15 najlepszych filmów Alfreda Hitchcocka

Nie ma wątpliwości, że Hitchcock zasługuje na swój tytuł Mistrza Napięcia; wiele jego filmów jest mrocznych, napiętych i intensywnie angażujących thrillery. Jest jednak czymś więcej. Hitchcock często eksperymentował z nowymi technikami, efektami aparatu i urządzeniami do pisania, aby stworzyć swój własny styl.

Chociaż zawężenie jego długiej filmografii do kilku „najlepszych” ofert jest prawie niemożliwe, właśnie to zrobiliśmy. Pozwać nas.

oto lista 15 najlepszych filmów Alfreda Hitchcocka autorstwa Screen Rant .

15 The Birds (1963)

Kolejna adaptacja literacka pt. Ptaki jest luźno oparta na opowiadaniu Daphne Du Maurier, w którym wprowadzono koncepcje stad morderczych ptaków. Niesamowity film dowodzi, że Hitchcock może użyć swojej szczególnej marki napięcia, aby niemal wszystko przekształcić w koszmarną paszę, ponieważ miasto jest terroryzowane przez pierzaste kamikadze.

Oprócz tego, że po prostu są przerażające, The Birds zawiera fenomenalny komentarz społeczny na temat tego, jak ludzie reagują na strach i kryzysy. Po tym, jak miasto zaczęło zdawać sobie sprawę z poważnego problemu, centralne postacie Melanie (Tippi Hendren) i Mitch (Rod Taylor) udają się do restauracji, w której inni patroni ujawniają wszystkie sposoby reagowania na terror; niektórzy w ogóle nie wierzą, że to się dzieje, inni zwracają się o wyjaśnienia do religii lub unikają jakichkolwiek wyjaśnień na korzyść idei całkowitej eksterminacji. Najbardziej przerażające jest to, że młoda matka zwraca się do innych, chcąc chronić swoje dzieci.

Ptaki są stale przywoływane w pop-kulturze, a nawet sfałszowane w The Simpsons. Na początku tego roku Ptaki zainspirowały utwór w instalacji artystycznej Dismaland Banksy'ego.

14 Dial M for Murder (1954)

Ten złożony thriller kryminalny (oparty na sztuce Fredericka Knotta) prowadzi nas przez zwrot akcji, gdy mężczyzna próbuje dokonać idealnego morderstwa. Zaczynając od klasycznego trójkąta miłosnego (mąż, który zawsze pracuje, żona, która zaczyna romans, aby poradzić sobie ze swoją samotnością), Dial M For Murder szybko rozwija skomplikowany spisek, aby zabić Margot (Grace Kelly), zdradzającą żonę.

Korzystając ze zainscenizowanej próby szantażu, aby zmusić przestępcę do zostania mordercą, Tony (Ray Milland) myśli, że wymyślił sposób, aby utrzymać się w tajemnicy - ale sprawy szybko idą w bok. Harmonogram nie tylko się rozpada, ale Margot udowadnia, że ​​nasz nieświadomy kat jest w stanie sobie z tym poradzić, a Tony wciąż stara się go naprawić. Wina przechodzi od podejrzanego do podejrzanego, dopóki ślad błędów nie prowadzi do prawdy.

Dial M For Murder jest stale wymieniany w popkulturze, w tym The Simpsons, Archer, Family Guy, The West Wing, Castle, 3 Rock Rock The Sun, a nawet My Little Pony: Friendship Is Magic (w odcinku „Dial P for Kucyk").

13 The Lady Vanishes (1938)

W tym thrillerze komediowym Hitchcock powraca do jednego ze swoich ulubionych tematów; szpiegostwo. Kiedy pociąg zmuszony jest do niezaplanowanego zatrzymania się w ciągu nocy, pasażerowie poznają się, w tym przezabawnie obsesyjnie krykieta Charters i Caldicott, którzy zapewniają komiczną ulgę w dużej części. (Aktorzy Basil Radford i Naunton Wayne byli tak popularni jak kochający krykieta duet, że pojawili się w charakterze w innych filmach i programach radiowych.)

