Spaceballs świętowało 30-lecie swojego istnienia w 2017 roku, umacniając swoją rolę kultowej klasycznej parodii na wieki. To nie przypadek, że ta komediowa gra Mel Brooksa stała się hitem, ponieważ poważnie potraktował produkcję ze względu na swoją miłość do oryginalnej trylogii Star Wars.
Spaceballs został wydany w 1987 roku, jest współautorem, reżyserem i producentem Mel Brooks, który miał także wiele ról aktorskich. Inni znaczący członkowie obsady to Dom DeLuise jako głos Pizza the Hut, Bill Pullman jako Lonestar, John Candy jako Barf, Joan Rivers jako głos Dot, Daphne Zuniga jako Druish Princess Vespa i Rick Moranis jako Dark Helmet.
Gwiezdne Wojny były głównym filmem, który najbardziej wyśmiewał, ale Brooks również zadźgał Alien, Star Trek, Planet of Apes i Wizard of Oz. Jak na ironię, zestawem, w którym nakręcono większość zdjęć, był również stary zestaw Wizard of Oz, w którym wiele starych żółtych cegieł wciąż można było znaleźć w dziwnych miejscach.
Dzięki klasycznym wersom, takim jak „Ona jest od dupy do bicia” i „Mój Schwartz jest większy od twojego”, Spaceballs był powszechnie akceptowany przez fanów Star Wars i maniaków science fiction na całym świecie.
Podczas gdy wielu wciąż czeka na kontynuację (od ponad dekady krążyły pogłoski), za kulisami tej klasycznej parodii gramy 15 Shocking Facts, których fani nie wiedzieli o kosmicznych kulach.
15 oparzeń trzeciego stopnia doświadczył aktor grający w Pizza The Hut
Mel Brooks chciał, aby kombinezon Pizza the Hut wyglądał tak realistycznie, jak to możliwe. Aby tak się stało, do kostiumu użyto gorącego sztucznego stopionego sera. Plusem tego było to, że wyglądał niezwykle realistycznie, a także nieco niepokojąco.
Minusem było jednak to, że aktor miał na sobie garnitur, otrzymując oparzenia drugiego i trzeciego stopnia od stopionego sera, bulgoczącego i kapiącego wokół niego.
Richard Karen, aktor i pracownik efektów, był tak zmęczony tym strojem, że zrezygnował po tym, jak Brooks nalegał na powtórzenie Pizza Hut. Być może pamiętasz, że głosem Pizza the Hut był nie kto inny jak słynny Dom DeLuise, który stanowczo odmówił noszenia tego śmiesznego stroju od samego początku.
Po odejściu Karen artysta efektów Rick Lazzarini podszedł do talerza i włożył gorący kostium.
14 To był najdroższy film, jaki kiedykolwiek wyprodukował Mel Brooks
Pomimo wesołych opowieści o tym, jak Brooks skrócił rogi na planie, aby jego film stał się rzeczywistością, był to wciąż najdroższy film, jaki kiedykolwiek zrealizował. Duża część budżetu została przeznaczona na koszty postprodukcyjne, które rzekomo kosztowały około 5 milionów dolarów.
Dlaczego wygórowane wysokie koszty, możesz się zastanawiać. No cóż, Brooks tak bardzo szanował George'a Lucasa, że zatrudnił Lucasfilma do wykonania wszystkich prac postprodukcyjnych przy filmie.
Być może kosztowało go to rękę i nogę - i kolejną nogę - ale wielu fanów i krytyków uważa, że jego decyzja o przekazaniu postprodukcji Lucasfilmowi pomogła przekształcić Kosmiczne kule w hit, który znamy i kochamy dzisiaj.
13 Zatwierdzenie dla Kosmicznych Kul zostało wydane przez mistrza Gwiezdnych Wojen
Mel Brooks jest komikiem, który uwielbia żartować ze świata, ale jest także fanem Gwiezdnych wojen. Z tego powodu szukał aprobaty samego George'a Lucasa, zanim zaczął produkować kosmiczne kule.
