Pamiętasz czasy, kiedy nie mogłeś się doczekać, aż wyskoczysz z łóżka, nalej sobie miskę płatków i włączysz telewizor, żeby oglądać bajki? Bez względu na to, w jakiej dekadzie się urodziłeś, bajki w sobotnie poranki były podstawą każdego dzieciństwa. Nie było szkoły, do której można by się spieszyć, tylko rurka z boobem, która zapewniła ci rozrywkę, zanim nieuchronnie zmuszono cię do wyjścia na zewnątrz lub wykonywania prac domowych.
Obecnie nostalgia za latami 90. jest w pełnym rozkwicie, ponieważ ci z nas, którzy mieli szczęście przeżyć ten czas, wciąż pamiętają bajki, które przenikały nasz mózg. Niektóre programy pozostają z tobą, bez względu na to, czy jest to chwytliwa piosenka przewodnia, zwariowane scenariusze czy zabawny talent głosowy. W hołdzie tym animowanym reliktom przeszłości opracowaliśmy listę 15 najlepszych filmów z sobotniego poranka z lat 90. Więc weź swoją miskę Fruit Loops i sprawdź, czy zgadzasz się z naszymi najlepszymi typami.
15 Oddział Goof
Goof Troop był jednym z tych programów, które albo kochałeś, albo nienawidziłeś jako dziecko. Jeśli jesteś zagorzałym fanem Goofy, może to wydawać się żenującą próbą utrzymania charakteru postaci, ale dla wszystkich innych był to kolejny serial Disneya z własnymi mocnymi i słabymi stronami. Podmiejskie otoczenie serialu nadało mu bardziej klimat sitcomu niż jego poprzednicy, pozwalając Goofy'emu zabłysnąć w roli samotnego rodzica. Chociaż z pewnością nie był idealnym ojcem, wykazano przynajmniej, że ma dobre intencje i miłość wobec syna.
Spektakl koncentrował się głównie na relacjach głównych bohaterów, a mianowicie na relacji Goofy'ego z jego synem Maxem i jego sąsiadem Pete'em (który traci część swojej nikczemności w zamian za zapewnienie kontrastu w stylach rodzicielskich od Goofy'ego). Zaprezentowano także talenty naprawdę płodnych aktorów głosowych, takich jak Rob Paulsen, Jim Cummings i Nancy Cartwright. Mimo, że trwało to tylko jeden sezon na początku lat 90., komiczne scenariusze serialu i dobre samopoczucie więzi między ojcem i synem ostatecznie zainspirowały dwa spin-offowe filmy, A Goofy Movie i An Extremely Goofy Movie , które również były ogólnie dobrze oceniane.
14 Marsupilami
Opierając się na francusko-belgijskiej postaci z komiksu, Disney opracował własną iterację Marsupilami , która pierwotnie była emitowana podczas segmentów Raw Toonage Disneya. Po popularności, postać pojawiła się we własnej kreskówce w sobotę rano na CBS w sezonie jesień-wiosna 1993-1994. W każdym odcinku Marsupilami i jego przyjaciel Maurice goryl przechytrzyli tępego człowieka o imieniu Norman lub unikali lamparta Eduardo, który zawsze starał się zjeść tytułową postać.
Początkowo Marsupilami wypowiedział tylko jedno słowo w stylu przypominającym Hodora - jego hasło „houba” - i spędził więcej czasu na ratowaniu innych stworzeń, niż powodując problemy. Jednak zmienił się w bardziej rozmowny, bystry charakter, który później był podstawowym elementem postaci z kreskówek w sobotnie poranki, takich jak rodzeństwo Warner na Animaniacs (nie obawiaj się, za chwilę do nich dojdziemy). Podczas gdy Marsupilami był jedną z tych zabawnych kreskówek, którym brakowało wiele pod względem wartości edukacyjnej, nadrabiał to humorem przypominającym slapstick w stylu kreskówek Laurel, Hardy i wczesnych Looney Tunes.
