Nabycie kultowej roli to szczyt działania na ekranie. Za każdym dwudziestokilkuletnim początkiem lub czterdziestolatkiem walczącym o zhakowanie go, charakterystyczna część może mieć znaczenie między skręconymi kciukami a sławą z Hollywood. To naprawdę działa. Mark Ruffalo ma za sobą trzy nominacje do Oscara, ale świat zawsze będzie go kojarzył jako Hulka w Marvel's Avengers . Uczciwie, czy nie, tak działa Hollywood, a filmowcy dostali jedne z największych fikcyjnych postaci, jakie kiedykolwiek wymyślono.
To prawda, że ten przepis polega na czymś więcej niż po prostu na właściwym miejscu we właściwym czasie. Aktor musi posiadać doskonały zestaw umiejętności, aby wcielić tę rolę w życie, bez względu na to, czy jest ona zadumana, zuchwała, czy też łączy w sobie oba te elementy. Trudno to ustalić, ale reżyserzy i fani z pewnością wiedzą to, kiedy to widzą. I odwrotnie, zdarzają się sytuacje, w których gwiazdom oferuje się soczystą część, tylko po to, aby zdać sobie sprawę, że to nie dla nich, i przekazać to. To, albo po prostu spieprzyli i zmarnowali wspaniałą okazję. Tak czy inaczej, takie decyzje dostarczają wspaniałej paszy dla dzikich „a co jeśli”, które sprawiają, że ta szalona popkulturowa maszyna odjeżdża.
Oto 15 aktorów, którzy odrzucili kultowe role.
15 John Travolta - Forrest Gump (Forrest Gump)
To byłoby trochę dziwne. Travolta jeszcze nie wskrzesił swojej kariery w Pulp Fiction (1994), co oznacza, że Zemeckis rzucił kostką w faceta, którego ostatni film grał na drugim skrzypcach dla dziecka. Ale poza serią Look Who's Talking (1989-93) nie było wiele innych sugestii, że Travolta mogłaby poradzić sobie z tak delikatnie zrównoważonym występem. Później żałował, że dał tę część Hanksowi, choć okazało się, że najlepiej, ponieważ obaj mężczyźni zdobyli aktorskie nominacje w 95 roku (chociaż to Hanks odszedł z wygraną). W każdym razie Vincent Vega był lepszy w koktajlach mlecznych niż w pudełkach z czekoladą.
14 Emily Blunt - Black Widow (Iron Man 2)
Emily Blunt była wschodzącą gwiazdą w 2010 roku, a studia zareagowały zalewem ofert o dużym budżecie. Jednym z nich była mała kontynuacja superbohatera o nazwie Iron Man 2 . Oferowana rola polegała na roli Black Widow, hiperszybkiej agentki SHIELD, wysłanej w celu oceny chłopaka imprezowego Tony'ego Starka (Robert Downey, Jr.) z inicjatywy Avengers. Zaintrygowana tym pomysłem, brytyjska aktorka ostatecznie zrezygnowała z powodu konfliktu harmonogramów z filmami Wild Target i Gulliver's Travels .
Biorąc pod uwagę słabą reakcję na oba projekty, trudno powiedzieć, że Blunt podjął właściwą decyzję. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że odrzuciła także rolę Peggy Carter w Captain America: The First Avenger (2011), wydaje się, że Blunt i Marvel po prostu nie powinny. Scarlett Johansson i Hayley Atwell wkroczyły i posiadały swoje role ze stylem, więc nie szkodzi, nie fauluje. Jak dla każdego, kto wciąż lubi kopać w tyłek Blunt, Edge of Tomorrow (2014) i Sicario (2015) wypełniły tę receptę, ale dobrze.
13 Will Smith - Neo (Matryca)
Will Smith był w światowej czołówce w 1999 roku, więc wydawało się logiczne, że Wachowscy zwrócą się do niego w związku z drugim projektem, The Matrix . Prawie dokładnie tak, jak to jest w ostatnim filmie, Smith po prostu nie był w stanie oprzeć się na tym pomyśle, jak wspominał w późniejszych latach: „Wiesz, Matrix jest trudnym pomysłem. Na boisku po prostu tego nie widziałem. W tym momencie nie byłem wystarczająco bystry jako aktor, aby pozwolić temu filmowi być. ” Niewątpliwie rozczarowany duet reżyserski uderzył w paydirt obsadą kolejnej gwiazdy kina akcji: Keanu Reevesa.
