Czy dorastanie nie jest trudne? Rujnuje wspomnienia o wszystkim, w tym o ukochanych filmach, które sprawiają, że tęsknimy za naszym dzieciństwem. Mimo że wiele z tych filmów wciąż zachwyca w wieku dorosłym, niektóre z nich nie są dokładnie takie, jak je zapamiętałeś. Czasami filmy są bezpośrednim produktem ich czasu ze względu na określone aktorstwo, efekty specjalne, tematy, muzykę i postacie.
Jest to nieprzyjemne, ale oglądanie filmu, który codziennie pojawiał się w VHS podczas dorastania, nie oznacza, że da ci to ciepłe uczucie, jakie miałeś jako dziecko. Co gorsza, oglądanie dziś ukochanego klasyka z dzieciństwa może zrujnować twoje wspomnienia z wczoraj. Poniższe filmy to przykłady ulubionych dzieciństwa, które po prostu nie pasują do twoich miłych wspomnień z nich.
Jeśli chcesz zachować poczucie nostalgii, unikaj zrujnowanych wspomnień, unikając tych 14 filmów z twojego dzieciństwa, które strasznie się postarzały.
14 Flubber (1997)
Flubber to film marzeń małego dziecka z latającą zieloną mazią odbijającą się od ścian i katapultującymi kule do kręgli w kosmos. Niestety, przesłanka nie tłumaczy się po ustąpieniu dymu z okresu dojrzewania, a otrzymujemy bolesną, ogólną fabułę napisaną przez Johna Hughesa, który wydaje się po prostu dzwonić.
Legenda komedii Robin Williams występuje w roli profesora Brainarda, który oprócz tego, że jest błyskotliwym naukowcem, regularnie zapomina o mnie. Jest nieobecnym profesorem, który jest zbyt duży, by dorośli mogli go znieść. Trzykrotnie zostawia swojego narzeczonego stojącego przy ołtarzu, co nieuchronnie prowadzi do zerwania dwóch, choć to tylko kwestia czasu, zanim znów się spotkają. Dodaj do tego, że uczelnia, z której uczy Brainard, zbankrutuje, co doprowadziło go do stworzenia sprężystej zielonej mazi, aby uratować dzień, a Flubber podąża za kliszami sympatycznych przegranych. Sceny z flubberem są zabawne dla publiczności, ale nie mogą stanowić kopii historii, którą widzieliśmy niezliczoną ilość razy, i zrobili to znacznie lepiej.
13 Richie Rich (1994)
Zapomniana gwiazda dziecka Macaulay Culkin występuje w adaptacji słynnego komiksu z 1994 roku, który jest prawie tak samo zapomniany jak jego główny aktor. Richie jest najbogatszym dzieciakiem na świecie, ale przy wszystkich swoich pieniądzach jest bardzo samotny. Wunderkind niechętnie przejmuje rodzinną firmę po tym, jak jeden z kierowników próbuje ukraść wszystkie pieniądze, a Richie i jego nowy ragtagowy zespół przyjaciół ratują firmę i dowiadują się o przyjaźni.
Ta historia jest odwieczna: dziecko nie ma żadnych przyjaciół, zaprzyjaźnia się, psuje fabułę złego faceta, na końcu wszystko się układa. Jako dziecko film zdecydowanie przemówił do naszej wrażliwości. Kto nie chciałby mieć parku wodnego na swoim podwórku lub lądowiska dla helikopterów na dachu? Patrząc na to teraz, cały urok chęci bycia najbogatszym żyjącym dzieckiem już nie przemawia, a cienki jak papier spisek i udawanie aktorów z pewnością nie pomagają. Choć dostaje punkty za bycie lekkim i zabawnym, nie możemy przestać myśleć jako dorośli, że wolelibyśmy zobaczyć Richie Rich w komiksie prasowym.
12 Air Bud (1997)
Film, który jako dziecko bezwstydnie szarpał za serce, ale z wiekiem staje się bardziej melodramatyczny. Air Bud ma wszystkie znane tropy dziecięcego filmu, który zaczyna się, gdy bez ojca chłopiec przenosi się do nowego miasta. Bez przyjaciół i nikogo, z kim można porozmawiać, chłopak zaprzyjaźnia się z bezpańskim psem, który ma niewiarygodną umiejętność uderzania nosem w koszykówkę. Jak się okazuje, dzieciak wypróbowuje drużynę koszykówki i zabiera swojego psa na wyprawy. Tutaj możesz zgadnąć, gdzie kręci się film.