Po powrocie do pociągu nasza wiodąca dama zdaje sobie sprawę, że pasażer wydaje się zaginiony, ale pozostali wydają się dziwnie niechętni, by przyznać się do jej spotkania. Z pomocą jedynego pasażera, który jej wierzy, postanawia odnaleźć zaginioną pannę Froy i odkrywa spisek uniemożliwiający przekazanie wiadomości do Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Lady Vanishes nie tylko pokazuje dowcip i zdolność Hitchocka do łączenia napięcia i wesołości, ale także służy jako kolejne spojrzenie na słabości ludzkości. Wielu pasażerów nie jest bezpośrednio zaangażowanych w ohydną fabułę, ale kłamią na temat swojej wiedzy o pannie Froy z własnych powodów, pokazując swoje słabości w tym procesie.

12 Marnie (1964)

Psychologiczny thriller koncentrujący się na pokręconej historii miłosnej, Marnie jest ostateczną historią blondynki Hitchcocka (i ostatnim razem, gdy ta kwintesencja Hitchcocka pojawia się w centrum uwagi filmu). Po tytułowej złodziejce (Tippi Hendren), która jest szantażowana do małżeństwa, historia koncentruje się na jej związku z jej nowym mężem (Sean Connery) - mężczyzną, który ją pociesza i próbuje pomóc jej w jej problemach, ale jest również jej szantażystą i gwałciciel.

Zamiast niektórych zawiłych fabuł, które widzimy w jego innych filmach, w Marnie historia jest naprawdę jedną z relacji międzyludzkich (wraz z pragnieniem rozwiązania tajemnicy tego, co spowodowało głęboko zakorzenione problemy bohaterki).

Marnie jest również znany z roli Seana Connery'ego i faktu, że poprosił o obejrzenie scenariusza przed zaangażowaniem się w rolę Marka. Ta bezprecedensowa prośba była rzekomo spowodowana niechęcią Connery'ego do zostania typemistą jako szpiegiem (z powodu jego słynnej roli Jamesa Bonda).

11 North by Northwest (1959)

Ten wielokrotnie nagradzany film był nominowany do trzech Oscarów i jest kwintesencją thrillera szpiegowskiego Hitchcocka. Z udziałem Cary'ego Granta film jest jednym z wielu przykładów niewinnego mężczyzny ściganego za przestępstwo, którego nie popełnił; w tym przypadku wrobiony w zainscenizowany wypadek po pijanemu (a później morderstwo).

Film zawiera doskonały przykład „MacGuffin”: termin spopularyzowany przez Hitchcocka, oznaczający obiekt, za którym goni każdy. Na północ od północnego zachodu obiekt ten jest rolką mikrofilmu. Film zawiera także jego klasyczne motywy błędnej tożsamości i szpiegostwa, ale celowo brakuje mu głębokiej symboliki. Sam Hitchcock powiedział, że po zawrotach głowy chciał zrobić coś „zabawnego, beztroskiego i ogólnie wolnego od symboliki”.

10 Notorious (1946)

Dramat filmowy noir z udziałem słynnego Cary'ego Granta i jego ulubionej wiodącej kobiety Ingrid Bergman jest regularnie uznawany za jeden z najlepszych filmów Hitchcocka. Trzymając się jednego ze swoich ulubionych składników (szpiegostwa), film koncentruje się wokół konfliktu między miłością a obowiązkiem, ponieważ podwójna agentka jest przekonana do infiltracji grupy nazistowskiej za pomocą uwodzenia. Dzieje się tak oczywiście pomimo zakochania w agencie, który pierwszy zwrócił się do niej z misją.

Notorious, z wieloma typowymi motywami, jest znany z tego, że jest pierwszym filmem, w którym Hitchcock naprawdę eksplorował postać matki - która staje się głównym złoczyńcą w wielu późniejszych filmach. Film zwrócił również uwagę na obejście zakazu pocałunków na ekranie dłuższych niż trzy sekundy (przez przerwanie postaci podczas pocałunku, aby mówić, zanim wróci do niego).

9 Psycho (1960)

Prawdopodobnie najbardziej znany thriller Hitchcocka, Psycho, doprowadził do wielu kontynuacji, serialu telewizyjnego (dwa, jeśli policzysz nieudanego pilota z 87), remake'u z 1998 roku i niezliczonych odniesień do popkultury. Niestety może to oznaczać, że szokujący zwrot akcji traci duży wpływ na nowych widzów, ale nawet wiedza o tym, co się dzieje, nie może odwrócić uwagi od dużego napięcia filmu.