Lucas nie tylko wyraził zgodę na zrobienie filmu, ale również uznał ten pomysł za zabawny i pochwalił Mela Brooksa za dobrze wykonaną pracę. Chociaż może być naturalne założenie, że mogą istnieć pewne spory między dwoma geniuszami artystycznymi, nie było. W rzeczywistości obydwoje bardzo szanują się nawzajem i swoje twórcze dzieła.
George Lucas nawet raz powiedział Mel Brooksowi (odnośnie filmu Spaceballs): „Wyjmij komedię, a to naprawdę działa jak przygoda”. Może Lucasfilm i Disney powinni nakłonić Brooksa do napisania komediowych części nowej trylogii Gwiezdne wojny pod wodzą Riana Johnsona.
12 różnych aktorów z listy A odrzuciło rolę Lonestar
Dążenie do największych nazwisk w Hollywood nie zawsze gwarantuje robienie hitu. Jednak praktyka robienia tego istnieje od dziesięcioleci i wydaje się, że w najbliższym czasie nie umiera. Mel Brooks pierwotnie poprosił Toma Cruise'a i Toma Hanksa o odegranie roli Lonestara. Obaj jednak natychmiast go odrzucili.
Bill Pullman był następny na liście, głównie ze względu na fakt, że nie zagrał jeszcze w filmie, który zarabiał na kasowych kasach. Było tak również dlatego, że był gotów otrzymać kwotę, na którą Brooks mógł sobie pozwolić.
Los chciał, że Bill Pullman idealnie pasował do Lonestar. Interakcja między nim, Johnem Candy i Rickiem Moranisem była bezcenna. Żaden inny aktor - nie mówiąc już o Rejsie czy Hanksie - nie byłby w stanie tego zrobić tak jak Pullman.
11 Miał się nazywać Planet Moron
Mel Brooks uwielbia tytułować swoje filmy w uproszczony sposób. Przykładem tego jest jego najnowszy fałsz, a także Blazing Saddles and History of the World Part 1. Na szczęście jego oryginalny pomysł na tytuł do filmu, jakim była Planet Moron, dla tego klasycznego fałszu Gwiezdnych wojen był zepsuty od samego początku. Brytyjski film komediowy, wydany w 1985 roku pod tytułem Morons z kosmosu, chwilowo zdjął wiatr z żagli.
Jednak Mel Brooks nigdy nie był kimś, kto przeszedł, i zamiast tego postanowił nazwać film Kosmiczne kule. Brooks wiedział, że pojęcie „kosmosu” musi być w tytule ze względu na marketing, ale potrzebował czegoś, aby zwrócić na siebie uwagę. W końcu wymyślił „kulki” - grę słów, ponieważ był znany z robienia filmów w stylu „śrubki”. Stąd powstały Kosmiczne Kulki.
10 Star Wars Prequels inspiruje Spaceballs: The Animated Series
Kiedy George Lucas cyfrowo ponownie opanował oryginalną trylogię i wydał prequele Gwiezdnych Wojen, nastąpiło ożywienie wszystkich rzeczy związanych z Gwiezdnymi Wojnami. Obejmowało to zupełnie nową generację odkrywającą Kosmiczne Kulki. Brooks chciał nakręcić kolejny film, ale zastanawiał się, czy uda mu się go zrealizować dzięki budżetowi na film typu „śruba”. Zamiast tego wybrał trasę animacji.
Jednak Spaceballs: The Animated Series niestety poleciały pod radarem. Wielu przeoczyło Brooks fałszujący prequele Gwiezdnych wojen, Władcę pierścieni, Star Trek i Grand Theft Auto.
Serial został odebrany tylko przez G4 i kanadyjski Super Channel, ponieważ Bill Pullman i Rick Moranis nie wrócili, by powtórzyć swoje role. Aktor zastępczy był także potrzebny Barfowi ze względu na odejście Johna Candy w 1994 roku. Dla wielu nieobecność tych głównych aktorów była powodem do uniknięcia Spaceballs: The Animated Series.