Pies grający w koszykówkę może pobudzić wyobraźnię, gdy jesteś dzieckiem, ale jako dorosły to trochę. Chociaż każde dziecko dorastało w VHS, ten film należy obecnie do kategorii zapomnianych filmów Disneya, które z trudem uchodzą za winną przyjemność. Co gorsza, pojawiła się nieskończona ilość kontynuowanych po kasę kontynuacji, w których Air Bud gra w baseball, piłkę nożną, piłkę nożną, a nawet siatkówkę. Czekamy tylko, aż studia staną się wystarczająco zdesperowane, aby słynny pies sportowy wziął udział w turnieju shuffleboard.
11 Doctor Dolittle (1998)
Co bardziej przemawia do wrażliwości dziecka niż rozmawianie zwierząt z nastawieniem? Prawdopodobnie nic, co sprawiłoby, że Doktor Doolittle stał się takim hitem wśród odbiorców po wydaniu. Funnyman Eddie Murphy gra Doktora, który z jakiegoś niewytłumaczalnego powodu może komunikować się ze zwierzętami, co prowadzi do wielu problemów w jego praktyce. Doc ma do czynienia z alkoholową francuską małpą, która często pojawia się u jego progu, a nawet wykonuje operację na Tygrysie.
Chociaż niektóre motywy tego filmu są nieco dla dorosłych, zostały mocno zmontowane podczas emisji na kanale Disney Channel, w którym po raz pierwszy zobaczyły je stada dzieci. Patrząc na to dzisiaj, niektóre z bardziej ryzykownych wyborów działają, a wiele z nich nie. Eddie Murphy ma imponującą obecność i jest tak uroczy jak zawsze, ale nie wystarczy uratować film, w którym dość szybko brakuje pomysłów. Wiele żartów jest poddawanych recyklingowi, a poza kilkoma solidnymi liniowcami możesz na początku cierpieć z nudów. Wielką atrakcją filmu są gadające zwierzęta i, szczerze mówiąc, pomysł został wprowadzony w życie ziemia w Hollywood.
10 Dragonheart (1996)
Mistyczne stwory zawsze potrafią złapać dziecięcy cud i wyobraźnię, a to z pewnością wykorzystano w Dragonheart, opowieści o pogromcy smoków, który doświadcza zmiany serca i zaprzyjaźnia się ze smokami. Kevin Costner gra naszego bohatera, a Sean Connery (!) Zapewnia głos naszemu smokowi CGI, Draco. Ponownie młodzi widzowie uwielbiają gadające zwierzęta, zwłaszcza zwierzęta mistyczne, które latają i oddychają ogniem, więc wielu z nas ma miłe wspomnienia o tym średniowiecznym klasyku.
Chociaż film był nominowany do Oscara za najlepsze efekty wizualne, nie zgadłbyś, patrząc na niego dzisiaj. Animacja Draco po prostu nie porównuje się do filmów takich jak Rise of the Planet of the Apes, w których występuje postać CGI, którą można emotować jak ludzie. Draco porównuje to po prostu na palach i chociaż możemy nie chcieć tego przyznać, jest raczej rozpraszające, gdy ogląda ten ukochany niegdyś film jako dorosły.
9 Batman Forever (1995)
Choć nie tak bardzo uważany za parującą stertę guano nietoperzy, która była Batman i Robin, pierwsze podejście Joela Schumachera do Caped Crusader wciąż ma wiele wartych uwagi chwil. Nie jest tajemnicą, że dzieci uwielbiają filmy z komiksami, a kiedy pojawiło się to latem 1995 r., Dzieci na całym świecie szybko przyciągały swoich rodziców do teatru. Reżyser Schumacher wiedział, jak przejść do młodszej grupy demograficznej, zastępując ciemny gotycki motyw, który Tim Burton ustanowił w poprzednich filmach, jasnymi kolorami, dziwacznym dialogiem i super-złowrogim występem Jima Carreya, tak kampowym i przesadzonym, że zawstydzaj Cesara Romero.