13 Taz-Mania
Podobnie jak Goof Troop , Taz-Mania zawierał znaną nam postać, Diabła Tasmańskiego, i zbudował swoją historię z rodziną i postaciami wspierającymi. Podczas gdy Taz wciąż był jego szalonym, maniakalnym sobą, widzieliśmy go, jak robi codzienne rzeczy, takie jak rozmowa przez telefon i próby szycia. W przeciwieństwie do wersji postaci Looney Tunes, która widziała tylko goniącą ofiarę w wygłodniałym tornado, Taz musi również radzić sobie z frustracją rodziców, rodzeństwa i prowadzeniem udomowionego życia.
Taz-Mania często wybijał czwartą ścianę i miał wiele sprytnych odniesień kulturowych, które przewyższały głowy dzieci. W szczególności tata i wujek Taza byli parodiami Binga Crosby'ego i Boba Hope'a, którzy wystąpili razem w wielu filmach w latach 40. XX wieku. Wiele scen miało miejsce również w hotelu, w którym Taz był zatrudniony jako bellhop, który miał sfałszować sitodruk Johna Cleese’a Fawlty Towers . W serialu zabawnie bawił się pomysł, że Taz może mówić doskonale, zwłaszcza jeśli czegoś chce, ale nie chce. Chociaż często jest pomijany na korzyść innych animowanych programów WB z tego samego okresu, Taz-Mania była słusznie śmiesznym kawałkiem satyry.
12 Tiny Toon Adventures
Podobnie jak wcześniej Muppet Babies i A Pup o imieniu Scooby-Doo , Tiny Toon Adventures wykorzystało młodsze wersje istniejących animowanych postaci. Chociaż Tiny Toons wyglądały jak ładniejsze wersje swoich odpowiedników Looney Tunes , nie były tak naprawdę z nimi spokrewnione (ani ze sobą, jak ciągle przypominały nam Babs i Buster). Zamiast tego starsze wcielenia pojawiły się jako nauczyciele w Acme Looniversity, gdzie młodsze postacie były uczniami.
Tiny Toons był pierwszym z serii filmów animowanych zrodzonych ze współpracy Warner Brother ze Stevenem Spielbergiem i jest często postrzegany jako poligon doświadczalny dla Animaniacs . W rzeczywistości został ostatecznie anulowany, aby zrobić miejsce dla tej serii, która miała podobne wprowadzenie i wielu takich samych aktorów głosowych.
Choć z natury zabawny program, szczególnie dla dzieci, Tiny Toons nieustannie wypełniały się bieżącymi wydarzeniami z lat 90., co sprawia, że wydaje się on znacznie bardziej przestarzały we współczesnym powtórce. W rezultacie inspiruje bardziej specyficzny rodzaj nostalgii w porównaniu do niektórych innych programów z tej listy. Gdzie jeszcze mógłbyś zobaczyć, jak Batman rozpakowuje się całkowicie, aby ujawnić Michaela Keatona w środku?
11 Freakazoid!
Freakazoid! stał się ulubionym kultem ze względu na częste odniesienia do popkultury, szczególnie te odnoszące się do innych superbohaterów. Spektakl przyciągnął w szczególności Batmana, nadając siedzibie Freakazoid nazwę Freakalair (z lokajem Ingmar), a jego główny środek transportu był znany jako Freakmobile. Każdy superbohater i supervillain w serialu był bardziej absurdalny niż poprzedni, w tym postać o imieniu Hand Man, która w rzeczywistości była po prostu prawą ręką Freakazoid (która ostatecznie poślubiła jego lewą). Nawet jego metody walki z wrogami były całkowicie szalone, czasem nawet jako kompletna niespodzianka dla samego Freakazoida.
Oryginalną koncepcją serialu był pomysł legendy komiksów DC, Bruce'a Timma, który zamierzał stworzyć prostszą serię komiksów, dopóki Steven Spielberg nie zaangażował się i nie zmienił się w szaloną komedię z lat 90-tych. Freakazoid było alter ego Dextera Douglasa, nastolatka, który spotkał się z kodem komputerowym, który wciągnął go do komputera i wypluł go z nieprzewidywalnymi mocami. Zasadniczo Freakazoid był Panem Hyde'em do doktora Jekylla Dextera, chociaż był o wiele mniej nikczemny i o wiele bardziej szalony. Czego nie kochać w superbohaterze, który zdobył swoje supermoce z Internetu?