Jeśli chodzi o to, kto jest lepszym aktorem, dobrze się okaże. Ale jako Neo Reeves zmywa konkurencję. Niezależnie od tego, czy wykorzysta swój wyrzeźbiony opanowanie, czy też doprowadzi do martwego dialogu, każde niedociągnięcie i osobowość ma tylko przełomową historię. Smith, choć przegapił jeden z najbardziej wpływowych filmów tysiąclecia, był w stanie rozpoznać słabą kondycję, mówiąc: „Oglądałem występ Keanu - i bardzo rzadko to mówię, ale popełniłbym błąd.”
Gdyby tylko jego dalekowzroczność powstrzymała go przed filmem, zrobił to zamiast tego: Wild Wild West .
12 Brad Pitt - Jason Bourne (Tożsamość Bourne'a)
W 2001 roku reżyser Doug Liman szukał Jasona Bourne'a. Zabójca CIA, ofiara amnezji i pomysł pisarza Roberta Ludluma, była to rola, która wymagała wyjątkowego zestawu sprzeczności. Po pierwsze aktor musiał być biegły w walce i taktyce szpiegowskiej. Po drugie, a może przede wszystkim, musiała istnieć przyzwoitość mężczyzny, cecha chłopięca w porównaniu do bóstw szpiegowskich, takich jak James Bond. Faceci tacy jak Russell Crowe i Sylvester Stallone zostali rzuceni bezskutecznie, zanim Liman wpadł na pomysł złotego gęsi Brada Pitta.
Chociaż nie był to zwykły Joe, Pitt zapewnił odpowiednią mieszankę spokoju i przyzwoitości, aby odegrać rolę, świeżą przerwę od sterydów przesiąkniętych dekadami przeszłości. Jak na ironię, prawie jak ruch podwójnego agenta, aktor rzucił się, aby pojawić się w Spy Game (2001), otwierając wrota dla Will Hunting (Matt Damon), aby stać się badassem, którego wszyscy znamy i kochamy. Podczas gdy gra szpiegowska była solidnym thrillerem, Damon był zdecydowanie facetem, który wygrał duże sukcesy i nadal robi to z Jasonem Bourne'em tego lata.
11 Tom Selleck - Indiana Jones (Poszukiwacze zaginionej arki)
Zadziwiający jest fakt, że Tom Selleck odsunął się tak blisko roli Indiany Jonesa. Aktor, weteran telewizji, ledwo dostał się na scenę filmową, z wyjątkiem kilku części w Midway (1976) i Coma (1978); nie do końca celebrytą z listy A. Z drugiej strony Harrison Ford stał się już megastarem opartym na sile Star Wars (1977) i został zesłany na linię kolejową dla nadchodzących aktorów. Uzasadnieniem tego było to, że scenarzysta / producent George Lucas nie chciał obsadzać Forda w każdym filmie, który zrealizował, i celowo szukał nowych talentów do walki z syndromem „Bobby'ego De Niro”.
Dzięki rzekomo oszałamiającej przesłuchaniu Selleck otrzymał kultową rolę. Rozdarty między zaangażowaniem się w Magnum, PI (1980-89) a potencjalnym crossoverem na dużym ekranie, aktor utknął ze swoimi małymi ekranowymi korzeniami i odrzucił tę rolę. Pozostały tylko trzy tygodnie do rozpoczęcia produkcji, reżyser Steven Spielberg i producent Kathleen Kennedy w końcu przekonali Lucasa do obsady Forda, a reszta to historia popkultury.
10 Mel Gibson - Maximus (Gladiator)
Zdolność Mel Gibsona do działania jest bezdyskusyjna. Mężczyzna po prostu wie, jak wywołać uczucie od fanów, czy to jako żołnierz w Gallipoli (1981), padlinożerca w The Road Warrior (1982), czy rewolucjonista w Braveheart (1995). Ten ostatni projekt w szczególności pokazał talent Gibsona do prowadzenia wojen historycznych, o czym Ridley Scott był doskonale świadomy, gdy podchodził do aktora do swojego filmu Gladiator z 2000 roku. Poszukując imponującego poziomu zaangażowania w główną rolę, reżyser poczuł, że Gibson zapewnia idealne połączenie cynizmu i optymizmu, aby zagrać Maximusa, poległego dowódcę. I chociaż gwiazda Mad Maxa w pełni poparła tak ambitną opowieść, ostatecznie zrezygnował z pozoru, że jest za stary, mając 43 lata, aby przekonująco zagrać tę rolę.