Jako dziecko uwielbialiśmy ten wpis do serii Batmana, ale jako dorosły … nie bardzo. Efekty specjalne, a także leniwie choreografowane sceny walki nie zestarzały się dobrze. Fabuła, w której Riddler Carrey kradnie wiedzę obywatelom Gotham za pomocą telewizora, jest śmieszna na wszystkie niewłaściwe sposoby. Nie wspominając już o tym, że to było wprowadzenie Robina przez Chrisa O'Donnella, rola, która teraz wydaje się równie płaczliwa i irytująca. Ciężko jest oglądać ten film, kiedy mamy tak wiele filmów Batmana z prawdziwą treścią. Pomiędzy pierwowzorami Burtona i trylogią Nolana, Forever znajduje się w otchłani jako film o Batmanie, którego czas (ostatecznie) zapomni.
8 Mortal Kombat (1995)
Jeśli jesteś wrażliwym dzieckiem, istnieje szansa, że Mortal Kombat trafi wszystkie właściwe nuty razem z tobą. Opiera się na popularnej grze wideo, którą dobrze znasz, i zawiera szalone sekwencje walki, w których biorą udział cyborgi i starożytne potwory. Bez wątpienia stworzyło wiele świetnych wspomnień dla pokolenia Y, a motyw przewodni na stałe utkwił nam w pamięci do końca dni. Ale dla tych z was, którzy mówią: „Mortal Kombat nadal trwa do dziś”, obejrzyj to jeszcze raz.
Nie zrozumcie nas źle, wciąż jest to świetna zabawa i prawdopodobnie jedna z lepszych adaptacji gier wideo (choć to niewiele mówi), ale to nie znaczy, że jest niechęć do starzenia się. Patrząc na to teraz, aktorstwo jest niewątpliwie przerażające, a efekty, zapierające dech w piersiach po uwolnieniu, stały się nieco przestarzałe. Nadal jest przyjemny, ale nie spodziewaj się, że odzyskasz wspomnienia z dzieciństwa, gdy patrzysz, jak Liu Kang i Sub Zero rzucają na siebie słabo wygenerowanymi komputerowo soplami.
7 Casper (1995)
Nietrudno zrozumieć, dlaczego Casper the Friendly Ghost jest takim hitem wśród dzieci. Wiele dzieci czuje się niewidzialnych lub źle interpretowanych, tak jak Casper, który nie pamięta większości swojego życia, zanim został duchem. Uspokaja się w świecie pełnym upiorów i przerażających rzeczy. Dla dzieci pocieszające jest, że mają po swojej stronie przyjaznego ducha i właśnie to zapewnia ta adaptacja komiksu na żywo. Casper to bezpieczna rodzinna przygoda, która sprawia, że publiczność dobrze się czuje.
Przynajmniej tak postrzegaliśmy to jako dzieci. Obejrzyj ten film dzisiaj, a wszystko, co zauważysz, to fabuła liczb i przestarzałe efekty specjalne, które ożywiły Caspera i jego trzech neandertalskich wujów. Jednak występy mogą być największym problemem filmu. Wygląda na to, że prezydent Whitmore Bill Pullman właśnie przechodzi przez te wnioski, a Cathy Moriarty, która tak wiele obiecała w Raging Bull, jest przesadnym złoczyńcą. Jeśli masz miłe wspomnienia o Casper the Friendly Ghost, upewnij się, że utrzymujesz status Caspera jako niewidocznego ducha, bezpiecznie schowanego w szufladzie VHS.
6 Homeward Bound (1993)
Mówiące zwierzęta były modne w latach 90., występując we wszystkim, od Babe po wspomnianego doktora Dolittle. Być może pamiętasz film wykorzystujący ten chwytliwy trend, Homeward Bound, który ma głosy Michaela J. Foxa jako młodego szczeniaka, Sally Field jako snobistycznego kota i Don Ameche jako mądrego starego psa. Po tym, jak zostali na wakacjach, trzy zwierzaki domowe wyruszają w trudną podróż przez kraj w poszukiwaniu swojego domu. Film jest oczywiście skierowany do dzieci w wieku 5-8 lat i dla tej publiczności działa. Tylko nie spodziewaj się, że da ci to ciepłe, rozmyte uczucie w dorosłym życiu.
