił firmę po licznych problemach zza kulis, które w zasadzie zabiły serię Metal Gear Solid. Pojawiły się także wiadomości z anonimowych źródeł w firmie, które mówią o okropnych warunkach pracy w Konami. Najgorsze ze wszystkiego może być to, że wydaje się, że zupełnie przestali tworzyć gry wideo. Konami odwołał jedną z najbardziej oczekiwanych gier roku, PT Wydaje się, że przestali też robić gry w serii Silent Hill, Metal Gear Solid i Castlevania.
Jest jeden wielki wyjątek, ponieważ Konami zarabia dużo pieniędzy na maszynach Pachinko. Pachinko jest jak pionowa maszyna do gry w pinball, która ma gry wideo i elementy hazardu. Konami stworzył wiele popularnych maszyn Pachinko, które zawierają części zręcznościowe ze słynnych serii.
W chwili pisania najnowszą grą z serii Castlevania jest CR Pachinko Akumajō Dracula. Początkowy zwiastun tej gry Pachinko wywołał kontrowersje, ponieważ obiecywał „przemoc erotyczną” i zawierał zbliżenia skrzyń i tylu skąpo odzianych kobiet.
12 Kredyty Parody Castlevania
Ważne jest uwzględnienie punktów na początku i na końcu projektu. Jest to odpowiednik papierowego rachunku za twoje usługi. Kredyty dowodzą, czy ktoś otrzymał wynagrodzenie za pracę nad projektem, czy nie. Ze względu na ich znaczenie rzadko spotyka się sekwencję kredytów. Jedyny program, który mi się to udaje, to The Simpsons, ponieważ kiedy tworzą parodię kredytów Halloween na odcinki „Treehouse of Horror”. David Chase nie chciał mieć żadnych kredytów na zakończenie ostatniego odcinka The Sopranos, ale nie pozwolono mu.
Wygląda na to, że w dawnych czasach gier wideo programiści byli o wiele bardziej rozluźnieni w kwestii sekwencji kredytów. Wiele razy nawet ich nie uwzględniono. Jest to wyraźny kontrast z dzisiejszymi, w których współczesne gry mają długą sekwencję kredytów (niech Bóg ci pomoże, jeśli kiedykolwiek usiadłeś do końca gry Grand Theft Auto ).
W zachodniej wersji oryginalnej Castlevanii kredyty w grze były nieco zmienionymi nazwami słynnych ikon grozy. Należą do nich nazwiska takie jak Christopher Bee (Christopher Lee), Green Stranger (Glenn Strange) i Barber Sherry (Barbara Shelley).
11 The Terrible Floppy Disc Castlevania
Pierwsze trzy gry Castlevania na NES są uważane za jedne z najlepszych tytułów w systemie. Wyznaczają nowy standard jakości dla gatunku horroru / akcji. Pomimo wszystkich uznań, wszystkie gry są brutalnie trudne jak na dzisiejsze standardy. Wszystkie one cierpią z powodu znacznego odrzutu, gdy zostaniesz trafiony (co ogólnie powoduje, że trafiasz do dołu, który cię zabija). Nie możesz również manewrować po skoku. Oznacza to, że bardzo trudno jest uniknąć nadlatujących pocisków wroga. Castlevania II: Simon's Quest cierpiał z powodu okropnego tłumaczenia, co oznaczało, że wiele wskazówek, które miały znajdować się w tekście, nigdy nie trafiło do gry. Potrzebny był przewodnik po strategii, aby wiedzieć, dokąd zmierzasz (ponieważ prawdopodobnie nie zgadłeś, co to jest „trzymaj klejnot, klęcząc przy ścianie”).
Biorąc to wszystko pod uwagę, japońskie wersje dwóch pierwszych gier Castlevania były w rzeczywistości gorsze od wydań zachodnich. To dlatego, że przyszli na dyskietki. Aby gra załadowała określone obszary, gracz musiałby fizycznie usunąć dysk, odwrócić go i włożyć z powrotem. Oznaczało to, że musiałeś siedzieć w pobliżu konsoli w obszarach, w których musiałeś bardzo często przerzucać dysk. Przynajmniej wersje gry, którą otrzymaliśmy, były nabojach, które nigdy nie wymagały regulacji.