10 Kaczka Mrocznych Skrzydeł
Zasadniczo parodia superbohaterów, takich jak The Shadow and Batman, Darkwing Duck została wypełniona odniesieniami do Złotej Ery komiksów, przede wszystkim lat czterdziestych, z odrobiną filmowej noir i nowelizacji miazgi. Drake Mallard, samotny ojciec w ciągu dnia, zmagał się z pragnieniem sławy jako Kaczka Mrocznej Skrzydła, alter ego, które zakładał, że będzie walczył z przestępczością nocą.
W serialu nie użyto żadnych wcześniejszych postaci Disneya, z wyjątkiem pomocnika Darkwinga, Launchpada McQuacka, który pojawił się w DuckTales jako pilot Scrooge. Pomimo krzyżowania się postaci, twórca Tad Stones powiedział, że Darkwing Duck to tak naprawdę alternatywny wszechświat niż ten w DuckTales (idź na rysunek).
Oprócz wielu przygód Darkwinga i Launchpada, seria była szczególnie niezapomniana ze względu na konsekwentne frazy wypowiadane przez Darkwinga (Bądźmy niebezpieczni!), Które często dostosowywał do sytuacji. Nie zapominajmy też o niesamowitej, hip-hopowej piosence z lat 90. w wykonaniu Jeffa Pescetto, który również zagrał w intencji DuckTales i Rescue Rangers .
9 Świat Bobby'ego
Zanim Howie Mandel prosił ludzi o „umowę, czy brak umowy?”, Był komikiem i twórcą długowiecznego programu animowanego dla Fox Kids. Świat Bobby'ego trwał osiem lat, a Mandel ożywił tytułową postać, której głos rzekomo odkrył, dusząc się z kawałka ciasta jako dziecko.
Świat Bobby'ego badał nadaktywną wyobraźnię Bobby Generic w scenariuszach inspirowanych faktycznym dzieciństwem Mandela. Przed każdym odcinkiem i po nim Mandel pojawiał się razem z Bobby'm i albo krótko omawiał, co publiczność ma zamiar zobaczyć, albo komentował odcinek. Czasami Mandel opowiadał nawet anegdotę związaną z wydarzeniami w odcinku, aby nadać mu kontekst rzeczywisty.
Oprócz wyrażania Bobby'ego, Mandel grał również ojcem Bobby'ego, Howardem, swoim normalnym głosem. Być może pamiętasz wyraźny minnesotański akcent matki Bobby i jej częste potoczne wyrażenia, takie jak „nie wiem”. Wypowiedziała ją ałunka SNL Gail Matthius, która wykonała wiele prac związanych z lektorem animacji z lat 90., podobnie jak inni członkowie obsady, jak Edie McClurg (ciocia Ruth) i Frank Welker (pies Roger).
8 Pinky i mózg
Pojawiające się początkowo jako część Animaniacs , Pinky i The Brain otrzymały własną serię spinoff w 1995 roku, a następnie pojawiła się kolejna wersja o nazwie Pinky, Elmyra i Brain, w której dwie myszy przypadkowo zostały adoptowane przez Elmyrę z Tiny Toons.
Każdy odcinek zawierał tę samą wymianę między Pinky i mózgiem: „Co chcesz dziś robić, Brain?” „To samo robimy co noc, Pinky. Spróbuj przejąć kontrolę nad światem! ” Podczas gdy Pinky był szczęśliwym, kochającym zabawę idiotą, który miał tik-podobny do Tourettesa, Brain był geniuszem megalomanów, który był piekłem nastawionym na dominację nad światem. Jak na ironię, Pinky często ratował dzień lub wskazywał wady planów Brain, pomimo jego rzekomego braku intelektu.