9 Powieść została napisana przez autora Goosebumps
Każdy świetny film dostaje adaptację książki, ale Brooks nie chciał zadowolić się żadnym autorem. RL Stine nie był jeszcze popularną marką, ponieważ jego książki Goosebumps zostały wydane dopiero w 1995 roku. Jednak jego duchowe imię Jovial Bob Stine właśnie opublikowało nowelizację do pierwszego filmu o Pogromcach duchów.
Mel Brooksowi spodobało się to, co zobaczył i kazał RL Stine napisać powieść do Kosmicznych Kul. Stine napisał to pod pseudonimem alter ego Jovial Bob Stine. Książka została napisana dla publiczności YA, usuwając cięższy język i insynuacje, zamiast tego wybrała perspektywę bardziej przyjazną dzieciom.
Książka oczywiście nie przyniosła takiej samej sprzedaży jak film, ale do dziś jest dostępna do kupienia dla zagorzałych fanów Spaceball.
8 Nie było merchandisingu
Na podstawie umowy zawartej przez Mela Brooksa i George'a Lucasa, Brooks zgodził się nie sprzedawać żadnych towarów (powieść była jedynym wyjątkiem). Stało się tak przede wszystkim dlatego, że Lucas wciąż zarabiał miliony dolarów, głównie dzięki sprzedaży zabawek. Jednak pomimo tego, że Mel Brooks zgodził się na zakaz sprzedaży towarów, nigdy nie zgodził się z niego nie wyśmiewać.
Kontrakt ten doprowadził do niesławnej sceny w kulach kosmicznych, w których Jogurt (grany przez Mel Brooks) wykonuje swój monolog „Merchandising, Merchandising”. Jednak wyśmiewanie pudełek na lunch i płatków zbożowych zawierających 100 procent cukru z dołączoną nazwą Spaceballs nie wystarczyło. Brooks musiał przejść do skrajności, co doprowadziło do „Kosmicznych kul miotacza ognia”.
Jak na ironię, George Lucas rozśmieszył się nieco, a nawet pochwalił Brooksa za jego kreatywność.
7 Aktor Cameo Michael Winslow pomógł obniżyć koszty produkcji
Kamea Michaela Winslowa pozwoliła zaoszczędzić ponad tysiąc dolarów kosztów produkcji. Był w stanie pomóc zespołowi, robiąc to, co robi najlepiej: wydawał dziwne dźwięki podczas grania roli radaru. Najbardziej znany wówczas z występu we wszystkich ośmiu filmach Akademii Policyjnej, Winslow stworzył różne dźwięki radaru w krótkim rytmie z Rickiem Moranisem jako Dark Helmet.
„Sir, straciłem sygnały, przemiatania i skrada się”. Następnie Winslow wydaje dźwięki dla każdego elementu, który ma wytwarzać sam radar. Na to Mroczny Hełm odpowiada: „To nie wszystko, co stracił”. Zaraz za tą linią pojawia się Winslow, który stwierdza „Zostaliśmy zakleszczeni”, ponieważ rzeczywisty dżem (malina) kapie po ekranie radaru.
Ostatnio Michael Winslow użyczył swojego głosu i niesamowitych efektów dźwiękowych mobilnej grze Wizard Ops Tactics.
6 Sokół Millennium miał kameę
Przed klasyczną sceną z kameą Johna Hurta, w której wykonuje parodię w filmie Alien (w którym zagrał), jest strzał z parkingu przed kosmiczną kolacją.
Lonestar i Barf wjeżdżają na parking i dokładnie naprzeciwko nich, a kolacją jest Sokół Millennium. Być może Han i Chewie już skończyli posiłek lub szybko robili sobie przerwę w łazience, ale klasyczny najszybszy kawałek śmieci w galaktyce miał czas na ekranie w Kosmicznych Kulach.
Mel Brooks dodał statek kosmiczny jako pisankę, głównie ze względu na swoją osobistą miłość do filmów o Gwiezdnych Wojnach. Skorzystanie z niego podczas lotu w kosmos za bardzo obciąłoby jego budżet, więc postanowił mieć go na parkingu przed kolacją, co mogli dostrzec tylko fani o oczach orła.