On miał rację. Gibson byłby świetny, ale Russell Crowe jest wyjątkowo spektakularny jako wojowniczy buntownik z osobistym wynikiem do rozstrzygnięcia. Crim's Maximus ma brutalny niuans, który wykracza poza to, co Gibson przyniósłby do stołu, a krytycy zgodzili się, przyznając aktorowi jego pierwszą i jedyną nagrodę Akademii. Mel miał już w domu kilka złotych posągów, nie potrzebował już.
9 Jim Carrey - Edward Scissorhands (Edward Scissorhands)
Po wyjściu z hitu Batman w 1989 roku Edward Scissorhands (1990) był projektem, który mówił o wyobcowaniu rosnącego dziwaka na przedmieściach. Jako taki reżyser Tim Burton potrzebował kogoś, kto mógłby grać cudownie słodko i okropnie niezręcznie, jednocześnie zdobywając serce pięknej blondynki Winony Ryder. Prawie wszyscy w Hollywood przesłuchiwali tę rolę, a Tom Cruise, Robert Downey, Jr. i Michael Jackson (!) Byli jednymi z najbardziej znanych z ostrych kolesi Edwarda. W jakiś sposób komik Jim Carrey został nawet trochę rozważony, zanim w końcu dostał buta z powodu jego braku doświadczenia jako dramatycznego aktora.
Wyobrażanie sobie Ace Ventury w Burbank jest dziwaczne. Można się tylko domyślać, gdzie film poszedłby z Carreyem w centrum, słowną maszyną do żartów, która spadła do zasmuconej ciszy. To, że Burton ostatecznie poszedł z Johnnym Deppem, okazało się najlepszą decyzją obu karier, rozpoczynając relację aktor / reżyser, która trwała ponad dwadzieścia lat. Z drugiej strony Carrey musiałby czekać prawie dekadę, zanim jego dramatyczne kotlety zabłysną w The Truman Show (1998) i Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004).
8 Hugh Jackman - James Bond (Casino Royale)
W 2006 r. Marka Jamesa Bonda prawie się zmyła. Coraz łagodniejsze przygody Pierce'a Brosnana dobiegły końca z Die Another Day (2002), pozostawiając wody szeroko otwarte dla świeżego podejścia do postaci. Wejdź do twórcy filmu, Martina Campbella, który z powodzeniem zrestartował serię Zorro w 1998 roku i był przygotowany do wniesienia istotnej, pełnej akcji przewagi nad swoim nowym wynalazkiem 007. Aby to zrobić, Campbell potrzebowałby młodszego, mniej wyrafinowanego Bonda, aby przekazać swoją zrzędną wizję. Kilku najgorętszych i najbardziej przybyłych z Hollywood zostało rzuconych w sporze, w tym Henry Cavill, Karl Urban i Sam Worthington.
Jednak Hugh Jackman był tym, który prawie dokonał cięcia. Australijski aktor powołany przez swojego agenta w związku z przejęciem Astona Martina odrzucił go na miejscu. Wyjaśniając swoją decyzję po fakcie, Jackman po prostu poczuł się przytłoczony myślą o przyjęciu innej kultowej postaci w ramach serii X-Men . Mutant z siekanym baraniną stanowił mocny argument i biorąc pod uwagę ogromny sukces, jaki Daniel Craig odniósł w tej roli (ale teraz można to zrobić), wygląda na to, że ta odmowa okazała się korzystna dla wszystkich.
7 Harrison Ford - Oskar Schindler (Lista Schindlera)
Harrison Ford to największa gwiazda kasowa w historii USA. Biorąc pod uwagę tę zaskakującą statystykę, wydaje się naturalne, że w ciągu ostatnich trzydziestu lat wyrzucono mu wiele skryptów, z których większość odrzuciła. W krótkich odstępach czasu części, które Ford odrzucił, obejmują role w filmie Alien (1979), Who Framed Roger Rabbit? (1988) i Cape Fear (1991), pośród mniejszych dzieł, takich jak The Patriot (2000) i Syriana (2005). Ale wielkie odrzucenie kariery Forda miało miejsce w 1993 roku, kiedy Steven Spielberg rozważał przekazanie tytułowej roli na Liście Schindlera swojej gwiazdy Indiana Jones.