Film był kontrowersyjny, gdy po raz pierwszy został wydany, głównie ze względu na wyraźne sceny seksualne i przemoc (może wydawać się teraz oswojony, ale w tym czasie był to jeden z pierwszych filmów, w którym udało się uciec np. Niezamężnej parze w łóżku razem), ale także dlatego, że Hitchcock zażądał polityki zakazu późnych przyjęć. Było to podobno z powodu jego decyzji o zabiciu postaci Janet Leigh we wczesnej fazie filmu, mimo że wystawiono ją jako główną aktorkę w większości materiałów marketingowych filmu.

Ponad pięćdziesiąt lat od pierwszego wydania jest to jeden z najlepszych przykładów gatunku slasher, jaki kiedykolwiek powstał.

8 Tylne okno (1954)

Ten klasyczny thriller z udziałem Jamesa Stewarta i Grace Kelly był nominowany do czterech Oscarów i rutynowo trafia na listy „Najlepszego filmu”. Kolejny mroczny Hitchcock na ludzką naturę, Rear Window koncentruje się wokół Jeffa (Stewart), fotografa, który utknął w domu ze złamaną nogą, który fascynuje się działaniami swoich sąsiadów. Patrząc na świat przez lornetkę, zaczyna podejrzewać nieuczciwą grę jednego z pozostałych mieszkańców kompleksu i dąży do przeczucia, mimo że policja nie może znaleźć żadnych dowodów na jego rację.

Sama fabuła nie jest zbyt skomplikowana (jeśli chodzi o filmy Hitchcocka), ale prawdziwy geniusz filmu pochodzi z końcowych scen. Przeraża tu nie samo morderstwo, ale ludzkie reakcje na niego, które są głęboko niepokojące.

7 Rebecca (1940)

Kolejna adaptacja powieści Daphne Du Maurier (o tym samym tytule), Rebecca była pierwszym filmem Hitchcocka w Hollywood poza jego domem w Wielkiej Brytanii, nastrojowym filmem noir z Laurence Olivier i Joan Fontaine.

Ta mroczna historia o wdowcu (Olivier) i jego żonach (przeszłych i obecnych) prowadzi nas przez mnóstwo zwrotów akcji, gdy różne postacie flirtują z szaleństwem, oszustwem i morderstwem. Historia jest ujawniana kawałek po kawałku w kwintesencji stylu Hitchcock, a obsesyjne i wadliwe postacie spotykają się, aby stworzyć idealny przykład romantycznego filmu noir. Rebecca była nominowana do jedenastu Oscarów i wygrała dwa (w tym dla najlepszego filmu) - co czyni go najbardziej udanym filmem Hitchcocka podczas Oscarów (notorycznie Hitchcock nigdy nie zdobył Oscara dla najlepszego reżysera).

6 Rope (1948)

Chociaż zdecydowanie nie jest to jeden z lepszych filmów Hitchcocka, jeśli chodzi o fabułę (chociaż można to przynajmniej częściowo przypisać materiałowi źródłowemu: gra Patricka Hamiltona o tej samej nazwie), Rope pozostaje jednym z jego najbardziej imponujących dzieł dotyczących technik eksperymentowałem podczas tworzenia.

Historia pary morderczych intelektualistów (John Dall i Farley Granger) została nakręcona w niewiarygodnie małej liczbie długich ujęć (jedno pojedyncze ujęcie nie było wówczas możliwe, ze względu na długość rolek filmu), odbywa się w rzeczywistości czas i był prawie całkowicie bez edycji. Zestaw został zaprojektowany ze ścianami i meblami na rolkach, co pozwala im cicho zsuwać się z drogi podczas filmowania i wsuwać się z powrotem, gdy aparat zostanie obrócony twarzą do nich. Następnie został zredagowany razem, aby przypominał jedno długie ujęcie.

5 Shadow of a Doubt (1943)

Shadow of a Doubt to kolejny mrożący krew w żyłach klasyk wielkiego reżysera. Ten film to wszystko, czego pragniesz od napiętego thrillera, koncentrując się na wujku odwiedzającym (Joseph Cotten), który może nie do końca jest tym, na kogo wygląda, i młodej kobiecie (Teresa Wright), która ma do niego podejrzenia.

Jak zwykle, napięcie i powolne objawienia są niesamowite, a film bada mroczne motywacje ludzkości. Wujek Charlie jest zarówno uroczy, jak i przerażający, podczas gdy młody Charlie na początku wydaje się o wiele bardziej atrakcyjny, ale w końcu okazuje się o wiele mniej niż całkowicie honorowy. Romans, tajemnica i dramat kryminalny, zawiera wszystkie elementy jego największych dzieł.