10 The Removed Nose Devil
W Castlevania: Symphony of the Night Alucard ma do swojej dyspozycji ogromną moc. Wraz ze swą niesamowitą walecznością potrafi przetrwać ataki stworzeń nocy. W trakcie gry zyskuje on umiejętność posługiwania się magią, a także mocami opartymi na swoim wampirycznym dziedzictwie. Pod koniec gry Alucard może zmienić się w wilka, nietoperza i chmurę trującej mgły, która wysysa życie z wrogów.
Jedną z wielu umiejętności arsenału Alucarda są jego Chowańcy. Są to magiczne stworzenia, które mogą walczyć obok niego, a także wykonywać inne zadania, do których są odpowiednie. Tymi Chowańcami są Diabeł, który może aktywować przełączniki, które są poza zasięgiem Alucarda. Istnieje również Faerie Familiar, który może rzucać zaklęcia leczące w bitwie.
W japońskiej wersji Symphony of the Night jest inny znajomy, który został zablokowany w angielskich wydaniach gry. Nazywa się Nos Diabeł i wygląda jak zwykły Diabeł, tyle że ma twarz postaci z anime. Twarz należy do Boyacky, jednego ze złoczyńców z serii anime o nazwie Yatterman. Zostało to najprawdopodobniej odcięte ze względu na utratę aluzji kulturowej dla większości fanów spoza Japonii.
9 Simon & Dracula Like Party
Chociaż Hideo Kojima jest najbardziej znany z serii Metal Gear Solid, ma jeszcze kilka innych tytułów. Przed wydaniem oryginalnego Metal Gear Solid na PlayStation stworzył dwie cieszące się uznaniem gry przygodowe typu point & click. Pierwszym z nich był Snatcher, który Kojima kopiował Blade Runner. Drugim był Policenauts, czyli Śmiertelna Broń ustawiona w kosmosie.
Snatcher faktycznie widział angielskie wydanie na płycie Sega CD (choć było cenzurowane w częściach). W pewnym momencie gry musisz udać się do klubu ze striptizem. Zarówno w wersji Sega CD, jak i PlayStation, zarówno Simon Belmont, jak i Dracula mogą się napić drinka w klubie ze striptizem.
W momencie wydania Snatchera Hideo Kojima nie miała związku z serią Castlevania. Był tylko fanem gier i chciał ich wykrzyczeć. W 2010 roku Kojima zaangażował się w produkcję serii Castlevania: Lords of Shadow.
8 The Lost Dreamcast Castlevania
Pomimo faktu, że Castlevania była ściśle związana z Nintendo, Konami wydała grę z serii na Sega Genesis / Mega Drive. Nazywał się Castlevania: Bloodlines i przedstawiał jako głównych bohaterów łowców wampirów spoza Belmont. Sega Saturn otrzyma później port Castlevania: Symphony of the Night, w którym znajduje się dodatkowy obszar i możliwość grania jako Maria.
Relacje Konami z Segą miały być kontynuowane w grze Castlevania w Dreamcast. Miał się on nazywać Castlevania: Resurrection, a miałaby występować Sonia Belmont, jedyna kanoniczna członkini klanu Belmont. Sonia występowała wcześniej w grze Game Boy o nazwie Castlevania Legends. W Resurrection byłaby jedną z dwóch grywalnych postaci, obok nowego łowcy wampirów, Victora Belmonta.
Z tego, co niewiele istnieje, wydaje się, że Castlevania: Resurrection przypominało bardziej prymitywną wersję Dark Souls. Gra została anulowana z powodu śmierci Dreamcast i nigdy nie została przeniesiona na PlayStation 2.