Czołowy w stosunku do aktorów Mel Gibsona i Kevina Costnera, Ford posiadał znużenie światem potrzebne, aby Oskar Schindler był naprawdę inspirującą historią odkupienia. Niestety przeszkoda związana z niemieckim akcentem wydawała się znacznie bardziej zniechęcająca, w połączeniu z obawą, że status jego gwiazdy filmowej może odebrać przesłanie filmu. W odpowiedzi na te czerwone flagi, Ford rozmawiał o tym z kumplem Spielbergiem i odszedł z projektu, pozostawiając obowiązki głównego człowieka genialnemu Liamowi Neesonowi, który zaskarbił sobie Oscara jako Schindler.
6 Tom Hanks - Jerry Maguire (Jerry Maguire)
"Pokaż mi pieniądze!" byłby zupełnie inny, gdyby został dostarczony przez nosowe przegięcie Toma Hanksa. Jak na ironię, filmowiec Cameron Crowe napisał tę historię z takim tonem, przekazując Hanksowi ukończony scenariusz na długo przed otrzymaniem zielonego światła od TriStar Pictures. Dwukrotny zdobywca Oscara cieszył się zwycięską mieszanką komedii i dramatu Crowe'a, choć nie był w stanie grać tej roli, powołując się na brak agresji, który wydawał się kluczowy dla postaci Jerry'ego Maguire'a. W rezultacie Hanks przeszedł do filmu, zamiast tego postanowił wyreżyserować i zagrać w That Thing You Do! (1996), podczas gdy Crowe namówił Toma Cruise'a na przyjęcie tytułowej roli.
Okazało się, że jest to błogosławieństwo w przebraniu dla obu Tomów. Hanks zdobył znakomity projekt niezależny z That Thing , a Cruise zapewne zaprezentował swój najbardziej znany jak dotąd występ. Rozległa energia, maniakalne dziwactwa i szczery żal uderzyły w widownię tam, gdzie mieszkali, zdobywając ogromne liczby kas i drugą nominację do Oscara dla aktora. Zapytany o Jerry'ego Maguire'a w późniejszych latach, Hanks potwierdza opinię innych, mówiąc: „Myślę, że teraz na to patrzysz i nie mógł to być nikt inny niż Tom Cruise”.
5 Molly Ringwald - Vivian Ward (Pretty Woman)
Ten jest zaskakujący. Molly Ringwald - ta sama nastolatka, która rządziła latami 80. przy filmach takich jak Sixteen Candles (1984), The Breakfast Club (1985) i Pretty In Pink (1986) - otrzymała wczesny projekt Pretty Woman (1990), a następnie zatytułowany 3000 $ . Uważana wówczas za dobrze znaną aktorkę, reżyser Garry Marshall uważał, że Ringwald jest idealnym wiekiem do przedstawienia Vivian, pracowniczki seksualnej, która zostaje zmieciona przez bogatego konkurenta. Kilka młodych aktorek zostało rozważonych i szybko zwolnionych za ich młodość, a mianowicie Jennifer Connelly, Jennifer Jason Leigh i Winona Ryder, pozostawiając muzę Johna Hughesa jako głównego kandydata do 1989 roku.
Ringwald jednak tego nie kupował. Nie podobało jej się wyobrażenie prostytutki i nie podobały jej się poniżające aspekty, które najwyraźniej zostały wplecione w fabułę filmu. Niemal natychmiast odrzucając projekt, Marshall został zmuszony do gry na Julii Roberts, krewnej nieznanej z kilkoma dodatkowymi napisami ( Mystic Pizza , Steel Magnolias ) na jej imię. Oczywiście, Pretty Woman stała się największym rom-com wszechczasów, podnosząc Robertsa do statusu gwiazdy i na zawsze dostarczając klisze do przyszłych filmików. Molly popełniła wielki błąd, ogromny!