Chociaż serial trwał tylko cztery pory roku, pozostawił ślad w ciągłej pomysłowości i inteligencji. Wiele dorosłych żartów trafiło także do Pinky i Mózgu , ponieważ słowa na poziomie SAT pojawiły się wraz z ich definicjami w końcowych napisach. To zdecydowanie jedna z niewielu kreskówek w sobotnie poranki, które wyprzedziły swój czas.
7 wnęka
Kolejna od dawna animowana seria, która rozgrywała się pod koniec lat 90., Recess badała politykę szkolną wśród grupy dzieci ze szkoły podstawowej w Third Street School. TJ i jego banda przyjaciół nieustannie nawigowali podstępne zasady i tradycje króla Boba i jego poprzedników, które były egzekwowane przez jego licznych sług i asystentów.
Każdy członek gangu Recess reprezentował „typ”, nie tylko w szkole, ale także w życiu codziennym. Lider zawsze pojawia się w grupie (TJ), jest twardy (Spinelli), egoista (Vince), geniusz (Gretchen), duży miś (Mikey) i niepewny (Gus). Recess zajmowała się również typowymi problemami, z którymi dzieci spotykają się w okresie dorastania, takimi jak zastraszanie, kliki i moralność.
Spektakl był mikrokosmosem społeczeństwa, pokazującym różnorodność ludzkiej natury i korzyści płynące z pracy w konflikcie dla poprawy wszystkich. Zasadniczo należy wymagać przerwy dla działów HR i przywódców politycznych na całym świecie.
6 Tyk
W latach 90. było wiele animowanych pokazów superbohaterów. Jak Freakazoid! , Kleszcz parodiował typowego, prostego superbohatera, którego dzieci przywykły oglądać w komiksach DC i Marvela. Początkowo zaczynał jako własny absurdalny serial komiksowy dla New England Comics, dopóki jego twórca, Ben Edlund, nie został poproszony o stworzenie serialu animowanego. Christopher McCulloch wskoczył na pokład, aby pomóc napisać program, a później wprowadził Edlunda do własnego projektu The Venture Bros.
Tick pomógł wypełnić sobotni poranek Fox Kids, ale ogólnie podobał się bardziej dorosłej publiczności niż inne programy ze względu na już ustaloną kultową część komiksu. Z księgowym pomocnikiem i złoczyńcami o imionach takich jak Chairface Chippendale, nic dziwnego, że serial trwał trzy sezony w głównej sieci, ale zawsze udało im się wrzucić wystarczająco dużo komedii, aby zarówno dzieci, jak i dorośli mogli się cieszyć. Kleszcz doskonale sobie wyśmiewał i nieustannie przesuwał granice tego, czym może być kreskówka, a zwłaszcza superbohatera.
5 Cześć Arnold!
Cześć Arnold! to jeden z tych programów Nickelodeon, który trzyma się ciebie nawet w wieku dorosłym. Dzielnica Arnolda mogła znajdować się w dowolnym większym mieście w Ameryce Północnej, co ułatwiło postawienie się w butach Arnolda i jego przyjaciół. Wraz z własnymi dylematami Arnold pomagał również rozwiązywać problemy innych, w tym wielu dorosłych, z czym wiele dzieci z lat 90. może się odnosić.
W szczególności odświeżające było przedstawienie z tak wieloma emocjonalnymi niuansami, szczególnie jeśli chodziło o uczucia Helgi do Arnolda. Ilu z nas miało znęcanie się w dzieciństwie, które, jak się później okazało, bardzo nas podkochuje? Cześć Arnold! świetnie się wpakował w umysł dziecka i poruszał się po świecie poprzez serię przygód.
Po pięciu sezonach i licznych powtórkach, Hej Arnold! fani z przyjemnością dowiedzą się, że pełnometrażowy film zostanie wyemitowany na Nickelodeon w listopadzie. W końcu dowiemy się, co się stało z rodzicami Arnolda i czy Arnold odwzajemni uczucia Helgi, gdy wejdą do szóstej klasy. A przynajmniej mamy nadzieję.