Głos działający, mimo świetnych występów Fielda i Foxa, jest dość rozpraszający, być może dlatego, że usta psa lub kota nie poruszają się. Aktorstwo głosowe jest po prostu przesadzone, gdy zwierzęta patrzą na siebie, co teraz wygląda na przestarzałe. Fabuła gra też całkiem bezpiecznie; wiesz, że kiedy Sassy kot spadnie do rzeki, pojawi się dalej, mocząc się i sarkastycznie mówiąc, żeby się wystartować. Trzeba przyznać, że większość osób, które dorastały w tym filmie, ma dobre wspomnienia z tego filmu, a jeśli chcesz go zachować, unikaj oglądania go w podeszłym wieku.
5 Free Willy (1993)
Ten film ma jeden z najbardziej kultowych ujęć i jeden z najbardziej chwytliwych tytułów dla filmu dziecięcego, ale może to być jego największy problem w zależności od wieku pod względem demograficznym. Historia koncentruje się na niespokojnym dziecku, które tworzy połączenie z orką w akwarium, a po tym, jak wieloryb zabije widownię, właściciele akwarium planują dać biedakowi topór. Oczywiście od chłopca i jego przyjaciół zależy, czy uda mu się wyrzucić wieloryba i „uwolnić Willy'ego”. Fabuła przebiega zgodnie ze sprawdzonymi stereotypami dotyczącymi filmów rodzinnych. Jako dziecko nie dostrzegamy wypalonych tropów, ale jako dorośli nie mamy wyboru, jak tylko tarzać się w kolanach głęboko w przewidywalności.
Prawdopodobnie największą wadą Free Willy jest to, że tytuł w zasadzie mówi ci, co się stanie. Sparuj Jason James Richter na plakacie na okładce, podnosząc rękę, gdy Willy mija ostatnią skalną ścianę, i od razu wiesz, jak to zrobić. film się skończy. To mniej więcej tyle, ile Argo przemianowano na Freed Hostages, a okładka to zdjęcie zakładników na pokładzie zdrowego i zdrowego samolotu.
4 101 dalmatyńczyków (1996)
Disney uwielbia robić na żywo adaptacje swoich kreskówkowych klasyków. Wkrótce ukaże się Księga Dżungli, a także wiele innych, w tym film Chip 'N Dale, który bez wątpienia (ale mam nadzieję, że nie) będzie przypominał Alvina i Wiewiórki. Choć może się to wydawać nowym trendem, firma zawsze starała się ożywić animacje o pełnej długości, a wszystko zaczęło się od 101 dalmatyńczyków w latach 90. Tak, łatwo było zadowolić dorastające dziecko, wystarczy kilka zabawnych scen, zabawnego złoczyńcy i uroczych zwierzątek, które możemy kochać. 101 Dalmatyńczyków ma wszystkie te trzy rzeczy, więc oczywiście jako dzieci trafiły we wszystkie właściwe nuty.
Dziś film, w którym zagrał zapomniany Jeff Daniels i przesadzona Glenn Close, okazuje się strasznie desperacki. Historia jest cockamamie i nie ma nic wspólnego z dorosłymi, którzy mogą cieszyć się filmem we własnym zakresie. Głównym problemem jest to, że dalmatyńczycy są właśnie tym, zwykłymi dalmatyńczykami. W kreskówce były dozwolone emocje i mogły łączyć się z publicznością. Nie mamy tego tutaj, więc mamy tylko kilka szczeniąt wpatrujących się w Glenn Close, podczas gdy Daniels gorączkowo je szuka.
3 Dennis the Menace (1993)
Podobnie jak Richie Rich, Dennis the Menace czerpie korzyści z genialnego pomysłu Hollywood, aby filmy opierały się na zabawnych kreskówkach z gazety. Podobnie jak Rich, w Menace występuje również małe dziecko, które często wywołuje hałaśliwe z czarującą wrażliwością, z którą wszyscy możemy się odnosić. Dennis to młody dzieciak, który ma najlepsze intencje, ale dręczy żywe światło dzienne od swojego zrzędliwego sąsiada, pana Wilsona. Problemator zastępuje sztuczne zęby Wilsona gumą, wylewa farbę na hamburgery i uderza go prosto w twarz płonącym pianką.