7 The Kid Dracula Series
W późniejszych grach z serii Castlevania udało się zagrać Draculę w innej formie. W grach Aria of Sorrow / Dawn of Sorrow wcielasz się w licealistkę o imieniu Soma Cruz. Ostatecznie ujawniono, że Soma jest reinkarnacją Draculi po jego śmierci w 1999 roku. Pod koniec Castlevania: Lords of Shadow, bohater gry (Gabriel Belmont) zostaje Draculą. W kontynuacji musisz grać jako wampiryczna wersja Gabriela.
Konami uczynił Draculę bohaterem gry Castlevania już w 1990 roku. Wydali Akumajō Special: Boku Dracula-kun na Famicom, która była parodią Castlevanii, w której grałeś jako dziecięca wersja Draculi. Otrzymał kontynuację gry Game Boy, która została zlokalizowana i wydana na Zachodzie jako Kid Dracula. Fabuła gry podąża za młodym Draculą, który walczy z Galamothem, potworem, który kradnie wszystkich sług Draculi. Dracula musi podróżować po ziemi, aby ponownie nauczyć się wszystkich swoich magicznych zaklęć, aby mógł ich użyć do pokonania Galamotha.
6 The Castlevania Gra, którą wszyscy chcemy
Zgodnie z chronologią serii Castlevania , Dracula i jego zamek pojawiali się od 1094 do 1999 roku. W grze Game Boy Advance Castlevania: Aria of Sorrow seria skacze do roku 2035. Główny bohater tej gry (i jej kontynuacja, Dawn of Sorrow) to licealistka o imieniu Soma Cruz. Wkrótce okazuje się, że Soma ma zdolność kradzieży dusz potworów i może korzystać z ich mocy. Soma w końcu poznaje prawdę o swoich umiejętnościach - w rzeczywistości jest reinkarnacją hrabiego Draculi, który został zabity po raz ostatni w 1999 roku.
W historii dwóch gier Sorrow ujawniono, że w 1999 roku toczył się wielki konflikt. Nazywa się go „wojną o zamek demonów”. Wojnę tę opisuje się jako ogromny konflikt między armiami żołnierzy i potworów. W końcu Julius Belmont (z pomocą Alucarda) był w stanie zabić Draculę po raz ostatni. Po tym, jak Juliusz pokonał Draculę, przeprowadzono rytuał, który uwięził złego hrabiego i jego zamek w ramach Zaćmienia Słońca, uniemożliwiając mu powrót.
Przeczytaliśmy tylko fragmenty o wydarzeniach tego epicko brzmiącego konfliktu. Dlaczego więc Demon Castle War nigdy nie był pokazywany w grze Castlevania? Najważniejsze wydarzenie w serii zostało przeniesione do fragmentów tekstu, których musisz szukać. Obecnie istnieje technologia pokazująca konflikty na dużą skalę w grze wideo. Dlaczego więc Konami nigdy nie stworzył gry Castlevania w 1999 roku?
5 The Secret CD Track
Jednym z wielu powodów sukcesu różnych konsol PlayStation na przestrzeni lat jest fakt, że Sony kładzie nacisk na tworzenie domowych urządzeń rozrywkowych, a także konsol do gier. Oryginalny PlayStation odtwarzał płyty CD audio wraz z grami. Był to tak naprawdę główny czynnik, który zainteresował ludzi kupowaniem konsoli, ponieważ odtwarzacze CD były jeszcze dość drogie w momencie wydania. PlayStation 2 miało podobny efekt z wbudowanym odtwarzaczem DVD. Wreszcie, PlayStation 3 może odtwarzać dyski Blu-ray (choć Sony mógł trochę wskoczyć na ten pistolet, ponieważ podniósł cenę konsoli przez dach).
Ponieważ oryginalne gry PlayStation są dostarczane na płycie CD, niektóre z nich można odtwarzać jako dyski audio w zwykłym odtwarzaczu CD. Jeśli grałeś w Castlevania: Symphony of the Night jako dysk audio, usłyszysz tajny utwór, który wykonał aktor głosowy Alucarda (angielski lub japoński, w zależności od wersji gry). Powiedziałby ci, żebyś nie odtwarzał jednego z utworów, ponieważ zawierał on dane z gry. Możesz jednak odtworzyć inną tajną piosenkę, która zawiera muzykę, której nigdzie nie słyszano w grze.