4 X-Men
Podobnie jak oryginalny serial telewizyjny Mighty Morphin Power Rangers , X-Men został przejęty podczas nominacji Margaret Loesch na stanowisko szefa programów dla dzieci w Fox. Animacja w stylu Korei Południowej pokazała, że wyróżnia się spośród wielu innych seriali animowanych w tym czasie, dzięki czemu jest bardziej konkurencyjna dzięki uwielbianym sobotnie hity, takie jak Wojownicze Żółwie Ninja .
Był to pokaz superbohaterów we wszystkich aspektach definicji, który zainspirował tworzenie wielu innych w latach 90. i 00. W serialu animowanym Spider-Man pojawiła się nawet zwrotnica, w czasach, gdy nie było tak często, zwłaszcza w animacji.
Fani komiksów X-Men mogli cieszyć się widokiem niektórych z ich ulubionych postaci ożywionych na małym ekranie zarówno w oryginalnych historiach, jak i zaadaptowanych z komiksów Marvela. W programie znalazły się również znane obiekty, które później zostały zaadaptowane do serii filmów akcji, w tym scenariusz Sentinels z X-Men: Days of Future Past i fabuła „Age of Apocalypse”, które można zobaczyć w X-Men: Apocalypse .
3 Rugrats
Do dziś Rugrats pozostaje jedną z najpopularniejszych seriali animowanych Nickelodeon (i nie bez powodu). Połączenie zwariowanej animacji Klasky Csupo, dopracowanych postaci i uroczych lokali ułatwiło nawiązanie kontaktu z dziećmi i ich cotygodniowymi eskapadami. Plus, jak wspaniale było Reptar, chłopaki?
Rugrats nauczył dzieci postępować właściwie dzięki moralnemu kompasowi Tommy'ego Picklesa, dzięki czemu Phil i Lil zachowywali się dziwnie, a przez Chuckie Finster reprezentowali wewnętrzną sztukę każdego dziecka. I pomimo jej nikczemnego zachowania wszyscy z niecierpliwością czekaliśmy na to, jakie kłopoty Angelica mogłaby ugotować (nawet jeśli była zepsutym bachorem).
Rugrats zdobył wiele nagród Emmy za wybitny program animowany dla dzieci, a także był to jeden z niewielu występów dla dzieci, w którym występowały postacie żydowskie. Miał nawet dwie żydowskie specjalności świąteczne - jedną dla Chanuki i jedną dla Paschy. Spektakl dał widzom możliwość ponownego odkrywania świata świeżymi oczami i zapamiętania, jak to było po prostu grać i dobrze się bawić.
2 animaniaki
Ogólnie uważany za najlepszy serial animowany wyprodukowany przez Warner Brothers we współpracy ze Stevenem Spielbergiem, Animaniacs nadal jest ulubieńcem fanów do dziś. W rzeczywistości został tak dobrze przyjęty, że w swoim debiutanckim sezonie serial otrzymał osiem nagród Emmy (a nawet nagrodę Peabody).
Yakko, Wakko i Dot wirowali w naszym życiu jak tornado z ADD, ucząc nas stanów USA, prezydentów i narodów świata poprzez śpiew. Różnorodny program, z dużą dawką zabawnych, ale edukacyjnych piosenek, Animaniacs miał również kilka krótkich odcinków z innymi głównymi postaciami, takimi jak Pinky and the Brain, The Goodfeathers i Slappy Squirrel.
Oprócz wszystkich zwariowanych wygłupów i głupich fraz, Animaniacs działał, ponieważ odważył się zapuścić na ryzykowne terytorium. Nic nie było bezpieczne przed ich pisarzami, w tym konkurujące programy, takie jak Mighty Morphin Power Rangers , filmy Disneya, gwiazdy i seriale dla dorosłych, takie jak Seinfeld . Skutecznie łamał czwartą ścianę za każdym razem, łączył humor z parodią i podbił serca dzieci i dorosłych.