Jako dziecko możemy uznać te wybryki za zabawne, ale teraz wydają się po prostu irytujące, do tego stopnia, że faktycznie sympatyzujemy z panem Wilsonem, kurmistrzem. Gra aktorów dziecięcych na obrazie jest również dość niefrasobliwa, podobnie jak wymuszona zmiana zdania od pana Wilsona do końca. Jedyną zbawczą zaletą tego filmu jest włóczęga Christophera Lloyda, który denerwuje również Dennisa.
2 Space Jam (1996)
Trudno uwierzyć, że Space Jam ma świętować 20. listopada tego roku. Czas płynie i podczas gdy większość z nas, którzy dorastali w latach 90., byli wielkimi fanami Space Jam, oglądanie dzisiejszego filmu pokazuje, że nie jest on nawet bliski poziomu, jaki pamiętamy. Ta komedia, która łączyła akcję na żywo i animację, była tylko pretekstem do wykorzystania sukcesu Michaela Jordana, a jako dzieci nie narzekaliśmy. Wszystkie nasze ulubione Looney Toons, takie jak Bugs Bunny i Daffy Duck, poszły na bal z Jordanem i Billem Murrayem, co było absolutnym hitem do oglądania w kinach.
Ale tak było i teraz. Dziś film ma szczęście, że działa na kablu w deszczowe niedzielne popołudnie. Niestety, mieszanka animacji i akcji na żywo po prostu nie wytrzymuje, zwłaszcza w porównaniu do starszych filmów, które zrobiły to lepiej i bardziej gustownie, jak Who Framed Roger Rabbit? Historia, jeśli chcesz to tak nazwać, jest wafelkowa i choć nie spodziewamy się tutaj Ojca Chrzestnego, byłoby miło, gdyby pisarze przynajmniej spróbowali. Jordan nie jest też najlepszym aktorem na świecie, a to zdecydowanie pokazuje, kiedy Porky Pig udowadnia, że ma lepiej działające kotlety niż on. To, co kiedyś było przyjemnym filmem dla dzieci, jest teraz dość pustą produkcją, która nieuchronnie zostanie ponownie uruchomiona w ciągu najbliższych kilku lat. Czekamy na ciebie, LeBron James.
1 Mighty Morphin Power Rangers: The Movie (1995)
Wiele filmów strasznie się zestarzało, ale żaden z nich nie zmiażdży miłych wspomnień z dzieciństwa bardziej niż powtórne oglądanie filmu Mighty Morphin Power Rangers: The Movie. Każde dziecko z telewizorem na początku lat 90. miało obsesję na punkcie Power Rangers, która łączyła przetworzone materiały z japońskiego programu z nowymi historiami o licealistach walczących z hordami potworów. Power Rangers byli najfajniejszą drużyną bojową na świecie, nastolatkami z nastawieniem, a kiedy ogłoszono, że dostają własny film, dzieci wszędzie były bananami. Przyznaj się, przeciągnąłeś mamę i pop, aby zobaczyć ten film 2 lub 3 razy w 1995 roku. Niestety, to 3 razy więcej niż powinieneś oglądać teraz jako dorosły.
Od tego czasu wszystko w tym filmie stało się zdumiewająco przestarzałe. Strasznie udręczona gra, której nie zauważyłeś lata temu, jest bardziej rozpowszechniona niż kiedykolwiek wcześniej, ponieważ aktorzy starają się nieprzekonująco pokazać prawdziwe uczucia żalu lub gniewu. Sceny walki są jeszcze bardziej datowane; nie musisz zbyt uważnie patrzeć, aby zobaczyć druty podtrzymujące Power Rangersów, gdy krążą wokół zestawu. I efekty, och efekty. Praktyczne modele Zord, które zostały użyte w programie telewizyjnym, zostały zastąpione animacjami komputerowymi, które nie mogły dziś przejść do filmu science fiction klasy B. Jeśli kiedykolwiek czujesz się nostalgiczny i chcesz zagrać w Mighty Morphin Power Rangers: The Movie, skorzystaj z naszej rady: nie. Nic dziwnego, że Lionsgate ponownie uruchomi serię w przyszłym roku, więc Power Rangers mogą być szansą, by w końcu spodobać się dorosłym, którzy dorastali na ulubionej niegdyś serii.
-
Czy wystarczająco zrujnowaliśmy twoje dzieciństwo? Które z twoich ulubionych klasyków z lat 90. po prostu nie wytrzymują? Dźwięk w komentarzach poniżej.