4 Leonardo DiCaprio - Patrick Bateman (amerykański psycholog)
Zimna wojna między Leonardo DiCaprio a Christianem Bale trwa od wielu lat. DiCaprio pokonał Bale'a w produkcji gwiazd w odcinku What's Eating Gilbert Grape? (1993) i Titanic (1997), posuwając się nawet do zaczepienia American Psycho (1999), kiedy Lionsgate zrealizował duet DiCaprio i reżysera Olivera Stone'a. Chociaż ta dwójka nigdy nie pracowała razem, potencjał krwiożerczej posępności Stone'a i odważne zaangażowanie młodego aktora spowodowałyby spore plusk po nieskazitelnej podłodze.
Ale zadzwoniła obietnica komercyjna i Leo porzucił projekt, by zagrać w tropikalnym thrillerze Danny'ego Boyle'a The Beach (2000), udanym filmie, który otrzymał mętne recenzje od krytyków. Z drugiej strony, odnowiony duet Bale i reżyser Mary Harron stworzyli brutalny kultowy klasyk, odrzucony oszałamiającym poświęceniem aktora dla jego rzemiosła. Widzowie chwalili ten film, w szczególności Bale, który pokonał komercyjny sukces, jaki osiągnęła The Beach, zyskując uznanie krytyków. I bądźmy szczerzy, nikt nie mógłby zwrócić taśm wideo ani pochwalić Huey Lewis.
3 Mickey Rourke - Butch (Pulp Fiction)
Pulp Fiction była łódką ratunkową dla zmywanych aktorów z 1994 roku. Scenariusz / reżyser Quentin Tarantino, facet, który spędził lata w sklepie wideo wchłaniając wiedzę o tysiącu stron Wikipedii, chciał artystów, których kochał, bez względu na to, czy publiczność je zapamiętała, czy nie. John Travolta? Czek. Eric Stoltz? Czek. Prawdziwym wyzwaniem był Mickey Rourke, łagodny buntownik z lat 80., który od tego czasu skupił się na boksie zawodowym. Była gwiazda niezależna straciła trochę dobrego wyglądu dzięki nieudanym operacjom, choć Tarantino miał na niego oko w roli Butcha, wytrzeszczonego boksera, który szybko naciera na tłum.
Komentując, jak źle poradził sobie z sytuacją, Rourke wyjaśnia: „Tarantino zadzwonił raz - myślę, że to było dla Pulp Fiction . Nawet nie przeczytałem scenariusza. Pozwoliłem sobie na dumę i złość, ponieważ mogłem grać. ” Ta część ostatecznie trafiła do Bruce'a Willisa, który wykonuje zawaloną robotę, choć należy się zastanawiać, czy występ Rourke'a mógłby przyspieszyć jego karierę, podobnie jak Travolty. Chyba nigdy się nie dowiemy.
2 Al Pacino - Han Solo / John McClane (Star Wars / Die Hard)
Al Pacino ma już wystarczającą liczbę kultowych ról dla dziesięciu karier, więc wydaje się niesprawiedliwe, że więcej z nich wyrzucono z powrotem w ciągu dnia. Ale na pewno legendarnemu aktorowi zaproponowano rolę Hana Solo (!) Podczas castingu oryginalnej Gwiezdnych wojen (1977). Na długo przed tym, jak Harrison Ford wszedł na zdjęcie, Pacino przejrzał historię George'a Lucasa i nie znalazł w niej wiele zasług. W jego słowach nie ma żartów, rola była „moja do wzięcia, ale nie zrozumiałem scenariusza”. W rezultacie ta część uczyniła Forda takim, jakim jest dzisiaj, podczas gdy Pacino, pochodzący z dwóch filmów o Ojcu chrzestnym i Dog Day Afternoon (1975), nie był tym gorszy.
Historia powtórzyła się dziesięć lat później, kiedy wykonawca przekazał mały projekt Die Hard (1988), który ostatecznie stał się jednym z największych hitów lat 80. Jeśli chodzi o przemyślenia zdobywcy Oscara na temat klasyka Bruce'a Willisa, Pacino odpowiedział cierpko: „Dałem temu chłopakowi karierę”. Obie role byłyby wyjątkowe w zdolnych rękach aktora, choć trudno wyobrazić sobie kogoś lepszego niż te, które go zastąpiły.