5 Pułkownik Sandurz został napisany dla aktora z listy A
Kiedy Mel Brooks zaprojektował postać pułkownika Sandurza, miał na myśli Steve'a Martina. Niestety Martin odrzucił tę rolę. Prawdopodobnie miał wtedy za dużo na głowie (ponieważ grał i produkował wiele filmów rocznie), ale fajnie byłoby zobaczyć jego stosunek do pułkownika Sandurza.
Zamiast tego George Wyner wystąpił jak profesjonalista i perfekcyjnie go przybił. Był nawet otwarty na przedstawianie kultowych chwil Steve'a Martina z odrobiną osobistego ujęcia. Rezultat był na miejscu, ale dla tych, którzy dorastali w latach 80. i 90., trudno nie zastanawiać się, jak by to było, gdyby Martin grał obok Moranisa.
Fani teorii wielkiego podrywu mogą rozpoznać George'a Wynera jako Dr. Zane'a.
4 Próby i udręki Barfa
John Candy był idealnym aktorem do roli Barfa. Jedynym problemem było to, że Barf miał mieć maskę, ale z gwiazdą taką jak Candy wykonującą tę rolę, pomysł noszenia maski został wyrzucony przez okno. Po kilku nieudanych próbach stworzenia kostiumu wreszcie znaleziono środek.
John Candy przypiął do plecaka 30-kilogramowy akumulator, który pozwolił trzem technikom poza ekranem kontrolować jego modelowe uszy i ogon. John grał z shenaniganami jak zawodowiec, poprawiając jedną z pierwszych scen, w których za każdym razem, gdy się odwraca, uderza Lonestarem w twarz ogonem.
Jak na ironię, Rick Lazzarini (który później nosił kombinezon Pizza the Hut) nadzorował uszy Barfa. Często krzyczał na niego Brooks, który nalegał, aby Lazzarini zbyt mocno poruszał uszami podczas ujęć.
3 Mel Brooks był uczulony na farbę do ciała
Nazywaj to karmą, jeśli chcesz, ale Mel Brooks również cierpiał na planie. Będąc mistrzem, Brooks grał zarówno Prezydenta Skrooba, jak i Jogurt, jednocześnie reżyserując, pisząc i produkując kulki kosmiczne. Podczas grania roli Jogurt (parodia Yody) Brooks nalegał, aby pokryć go złotym makijażem.
Makijaż i kostium zawierały jednak lateks, na który Brooks był bardzo uczulony. Po kilku godzinach wysypka rozprzestrzeniła się na jego twarz i zaczęła wpływać na oczy. Zespół makijażystów był pod ścisłym rozkazem, aby nie zająć więcej niż godzinę, aby przygotować Brooksa do ujęć, co pozwoliło mu dostać się do ujęć, które chciał, zanim ostatecznie uzyskał leczenie rozprzestrzeniającej się wysypki.
Brooks również nadużywał kolan, przyjmując rolę jogurtu, ponieważ zmuszony był chodzić na kolanach, aby jogurt miał idealną wysokość.
2 Ulepszona scena stała się klasyką
Rick Moranis przyczynił się do powstania postaci Mroczny hełm na wiele różnych sposobów. W rzeczywistości jego pomysłem było użycie innego głosu przy opuszczonej masce i użycie zwykłego głosu, gdy był podniesiony. (Być może myślałeś, że Kylo Ren był pierwszym, który to zrobił.)
Moranis również pozwolił swoim aktorskim kotletom płynąć, nie bojąc się improwizacji, gdy uznał, że pasuje to do sceny. W jednej scenie to, co miało być wewnętrznym żartem, zamieniło się w jeden z najbardziej zapamiętanych i uwielbianych momentów w Kosmicznych Kulach.
W nim Mroczny Hełm jest w narożnym pokoju i bawi się lalkami z filmu (rekwizyty, które były używane w scenie merchandisingowej z Jogurtem). Cała scena to jeden wielki monolog improwizujący, przedstawiający miłość Mrocznych Hełmów do Druish Princess i jego nienawiść do Lonestara.