Film podobno jest ulubieńcem Hitchcocka w jego filmach i łatwo zrozumieć, dlaczego.

4 Strangers On A Train (1951)

Jest to jeden z wielu filmów Hitchcocka, który cieszy się fascynacją ideą „doskonałego morderstwa” i pozostaje jednym z jego najbardziej znanych i uznanych przez krytyków. Rozpoczynając od przypadkowego spotkania dwóch mężczyzn w wagonie kolejowym, okazuje się, że jeden z nich uważa, że ​​wymyślił idealny sposób na uniknięcie morderstwa: oferuje, że dwaj mężczyźni powinni „zamienić” ofiary morderstwa. W ten sposób nie ma żadnego związku z osobą, którą faktycznie zabili, a obie ofiary nie żyją.

Z pozoru inteligentny plan, szybko się nie udaje, gdy Bruno (Robert Walker) podtrzymuje swój koniec „umowy”, ale Guy (Farley Granger) nie chce popełnić „swojego” morderstwa. Poza niesamowitymi napięciami i zwrotami akcji, Strangers on a Train zyskał także miejsce w historii filmu dla jednej konkretnej sceny: morderstwa Miriam (Laura Elliot). To powolne uduszenie jest postrzegane całkowicie jako odbicie w okularach ofiar i jest oszałamiająco, mrocznie pięknym ujęciem.

3 The 39 Steps (1935)

Ta wczesna thrillerowa adaptacja książki o tym samym tytule (autorstwa Johna Buchana) podąża za kanadyjskim intruzem w Anglii (Robert Donat), który zostaje uwikłany w spisek szpiegowski i wrobiony w morderstwo. Jedna z wielu adaptacji powieści, Hitchcocka, jest zwykle uważana za ostateczną wersję i zawiera wiele niesamowitych elementów, z których jest znany.

The 39 Steps to jeden z wielu filmów o niewinnym człowieku uciekającym przed prawem - grającym na wspólnej obawie przed prześladowaniami. Film ukazuje także postać „królowej lodu” (Madeleine Carroll), która pojawia się w większości filmów reżysera; blondynka, odległa, hipnotyzująca i fetyszowana.

The 39 Steps pozostaje jednym z najbardziej znanych filmów Hitchcocka, pomimo tego, że nie cieszy się tak dużym uznaniem krytyków, jak większość jego późniejszych prac.

2 Torn Curtain (1966)

Pięćdziesiąty film Hitchcocka, Torn Curtain, powraca do gatunku thriller-thriller z historią zimnej wojny. Pełen wszystkich typowych zwrotów akcji, film koncentruje się wokół naukowca (Paul Newman), który podróżuje do Niemiec Wschodnich, aby publicznie

poza tym, że w rzeczywistości jest podwójnym agentem. Jego prawdziwą misją jest odkrywanie tajemnic wroga i powrót do domu. Jego narzeczony (Julie Andrews) przyjechał z nim w podróż, pomimo jego wezwań do pozostania w domu, a obaj kończą w desperackim wyścigu, aby uciec, zanim odkryje ich wielowarstwową zdradę.

Ten pełen akcji scen i klasycznych chwil szpiegowskich jest wart obejrzenia, nawet jeśli nie zasługuje na miano jednego z jego najlepszych.

1 Zawroty głowy (1958)

Ten klasyczny thriller-romans (z udziałem Jamesa Stewarta) śledzi policyjnego detektywa, który przechodzi na emeryturę z powodu swojej akrofobii (lęku wysokości) i ostrego zawrotu głowy. Zostaje poproszony o zbadanie kobiety (Kim Novak), której mąż uważa, że ​​może być opętana, i zakochuje się w niej szalenie. Wydaje się, że domniemane „posiadanie” nie jest tu jedyną tajemnicą, ponieważ odkrywa zawiły spisek obejmujący wiele tożsamości i morderstwa.

Był to pierwszy film, w którym zastosowano „dolly zoom”, technikę kamery, która zniekształca perspektywę ujęcia i wywołuje u widza uczucie zawrotów głowy i dezorientacji. Film został otwarty na mieszane recenzje, ale został później zaakceptowany jako jedno z najlepszych dzieł Hitchcocka.

-

Oczywiście w ciągu pół wieku Hitchcock zrealizował dosłownie dziesiątki filmów. Czy brakuje nam któregoś z twoich ulubionych?