4 Yu-Gi-Oh Belmont
Najpopularniejsza gra karciana na świecie to Yu-Gi-Oh. Seria jest rekordem Guinnessa dla największej liczby kart sprzedawanych na całym świecie. Gra karciana i seria gier Yu-Gi-Oh są własnością i są produkowane przez Konami. Ponieważ Konami są właścicielami wielu różnych serii gier wideo, pozwolili na wiele scen z najbardziej znanych postaci w Yu-Gi-Oh. Istnieje karta „Tactical Espionage Expert” oparta na Solid Snake z serii Metal Gear Solid. Yu-Gi-Oh ma również całą talię opartą na statkach kosmicznych z serii Gradius . Ten archetyp jest określany jako talia „Gry arkadowe Konami”.
Jeśli chodzi o serię Castlevania, istnieje karta Yu-Gi-Oh o nazwie „Łowca wampirów”. Przedstawiany jest w stroju podobnym do Alucarda z Symphony of the Night i posługuje się batem, podobnie jak członkowie rodziny Belmont w grze.
3 Dracula Loves Kart Racing
Nic nie może usprawiedliwić złoczyńcy bardziej niż crossover. Bowser porywa księżniczkę Peach od lat 80., ale Mario jest fajny, włączając go w gokarty, tenisa, golfa i gry towarzyskie rozgrywane w Mushroom Kingdom. Sonic i jego wrogowie biorą nawet udział w akcji podczas Mario & Sonic na (niedawnej imprezie sportowej).
Przez lata Konami stworzył kilka crossoverów, w których wystąpili bohaterowie różnych marek, których są właścicielami. W 2001 roku istniał tytuł Game Boy Advance o nazwie Konami Krazy Racers. Jednym z grywalnych kierowców w grze był Dracula, który wziął trochę wolnego od picia krwi żywych, aby wyostrzyć swoje umiejętności o pojemności 150 cm3. W grze znalazł się również Gray Fox z Metal Gear Solid, ponieważ szorstkie i wirujące wybryki profesjonalnego świata gokartów pozwalają mu zaspokoić swój masochizm.
W 2011 roku Konami wydała grę Krazy Kart Racing na urządzenia mobilne. Zawierał Draculę z serii Castlevania , a także postacie takie jak Pyramid Head z Silent Hill, żaba z Frogger i Sparkster z Rocket Knight Adventures.
2 The Lost Symphony Of The Night Endings
W Castlevania: Rondo of Blood jedną z grywalnych postaci była młoda dziewczyna o imieniu Maria Renard. Choć brakowało jej umiejętności bicia Richtera Belmonta, posiadała potężne zdolności magiczne oparte na bestiach Shishin z chińskiej mitologii. Są to Dragon, Tiger, Phoenix i Turtle, którzy często pojawiają się w anime i grach wideo (przede wszystkim Beyblade). Dziecięca wersja Marii może pojawić się w Castlevania: Symphony of the Night. Jeśli zginiesz podczas bitwy otwierającej z Draculą, Maria pojawi się i uczyni cię niewrażliwym na resztę walki.
Dorosła wersja Marii pojawia się w Castlevania: Symphony of the Night (i faktycznie można ją grać w wersji Sega Saturn). Gracze znaleźli kilka interesujących nieużywanych plików audio w grze, które dotyczą Marii. Wygląda na to, że miała ona odgrywać znacznie większą rolę w grze …
Zgodnie z niewykorzystanym dźwiękiem miał być scenariusz, w którym Maria ingerowała podczas bitwy między Alucard a opętaniem Richtera. Maria opętałaby się, zmuszając Alucarda do walki z nią. Podczas tej bitwy Maria użyłaby czterech demonów przeciwko Alucardowi. Nie ma również niewykorzystanego dźwięku dla Alucarda lamentującego nad śmiercią zarówno Richtera, jak i Marii, co rzeczywiście byłoby bardzo mrocznym zakończeniem.
